Μια Ματιά στα Σχολεία των Μεγαλουπόλεων
Τα παιδιά δαπανούν πολλές από τις διαθέσιμες ώρες τους στο σχολείο. Η επιρροή του σχολείου μπορεί να είναι βαθιά. Ωστόσο πολλοί γονείς δεν έχουν παρά μόνο μια αμυδρή ιδέα για το πώς είναι τα σχολεία. Γι’ αυτό το Ξύπνα! κάνει έρευνα στον εκπαιδευτικό χώρο τεσσάρων διαφορετικών χωρών, αρχίζοντας με τις Ηνωμένες Πολιτείες.
ΤΟΝ Απρίλιο του 1983 δημοσιεύθηκε μια κυβερνητική έκθεση που αναστάτωσε τους γονείς και τους εκπαιδευτικούς εξίσου. Είχε τον δυσοίωνο τίτλο Ένα Έθνος σε Κίνδυνο. Συνταγμένη από ειδικά επιλεγμένους εμπειρογνώμονες, η έκθεση άρχιζε λέγοντας: «Το Έθνος μας βρίσκεται σε κίνδυνο . . . Τα εκπαιδευτικά θεμέλια της κοινωνίας μας έχουν σήμερα διαβρωθεί από την ανερχόμενη πλημμυρίδα της μετριότητας, η οποία απειλεί το ίδιο το μέλλον μας σαν Έθνος και σαν λαό». Οι αποδείξεις:
◼ «Περίπου 23 εκατομμύρια Αμερικανοί ενήλικοι είναι ουσιαστικά αναλφάβητοι όπως αποδεικνύουν τα απλούστατα καθημερινά τεστ στην ανάγνωση, στη γραφή, και στην αντίληψη».
◼ «Γύρω στο 13 τοις εκατό από όλους τους 17χρονους στις Ηνωμένες Πολιτείες μπορεί να θεωρηθούν ουσιαστικά αναλφάβητοι».
◼ «Το μέσο επίτευγμα των σπουδαστών του λυκείου [της δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης] στα περισσότερα τυποποιημένα τεστ είναι τώρα χαμηλότερο απ’ όσο ήταν πριν από 26 χρόνια».
Σαν αποτέλεσμα αυτής της έκθεσης, τα σχολεία των ΗΠΑ ήρθαν κάτω από λεπτομερή έλεγχο. Αλλά ίσως πουθενά δεν είναι τόσο έκδηλα τα εκπαιδευτικά προβλήματα των ΗΠΑ όσο στα σχολεία των μεγαλουπόλεων. Τα σχολεία αυτά υποφέρουν από τον θανάσιμο συνδυασμό των μειούμενων χορηγιών και των αιθουσών διδασκαλίας που πλημμυρίζουν από μαθητές. Οι χαμηλοί μισθοί, η βία στις αίθουσες διδασκαλίας, και οι μεγάλες αναλογίες μαθητών που αφήνουν το σχολείο, αποθαρρύνουν και ακόμη και απομακρύνουν πολλούς ικανούς δασκάλους. Μερικές οικογένειες αντιδρούν σε όλα αυτά με το να στέλνουν τα παιδιά τους σε ιδιωτικά ή σε σχολεία των προαστίων.a
Παρ’ όλα αυτά, τα βιβλία και τα άρθρα σχετικά με τα αστικά σχολικά προβλήματα δεν δίνουν ολόκληρη την εικόνα. Γι’ αυτό με τη βοήθεια ενός φίλου που εργάζεται σαν επιθεωρητής, ένας ανταποκριτής του Ξύπνα! αποφάσισε να δει από κοντά μερικά σχολεία. Μας εκθέτει τα παρακάτω:
Μια Εκπαιδευτική Γενική Άποψη
«Στεκόμαστε έξω από ένα από τα μεγαλύτερα δημοτικά σχολεία της πόλης. Δεκάδες απουσιάζοντες νεαροί απλώς ‘περιφέρονται’ προκλητικά στην αυλή του σχολείου. ‘Τα σχολεία δεν έχουν αρκετά χρήματα για να μισθώσουν αρκετούς επιστάτες που να μαζέψουν αυτά τα παιδιά στην τάξη’, εξηγεί ο φίλος μου και συνοδός μου.
«Το σχολείο φέρνει τα σημάδια της αστικής παρακμής. Πηγαίνουμε στο γραφείο του διευθυντή και μιλάμε πιο δυνατά από το θόρυβο των φωνών που ξεκουφαίνουν, τις γραφομηχανές, και τα τηλέφωνα που χτυπούν. Ο διευθυντής φαίνεται κουρασμένος και καταβεβλημένος, και η ώρα είναι μόνο 10 το πρωί. Είναι ευγενικός και πηγαίνουμε μαζί του στην πρώτη αίθουσα διδασκαλίας που θα δούμε.
«Εκεί βρίσκουμε έναν δραστήριο νεαρό άντρα που δείχνει τι μπορεί να κάνει ένας καλός δάσκαλος. ‘Για ποιο ζήτημα θα θέλατε να μάθετε;’ ρωτά τους σπουδαστές του. ‘Για ένα ζώο που έχει τη γλώσσα του μέσα στη μύτη του; Για ένα δέντρο που περπατάει στη Φλώριδα, ή για ένα πουλί που δεν μπορεί να πετάξει;’ Οι περίεργοι σπουδαστές ζητούν να μάθουν για το πρώτο, τον μυρμηγκοφάγο. Ανυπόμονα ανοίγουν τα βιβλία τους για να κάνουν μερικές από τις συνηθισμένες ασκήσεις στο μάθημα της αναγνωστικής αντίληψης της γλώσσας. Ωστόσο, ο δάσκαλός τους είναι εκείνος που τους έχει κάνει να θέλουν να μάθουν.
«Τα αστικά σχολεία παρουσιάζουν αντιθέσεις. Τώρα επισκεπτόμαστε ένα σχολείο που, παρ’ όλο ότι είναι παλιό, είναι ολοκάθαρο και πειθαρχημένο. Δεν υπάρχουν νεαροί που να ‘περιφέρονται’. Οι διάδρομοι είναι ήσυχοι. ‘Το σχολείο αυτό έχει έναν καλό διευθυντή’, εξηγεί ο συνοδός μου.
«Δυστυχώς, ακόμη και οι αποδοτικοί διευθυντές αντιμετωπίζουν τεράστια προβλήματα. Τη γραφειοκρατία, που κρατάει πολυάσχολους τους δασκάλους, με το να συμπληρώνουν έντυπα αντί να διδάσκουν. Τους νόμους που παρεμποδίζουν τη σχολική πειθαρχία. Τους δασκάλους που φοβούνται για τη συναισθηματική και τη σωματική τους επιβίωση. Τους σπουδαστές που αρνούνται να μελετήσουν, και όμως απαιτούν να πάρουν απολυτήριο. Τα χρήματα που, αντί να δαπανούνται για βιβλία και εφόδια δαπανούνται για τις ζημιές από τους βανδαλισμούς. Είναι αξιόλογο το γεγονός ότι τα σχολεία των μεγαλουπόλεων εξακολουθούν να λειτουργούν παρ’ όλα αυτά!»
Ευτυχώς, το Ίδρυμα Κάρνεγκυ για την Προαγωγή της Διδασκαλίας λέει: «Πιστεύουμε . . . ότι η Αμερικανική δημοτική εκπαίδευση αρχίζει να βελτιώνεται». Υπάρχει μόνο ένας τρόπος, ωστόσο, για να ανακαλύψετε πώς είναι το σχολείο του δικού σας παιδιού: Να πάτε και να δείτε μόνος σας.
[Υποσημειώσεις]
a Οι εγγραφές μαθητών σε ιδιωτικά σχολεία έχουν αυξηθεί κατά 60 τοις εκατό από το 1955 και μετά.
[Πρόταση που τονίζεται στη σελίδα 4]
«Τα εκπαιδευτικά θεμέλια της κοινωνίας μας έχουν σήμερα διαβρωθεί από την ανερχόμενη πλημμυρίδα της μετριότητας».—Ένα Έθνος σε Κίνδυνο.
[Πλαίσιο στη σελίδα 3]
Προβλήματα που Επηρεάζουν τα Σχολεία των ΗΠΑ
«Πολλά παραδοσιακά και δύσκολα μαθήματα έχουν αντικατασταθεί με πράγματα που στην καλύτερη περίπτωση περιγράφονται σαν εκπαιδευτική ψυχαγωγία».—Δε Λίτερασυ Χοξ, από τον Πωλ Κόπερμαν.
«Το πρόβλημα της χρήσης ναρκωτικών είναι πολύ εκτεταμένο . . . Τα σχολεία έχουν γίνει επέκταση των δρόμων σε ό,τι αφορά το έγκλημα».—Καθηγητής Λούις Κιμινίλλο, του Νοτιοδυτικού Πανεπιστημίου της Ινδιάνας.
«Ο μαθητικός κόσμος του έθνους έχει αλλάξει ριζικά στα τελευταία 15 χρόνια, με μεγάλες αυξήσεις στον αριθμό των παιδιών από διαλυμένα σπίτια και των παιδιών που ζουν σε φτώχεια».—Δε Εξπρές, Ήστον, Πενσυλβανία, ΗΠΑ.
Υπάρχει «ανησυχητική πτώση στην ποιότητα των καθηγητών».—Νέα των ΗΠΑ και Παγκόσμιες Ειδήσεις.
«Η μαθητική πειθαρχία, περιλαμβανομένων των προβλημάτων της φυγοπονίας και της χρήσης ναρκωτικών, είναι το πιο επείγον ζήτημα που αντιμετωπίζει το Εκπαιδευτικό Συμβούλιο του Ντένβερ».—Ρόκυ Μάουντεν Νιουζ.
«Η κατοχή μαχαιριών και όπλων από τους σπουδαστές [είναι] πλατιά διαδεδομένη, και 100 σπουδαστές υπέγραψαν ένα αίτημα με το οποίο ζητάνε να τοποθετηθεί στην πόρτα ανιχνευτής μετάλλων».—Δε Νιου Γιορκ Τάιμς.