Ένα Ιστορικό Κτίριο Γίνεται Αίθουσα Συνελεύσεων των Μαρτύρων του Ιεχωβά

ΟΤΑΝ άνοιξε το νέο Θέατρο Στάνλεϋ στην Πλατεία Ζουρνάρ στην πόλη της Ιερσέης στις 24 Μαρτίου 1928, ήταν ένα από τα μεγαλύτερα των Ηνωμένων Πολιτειών. Η ομορφιά του εγκωμιάστηκε πολύ, ιδιαίτερα το εξαιρετικό εσωτερικό του, που ήταν γεμάτο με Ιταλικές τοιχογραφίες. «Αν ταξιδέψατε ποτέ στην Ιταλία, . . . όπου οι εντυπωσιακές βίλες και τα αριστοκρατικά πολύχρωμα ανάκτορα μάς υπενθυμίζουν την καλλιτεχνική δόξα της Ρώμης», είπε τότε ένας από τους δημοσιογράφους, «τότε μπορείτε να έχετε μια ιδέα για το εσωτερικό του νέου αυτού Θεάτρου Στάνλεϋ».

Αλλά μετά από πολλά χρόνια σαν κινηματογράφος και θέατρο, το γοητευτικό Στάνλεϋ έπεσε σε παρακμή. Σχέδια για να το αναμορφώσουν σε πέντε μικρότερα θέατρα, ακόμη και για να το κατεδαφίσουν και να οικοδομήσουν ένα κτίριο με γραφεία στη θέση του, δεν μπόρεσαν ποτέ να πραγματοποιηθούν. Κατόπιν στις 12 Μαΐου 1981, το Θέατρο Στάνλεϋ απέκτησε μια νέα υπόσταση: Χαρακτηρίστηκε από τη Νέα Ιερσέη ένας από τους ιστορικούς χώρους.

Αλλά μέχρι τότε, το Στάνλεϋ είχε παύσει να χρησιμοποιείται και χρειαζόταν οπωσδήποτε να ανακαινιστεί. Μερικά υπόγεια τμήματα της σκηνής πλημμύριζαν με 60 εκατοστόμετρα (2 πόδια) νερό. Τα αρχικά μπρούτζινα και χάλκινα πλαίσια στις πόρτες και στα παράθυρα είχαν καλυφθεί με μπογιές και βρωμιές. Οι Ιταλικές τοιχογραφίες είχαν καλυφθεί με νικοτίνη και σκόνη επί 50 συνεχή χρόνια. Τα καθίσματα ήταν λερωμένα, σχισμένα, και φθαρμένα. Οι τεράστιοι πολυέλαιοι είχαν χάσει τη λάμψη τους από την καπνιά. Το 1982 το Στάνλεϋ ήταν προς πώληση. Εκτιμώντας τις δυνατότητες που είχε, καθώς και τις ανάγκες τους για να κάνουν τις συνελεύσεις τους περιοχής, οι Μάρτυρες του Ιεχωβά το αγόρασαν τον Νοέμβριο του 1983.

Τότε παρουσιάστηκαν δυσκολίες. Οι αξιωματούχοι της πόλης υποστήριξαν ότι το Στάνλεϋ δεν έπρεπε να χρησιμοποιηθεί για θρησκευτικούς σκοπούς. Επέτρεψαν, ωστόσο, στους Μάρτυρες να επιδιορθώσουν την οροφή και τον λέβητα. Αλλά όταν οι Μάρτυρες θέλησαν να αντικαταστήσουν τις παλιές τουαλέτες, τα ηλεκτρικά καλώδια και την υδραυλική εγκατάσταση, δεν τους έδωσαν την άδεια για τις εργασίες αυτές. Η υπόθεση έφτασε στο ομοσπονδιακό δικαστήριο τον Σεπτέμβριο του 1984. Οι Μάρτυρες ισχυρίστηκαν ότι το θέμα διαφωνίας ήταν το γεγονός ότι ο δήμαρχος της πόλης δεν ήθελε τους Μάρτυρες του Ιεχωβά στην Πλατεία Ζουρνάλ. Αυτός είχε άλλα σχέδια γι’ αυτό το ακίνητο. Υποβλήθηκε αγωγή εναντίον του δημάρχου και άλλων ατόμων για παραβίαση των συνταγματικών δικαιωμάτων των Μαρτύρων.

Η προσεκτικά διατυπωμένη απόφαση του Δικαστή Ντεμπεβουάζ δήλωσε ότι οι ηλεκτρικές και υδραυλικές επιδιορθώσεις θα έπρεπε να γίνουν και ότι ο σκοπός του Στάνλεϋ «σαφώς περιλαμβάνεται μέσα στην επιτρεπόμενη χρήση του για αίθουσα συνελεύσεων». Φτάνοντας στο μεγαλύτερο ζήτημα της υπόθεσης, έγραψε: «Υψηλά στο πάνθεον των πολιτικών δικαιωμάτων, τα οποία διασφαλίζονται από το Σύνταγμα των Ηνωμένων Πολιτειών, είναι το δικαίωμα να είναι κανείς ελεύθερος από νόμους που εμποδίζουν την ελεύθερη άσκηση της θρησκείας ή που παραβιάζουν την ελευθερία του λόγου . . . Εδώ οι ενάγοντες [οι Μάρτυρες] επιδιώκουν να ασκήσουν, να διδάξουν και να διακηρύξουν τις θρησκευτικές τους πεποιθήσεις χρησιμοποιώντας ένα μέσον που πιστεύουν ότι ταιριάζει κάλλιστα στο σκοπό αυτό».

Ο Δικαστής Ντεμπεβουάζ πρόσθεσε ότι αν η πόλη εφεσίβαλε την απόφαση, «το πιθανότερο είναι ότι σε μια τελευταία ακρόαση οι ενάγοντες θα καθιερώσουν με απόφαση δικαστηρίου το γεγονός ότι η ερμηνεία και η εφαρμογή των Διατάξεων Ζώνης της Πόλης της Ιερσέης παραβιάζει με αντισυνταγματικό τρόπο τα συμφέροντα της θρησκευτικής ελευθερίας των εναγόντων». Μετά από αυτό, οι αξιωματούχοι της πόλης σταμάτησαν την εναντίωσή τους.

Η επόμενη πρόκληση για τους Μάρτυρες ήταν να καταφέρουν να ανακαινίσουν τελείως το Στάνλεϋ πριν από την ημερομηνία της αφιέρωσής του στις 7 Σεπτεμβρίου 1985 και να είναι έτοιμο επίσης για το πρόγραμμα αποφοίτησης των ιεραποστόλων της 79ης τάξης της Βιβλικής Σχολής Γαλαάδ της Σκοπιάς την επόμενη μέρα. Έτσι έχοντας εννιά μήνες μόνο καιρό για να επιτελέσουν το τεράστιο αυτό έργο, «προχώρησαν με πολύ γρήγορο ρυθμό».

Χιλιάδες εθελοντές εργάτες έφτασαν στο Στάνλεϋ και το έκαναν μια κυψέλη δραστηριότητας. Ειδικευμένα άτομα προσέφεραν τις υπηρεσίες τους για τις εξειδικευμένες εργασίες της ζωγραφικής, των υδραυλικών και ηλεκτρικής εγκατάστασης, του σοβαντίσματος και της ξυλουργικής. Ήταν τόσο πολλές οι λεπτομέρειες στις οποίες δόθηκε μεγάλη προσοχή που ο χώρος εδώ δεν θα ήταν αρκετός για να περιγράψουμε όλες τις εργασίες που επιτέλεσαν αυτοί οι εθελοντές, οι οποίοι αφιέρωσαν τόσες πολλές ώρες μέρα και νύχτα επί εβδομάδες και μήνες. Οι φωτογραφίες στις προηγούμενες σελίδες δίνουν μια εικόνα της καταπληκτικής αλλαγής που έγινε.

Έτσι διευθετήθηκε το ακόλουθο πρόγραμμα: Στις 17 και 18 Αυγούστου 1985: συνέλευση περιοχής των Μαρτύρων του Ιεχωβά. Στις 30 και 31 Αυγούστου: μέρα επισκεπτών από τις γειτονικές κοινότητες. Στις 7 Σεπτεμβρίου: αφιέρωση του θεάτρου αυτού με τα 4.300 καθίσματα σαν Αίθουσας Συνελεύσεων των Μαρτύρων του Ιεχωβά. Στις 8 Σεπτεμβρίου: αποφοίτηση της 79ης τάξης της Βιβλικής Σχολής Γαλαάδ της Σκοπιάς.

Η Πόλης της Ιερσέης μπορεί τώρα να περηφανεύεται για μια από τις πιο όμορφες αίθουσες συνελεύσεων στις Ηνωμένες Πολιτείες. Όχι μόνο έχει την προηγούμενη δόξα της, η οποία αποκαταστάθηκε, αλλά έχει γίνει και καλύτερη. Η κεντρική λειτουργία της τώρα θα είναι να αντανακλά με τη χρήση της τη δόξα του Κυρίαρχου Κυρίου και Δημιουργού του σύμπαντος, του Ιεχωβά Θεού.

[Πλαίσιο στη σελίδα 27]

Μια Επιστολή από Έναν Αναγνώστη στη Δε Τζέρσεϋ Τζώρναλ

«Η ομάδα των Μαρτύρων του Ιεχωβά στην Πόλη της Ιερσέης αριθμούν πολύ παραπάνω από 4.000 άτομα. Είναι ενθουσιώδεις, πολύ συνεργατικοί, αυτοσυντήρητοι. Είναι όλοι εθελοντές σε ένα σκοπό τον οποίο πιστεύουν βαθιά. . . .

«Καθώς έβλεπα την πρόοδο της κατασκευής στο Θέατρο Στάνλεϋ της Πόλης της Ιερσέης, είδα μια αποφασιστικότητα που καμιά τιμή δεν θα ήταν τόσο μεγάλη για να καταβληθεί για τα ειδικά τους ιδεώδη.

«Το Θέατρο Στάνλεϋ θα είναι ένα μνημείο σε μια αφοσίωση που γεννήθηκε από το ψυχικό σθένος που σφυρηλατήθηκε από τις συχνές αντιξοότητες. Το θέατρο ήταν κατακλυσμένο από στοργική φροντίδα η οποία σπάνια εμφανίζεται στους καιρούς αυτούς της κυνικότητας, του υλισμού και της υποψίας.

«Η Αίθουσα Συνελεύσεων των Μαρτύρων του Ιεχωβά στο Θέατρο Στάνλεϋ στη Πόλη της Ιερσέης εξάπαντος θα είναι ένα ιστορικό κτίριο. Θα είναι προς τιμή της κοινότητας.

«Είναι θρησκευτικοί πολεμιστές πρώτης τάξης και ένα λαμπρό φως σε έναν κόσμο που πολύ συχνά είναι άχαρος.

«Η Πόλη της Ιερσέης πρέπει να είναι υπερήφανη γι’ αυτούς· είναι ένα ενεργητικό στοιχείο για την πόλη. [Σ. Τ. Π., Πόλη της Ιερσέης]»—Δε Τζέρσεϋ Τζώρναλ, 25 Ιουλίου 1985, σελίδα 21.

[Εικόνες στη σελίδα 24]

Φωτογραφίες παρμένες καθώς τελείωνε η ανακαίνιση. Στα αριστερά, η είσοδος

Στα δεξιά, το κεντρικό αμφιθέατρο όπως φαίνεται από τον εξώστη

[Εικόνες στη σελίδα 25]

Τοιχογραφίες Βιβλικών σκηνών, που ζωγραφίστηκαν από μέλη των κεντρικών γραφείων της Σκοπιάς, αντικατέστησαν τις σκηνές από τη μυθολογία

Πάνω είναι η σκηνή του Ιωαναδάβ καθώς ανεβαίνει στο άρμα του Ιηού. Στα δεξιά είναι οι ιππείς της Αποκάλυψης κεφάλαιο 6

[Εικόνες στη σελίδα 26]

Πολυέλαιοι, παράθυρα με βιτρώ και τοιχογραφίες αποκαταστάθηκαν από εθελοντές εργάτες. Ο γερανός που έχει ύψος 17 μέτρα (50 πόδια) χρησιμοποιήθηκε για το έργο ανακαίνισης και για το βάψιμο του ταβανιού