Παρηγοριά για τους Μετανοημένους

ΣΦΑΛΑΤΕ ποτέ σοβαρά και αισθανθήκατε αργότερα βαθιά λυπημένος για την αδικοπραγία σας; Αυτό μπορεί να συμβεί ακόμη και σε δούλους του Θεού που είναι πολλά χρόνια στην υπηρεσία του. Ο Βασιλιάς Δαβίδ του Ισραήλ διέπραξε μοιχεία και εντούτοις όταν έδειξε ειλικρινή μετάνοια, ο Θεός τον συγχώρησε και τον υποστήριξε στη διάρκεια των δύσκολων χρόνων της ζωής του που ακολούθησαν.—2 Σαμουήλ 11:2-4· 12:13.

Από πού μπορείτε να λάβετε βοήθεια και παρηγοριά αν έχετε διαπράξει ένα σοβαρό ηθικό παράπτωμα; Η πείρα μιας νεαρής γυναίκας η οποία, τότε, είχε πρόσφατα αρχίσει να μελετά την Αγία Γραφή με τους Μάρτυρες του Ιεχωβά το δείχνει. Η ίδια εξηγεί:

«Οι γονείς μου ήταν κάθε άλλο παρά αυτό που θα ονομάζατε θρησκευόμενοι. Ο πατέρας συνήθιζε να σχολιάζει για τη μεγάλη υποκρισία των εκκλησιών που προσωπικά είχε ερευνήσει. Ωστόσο, δίδαξε τους δυο μεγαλύτερους αδελφούς μου να φέρονται ως κύριοι και εμένα να φέρομαι ως κυρία. Ο πατέρας μου είχε μακρές συζητήσεις μαζί μου, εξηγώντας ότι οι σεξουαλικές απολαύσεις έπρεπε να διατηρούνται αποκλειστικά στο γάμο. Ήταν τόσο καλός άνθρωπος· η οικογένειά μας αισθάνθηκε βαθιά απώλεια όταν πέθανε το 1967.

«Έξι χρόνια αργότερα, άρχισα να μελετώ την Αγία Γραφή με τους Μάρτυρες του Ιεχωβά. Ωστόσο, μετά από λίγες εβδομάδες, οι Γραφικές μου μελέτες διακόπηκαν όταν ένας διορισμός στην εργασία μου με έφερε στην Αγγλία. Εκεί αγάπησα ένα στενό συνάδελφο, και, με τον καιρό, μου ζήτησε να τον παντρευτώ.

«Αλλά τι μπορεί να συμβεί όταν ένας ανύπαντρος άντρας και μια ανύπαντρη γυναίκα, που είναι βαθιά ερωτευμένοι, είναι μονάχοι σ’ ένα ωραίο δωμάτιο ξενοδοχείου με το μυρωδάτο άρωμα των λουλουδιών να γεμίζει τον αέρα, χαμηλά φώτα και μουσική να ακούγεται στο βάθος, μαζί με μια μεγάλη ποικιλία εκλεκτών κρασιών; Πρώτα ένα άγγιγμα, έπειτα ένα φιλί, και το ένα πράγμα γρήγορα οδηγεί στο άλλο. Έπειτα, πριν το καταλάβει κανείς . . .

«Τότε, δεν γνώριζα πράγματι τι έλεγε η Αγία Γραφή σχετικά με την πορνεία, αν και υποπτεύθηκα ότι δεν θα το επιδοκίμαζε. Αλλά γνώριζα πολύ καλά τι με είχαν διδάξει οι γονείς μου. Η συνείδησή μου άρχισε να με ενοχλεί όλο και περισσότερο. Αισθάνθηκα τέτοια ντροπή και απογοήτευση για τον εαυτό μου. Για δυο εβδομάδες σχεδόν το σκεφτόμουν συνέχεια, ώσπου δεν μπορούσα να το αντέξω άλλο. Δεν ήμουνα ακριβώς σίγουρη πού στεκόμουν με τον Ιεχωβά, και αυτό με ενοχλούσε.

«Στο τέλος, πήρα θάρρος και θέλησα να μιλήσω με το φίλο μου τον Ρόμπιν, με τη γυναίκα του οποίου είχα διευθετήσει να συνεχίσω τη Γραφική μου μελέτη. Ήταν ένα Χριστιανός πρεσβύτερος των Μαρτύρων του Ιεχωβά. Δεν γνωρίζω γιατί ήθελα να εξομολογηθώ. Ασφαλώς δεν θεωρούσα τον Ρόμπιν ως ένα είδος ιερέα. Ωστόσο, αισθάνθηκα την ανάγκη να ζητήσω τη συμβουλή και τη νουθεσία του.

«Ο Ρόμπιν άκουσε προσεκτικά, με υπομονή, ενώ του αποκάλυπτα τι είχα κάνει. Μου έδωσε το καθαρό του, άσπρο μαντήλι για να στεγνώσω να δάκρυά μου. Και για ένα διάστημα που μου φάνηκε ώρες, δεν έκανε κανένα σχόλιο. Στο τέλος, είπε:

«‘Αγαπητό μου παιδί. Δεν γνωρίζεις ότι ο Ιεχωβά ενδιαφέρεται για σένα; Γνωρίζω ότι απαίτησε μεγάλο θάρρος και ταπεινότητα για να ’ρθεις σε μένα. Αυτές είναι σπάνιες ιδιότητες, σπάνιες πραγματικά. Είμαι βέβαιος ότι ο Θεός μπορεί να διαπλάσει ένα άτομο σαν εσένα και να σε χρησιμοποιήσει. Βέβαια, δεν λέω ότι αυτό που έκανες ήταν σωστό γιατί δεν ήταν. Ας δούμε τι λέει η Αγία Γραφή για το πρόβλημά σου, με την ελπίδα ότι και οι δυο μπορούμε να ωφεληθούμε και να ενδυναμωθούμε. Εντάξει;’

«Δεν θα ξεχάσω ποτέ το πρώτο Γραφικό εδάφιο που χρησιμοποίησε ο Ρόμπιν. Με δυσκολία μπορούσα να το διαβάσω μέσα από τα δάκρυά μου . . . ‘Ώστε το εναντίον πρέπει μάλλον να συγχωρήσητε αυτόν, και να παρηγορήσητε, δια να μη καταποθή ο τοιούτος υπό της υπερβαλλούσης λύπης’. (2 Κορινθίους 2:7) Έτσι στη διάρκεια των τελευταίων εβδομάδων που έμεινα στο Λονδίνο, έλαβα πλούσια βοηθητική Βιβλική νουθεσία και διδασκαλία από τον Ρόμπιν και τη γυναίκα του.

«Εξήγησα στον άντρα που αγαπούσα την απόφασή μου να διατηρήσω τους κανόνες του Θεού ηθικής καθαρότητας και δήλωσα σαφώς την πρόθεσή μου να γίνω τελικά μια Μάρτυς του Ιεχωβά. Δέχτηκε διστακτικά την απόφασή μου, χωρίς να καταλαβαίνει εντελώς».

Λίγο αργότερα αυτή η νεαρή γυναίκα βαφτίστηκε σαν μια Μάρτυς του Ιεχωβά. Και παρ’ όλο ότι ήταν βαθιά ερωτευμένη, είπε στον άντρα αυτό ότι δεν θα τον παντρευόταν εκτός αν και αυτός, επίσης, γινόταν ένας Μάρτυρας του Ιεχωβά. Όταν δεν προόδευσε πνευματικά, αυτή διέλυσε τελικά το δεσμό τους. Άρχισε την ολοχρόνια διακονία του σκαπανέα και είναι τακτική σκαπάνισσα εδώ και δέκα χρόνια.

[Πρόταση που τονίζεται στη σελίδα 22]

«Πρώτα ένα άγγιγμα, έπειτα ένα φιλί, και το ένα πράγμα γρήγορα οδηγεί στο άλλο»