Το Ολοκαύτωμα—Τα Ξεχασμένα Θύματα

«Η πολιτική της γενοκτονίας που ακολουθούσαν οι Ναζί είχε σαν αποτέλεσμα το θάνατο τόσων περίπου Πολωνών Εθνικών όσοι ήταν και οι Πολωνοεβραίοι, κάνοντας έτσι και τους πρώτους θύματα ενός ‘Ξεχασμένου Ολοκαυτώματος’».—«The Forgotten Holocaust» («Το Ξεχασμένο Ολοκαύτωμα»), του Ρίτσαρντ Κ. Λούκας

ΟΛΟΚΑΥΤΩΜΑ—τι σημαίνει; Σύμφωνα με ορισμένα λεξικά, ήταν η γενοκτονία των Εβραίων της Ευρώπης από τους Ναζί, στη διάρκεια του Β΄ Παγκόσμιου Πολέμου. Αυτό θα μπορούσε εύκολα να δώσει την εντύπωση ότι μονάχα οι Εβραίοι υπέφεραν και πέθαναν στα χέρια των Ναζί. Αλλά υπηρετείται η δικαιοσύνη και η αλήθεια αν εφαρμοστεί το «Ολοκαύτωμα» μόνο στους Εβραίους που υπήρξαν θύματα της ναζιστικής εποχής;

Ο συγγραφέας Ρίτσαρντ Λούκας δηλώνει: «Η λέξη Ολοκαύτωμα θυμίζει στους περισσότερους ανθρώπους την τραγωδία που έζησαν οι Εβραίοι υπό την κυριαρχία των Γερμανών στη διάρκεια του Β΄ Παγκόσμιου Πολέμου. Από ψυχολογική άποψη, είναι ευνόητο γιατί οι Εβραίοι σήμερα προτιμούν να εφαρμόζεται αυτός ο όρος αποκλειστικά στην εβραϊκή εμπειρία . . . Όμως, με το να μη συμπεριλαμβάνουμε άλλους στο Ολοκαύτωμα, τα φρικιαστικά πράγματα στα οποία υποβλήθηκαν οι Πολωνοί, άλλοι Σλάβοι και οι Τσιγγάνοι στα χέρια των Ναζί συχνά παραβλέπονται, για να μην πούμε ότι ξεχνιούνται τελείως».

Ο Λούκας δηλώνει επίσης: «Γι’ αυτούς [τους ιστορικούς], το Ολοκαύτωμα ήταν μοναδικό για τους Εβραίους, και συνεπώς έχουν ελάχιστα να πουν, ή δεν έχουν να πουν τίποτα, σχετικά με τους εννιά εκατομμύρια Εθνικούς, συμπεριλαμβανομένων και των τριών εκατομμυρίων [Εθνικών] Πολωνών, που κι αυτοί χάθηκαν στη μεγαλύτερη τραγωδία που γνώρισε ποτέ ο κόσμος».

Ο Διακαής Πόθος του Χίτλερ για Ζωτικό Χώρο

Όταν οι χιτλερικές στρατιές εισέβαλαν στην Πολωνία το Σεπτέμβριο του 1939, είχαν διαταγές να εφαρμόσουν την πολιτική του Χίτλερ περί απόκτησης Lebensraum, ζωτικού χώρου, για το γερμανικό λαό. Όπως δηλώνει ο Ρίτσαρντ Λούκας: «Για τους Ναζί, οι Πολωνοί ήταν Untermenschen (υπάνθρωποι) που κατείχαν γη η οποία αποτελούσε μέρος του Lebensraum (ζωτικού χώρου) που εποφθαλμιούσε η ανώτερη γερμανική φυλή». Έτσι, ο Χίτλερ εξουσιοδότησε τα στρατεύματά του να σκοτώνουν «χωρίς οίκτο ή έλεος κάθε άντρα, γυναίκα και παιδί που έχει πολωνική καταγωγή ή μιλάει την πολωνική γλώσσα. Μόνο μ’ αυτόν τον τρόπο μπορούμε να αποκτήσουμε το ζωτικό χώρο που χρειαζόμαστε».

Το Σεπτέμβριο του 1939 άρχισε μια περίοδος αδυσώπητης φρίκης για τον πολωνικό λαό. Ο Χίτλερ είχε δηλώσει: «Ο πόλεμος αυτός θα είναι πόλεμος αφανισμού». Ο Χάινριχ Χίμλερ, πρωτοπαλίκαρο του Χίτλερ, δήλωσε: «Όλοι οι Πολωνοί θα εξαφανιστούν από τον κόσμο. . . . Είναι βασικό να θεωρεί ο μέγας γερμανικός λαός ότι η εξολόθρευση όλων των Πολωνών είναι σημαντικό έργο». Άρα, το Ολοκαύτωμα δεν είχε στόχο απλώς και μόνο τους Πολωνοεβραίους· είχε στόχο ‘όλους τους Πολωνούς’.

«Ο τρόμος απλωνόταν σε όλες τις κατεχόμενες χώρες. . . . Αλλά στην Πολωνία όλοι ήταν εκτεθειμένοι στη βαρβαρότητα, και οι μαζικές εκτελέσεις που βασίζονταν στην αρχή της συλλογικής ευθύνης ήταν πολύ πιο συχνές, επειδή κάθε Πολωνός, ανεξάρτητα από την ηλικία, το φύλο ή την κατάσταση της υγείας του, αποτελούσε μέλος ενός καταδικασμένου έθνους—καταδικασμένου από τους εκπονητές της πολιτικής γραμμής στο κόμμα και στην κυβέρνηση των Ναζί», δηλώνει η Κάθριν Λιτς, μεταφράστρια του πολωνικού βιβλίου Values and Violence in Auschwitz. Η ίδια δηλώνει ότι ο Χίμλερ έβλεπε τους Πολωνούς ως κατώτερη φυλή, που έπρεπε να βρίσκεται υπό δουλεία.

«Ακόμη και μετά την παράδοση της Πολωνίας [28 Σεπτεμβρίου 1939], η Βέρμαχτ [γερμανικός στρατός] εξακολούθησε να παίρνει στα σοβαρά την υπόδειξη που είχε κάνει ο Χίτλερ στις 22 Αυγούστου 1939, όταν εξουσιοδότησε τη θανάτωση ‘χωρίς οίκτο ή έλεος κάθε άντρα, γυναίκας και παιδιού που είχε πολωνική καταγωγή ή μιλούσε την πολωνική γλώσσα’». Πώς υποκινήθηκαν ο γερμανικός στρατός και τα Ες-Ες να διαπράξουν τέτοιους ανηλεείς φόνους; Με το να διαποτίζονται με τη διδασκαλία περί ανωτερότητας της Αρίας φυλής και κατωτερότητας όλων των άλλων. Έτσι, όπως δηλώνει ο Λούκας στο The Forgotten Holocaust: «Η ναζιστική θεωρία περί αποικιακής αυτοκρατορίας στην Πολωνία βασιζόταν στο ότι δεν αναγνώριζαν την ιδιότητα του ανθρώπου στους Πολωνούς, οι οποίοι, μετά τους Εβραίους, ήταν εκείνοι που μισούσε περισσότερο ο Χίτλερ».

«Αρνητική Δημογραφική Πολιτική»

Στην εισαγωγή του για το βιβλίο Commandant of Auschwitz (Διοικητής του Άουσβιτς), ο Λόρδος Ράσελ του Λίβερπουλ είπε: «Στη διάρκεια του πολέμου, οι Γερμανοί σκότωσαν στις περιοχές όπου είχαν εισβάλει και τις οποίες είχαν καταλάβει τουλάχιστον δώδεκα εκατομμύρια άντρες, γυναίκες και παιδιά. Με ένα συντηρητικό υπολογισμό, οχτώ εκατομμύρια απ’ αυτούς χάθηκαν σε στρατόπεδα συγκέντρωσης. Απ’ αυτούς, τουλάχιστον πέντε εκατομμύρια ήταν Εβραίοι. . . . Όμως, ποτέ δεν θα γίνει γνωστός ο αληθινός αριθμός». Με βάση αυτούς και μόνο τους αριθμούς, τουλάχιστον εφτά εκατομμύρια θύματα δεν ήταν Εβραίοι.

Άλλη μια μαρτυρία είναι αυτή της Κάθριν Λιτς, που γράφει: «Η Πολωνία ήταν η πρώτη χώρα στην οποία υποβλήθηκε η ‘αρνητική δημογραφική πολιτική’ του Χίτλερ, που είχε σκοπό να προετοιμάσει τις τεράστιες περιοχές στην ‘Ανατολή’ για την εγκατάσταση των Γερμανών, και η Πολωνία είχε τη μεγαλύτερη απώλεια σε ζωές απ’ όλες τις κατεχόμενες χώρες—220 άτομα για κάθε 1.000 κατοίκους. Πολωνικές πηγές δηλώνουν ότι . . . τουλάχιστον 6.028.000 Πολωνοί πολίτες έχασαν τη ζωή τους». Απ’ αυτούς 3.200.000 ήταν Εβραίοι. Αυτό σημαίνει ότι σχεδόν το 50% των Πολωνών νεκρών δεν ήταν Εβραίοι.

Αναμφισβήτητα, υπήρξε ένα «Ξεχασμένο Ολοκαύτωμα» για εκατομμύρια θύματα μη Εβραίους, κυρίως σλαβικής καταγωγής. Σ’ αυτούς περιλαμβάνονται και οι εκατομμύρια Ρώσοι που σφαγιάστηκαν από τους Ναζί. Εκείνοι οι Ρώσοι δεν είχαν περιθώρια εκλογής. Εξαιτίας του ναζιστικού φυλετικού δόγματος, ήταν αμείλικτα καταδικασμένοι σε θάνατο.

Ωστόσο, αυτές οι στατιστικές δεν συμπεριλαμβάνουν τους χιλιάδες μη Εβραίους Γερμανούς που επίσης υπήρξαν θύματα του Ολοκαυτώματος, επειδή τόλμησαν να εναντιωθούν στον Χίτλερ και στη φιλοσοφία του περί φυλετικής ανωτερότητας. Ανάμεσα σ’ αυτούς ήταν χιλιάδες Μάρτυρες του Ιεχωβά, που αρνήθηκαν να συνεργαστούν σε αρμονία με τις μιλιταριστικές αξιώσεις του Χίτλερ. Ναι, σ’ ολόκληρη τη Γερμανία και στις κατεχόμενες από τους Ναζί χώρες, υπήρχαν διεσπαρμένοι χιλιάδες άνθρωποι που έκαναν θεληματικά μια εκλογή, η οποία τους οδήγησε στα στρατόπεδα συγκέντρωσης και πολλούς σε μαρτυρικό θάνατο.

Έτσι, το ερώτημα που είναι σχετικό μ’ αυτό το γεγονός είναι: Ποια είναι η διαφορά μεταξύ εκείνων που ήταν θύματα του Ολοκαυτώματος και εκείνων που ήταν μάρτυρες;

[Χάρτης/Εικόνες στη σελίδα 10]

(Για το πλήρως μορφοποιημένο κείμενο, βλέπε έντυπο)

Μερικά από τα ναζιστικά στρατόπεδα συγκέντρωσης και στρατόπεδα εξόντωσης στην Ευρώπη. Επιπρόσθετα, υπήρχαν 165 στρατόπεδα καταναγκαστικής εργασίας

ΑΤΛΑΝΤΙΚΟΣ ΩΚΕΑΝΟΣ

ΛΑΤΒΙΑ

Ρίγα

ΛΙΘΟΥΑΝΙΑ

Κάουνας

ΑΝ. ΠΡΩΣΙΑ

ΠΟΛΩΝΙΑ

Στούτχοφ

Τρεμπλίνκα

Κέλμνο

Ζομπίμπορ

Λούμπλιν

Σκαρζίσκο-Καμιένα

Μάιντανεκ

Πλάστσοφ

Μπέλζεκ

Άουσβιτς

ΓΕΡΜΑΝΙΑ

Πάπενμπουργκ

Νόιενγκαμε

Μπέλζεν

Ράβενσμπρικ

Σάξενχαουζεν

Οράνιενμπουργκ

Λίχτενμπεργκ

Ντόρα-Νορντχάουζεν

Τοργκάου

Μπούχενβαλντ

Γκρος-Ρόζεν

Όρντρουφ

Φλόσενμπεργκ

Νταχάου

Λάντσμπεργκ

ΟΛΛ.

Βέστερμπορκ

Βούκτ

ΒΕΛΓΙΟ

ΛΟΥΞ.

ΓΑΛΛΙΑ

Νατζβάιλερ-Στρούτχοφ

ΕΛΒΕΤΙΑ

ΙΤΑΛΙΑ

ΑΥΣΤΡΙΑ

Μαουτχάουζεν

Σάξενμπουργκ

ΤΣΕΧΟΣΛΟΒΑΚΙΑ

Τερέζιενσταντ

[Εικόνα]

Ο Χίτλερ δήλωσε: «Ο πόλεμος αυτός θα είναι πόλεμος αφανισμού». Σκοτώστε «χωρίς οίκτο ή έλεος κάθε άντρα, γυναίκα και παιδί που έχει πολωνική καταγωγή ή μιλάει την πολωνική γλώσσα»

[Ευχαριστίες]

Library of Congress

[Εικόνα]

Ο Χίμλερ δήλωσε: «Όλοι οι Πολωνοί θα εξαφανιστούν από τον κόσμο»

[Ευχαριστίες]

UPI/Bettmann Newsphotos