Ματιές στον Κόσμο
Έμποροι Θανάτου
«Η συσσώρευση συμβατικών όπλων είναι τόσο συνεχής, τόσο παγκόσμια και τόσο μαζική ώστε ίσως να έχει ξεπεράσει το σημείο που τα λογικά επιχειρήματα και ο σοβαρός χειρισμός μπορούν να τη σταματήσουν», λέει το Νάσιοναλ Κάθολικ Ρηπόρτερ κάνοντας κριτική σ’ ένα νέο βιβλίο με τον τίτλο Η Αμερικανική Υπεραγορά Όπλων, από τον Μάικλ Τ. Κλέαρ. Σύμφωνα με τον Κλέαρ, οι Ηνωμένες Πολιτείες πουλάνε το 34 τοις εκατό του παγκόσμιου συνόλου των όπλων και η Σοβιετική Ένωση το 29 τοις εκατό. Όπως λέει η κριτική: «Οι Ηνωμένες Πολιτείες συνεχίζουν να προβάλλουν αλτρουιστικούς και στρατηγικούς λόγους για το ρόλο τους σαν τον υπ’ αριθμόν 1 προμηθευτή όπλων στον κόσμο», κάνοντας τη σκέψη ότι οι πωλήσεις όπλων κερδίζουν φίλους και ότι αν δεν πουλούσε η ίδια αυτά τα όπλα «ο Τρίτος Κόσμος πιθανόν να τα αγόραζε από τη Σοβιετική Ένωση». Αλλά «λίγη προσοχή έχει δοθεί στους κινδύνους απέναντι στην ειρήνη του κόσμου από αυτή την ίδια την παρουσία των τεράστιων αυτών οπλοστασίων σε πολιτικά ασταθή έθνη».
«Άκαρπο Έγκλημα»
Κατά προσέγγιση το 70 ως το 80 τοις εκατό των ληστειών σε τράπεζες διαλευκαίνονται σε σύγκριση προς το 25 τοις εκατό από άλλες ληστείες, λέει η εφημερίδα Δη Γουώλ Στρητ Τζώρναλ σε μια είδηση πάνω στο «άκαρπο έγκλημα». Παρ’ όλα αυτά, οι ληστείες σε τράπεζες αυξήθηκαν κατά 71 τοις εκατό ανάμεσα στο 1976 και στο 1980. Αυτό παραβάλλεται με την κατά 45 τοις εκατό αύξηση στις ληστείες στους δρόμους, 47 τοις εκατό στις ληστείες σε διάφορα καταστήματα, 17 τοις εκατό στα σπίτια, και 5 τοις εκατό στα πρατήρια βενζίνης. «Στα μέσα της δεκαετίας του 1970, οι ναρκομανείς άρχισαν να φανερώνονται στις στατιστικές [για ληστείες τραπεζών]», λέει ο Νίκολας Β. Οχάρα του Ομοσπονδιακού Γραφείου Ερευνών. «Τον παλιό καιρό, (οι εγκληματίες) είχαν στόχο τους τις τράπεζες. Τώρα, αναζητούν μεγάλες επιτυχίες». Αλλά η ληστεία τραπεζών απέφερε κατά μέσο όρο μόνο 6.327 δολάρια το 1983. Ένας 44χρονος ληστής τραπεζών, που τώρα βρίσκεται στη φυλακή, λέει: «Εφτά χιλιάδες δολάρια μπορεί να είναι το μερίδιο σε έναν 19χρονο, αλλά σε έναν άνθρωπο με ευθύνη 7.000 δολάρια δεν είναι τίποτα. Είναι πενταροδεκάρες».
Φυτά των Βυθών
Εφόσον το φως του ήλιου σπάνια εισδύει βαθύτερα από 180 μέτρα (590 πόδια) κάτω από την επιφάνεια του νερού, ήρθε σαν μεγάλη έκπληξη το γεγονός ότι δυο βοτανολόγοι βρήκαν φυτά να ζουν σε βάθος 268 μέτρων (879 ποδιών) κάτω από την επιφάνεια του ωκεανού στην ακτή των νήσων Μπαχάμας, αναφέρει το περιοδικό Νιουσάιενς του Κέντρου Επιστημών του Οντάριο. Μια από τις ποικιλίες φυτών, ένα κόκκινο σκληρόφλοιο φύκος, είναι εκατό φορές πιο ικανό στη σύλληψη και στη χρήση φωτός απ’ όσο τα συγγενικά του που υπάρχουν στα ρηχά νερά. Ένας από τους λόγους γι’ αυτό είναι η μοναδική δομή της άλγης. Τα τοιχώματα του κυττάρου της είναι εξαιρετικά λεπτά και τα κύτταρα είναι στοιβαγμένα κατά στήλες, το ένα πάνω στο άλλο, έτσι ώστε οποιοδήποτε φως χτυπήσει τα κύτταρα της κορυφής μπορεί να εισδύσει μέχρι τα κύτταρα της βάσης.
Ευτυχισμένοι Γάμοι
«Η ικανότητα να συζητάει κανείς για τα προβλήματα είναι πιο σημαντική από το πόσο ερωτευμένο είναι το ζευγάρι ή το πόσο ευτυχισμένο ήταν το ζευγάρι πριν από το γάμο», αναφέρει η εφημερίδα Δε Νιου Γιορκ Τάιμς συνοψίζοντας τα αποτελέσματα μιας πρόσφατης μελέτης πάνω στη διάρκεια των γάμων. «Όλα τα αντρόγυνα περνούν από ευχάριστες και δυσάρεστες καταστάσεις στο γάμο», λέει ο ψυχολόγος Χάουαρντ Μάρκμαν του Πανεπιστημίου του Ντένβερ. «Αλλά ο γάμος που έχει μεγαλύτερη πιθανότητα να γίνει το θύμα σε μια τέτοια περίοδο δυσκολίας είναι ο γάμος των ζευγαριών εκείνων που δεν επικοινωνούν καλά». Ο Τζωρτζ Λέβιγκερ του Πανεπιστημίου της Μασσαχουσέττης προσθέτει: «Εκείνο που μετράει στο να κάνει κανείς έναν ευτυχισμένο γάμο δεν είναι τόσο πολύ το κατά πόσο ταιριάζεις, αλλά το πώς αντιμετωπίζεις τις ασυμφωνίες με τον σύντροφό σου».
Άριστη Παιδική Φροντίδα
«Δεν υπάρχει κανένας παιδικός σταθμός που να προσφέρει τόσο καλή φροντίδα όσο ένας γονέας», λέει ο Μπέρτον Λ. Γουάιτ, συγγραφέας τού βιβλίου Τα Πρώτα Τρία Έτη της Ζωής. Ο Γουάιτ υποστηρίζει ότι οι γονείς θα πρέπει να αναβάλλουν τις σταδιοδρομίες τους και ακόμη και να ζουν φτωχότερα χάριν τού να είναι μαζί με τα παιδιά τους στη διάρκεια των πρώτων τριών ετών της ζωής τους. Ενώ παραδέχεται ότι υπάρχουν εξαιρέσεις στη σύστασή του αυτή, πιστεύει ότι, γενικά, οι φυσικοί γονείς είναι καλύτεροι στο να ανταποκρίνονται στις ανάγκες του παιδιού, επαινώντας τα επιτεύγματά του, και διαμορφώνοντας την ανάπτυξή του. Προσθέτει: «Οι πιθανότητες να βρείτε κάποιον καλύτερο από σας για να προσέχει το παιδί σας δεν είναι καθόλου καλές».
Το Νοικοκυριό της Οικογένειας
«Παρά την υποτιθέμενη χειραφέτηση των γυναικών από τα οικιακά καθήκοντα, το 93 τοις εκατό από αυτές εξακολουθούν να κάνουν το καθάρισμα του σπιτιού», αναφέρει η εφημερίδα Δη Τάιμς του Λονδίνου. «Μόνο το 2 τοις εκατό των αρρένων συζύγων κάνουν το περισσότερο μέρος της δουλειάς, και μόνο το 28 τοις εκατό βοηθούν λιγάκι». Επιπρόσθετα, μόνο το 8 τοις εκατό από τις κόρες και το 3 τοις εκατό από τους γιους δίνουν στη μητέρα τους χέρι βοήθειας στο καθάρισμα.
«Δραπέτευση στη Φυλακή»
«Τα αρχεία δείχνουν ότι οι φυλακισμένοι αυξάνουν σημαντικά κάθε χρόνο με την αρχή του χειμώνα», γράφει ο Τζέφρυ Φέλοους, μέλος του Συμβουλίου Απολύσεων επί Εγγυήσει του Οντάριο, στην εφημερίδα Δη Γκλομπ εντ Μέιλ του Τορόντο του Καναδά. Γιατί; Επειδή, όπως φαντάζεται, «είναι πολλοί που είναι πρόθυμοι να ομολογήσουν ότι έκαναν κάτι απλά και μόνο για να ξεφύγουν από το κρύο του χειμώνα». Ποιοι είναι αυτοί οι υποτιθέμενοι εγκληματίες; «Είναι οι παραμελημένοι της κοινωνίας, οι άνεργοι και οι επαίτες», λέει ο Φέλοους. Όμως εκείνο που τραβάει τους ανθρώπους μέσα στη φυλακή είναι κάτι περισσότερο από την εποχή του χειμώνα. Οι φυλακές τούς προσφέρουν γεύματα και κατάλυμα, ελευθερία από την ευθύνη και εξασφαλισμένο τρόπο ζωής.
Κίνδυνος από «την Πρόσθετη Καταπόνηση»
«Η πρόσθετη καταπόνηση γύρω στη μέση—όπως συμβαίνει στην προεξέχουσα από το πάχος κοιλιά των αντρών—φανερώνει πενταπλάσια πιθανότητα κινδύνου» καρδιακής προσβολής από εκείνους που δεν είναι παχείς, αναφέρει η ιατρική εφημερίδα Δη Μέντικαλ Ποστ του Τορόντο του Καναδά. «Οι παχείς μηροί, τα παχιά πόδια και οι παχιές περιφέρειες δεν ενέχουν τόσο πολύ κίνδυνο». Τα πορίσματα αυτά βασίζονται σε αρκετές, μακρόχρονες Σουηδικές μελέτες. Για καλύτερη υγεία, ο Δρ Ουλφ Σμιθ του Πανεπιστημίου του Γκέντεμπορκ της Σουηδίας συστήνει η περιφέρεια της μέσης ενός άντρα να μην υπερβαίνει την περιφέρεια των ισχίων, και η περιφέρεια στήθους μιας γυναίκας να μην υπερβαίνει το 0,8 της περιφέρειας των ισχίων. Παρέχοντας ελπίδα σε εκείνους που έχουν μεγάλη μέση, ο Σμιθ τονίζει ότι το πάχος στο διάφραγμα είναι το πρώτο που εξαφανίζεται όταν κανείς κάνει ασκήσεις.
Στρατιωτικός Αρχιεπίσκοπος
Ο πρώτος αρχιεπίσκοπος για τα 2,1 εκατομμύρια Ρωμαιοκαθολικούς και τις οικογένειές τους στο στρατό των Ηνωμένων Πολιτειών, στις πρεσβείες, και στα νοσοκομεία Διοίκησης των Απομάχων διορίστηκε τον περασμένο Μάρτιο από τον Πάπα Ιωάννη Παύλο Β΄. «Για πρώτη φορά, θα υπάρχει επίσκοπος που μοναδική του ευθύνη θα είναι να επισκοπεί τις πνευματικές ανάγκες των Αμερικανών που υπηρετούν εδώ στη χώρα τους και στο εξωτερικό», είπε ένας αξιωματούχος των Καθολικών στη Δε Νιου Γιορκ Τάιμς. Η στρατιωτική επισκοπή των ΗΠΑ όχι μόνο είναι η πιο μεγάλη από τις τριάντα Καθολικές στρατιωτικές επισκοπές σ’ όλο τον κόσμο αλλά είναι επίσης και ανάμεσα στις μεγαλύτερες του κόσμου.
«Φίλοι και από τις Δύο Πλευρές»
Ο πασίγνωστος ευαγγελικός Μπίλλυ Γκράχαμ, ο οποίος συχνά είναι ο κύριος ομιλητής στις συγκεντρώσεις της Συνέλευσης των Νοτιότερων Βαπτιστών, εξήγησε ότι δεν παρακολούθησε τη συγκέντρωση της εκκλησίας του στο Ντάλλας φέτος για να μην αναμιχθεί στην τρέχουσα αντιδικία πάνω στο αλάθητο της Βίβλου, αναφέρει το περιοδικό Δη Κρίστιαν Σέντσουρυ. «Είμαι ευαγγελιστής και θα πρέπει να έχω πρόσβαση σε όσο το δυνατόν περισσότερους ανθρώπους μπορώ», είπε ο Γκράχαμ σε μια συνέντευξή του στην εφημερίδα Ντάλλας Μόρνιν Νιους. «Πιστεύω στον άγιο, εμπνευσμένο Λόγο του Θεού αλλά έχω φίλους και από τις δύο πλευρές».
Καθολικό Βάφτισμα
«Το νέο βάφτισμα τύπου Καινής Διαθήκης με βύθιση κερδίζει περισσότερο έδαφος ανάμεσα στους Ρωμαιοκαθολικούς», αναφέρει η εφημερίδα Σαιντ Λούις Ποστ Ντισπάτς. Ενώ το βάφτισμα με ράντισμα ή με το χύσιμο νερού πάνω στα κεφάλια των νηπίων και των ενήλικων προσήλυτων εξακολουθεί να είναι η κοινή συνήθεια, τώρα προτιμούν την κατάδυση, λέει ο Τζέιμς Τ. Τέλτχορστ, διευθυντής του Γραφείου Λατρείας της Αρχιεπισκοπής του Σαιντ Λούις. Τρεις ναοί στην περιοχή χρησιμοποιούν τις δεξαμενές κατάδυσης για βαφτίσματα. «Το βάφτισμα με κατάδυση ήταν η κοινή συνήθεια των πρώτων εκκλησιών», παραδέχεται ο Τέλτχορστ. Ωστόσο, η είδηση δεν σχολιάζει το γεγονός ότι ούτε μια περίπτωση νηπιοβαφτισμού δεν αναφέρεται στη Βίβλο.
Γενετικό Σοκ
«Σε μια έρευνα του 1979 από 379 γιατρούς που ασκούν τεχνητή εισαγωγή σπέρματος από δότες, σχεδόν το 90 τοις εκατό δεν είχαν καμιά καθορισμένη τακτική στη μέγιστη χρήση ενός ειδικού δότη», αναφέρει το βιβλίο Ψυχολογία Σήμερα. Ένα από τα πολλά προβλήματα που μπορεί να δημιουργήσει αυτό αναφέρθηκε πρόσφατα από την εφημερίδα Σάντεη Εξπρές του Λονδίνου της Αγγλίας. Ο πατέρας ενός μνηστευμένου κοριτσιού εμπιστεύτηκε στον μελλοντικό γαμπρό του, έναν επιχειρηματία, ότι η κόρη του δεν ήταν φυσικός του απόγονος. Η σύζυγός του είχε υποστεί τεχνητή γονιμοποίηση σε κάποια ορισμένη τράπεζα σπέρματος. Ο επιχειρηματίας αναστατώθηκε γιατί κι αυτός είχε χαρίσει στην ίδια εκείνη τράπεζα σπέρμα μερικά χρόνια πριν. Αφού απέκτησε την άδεια να επιθεωρήσει τα αρχεία της τράπεζας, οι χειρότεροί του φόβοι επιβεβαιώθηκαν. «Αυτός ήταν στην πραγματικότητα ο πατέρας της μελλοντικής του νύφης—και 806 άλλων παιδιών», λέει η είδηση. Ο γάμος αναβλήθηκε και ο εμβρόντητος επιχειρηματίας αποφάσισε να ψάξει σε κάποια άλλη περιοχή για να βρει νύφη προκειμένου να μειώσει τον κίνδυνο να κάνει το ίδιο λάθος και πάλι.