Ζήστε για να Δείτε τα Δάση να Χαίρονται!
«Φοβάμαι ότι δεν θα τύχει να δω ποτέ
Ποίημα την ομορφιά του δέντρου να ’χει. . . .
Τα ποιήματα είναι έργα ανόητων σαν κι εμέ
Αλλά μόνο ο Θεός δέντρα μπορεί να φτιάχνει».
ΣΤΟ γεγονός ότι «μόνο ο Θεός δέντρα μπορεί να φτιάχνει», ο Αμερικανός ποιητής Τζόυς Κίλμερ, του οποίου η ταλαντούχα ζωή τέλειωσε πρόωρα στον Α΄ Παγκόσμιο Πόλεμο, θα μπορούσε πολύ κατάλληλα να είχε προσθέσει τη σκέψη, ‘και μονάχα ο Θεός μπορεί να κρατήσει ένα δέντρο στη ζωή’.
Παρά το σύνθημα «Σώστε τα Δάση Μας», οι ανθρώπινες προσπάθειες για την προστασία των δασών έχουν πολύ περιορισμένη επιτυχία. Ακόμη και τα «καλά νέα» που παρουσιάστηκαν σε μια έκθεση το Σεπτέμβριο του 1986 προσφέρουν πολύ λίγη παρηγοριά. Αυτή η έκθεση μιλάει για «μια υψηλού επιπέδου σταθεροποίηση», πράγμα που απλά σημαίνει ότι ο θάνατος του δάσους εξακολουθεί να εξαπλώνεται αλλά με μικρότερο ρυθμό απ’ ό,τι τα περασμένα χρόνια.
Σύμφωνα με μια γερμανική εφημερίδα μεγάλης κυκλοφορίας, ανάμεσα στους επιστήμονες κυκλοφορεί ένα αυξανόμενο αίσθημα απελπισίας. Αυτή η εφημερίδα παραθέτει τα λόγια του καθηγητή Πήτερ Σουτ, του Ινστιτούτου Δασολογίας του Μονάχου, ο οποίος πρόσφατα είπε σ’ ένα ανήσυχο ακροατήριο: «Ας μην κοροϊδεύουμε τους εαυτούς μας. Από καιρό τώρα έχουμε εξαντλήσει τα όρια των δυνατοτήτων μας». Προειδοποίησε ότι αν αποτύχουν και οι τωρινές προσπάθειες να περιοριστεί η μόλυνση του αέρα, «δεν θα μας έχει μείνει απολύτως τίποτα το οποίο θα μπορούσαμε να δοκιμάσουμε.
Και ποια περιγραφή δίνεται στις προοπτικές για τις λύσεις του προβλήματος της μόλυνσης του αέρα; Ζοφερές, τρομερές ή θλιβερές—διαλέγετε και παίρνετε. «Η ποιότητα του αέρα δεν έχει βελτιωθεί» δηλώνει η ελβετική εφημερίδα Die Weltwoche. Ενώ «οι φυσιολόγοι των βιομηχανιών συνεχίζουν να επιδίδονται στο χρονοβόρο, λεπτομερές έργο προσπαθώντας να καθορίσουν ποιο δέντρο πλήττεται από ποιον ρυπαντή και σε ποιο βαθμό, . . . οι κάποτε αναστατωμένοι οδηγοί ξανακερδίζουν την παλιά τους αυτοπεποίθηση και οδηγούν με μεγαλύτερη ταχύτητα απ’ ό,τι θα έπρεπε. Η πώληση αυτοκινήτων που είναι εξοπλισμένα με καταλύτες-μετατροπείς έχει παραμείνει στάσιμη . . . τίποτα δεν έχει αλλάξει σε μεγάλο βαθμό, εκτός από το γεγονός ότι έχει περάσει πια η ζωηρή ανησυχία [για το θάνατο του δάσους]».
Πλησιάζει μια Ρεαλιστική Λύση
Δεν είναι ρεαλιστικό να πιστεύουμε ότι ο θάνατος του δάσους μπορεί να αντιμετωπιστεί με επιτυχία από τους ανθρώπους. Γιατί; Επειδή τους λείπει η ακριβής γνώση και για τις αιτίες που τον προκαλούν και σχετικά με τις αποτελεσματικές μεθόδους για την καταπολέμησή του. Επιπλέον, οι άνθρωποι δεν έχουν τη δύναμη να ελέγχουν τις φυσικές δυνάμεις όπως είναι οι καιρικές συνθήκες και τα οικοσυστήματα. Εξάλλου, η κληρονομημένη ιδιοτέλεια δεν τους επιτρέπει να αποκηρύξουν τα προσωπικά τους συμφέροντα για χάρη του κοινού όφελους.
Παρ’ όλα αυτά, υπάρχουν λόγοι για αισιοδοξία. Η χρονολογία της Αγίας Γραφής και τα φυσικά γεγονότα δείχνουν ότι η Βασιλεία του Θεού για την οποία οι άνθρωποι προσεύχονται για πολλά χρόνια πλησιάζει. Η εγκαθίδρυση αυτής της κυβέρνησης είχε προειπωθεί σχεδόν πριν από 1.900 χρόνια με αυτά τα λόγια: «Κύριε, παντοκράτορα Θεέ, εσύ που υπάρχεις και υπήρχες. Σ’ ευχαριστούμε που έδειξες τη δύναμή σου τη μεγάλη, κι έτσι η κυριαρχία σου άρχισε. . . . Τα έθνη ξεσηκώθηκαν εναντίον σου, ξέσπασε η οργή σου, κι ήρθε ο καιρός . . . να καταστρέψεις αυτούς που καταστρέφουν την οικουμένη». (Αποκάλυψις 11:17, 18, Νεοελληνική Δημοτική Μετάφραση) Έτσι, σύμφωνα με την υπόσχεση, σύντομα θα φτάσει ‘ο διορισμένος καιρός’ του Θεού ‘να καταστρέψει αυτούς που καταστρέφουν την οικουμένη’, περιλαμβανομένων και αυτών που τη μολύνουν και καταστρέφουν τα δάση της.
Κάτω από τη θεϊκή κυριαρχία, το υπάκουο ανθρώπινο γένος θα διδαχτεί κατάλληλα πώς να ανακόψει τη μόλυνση του αέρα και το υποπροϊόν της το θάνατο του δάσους. Φανταστείτε πόσο θα ευφρανθεί η γη, συμβολικά μιλώντας, όταν η ισορροπία της φύσης θα έχει αποκατασταθεί, πράγμα που θα επηρεάσει ωφέλιμα το κλίμα, τη γεωργία και την υγεία. «Ας ευφρανθούν οι ουρανοί και ας ευθυμήση η γη και ας λέγουν μεταξύ των εθνών ‘ο Κύριος βασιλεύει’ . . . Τότε τα δένδρα του δάσους θα αλαλάξουν από χαράν». (1 Χρονικών 16:31-33, Αγία Γραφή, Ν. Λούβαρι-Α. Χαστούπη) «Τα δένδρα του δάσους» θα έχουν πράγματι κάθε αιτία να «αλαλάξουν», επειδή θα έχουν αποκατασταθεί σε μια κατάσταση πολύ μεγαλύτερης ομορφιάς και ευεξίας από κάθε άλλη φορά στο παρελθόν.
Αλλά πριν φτάσει αυτός ο καιρός, ο θάνατος του δάσους μπορεί να χειροτερέψει. Για παράδειγμα, το Σεπτέμβριο του 1986 η εφημερίδα που αναφέρθηκε παραπάνω έγραψε: «Οι καλλιέργειες στους κάμπους έχουν αρχίσει να μαραζώνουν· οι κερασιές στη βορειοδυτική Ελβετία έχουν χάσει τη ζωντάνια τους κι οι αγρότες ζητάνε βοήθεια από τις αρμόδιες υπηρεσίες στον τομέα της γεωργίας». Μια παρόμοια κατάσταση στη Γερμανία οδήγησε πρόσφατα το κρατίδιο της Μπάντεν-Βύτεμπεργκ να αρχίσει μια έρευνα όσον αφορά τη σχέση που υπάρχει ανάμεσα στη μόλυνση του αέρα και στα καταστραμμένα καρποφόρα δέντρα. Αν και δεν υπάρχουν ακόμα διαθέσιμες στατιστικές, αναφέρεται ότι οι επιστήμονες πιστεύουν ότι ιδιαίτερα τα πυρηνόκαρπα φρούτα βρίσκονται σε κίνδυνο.
Εκθέσεις σαν κι αυτές μπορεί να θυμίζουν στους μελετητές της Αγίας Γραφής το εδάφιο Αββακούμ 3:17. Μιλώντας για τις μέρες μας, λέει: «Και η συκή δεν θέλει βλαστήσει, μηδέ θέλει είσθαι καρπός εν ταις αμπέλοις· ο κόπος της ελαίας θέλει ματαιωθή, και οι αγροί δεν θέλουσι δώσει τροφήν».
Αν, ωστόσο, θέσετε την εμπιστοσύνη σας στον Θεό και υποστηρίξετε τη Βασιλική του κυβέρνηση, κι εσείς, σαν τον Αββακούμ, δεν θα έχετε κανένα λόγο να φοβάστε. (Αββακούμ 3:18) Αντίθετα, θα έχετε κάθε λόγο να αποβλέπετε στο μέλλον με αισιοδοξία και να είστε χαρούμενος. Σύντομα το πρόβλημα του θανάτου του δάσους πρόκειται να λυθεί—μια για πάντα. Και εσείς, επίσης, μπορείτε να ζήσετε για να δείτε τα δάση να χαίρονται—και μαζί τους όλο το ανθρώπινο γένος!