Άστεγοι—Υπάρχει Ελπίδα;
«Η ΣΤΕΓΗ συγκαταλέγεται στις σπουδαιότερες ανθρώπινες ανάγκες, μαζί με την τροφή και το νερό και το να έχει κανείς ένα σπίτι αποτελεί μια βασική προϋπόθεση της πολιτισμένης ζωής. Αν κατανοήσουμε αυτές τις αλήθειες, θα είμαστε σε θέση να αναγνωρίσουμε τι ακριβώς είναι η ύπαρξη αστέγων: προσβολή της ανθρώπινης αξιοπρέπειας και άρνηση ενός βασικού ανθρώπινου δικαιώματος».—Λόρδος Σκάρμαν, πρόεδρος του Συμβουλίου της Μεγάλης Βρετανίας για το Διεθνές Έτος Παροχής Στέγης στους Αστέγους.
Λόγια όπως αυτά δείχνουν καθαρά ότι οι αξιωματούχοι και οι κυβερνήσεις γνωρίζουν πολύ καλά πως υπάρχει ανάγκη για περισσότερες και καλύτερες κατοικίες· δείχνουν επίσης ότι η κάλυψη αυτής της ανάγκης αποτελεί το στόχο των προσπαθειών. Ωστόσο, το ερώτημα είναι: Πόσο αποτελεσματικές είναι αυτές οι προσπάθειες; Ας εξετάσουμε μερικά παραδείγματα.
Έρευνα για τις Τωρινές Προσπάθειες
Η The Times of India αναφέρει ότι για να είναι δυνατόν να καλύπτονται οι ανάγκες του αυξανόμενου πληθυσμού της Βομβάης χρειάζονται 125 νέες κατοικίες κάθε μέρα. Μολονότι αυτός ο αριθμός μπορεί να μη φαίνεται μεγάλος, μας δίνει ένα σύνολο 45.000 και πλέον κατοικιών το χρόνο, κι αυτές οι κατοικίες είναι για να καλύψουν μόνο την αύξηση του πληθυσμού. Τι γίνεται όμως με τις περισσότερες από 800.000 ανθυγιεινές και πολύ χαμηλής ποιότητας καλύβες στις φτωχογειτονιές της πόλης; Για να αντικατασταθούν αυτές σε 20 χρόνια, θα πρέπει να κατασκευάζονται άλλες 110 κατοικίες κάθε μέρα. Αυτό μας δίνει ένα σύνολο 85.000 κατοικιών το χρόνο. Για να γίνει αυτό, «χρειάζεται να τετραπλασιαστεί ο ρυθμός παραγωγής», λέει το δημοσίευμα. Παρόμοια, μεταξύ του 1961 και του 1981, η πρωτεύουσα της Ινδίας, το Νέο Δελχί, έφτασε λιγότερο από το ένα δέκατο του στόχου της, που ήταν να κατασκευάσει 450.000 κατοικίες.
Στην Αφρική, οι κυβερνήσεις υφίστανται μεγάλη πίεση εξαιτίας της στεγαστικής κρίσης που δημιουργείται από την εισροή του αγροτικού πληθυσμού στις πόλεις. Μια εφημερίδα του Γιοχάνεσμπουργκ της Νότιας Αφρικής, η The Star, αναφέρει ότι σε μερικές χώρες, «οι άνεργοι κάτοικοι των πόλεων έχουν εκτοπιστεί στην ύπαιθρο». Σ’ άλλες χώρες, επιτρέπεται να εργάζονται στις πόλεις μόνο εκείνοι που είναι εγκαταστημένοι μόνιμα σ’ αυτές. Παρά τη διεθνή κατακραυγή για τις διακρίσεις, ειδικά εκείνες που αφορούν φυλετικούς παράγοντες, έχουν αποδειχτεί επιτυχημένα τέτοια σκληρά μέτρα; «Σε πολλά μέρη της Αφρικής—και, για την ακρίβεια, σ’ ολόκληρο τον Τρίτο Κόσμο—υπάρχει κίνδυνος να τεθεί εκτός ελέγχου το πρόβλημα της παροχής εργασίας και στέγης στους πρόσφυγες από τις αγροτικές περιοχές», λέει το δημοσίευμα. «Έχει προβλεφθεί ότι οι κυριότερες αφρικανικές πόλεις θα αντιμετωπίσουν την κατάρρευση των κοινωνικών και εκπαιδευτικών συστημάτων τους, καθώς και των υπηρεσιών τους ύδρευσης, ηλεκτροδότησης και αποχέτευσης».
Στη Βρετανία, η στέγαση των φτωχών και η επισκευή ή η αντικατάσταση των κατοικιών που ερειπώνονται, αποτελούν δυο βασικά προβλήματα, στα οποία ζητείται να δοθεί προσοχή επειγόντως. «Κι όμως, ενώ μας λένε ότι ‘ως έθνος δεν μπορούμε’ να δαπανήσουμε περισσότερα χρήματα για την αντιμετώπιση αυτών των τρομακτικών προβλημάτων, παράλληλα δεν υπάρχει κανένας απολύτως περιορισμός στις επιχορηγήσεις που δίνουμε σε ανθρώπους που αγοράζουν τα σπίτια τους», λέει η Catholic Herald. Λόγω των περικοπών στα κεφάλαια που διατίθενται για κατοικίες χαμηλού κόστους, οι οικοδομές έχουν πέσει κάτω από το ένα πέμπτο του επιπέδου στο οποίο βρίσκονταν πριν από 10 χρόνια. Επιπρόσθετα, «έχουμε τεράστια έξοδα επισκευής τόσο για τις δημόσιες όσο και για τις ιδιωτικές κατοικίες· έξοδα που υπολογίζεται ότι φτάνουν τις 50 εκατομμύρια λίρες (περ. 12 δισ. δρχ.)», λέει το δημοσίευμα. Τίποτα δεν είναι βέβαιο για το πώς η κυβέρνηση σχεδιάζει να αντιμετωπίσει αυτά τα έξοδα.
«Το πρόβλημα της ύπαρξης αστέγων στην Αμερική είναι κάτι περισσότερο από πρόβλημα στέγασης των απελπισμένων και των αβοήθητων», λέει ένας από τους εκδότες της New York Post. Για παράδειγμα, η πόλη της Νέας Υόρκης πληρώνει κατά μέσο όρο 1.800 δολάρια (περ. 250.000 δρχ.) το μήνα για την παραμονή μιας άστεγης οικογένειας σε ξενοδοχείο της πρόνοιας, και τα ετήσια έξοδα γι’ αυτή την υπηρεσία ανέρχονται σε 125 εκατομμύρια δολάρια (περ. 17,5 δισ. δρχ.). Επιπρόσθετα, η πόλη ξοδεύει 250 εκατομμύρια δολάρια (περ. 35 δισ. δρχ.) το χρόνο για τη λειτουργία 28 δημόσιων άσυλων. Ωστόσο, ο αριθμός των αστέγων στην πόλη συνεχίζει να αυξάνεται. Γιατί; «Κανείς δεν ξέρει ποιος είναι ο καλύτερος τρόπος για να προσεγγίσει τους αστέγους», καταλήγει ένα ειδικό άρθρο για τους αστέγους στο U.S.News & World Report. «Η καλύτερη στέγαση, οι περισσότερες δουλειές και η ευκολότερη προμήθεια κουπονιών συσσιτίου δεν θα βοηθήσει εκείνους που πάσχουν από ψυχικές διαταραχές ή που έχουν εθιστεί στα ναρκωτικά και στο αλκοόλ».
Θεραπεία των Συμπτωμάτων
Όπως είναι φανερό, η επίλυση των σημερινών στεγαστικών προβλημάτων και η κάλυψη των αυριανών στεγαστικών αναγκών, αποδεικνύονται πολύ βαριά ευθύνη για τις κυβερνήσεις όλου του κόσμου. Γιατί; Επειδή το πρόβλημα της έλλειψης στέγης και της ύπαρξης αστέγων δεν είναι μεμονωμένο ζήτημα. Συνδέεται άμεσα με άλλα, εξίσου μεγάλα προβλήματα, όπως η πληθυσμιακή έκρηξη, η φτώχεια, η ανεργία και ο πληθωρισμός. Αν αυτά τα άλλα προβλήματα δεν αντιμετωπιστούν με επιτυχία, είναι απίθανο να υπάρξουν πολλές ελπίδες για τη στέγαση. Υπάρχει όμως κανένα έθνος στη γη σήμερα, απαλλαγμένο από οποιοδήποτε από τα προβλήματα που αναφέρθηκαν; Υπάρχει κάποια κυβέρνηση που να έχει σημειώσει πραγματική επιτυχία στην αντιμετώπιση αυτών των προβλημάτων; Όχι, δεν υπάρχει.
Στο φως αυτού του γεγονότος, οι προσπάθειες που καταβάλλονται για να επιλυθούν τα προβλήματα των αστέγων μπορούν να παρομοιαστούν με απόπειρες που γίνονται για να μπαλωθούν οι ρωγμές και οι τρύπες ενός σπιτιού που καταρρέει. Τα κίνητρα μπορεί να είναι καλά, αλλά το αποτέλεσμα είναι η θεραπεία των συμπτωμάτων μόνο. Αυτό που χρειάζεται είναι να κατεδαφιστεί το σαθρό οικοδόμημα και να κατασκευαστεί ένα καινούριο σπίτι, απ’ τα θεμέλια.
Αυτή η άποψη, σίγουρα δεν είναι καινούρια. Διδάχτηκε στον κόσμο πριν από 19 αιώνες και ήταν τόσο πρωτοποριακή, ώστε οι ηγέτες εκείνων των ημερών, που ήταν προσκολλημένοι στην παράδοση, δυσκολεύονταν να τη δεχτούν. «Κανένας δε βάζει για μπάλωμα σε παλιό ρούχο ένα καινούριο κομμάτι ύφασμα. Γιατί, το μπάλωμα θα τραβήξει το παλιό ύφασμα και το άνοιγμα θα γίνει μεγαλύτερο», είπε ο Ιησούς Χριστός. (Ματθαίος 9:16, ΝΔΜ) Τι είχε στο νου του;
Η Οριστική Λύση
Ο Ιησούς δεν ασχολήθηκε με τη θεραπεία των συμπτωμάτων, αλλά με τη ριζική αιτία. Δίδαξε τους μαθητές του να αποβλέπουν στη Βασιλεία του Θεού για την οριστική λύση όχι μόνο των στεγαστικών προβλημάτων, αλλά και όλων των δεινών που πλήττουν σήμερα την ανθρωπότητα. Τους παρότρυνε να προσεύχονται: «Ελθέτω η βασιλεία σου· γενηθήτω το θέλημά σου, ως εν ουρανώ, και επί της γης». (Ματθαίος 6:10) Αυτή η Βασιλεία, που θα εκπληρώσει το σκοπό του Θεού στη γη, δεν θα μπαλώσει απλώς το τωρινό φθαρμένο και διαβρωμένο σύστημα πραγμάτων. Θα το αντικαταστήσει.
Τι θα σημάνουν όλα αυτά για σας; Ακούστε τι εμπνεύστηκε να πει ο αρχαίος Εβραίος προφήτης Ησαΐας: «Και θέλουσιν οικοδομήσει οικίας και κατοικήσει, και θέλουσι φυτεύσει αμπελώνας και φάγει τον καρπόν αυτών. Δεν θέλουσι κτίσει αυτοί και άλλος να κατοικήση· δεν θέλουσι φυτεύσει αυτοί και άλλος να φάγη· διότι αι ημέραι του λαού μου είναι ως αι ημέραι του δένδρου και οι εκλεκτοί μου θέλουσι παλαιώσει το έργον των χειρών αυτών».—Ησαΐας 65:21, 22.
Παρατηρήσατε ότι η έμφαση δεν δίνεται απλώς στην κατασκευή περισσότερων σπιτιών; Δίνεται μάλλον στην αμεροληψία, στην ισότητα και στη δικαιοσύνη. Δεν λαχταράτε να ζήσετε κάτω από μια τέτοια κυβέρνηση; Θα μπορείτε, όχι μόνο να έχετε το δικό σας σπίτι—κάτι ανέλπιστο για τους περισσότερους ανθρώπους σήμερα—αλλά να ζείτε σε ειρηνικό περιβάλλον, με αφθονία τροφής, καθαρού αέρα και νερού, και με καλούς γείτονες. Όλα αυτά και άλλα πολλά, είναι πράγματα που θα πραγματοποιηθούν από τη διακυβέρνηση της Βασιλείας του Θεού.
Οι Μάρτυρες του Ιεχωβά σήμερα, υπακούοντας στην εντολή του Ιησού, μιλάνε στους ανθρώπους παντού γι’ ‘αυτά τα καλά νέα της βασιλείας’. (Ματθαίος 24:14, ΜΝΚ) Μέσω των σελίδων αυτού του περιοδικού και του συνοδευτικού του, Η Σκοπιά, καθώς και με προσωπικές επισκέψεις, προσπαθούν να σας κάνουν να προσέξετε τις θαυμάσιες προοπτικές που βρίσκονται ακριβώς μπροστά σας. Σας παροτρύνουμε να αφιερώσετε χρόνο για να εξακριβώσετε πώς μπορείτε να βρεθείτε κι εσείς ανάμεσα σ’ εκείνους που θα ζήσουν κάτω από τη δίκαιη κυβέρνηση που θα φέρει ολόκληρη τη γη, στην πρώτη της κατάσταση, κάνοντάς την το αιώνιο παραδεισένιο σπίτι του ανθρώπινου γένους.
[Πρόταση που τονίζεται στη σελίδα 12]
«Και θέλουσιν οικοδομήσει οικίας και κατοικήσει».—Ησαΐας 65:21