Τι Συμβαίνει στα Σχολεία Σήμερα;

«ΤΑ ΣΧΟΛΕΙΑ μας Περνούν Κρίση: Φέρτε Αστυνομικούς Τώρα» ήταν ένας πρόσφατος πρωτοσέλιδος τίτλος μιας εφημερίδας της Πόλης της Νέας Υόρκης. Η Σχολική Επιθεώρηση της Πόλης της Νέας Υόρκης έχει τους δικούς της σχολικούς φρουρούς ασφαλείας—μια δύναμη 3.200 ατόμων—που περιπολούν στα 1.000 και πλέον σχολεία της πόλης. Τώρα πολλοί θέλουν να χρησιμοποιηθεί η κανονική αστυνομία της πόλης στα σχολεία για να βοηθήσει στο θέμα της ασφάλειας. Χρειάζεται στ’ αλήθεια να γίνει αυτό;

Μια επικεφαλίδα της εφημερίδας Νιου Γιορκ Τάιμς (New York Times) έλεγε: «Έρευνα Δείχνει ότι το 20% των Μαθητών στην Πόλη της Νέας Υόρκης Οπλοφορούν». Ο γενικός επιθεωρητής των σχολείων της Πόλης της Νέας Υόρκης από το 1990 ως το 1992, Τζόσεφ Φερνάντες, παραδέχτηκε: «Ποτέ δεν έχω δει βία παρόμοια με αυτήν που έχουμε τώρα στα σχολεία των μεγάλων πόλεων. . . . Όταν δέχτηκα τη θέση του επιθεωρητή στη Νέα Υόρκη το 1990, δεν μπορούσα να φανταστώ ότι τα πράγματα θα ήταν τόσο άσχημα. Δεν πρόκειται για παροδική φάση αλλά για φαυλότητα».

Πόσο Άσχημα Είναι τα Πράγματα;

Ο Φερνάντες ανέφερε: «Τους πρώτους δέκα μήνες μου ως επιθεωρητής, δολοφονούνταν κατά μέσο όρο ένας μαθητής κάθε δύο μέρες—μαχαιρωμένος στους υπόγειους σιδηροδρόμους, από πυροβολισμό στις αυλές των σχολείων ή στις γωνίες των δρόμων . . . Μερικά λύκεια έχουν δεκαπέντε ή δεκαέξι [φρουρούς ασφαλείας] που περιπολούν στους διαδρόμους και στις αυλές». Ο ίδιος πρόσθεσε: «Η βία στα σχολεία μας είναι επιδημία, και πρέπει να ληφθούν αυστηρά μέτρα. Τα σχολεία στο Σικάγο, στο Λος Άντζελες, στο Ντιτρόιτ—σε όλα τα μεγάλα μητροπολιτικά κέντρα—τώρα παρουσιάζουν την ίδια εικόνα τρομερής αγριότητας.

»Η ντροπή για αυτό είναι ολοφάνερη. Τις τελευταίες δύο δεκαετίες καταντήσαμε να δεχόμαστε το απαράδεκτο: Ότι τα αμερικανικά σχολεία έγιναν εμπόλεμες περιοχές. Περιοχές φόβου και τρομοκρατίας αντί για καταφύγια διαφώτισης».

Υπάρχουν αστυνομικοί ασφαλείας σε 245 σχολικά συγκροτήματα στις Ηνωμένες Πολιτείες, και σε 102 από αυτά οι αστυνομικοί είναι οπλισμένοι. Αλλά δεν είναι οι μόνοι που είναι οπλισμένοι. Σύμφωνα με μια μελέτη του Πανεπιστημίου του Μίσιγκαν, υπολογίζεται ότι οι μαθητές στις Ηνωμένες Πολιτείες φέρνουν κάθε μέρα στο σχολείο περίπου 270.000 περίστροφα, χωρίς να υπολογίζονται τα άλλα όπλα!

Αντί να βελτιώνεται, η κατάσταση έχει γίνει πολύ χειρότερη. Οι ανιχνευτές μετάλλων που χρησιμοποιούνται σε πολλά σχολεία έχουν αποτύχει να ανακόψουν την είσοδο των όπλων. Το φθινόπωρο του 1994, τα περιστατικά βίας που αναφέρθηκαν σε σχολεία της Πόλης της Νέας Υόρκης αυξήθηκαν κατά 28 τοις εκατό σε σχέση με την ίδια περίοδο ένα χρόνο νωρίτερα! «Για πρώτη φορά», εξηγεί το περιοδικό Φι Δέλτα Κάπαν (Phi Delta Kappan) για μια δημοσκόπηση που διεξάχθηκε στις Ηνωμένες Πολιτείες, «η κατηγορία ‘καβγάδες, βία και συμμορίες’ μοιράζεται την πρώτη θέση με την ‘έλλειψη πειθαρχίας’ ως το μεγαλύτερο πρόβλημα που αντιμετωπίζουν τα τοπικά δημόσια σχολεία».

Η σχολική βία έχει δημιουργήσει κρίση στα σχολεία πολλών χωρών. Στον Καναδά, η εφημερίδα Γκλόουμπ εντ Μέιλ (Globe and Mail) του Τορόντο είχε την επικεφαλίδα: «Τα Σχολεία Μετατρέπονται σε Επικίνδυνες Ζώνες». Επίσης, μια έρευνα στη Μελβούρνη της Αυστραλίας αποκάλυψε ότι σχεδόν το 60 τοις εκατό των παιδιών του δημοτικού τα πηγαινοφέρνουν στο σχολείο οι γονείς τους επειδή φοβούνται κάποια επίθεση ή απαγωγή.

Ωστόσο, η βία είναι μόνο μια πλευρά του προβλήματος. Υπάρχουν και άλλα πράγματα που συμβαίνουν στα σχολεία μας και προκαλούν έντονη ανησυχία.

Το Ζήτημα της Ηθικής

Μολονότι η Αγία Γραφή λέει ότι η πορνεία—το να έχει κάποιος σεξουαλικές σχέσεις έξω από το γάμο—είναι εσφαλμένη, τα σχολεία σήμερα δεν υποστηρίζουν αυτή την υγιή ηθική διδασκαλία. (Εφεσίους 5:5· 1 Θεσσαλονικείς 4:3-5· Αποκάλυψη 22:15) Αυτό έχει συμβάλει σίγουρα στην κατάσταση που περιέγραψε ο Φερνάντες λέγοντας: «Ως και το 80 τοις εκατό των εφήβων μας είναι σεξουαλικά δραστήριοι». Σε κάποιο λύκειο στο Σικάγο, το ένα τρίτο των μαθητριών ήταν έγκυες!

Μερικά σχολεία έχουν παιδικούς σταθμούς για να φροντίζουν τα μωρά των μαθητών. Επιπλέον, συνήθως μοιράζονται προφυλακτικά σε μια μάταιη προσπάθεια να αναχαιτιστεί η επιδημία του AIDS και οι εξώγαμες γεννήσεις που έχουν ανέβει στα ύψη. Ακόμη και αν η διανομή προφυλακτικών δεν ενθαρρύνει τους μαθητές να διαπράξουν πορνεία, είναι σίγουρο ότι συναινεί προς αυτή την κατεύθυνση. Όσον αφορά την ηθική, τι θα σκεφτούν οι μαθητές;

Μια παλαίμαχη καθηγήτρια πανεπιστημίου είπε πως υπάρχει ένας «πρωτοφανής αριθμός νεαρών που πιστεύουν ότι δεν υπάρχει σωστό ή λάθος, ότι οι ηθικές επιλογές εξαρτώνται από το πώς αισθάνεσαι». Γιατί το πιστεύουν αυτό οι νέοι; Η καθηγήτρια παρατήρησε: «Ίσως ήταν η εμπειρία τους στο λύκειο που τους έκανε ηθικούς αγνωστικιστές». Ποια είναι η συνέπεια αυτής της ηθικής αβεβαιότητας;

Ένα πρόσφατο άρθρο του εκδότη μιας εφημερίδας έκανε το εξής θλιβερό σχόλιο: «Όπως φαίνεται μερικές φορές, κανένας δεν φταίει για τίποτα. Ποτέ». Ναι, το μήνυμα είναι ότι όλα επιτρέπονται! Εξετάστε ένα παράδειγμα της βαθιάς επίδρασης που μπορεί να έχει αυτό στους μαθητές. Σε ένα πανεπιστημιακό μάθημα με θέμα το Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο και την άνοδο του ναζισμού, ένας καθηγητής διαπίστωσε ότι οι περισσότεροι φοιτητές του δεν πίστευαν ότι υπήρχε κάποιος υπαίτιος για το Ολοκαύτωμα! «Στο νου των φοιτητών», είπε ο καθηγητής, «το Ολοκαύτωμα ήταν σαν ένας φυσικός κατακλυσμός: Ήταν αναπόφευκτο και αναπότρεπτο».

Ποιος φταίει όταν οι μαθητές δεν μπορούν να ξεχωρίσουν το σωστό από το λάθος;

Μέσα σε Κρίσιμους Καιρούς

Υπερασπίζοντας τα σχολεία, ένας πρώην δάσκαλος είπε: «Το πρόβλημα πηγάζει από την κοινότητα, και τα σχολεία απλώς αντανακλούν τα προβλήματα που ήδη υπάρχουν εκεί». Πράγματι, είναι δύσκολο να διδάξεις με επιτυχία αυτό που αποτυγχάνουν να εφαρμόσουν οι ηγέτες της κοινωνίας.

Τονίζοντάς το αυτό, κάποια εποχή που ήρθε στο προσκήνιο της επικαιρότητας η ανηθικότητα μερικών μελών της κυβέρνησης των Η.Π.Α., μια γνωστή αρθρογράφος έγραψε: «Δεν μπορώ να φανταστώ πώς μπορούν οι δάσκαλοι σε αυτή την εποχή του κυνισμού να διδάξουν την ηθική. . . . ‘Κοίταξε τι γίνεται στην Ουάσινγκτον!’ θα πουν οι φωνούλες. Ξέρουν . . . ότι η πιο βρώμικη απάτη στην ιστορία έχει γίνει κάτω από τη στέγη εκείνου του μεγάλου λευκού οίκου».

Η Αγία Γραφή προείπε ότι «στις τελευταίες ημέρες οι καιροί θα είναι κρίσιμοι, δύσκολοι στην αντιμετώπισή τους». (2 Τιμόθεο 3:1-5) Σίγουρα αυτοί είναι κρίσιμοι καιροί! Έχοντας αυτό υπόψη, τι γίνεται για να αντιμετωπιστεί η κρίση στα σχολεία σήμερα και για να βοηθηθούν οι μαθητές να λάβουν καλή εκπαίδευση; Τι μπορείτε να κάνετε εσείς ως γονείς και ως μαθητές; Τα επόμενα άρθρα θα το εξετάσουν αυτό.