Ποιους Έπληξε η Τραγωδία του Ολοκαυτώματος;
ΤΟΝ περασμένο Ιούνιο το Αμερικανικό Εβραϊκό Κονγκρέσο έστειλε μια ανοιχτή επιστολή στον Πάπα Ιωάννη Παύλο Β΄. Η επιστολή αυτή δημοσιεύτηκε στην εφημερίδα The New York Times, στις 26 Ιουνίου και ήταν μια διαμαρτυρία προς τον πάπα για το γεγονός ότι δέχτηκε την επίσκεψη του Αυστριακού Προέδρου, Κουρτ Βαλντχάιμ ο οποίος κατηγορείται ότι συμμετείχε με τους Ναζί στις δολοφονίες Εβραίων στη διάρκεια του Β΄ Παγκόσμιου Πολέμου. Ο Βαλντχάιμ χαρακτηρίστηκε ως το σύμβολο των «σύγχρονων προσπαθειών να μικροποιηθεί, να πλαστογραφηθεί και να ξεχαστεί το Ολοκαύτωμα».
Η επιστολή, αφού πρώτα αναγνωρίζει ότι δεν μπορεί να επανορθωθεί η τραγωδία του Ολοκαυτώματος, συνεχίζει και λέει: «Ασφαλώς, όμως, ένα ιερό καθήκον της γενιάς μας είναι η ανάμνηση του παρελθόντος: να μην λησμονήσουμε πώς η σιωπή έγινε αδιαφορία και η αδιαφορία συνενοχή που τελικά μεταβλήθηκε σ’ έναν εφιάλτη σφαγιασμού εκατομμυρίων». Σύμφωνα με την επιστολή, ο Βαλντχάιμ «επιθυμεί να πλήξει τα θύματα του Ολοκαυτώματος με την ύστατη ταπείνωση της λήθης». Κατόπιν, η επιστολή καταφερόταν εναντίον του πάπα επειδή «παραμέρισε τις ηθικές αρχές» και δέχτηκε τον Βαλντχάιμ στο Βατικανό. Μετά συνέχιζε:
«Μήπως συμβαίνει, Αγιότατε, η λήθη του Βαλντχάιμ [σχετικά με το Ολοκαύτωμα] να αποτελεί μακρινό αντίλαλο της λήθης της ίδιας της Εκκλησίας; Έχει ασχοληθεί η Αγιότητά σου με την αδιαφορία που έδειξαν οι Καθολικές εκκλησίες της Ευρώπης για την τύχη των Εβραίων στη διάρκεια του Β΄ Παγκόσμιου Πολέμου; Ούτε μια λέξη δεν έχει λεχτεί πάνω σ’ αυτό το θέμα στη διάρκεια των Παπικών σου επισκέψεων σε διάφορες Ευρωπαϊκές χώρες και στα Στρατόπεδα Θανάτου. Παρά τον ηρωισμό που έδειξαν ως άτομα τόσοι πολλοί Καθολικοί, δεν είναι αλήθεια ότι οι επίσημες εκκλησίες, μαζί με την πλειονότητα του υπόλοιπου κόσμου, παράμειναν κατά κύριο λόγο σιωπηλές και εγκατάλειψαν τους Εβραίους στην τραγωδία τους; Και αν η Εκκλησία, στην οποία εκατομμύρια άνθρωποι αποβλέπουν για ηθική κατεύθυνση, δεν μπορεί ακόμα να συμφιλιωθεί με το παρελθόν της, αν δεν μπορεί να ανταποκριθεί στις απαιτήσεις των ιερών αναμνήσεων, τότε ποια ελπίδα υπάρχει για τους υπόλοιπους;»
Βέβαια, η προσπάθεια γενοκτονίας εκατομμυρίων Εβραίων είναι κάτι που δεν ξεχνιέται. Αλλά αναλογιστείτε για μια στιγμή. Όταν η επιστολή αναφέρεται στο Ολοκαύτωμα, δεν το παρουσιάζει ως αποκλειστικά και μόνο Εβραϊκό ολοκαύτωμα; Δεν κατηγορήθηκαν οι Καθολικές εκκλησίες ότι έδειξαν αδιαφορία μοναχά «για την τύχη των Εβραίων»; Και σύμφωνα μ’ αυτή την επιστολή, δεν ήταν οι Εβραίοι που ‘εγκαταλείφθηκαν στην τραγωδία τους’ από την «πλειονότητα του υπόλοιπου κόσμου»; Μόνο οι Εβραίοι; Δεν υπήρξαν άλλοι εκτός από τους Εβραίους που να υπόφεραν;
Το βιβλίο The Forgotten Holocaust (Το Ξεχασμένο Ολοκαύτωμα) δείχνει ότι υπήρχαν τρία εκατομμύρια Πολωνοί, που δεν ήταν Εβραίοι, οι οποίοι καταστράφηκαν στο Ολοκαύτωμα. Ένα άλλο βιβλίο, το A History of the Modern World (Ιστορία του Σύγχρονου Κόσμου) αναφέρεται στα εκατομμύρια των άλλων ανθρώπων που υπόφεραν απ’ αυτό. Ακόμα και για τους Γερμανούς Μάρτυρες του Ιεχωβά, πηγές έξω από τους Μάρτυρες έχουν αναφέρει ότι «περίπου 10.000 φυλακίστηκαν» και «περισσότεροι από δυο χιλιάδες αφανίστηκαν στα στρατόπεδα συγκέντρωσης».
Συνεπώς, το Ολοκαύτωμα δεν πρέπει να θεωρείται ως επίθεση εναντίον των Εβραίων και μόνο. Ο Χίτλερ ήταν αποφασισμένος να εξοντώσει οποιαδήποτε ομάδα ανθρώπων δεν θα συμμορφωνόταν με το πιστεύω του σχετικά με την υπεροχή της Άριας φυλής. Και οι Μάρτυρες του Ιεχωβά συμπεριλήφθηκαν, επειδή πιστεύουν και εφαρμόζουν τη Βιβλική αρχή που αναγράφεται στα εδάφια Πράξεις 17:26, 27.