«Το Αειπάρθενο της Μαρίας»—Και οι Επιδράσεις Του

ΜΕΡΙΚΟΙ αναγνώστες μπορεί να εκπλαγούν, ακόμη και να αναστατωθούν, βλέποντας το θέμα του «αειπάρθενου της Μαρίας» να εξετάζεται κάτω από το γενικό θέμα με τίτλο «Η Καθολική Εκκλησία—Η Άποψή της για το Σεξ». Σκοπός μας δεν είναι ασφαλώς να προσβάλουμε τους Καθολικούς ούτε να δυσφημήσουμε τη Μαρία. Στην πραγματικότητα, έχουμε το μεγαλύτερο σεβασμό γι’ αυτήν επειδή ανήκε στους πιστούς μαθητές του Χριστού.

Εξάλλου, συμφωνούμε απόλυτα ότι η Μαρία ήταν παρθένα όταν γέννησε τον Ιησού. (Ματθαίος 1:18-23) Το ζήτημα είναι, Παρέμεινε η Μαρία παρθένα σε όλη τη ζωή της στη γη;

Πολλοί Καθολικοί Αμφιβάλλουν

Τα Καθολικά συγγράμματα αποκαλύπτουν ότι Καθολικοί λόγιοι είχαν αμφιβολίες ότι η Μαρία παρέμεινε παρθένα σε όλη της τη ζωή. Η ίδια η Βίβλος αρκετές φορές αναφέρει τους «αδελφούς» και τις «αδελφές» του Ιησού. (Ματθαίος 12:46, 47· 13:55, 56· Μάρκος 6:3· Λουκάς 8:19, 20· Ιωάννης 2:12· 7:3, 5) Μερικοί Καθολικοί, ωστόσο, ισχυρίζονται ότι αυτά τα λόγια προσδιορίζουν τους «συγγενείς», όπως τα ξαδέλφια. Αληθεύει αυτό;

Η Νέα Καθολική Εγκυκλοπαίδεια αναφέρει: «Οι Ελληνικές λέξεις . . . που χρησιμοποιούνται για να προσδιορίσουν τη σχέση ανάμεσα στον Ιησού και στους συγγενείς αυτούς έχουν στον Ελληνόφωνο κόσμο την εποχή που γράφτηκαν τα Ευαγγέλια την έννοια κανονικών αδελφών, αρρένων και θηλέων, εξ αίματος και φυσικά θα εκλαμβάνονταν με αυτήν την έννοια από τον Έλληνα αναγνώστη». Επίσης, Η Νέα Αμερικανική Βίβλος, μια Καθολική μετάφραση, παραδέχεται σε μια υποσημείωση στα εδάφια Μάρκος 6:1-6, όπου αναφέρονται οι αδελφοί και οι αδελφές του Ιησού: «Το ζήτημα της ερμηνείας εδώ δεν θα είχε δημιουργηθεί αν δεν υπήρχε η πίστη της εκκλησίας στο αειπάρθενο της Μαρίας».

Η Βίβλος δείχνει καθαρά ότι η Μαρία είχε κι άλλα παιδιά εκτός από τον Ιησού· η διδασκαλία της Καθολικής Εκκλησίας ότι δεν έκανε άλλα παιδιά είναι εκείνο που έχει δημιουργήσει την αμφισβήτηση. Ο Καθολικός συγγραφέας Τζ. Ζηλ, ο οποίος εξέτασε απ’ όλες τις απόψεις όλες τις Γραφικές αποδείξεις πάνω στο θέμα, συμπέρανε: «Εν συντομία και με συγκρατημένη γλώσσα, από πιστότητα στην [Καθολική] Εκκλησία, πιστεύω ότι μπορώ να συνοψίσω την έρευνά μου ως εξής. . . . Τα ΤΕΣΣΕΡΑ ΚΑΝΟΝΙΚΑ ΕΥΑΓΓΕΛΙΑ παρέχουν σύμφωνες αποδείξεις . . . ότι ο Ιησούς είχε πραγματικούς αδελφούς και αδελφές στην οικογένειά του. . . . Ενόψει των λογικά συνεπών αυτών αποδείξεων, η παραδοσιακή θέση [της Καθολικής Εκκλησίας] φαίνεται να είναι τρωτή και ευπρόσβλητη».

Έτσι αν η Βίβλος δεν παρέχει καμία απόδειξη για «το αειπάρθενο της Μαρίας», από πού προήλθε αυτή η δοξασία;

Η Προέλευση της Δοξασίας

«Σε αρκετές αρχαίες θρησκείες», παρατηρεί ο Ιησουίτης ιερέας Ιγκνάς ντε λα Ποτερί, «η παρθενία είχε ιερατική αξία. Ορισμένες θεές (η Ανάθ, η Αρτέμιδα, η Αθηνά) αποκαλούνταν παρθένες». Ωστόσο, τι σχέση έχει η δήλωση αυτή με τη Μαρία; Ο Καθολικός ιερέας Άντριου Γκρήλυ εξηγεί: «Το σύμβολο της Μαρίας συνδέει τη Χριστιανοσύνη απευθείας με τις αρχαίες θρησκείες που είχαν μητέρες θεές».

Ο Καθηγητής της εκκλησιαστικής ιστορίας Ερνστ Ου. Μπενζ σχολιάζει πάνω σ’ αυτόν το σύνδεσμο με τις αρχαίες ειδωλολατρικές θρησκείες. «Ο σεβασμός προς τη μητέρα του Θεού», έγραψε στη Νέα Βρετανική Εγκυκλοπαίδεια, «έλαβε τη μεγαλύτερη ώθησή του όταν η Χριστιανική Εκκλησία έγινε η αυτοκρατορική εκκλησία υπό τον Κωσταντίνο και οι ειδωλολατρικές μάζες συνέρρεαν στην εκκλησία. . . . Η ευσέβεια και η θρησκευτική συνειδητότητα [του λαού] είχαν διαπλασθεί επί χιλιετηρίδες μέσα από τη λατρεία της ‘μεγάλης μητέρας’ θεάς και ‘θείας παρθένας’, μια εξέλιξη που ξεκίνησε από τις αρχαίες δημοφιλείς θρησκείες της Βαβυλωνίας και της Ασσυρίας . . . Παρά τις μη ευνοϊκές προϋποθέσεις από την παράδοση των Ευαγγελίων, η θρησκευτική ευλάβεια προς τη θεία παρθένα και μεγάλη μητέρα βρήκε μέσα στη Χριστιανική Εκκλησία μια νέα δυνατότητα έκφρασης στη λατρεία της Μαρίας».

Αλλά τι ήταν εκείνο που ώθησε τη Ρωμαϊκή Εκκλησία να προσαρμόσει και να δεχτεί τη λατρεία της «μεγάλης μητέρας» θεάς και της «θείας παρθένας»; Κατ’ αρχή, οι «ειδωλολατρικές μάζες» που έρχονταν μέσα στην εκκλησία το ήθελαν αυτό· αισθάνονταν άνετα σε μια εκκλησία η οποία έδειχνε ευλάβεια σε μια ‘μεγάλη παρθένα μητέρα’. «Στην Αίγυπτο», σημειώνει ο Καθηγητής Μπενζ, «η Μαρία, σε ένα αρχικό στάδιο, ήδη λατρευόταν με τον τίτλο της Θεοτόκου». Έτσι η λατρεία της «θείας παρθένας» υιοθετήθηκε για να εξυπηρετήσει τις «ειδωλολατρικές μάζες» που συνέρρεαν μέσα στην εκκλησία.

Η ώθηση για την ευλάβεια προς τη Μαρία παρασχέθηκε στην πρώτη οικουμενική Σύνοδο της Νίκαιας το 325 μ.Χ. Πώς συνέβη αυτό; Τότε ήταν που εμφανίστηκε στην επίσημη Καθολική διδασκαλία το δόγμα της Τριάδας, εφόσον το Σύμβολο Πίστεως της Νίκαιας διακήρυσσε ότι ο Ιησούς ήταν ο Θεός. Αυτό υποθετικά έκανε τη Μαρία «Θεοτόκο», δηλαδή «μητέρα του Θεού». Και όπως είπε ο Καθηγητής Μπενζ: «Η Σύνοδος της Εφέσου (431) προήγαγε το χαρακτηρισμό αυτό σε δογματικό επίπεδο». Το επόμενο βήμα ήταν να κηρυχτεί η Μαρία «αιώνια παρθένα». Αυτό συνέβη όταν δόθηκε στη Μαρία ο τίτλος «Αειπάρθενος» στη δεύτερη Σύνοδο της Κωνσταντινούπολης το 553 μ.Χ.

Οι Συνέπειες των Διδασκαλιών

Ο Καθηγητής του Γέηλ Τζ. Τζ. Πέλικαν γράφει: «Η ανάπτυξη του ασκητικού ιδεώδους στην εκκλησία βοήθησε στο να δοθεί υποστήριξη στην άποψη αυτή της Μαρίας σαν του πρότυπου της παρθένου εφ’ όρου ζωής». Το «ασκητικό αυτό ιδεώδες» ήταν επίσης φανερό στην ανάπτυξη του μοναχισμού στα μοναστήρια και της υποχρεωτικής αγαμίας στους αιώνες που ακολούθησαν μετά τη Σύνοδο της Νίκαιας. Εκατοντάδες χιλιάδες Καθολικοί ιερείς, μοναχοί, και μοναχές προσπάθησαν—μερικοί επιτυχώς, πολλοί ανεπιτυχώς—να διάγουν μια ζωή αγνότητας, επειδή η εκκλησία τους τούς είχε διδάξει ότι το σεξ και η αγιότητα είναι πράγματα ασύμφωνα.

Είναι σημαντικό το γεγονός ότι η κορυφαία εκκλησιαστική αυθεντία, ο «Άγιος» Αυγουστίνος, «ταύτισε το προπατορικό αμάρτημα με το σεξουαλικό πόθο». Είναι αλήθεια ότι οι περισσότεροι σύγχρονοι Καθολικοί θεολόγοι δεν διακρατούν πια αυτή την ερμηνεία. Αλλά το δόγμα του αειπάρθενου της Μαρίας και ο κανόνας της υποχρεωτικής αγαμίας των ιερέων δεν δημιουργούν την εντύπωση ότι το σεξ είναι ακάθαρτο; Και η επαναλαμβανόμενη τακτική του Βατικανού για το διαζύγιο και τον έλεγχο των γεννήσεων δεν έχει μεγαλώσει το πρόβλημα για εκατομμύρια Καθολικούς;

Και, το πιο σπουδαίο, ποια είναι η άποψη της Βίβλου για τα ζητήματα του σεξ;

[Πρόταση που τονίζεται στη σελίδα 8]

«Τα ΤΕΣΣΕΡΑ ΚΑΝΟΝΙΚΑ ΕΥΑΓΓΕΛΙΑ παρέχουν σύμφωνες αποδείξεις . . . ότι ο Ιησούς είχε πραγματικούς αδελφούς και αδελφές».—Καθολικός συγγραφέας

[Εικόνα στη σελίδα 8]

‘Το σύμβολο της Μαρίας συνδέει τη Χριστιανοσύνη με αρχαίες θρησκείες που είχαν μητέρες θεές’