Ατυχήματα—«Γιατί σε Μένα;»
Ο ΚΟΣΜΟΣ φαίνεται να είναι ένας πολύ επικίνδυνος τόπος. Σε ένα και μόνο δευτερόλεπτο, ένα ατύχημα μπορεί να συμβεί σχεδόν στον καθένα. Ατυχήματα στο σπίτι, στο δρόμο, στις αίθουσες συνάντησης, και στην εργασία έχουν γίνει η πληγή του 20ού αιώνα. Ωστόσο εννιά στα δέκα ατυχήματα θα μπορούσαν να προληφθούν ή να αποφευχθούν. Πώς; Με το να προσέχουμε περισσότερο τον παράγοντα της ασφάλειας. Να θυμάστε, τα ατυχήματα δεν συμβαίνουν απλώς. Γενικά προξενούνται από ανθρώπους.
Τα ατυχήματα είναι ασχεδίαστα συμβάντα που προξενούν βλάβη. Οι άνθρωποι τα προκαλούν μέσω κάποιας επισφαλούς πράξης ή κάποιας επισφαλούς συνήθειας, ή η βλάβη μπορεί να προκύψει από κάποιον παράγοντα που δεν τον είχε αντιληφθεί κανείς. Για ν’ αποφευχθούν ή για να προληφθούν τα ατυχήματα, χρειάζεται καλή κρίση.
Πώς μπορεί να αποκτήσει κανείς καλή κρίση; Κατ’ αρχήν έχοντας τη σωστή διάθεση απαλλαγμένη από θυμό και συναισθηματική αναστάτωση. Μήπως κάποιος ή κάτι σας αναστάτωσε χθες ή τις τελευταίες λίγες μέρες; Τότε προσέξτε—μπορεί να γίνατε επιρρεπής σε ατύχημα! Οι ψυχολογικές μελέτες δείχνουν ότι οι καταστάσεις που είναι όλο ένταση μπορούν να προξενήσουν νευρική ένταση, που προξενεί τη συμπεριφορά που περιλαμβάνει κινδύνους την ίδια εκείνη μέρα ή ακόμη και την επόμενη μέρα. Ένας δεύτερος τρόπος για να αποκτηθεί υγιής κρίση είναι να αυξηθεί η γνώση σας για τους περιορισμούς σας, καθώς και για τον «κόσμο» σας (το σπίτι, τον τόπο εργασίας, τις μηχανές, κ.λ.π.).
Πολύ συχνά συμβαίνει κανείς να αψηφήσει περιφρονητικά κάποιο συμβάν, λέγοντας απλά: «Δεν ήταν παρά μόνο ένα ατύχημα!» Αλλά τα ατυχήματα μπορούν να ακρωτηριάσουν ή να σκοτώσουν. Το αυτοκίνητο, το οποίο οδηγεί κάποιος απρόσεκτα, σκοτώνει με την ίδια ακρίβεια όπως και μία σφαίρα που φεύγει από ένα πιστόλι. Το δηλητήριο, που μπορεί να πάρει κανείς κατά λάθος, είναι εξίσου θανατηφόρο όσο και αν το πάρει σκόπιμα. Η φωτιά, που ανάβει από ένα τσιγάρο που πετάχτηκε απερίσκεπτα, δημιουργεί εξίσου βίαιη φωτιά όσο και εκείνη την οποία βάζει ένας εμπρηστής. ‘Δεν το είχα σκεφτεί’, είναι η δικαιολογία που προβάλλεται και η οποία όμως δεν προσφέρει καμιά παρηγοριά σ’ ένα άτομο το οποίο έχασε κάποιον αγαπημένο σ’ ένα ατύχημα.
Σε πολλές χώρες, ένα θανάσιμο ατύχημα που προξενείται από ένα άτομο που περιφρονεί τους κανόνες ασφάλειας μπορεί να καταλήξει στο να κατηγορηθεί με την κατηγορία της εγκληματικής ανθρωποκτονίας. Όταν οι αρχαίοι Ισραηλίτες βρίσκονταν κάτω από το Νόμο του Ιεχωβά Θεού, η ασφάλεια ήταν μέρος της καθημερινής τους ζωής. Τα σπίτια που είχαν επίπεδες οροφές έπρεπε να έχουν στηθαία, ή χαμηλούς τοίχους, έτσι ώστε κανείς δεν θα μπορούσε να πέσει και να τραυματιστεί. (Δευτερονόμιον 22:8) Ο ιδιοκτήτης ενός ταύρου θα έπρεπε να φροντίζει ώστε το ζώο του να μην κερατίζει τους ανθρώπους. (Έξοδος 21:29) Και φαίνεται ότι το οδικό σύστημα του Ισραήλ θα έπρεπε να διατηρείται σε καλή κατάσταση και χωρίς εμπόδια.—Ησαΐας 62:10.
Συνεπώς, η ασφάλεια είναι η πρόληψη των ατυχημάτων. Ασφάλεια είναι η υπακοή σε όλους τους κανόνες ασφάλειας. Η ασφάλεια είναι ένα ατομικό ζήτημα.