Η Άποψη της Αγίας Γραφής

Κάπνισμα—Οι Κίνδυνοι

ΣΤΗ ΔΕΚΑΕΤΙΑ του 1950, μια εταιρία τσιγάρων διαφήμιζε το προϊόν της λέγοντας ότι ήταν «ακριβώς αυτό που συνιστούσε ο γιατρός». Τέτοια σλόγκαν, που τα χαρακτήριζε μια υπερβολική σιγουριά, διαφήμιζαν κάποτε τα τσιγάρα ως βοηθήματα για την υγεία και τη ζωτικότητα—αλλά αυτό δεν συμβαίνει πια! Τώρα ζούμε σε μια εποχή στην οποία οι κυβερνήσεις απαιτούν να προβάλλονται στα πακέτα τσιγάρων προειδοποιήσεις σχετικά με τους σοβαρούς κινδύνους για την υγεία.

Εντούτοις, μερικοί καπνιστές έχουν την έμμονη ιδέα ότι ‘το τσιγάρο με βοηθάει να σκέφτομαι και να εργάζομαι καλύτερα’. Μπορεί να αψηφούν την απειλή για την υγεία, νομίζοντας ότι είναι σαν να έτρωγαν μια σοκολάτα για γρήγορη ενέργεια ή σαν να έπιναν έναν καφέ για να ξεκινήσουν τη μέρα τους. Ή πιθανόν να νομίζουν ότι από το κάπνισμα κινδυνεύει μόνο το σώμα. Μήπως έχουν δίκιο; Μήπως ισχύει το επιχείρημα ότι το τσιγάρο—παρ’ όλους τους κινδύνους—μπορεί να βοηθάει τους ανθρώπους να αποδίδουν καλύτερα;

Το Υψηλό Τίμημα που Καταβάλλουν!

Είτε το τσιγάρο ανταμείβει πραγματικά τον καπνιστή δίνοντάς του μεγαλύτερη εγρήγορση και ικανότητα είτε απλώς δημιουργεί αυτή την ψευδαίσθηση, αναμφίβολα η ανταμοιβή συνοδεύεται από ένα φοβερό τίμημα. Εκτός από τον κίνδυνο να προσβληθεί κανείς τελικά από καρκίνο ή καρδιοπάθεια, σκεφτείτε την πολύ πιο άμεση επίδραση: Μέσα σε εφτά με δέκα δευτερόλεπτα μετά από κάθε εισπνοή, ο καπνιστής αισθάνεται την επίδραση ενός συγκεκριμένου ναρκωτικού, της νικοτίνης: «Η νικοτίνη λαβαίνεται αυτόματα», λέει η ψυχοφαρμακολόγος του Πανεπιστημίου της Καλιφόρνιας, Νίνα Σνάιντερ, «και ελέγχει τη διάθεση και την απόδοση. Γι’ αυτό προκαλεί τόσο ισχυρό εθισμό».

Μήπως το τσιγάρο προκαλεί τόσο εθισμό όσο και η ηρωίνη και η κοκαΐνη; Ναι, είπε ο υπουργός υγείας των Ηνωμένων Πολιτειών σε μια προειδοποίηση που δόθηκε στις 16 Μαΐου 1988. Ο ίδιος εξήγησε ότι ο σωματικός αυτός εθισμός είναι η αιτία για την οποία μερικοί καπνιστές «θα εξακολουθούν να καπνίζουν παρά τις αντίξοες σωματικές, ψυχολογικές ή κοινωνικές επιπτώσεις».

Και τι επιπτώσεις! Μέχρι το έτος 1985 το κάπνισμα ήταν υπεύθυνο για 100.000 θανάτους το χρόνο στη Βρετανία, για 350.000 θανάτους το χρόνο στις Ηνωμένες Πολιτείες και για το ένα τρίτο όλων των θανάτων στην Ελλάδα. Είναι δύσκολο να εξηγήσει κανείς αυτούς τους αριθμούς, που αποτελούν πρόβλημα για τη δημόσια υγεία. Ο φταίχτης, ο καπνός, δεν είναι μόνο άχρηστος ως τροφή για το σώμα ή ως ποτό, αλλά είναι κι από τη φύση του βλαβερός.

Μήπως λοιπόν η νικοτίνη που υπάρχει στον καπνό είναι πιο βλαβερή από την καφεΐνη που υπάρχει στον καφέ, στο τσάι ή στη σοκολάτα; Από ιατρικής πλευράς, η βλάβη που προξενεί η νικοτίνη είναι ασύγκριτα πιο μεγάλη. Ο Δρ Πίτερ Ντιους από το Πανεπιστήμιο του Χάρβαρντ, ο οποίος διεξάγει έρευνες σχετικά με την καφεΐνη, λέει: «Γενικά, η καφεΐνη δεν είναι τόσο σημαντικός παράγοντας για την κακή υγεία στη χώρα μας όσο το κάπνισμα τσιγάρων». Αλλά αυτή η ιατρική καταδίκη του καπνίσματος είναι μόνο η αρχή.

Η Ανατομία μιας Αβάσιμης Δικαιολογίας

Προκειμένου να διακρίνουμε γιατί το κάπνισμα ανήκει σε μια τελείως διαφορετική κατηγορία απ’ ό,τι οι τροφές και τα ποτά, σκεφτείτε τον τρόπο με τον οποίο έχει σχεδιαστεί το σώμα σας. Το εδάφιο Εκκλησιαστής 7:29 λέει ότι «ο Θεός έκαμε τον άνθρωπον ευθύν, αλλ’ αυτοί επεζήτησαν λογισμούς πολλούς». Ενώ το να τρώτε είναι μια θεόδοτη φυσιολογική λειτουργία του σώματός σας, η μη ιατρική χρήση ναρκωτικών, είναι μια ανθρώπινη επινόηση. Δεν μπορεί να υπάρξει φυσιολογική, μετριοπαθής χρήση αυτών των ουσιών που προκαλούν εθισμό. Είτε τις καπνίζει κανείς είτε τις παίρνει ως χάπια είτε τις παίρνει με ενέσεις, οι ουσίες αυτές διεγείρουν και διαστρέφουν τις λειτουργίες του σώματος με τρόπους που είναι αντίθετοι στη φύση.

Σε αντίθεση μ’ αυτό, σχεδόν όλες οι τροφές και τα ποτά καλύπτουν μερικές από τις ανάγκες που έχει το σώμα για καύσιμα, για την ανάπτυξη και για την επισκευή των ιστών. Ομολογουμένως, ορισμένοι άνθρωποι με προβλήματα υγείας πρέπει να αποφεύγουν φαγητά με συντηρητικά, κορεσμένα λίπη ή καφεΐνη. (Για ένα διαβητικό, η κοινή ζάχαρη μπορεί να είναι επικίνδυνη.) Αλλά όσον αφορά τους περισσότερους ανθρώπους, ακόμα και τέτοιες τροφές έχουν κάποια θρεπτική αξία και είναι αβλαβείς, αν τις τρώει κανείς με μέτρο. Το θέμα του καπνού διαφέρει τελείως.

Ακόμα και ένα ή δυο τσιγάρα, όπως και μια μόνο χρήση κοκαΐνης για λόγους απόλαυσης, είναι επικίνδυνα δελεαστικά. Μια μελέτη που έκανε η βρετανική κυβέρνηση αποκάλυψε ότι οι νεαροί που κάπνιζαν δυο και μόνο τσιγάρα είχαν πιθανότητα μόλις 15 τοις εκατό να παραμείνουν μη καπνιστές.

Πώς να Διατηρήστε σε Ακμαία Πνευματική Κατάσταση

Σίγουρα δεν μπορείτε να βρίσκεστε σε ακμαία κατάσταση αν είστε ένα αβοήθητο θύμα εξάρτησης από κάποιο ναρκωτικό—των «ακατανίκητων παρορμήσεων» που προξενεί η νικοτίνη, όπως περιέγραψε την κατάσταση ο υπουργός υγείας των Η.Π.Α. Αντί να επιτρέπετε στο σώμα σας να σας κάνει σκλάβο του, η Αγία Γραφή προτρέπει να ασκείτε αυτοέλεγχο, να έχετε τη δύναμη ‘να μεταχειρίζεστε το σώμα σας σαν σκλάβο’.—1 Κορινθίους 9:24-27, ΚΔΤΚ.

Ο καπνός δεν επηρεάζει αρνητικά μόνο τη σάρκα του καπνιστή—απειλώντας τον με καρκίνο, εμφύσημα και καρδιοαγγειακές παθήσεις—αλλά επηρεάζει αρνητικά και τη θέλησή του. Έτσι, μέσω αυτής της ύπουλης μόλυνσης, αυτή η συνήθεια υποδουλώνει κυριολεκτικά την προσωπικότητα ή τη διανοητική διάθεση του καπνιστή. «Επί 26 χρόνια», παραδέχτηκε ένας αρθρογράφος του περιοδικού Time, «υπήρξα σκλάβος του τσιγάρου. Επί δέκα τουλάχιστον χρόνια προσπαθώ να απελευθερωθώ απ’ αυτό. Μόνο οι μανιώδεις καπνιστές που έχουν προσπαθήσει επανειλημμένα να απαγκιστρωθούν από αυτή τη συνήθεια είναι σε θέση να εκτιμήσουν στο πλήρες πόσο δύσκολο είναι να το κόψει κανείς».

Η Αγία Γραφή μάς υποχρεώνει, ως άτομα που αγαπούμε τον Θεό, να «καθαρίσωμεν εαυτούς από παντός μολυσμού σαρκός και πνεύματος».—2 Κορινθίους 7:1.

Γιατί να νοιάζεται ο Θεός αν κάνουμε κατάχρηση του σώματός μας ή των διανοητικών μας ικανοτήτων; Απλώς επειδή αυτός είναι ο στοργικός Δημιουργός μας, που ενδιαφέρεται να επωφελούμαστε απ’ όλες τις δυνατότητες με τις οποίες έχουμε προικιστεί ως δημιουργήματά του. Κάνοντας έκκληση στη λογική μας, λέει: ‘Εγώ είμαι Ιεχωβά ο Θεός σου, ο διδάσκων σε δια την ωφέλειάν [όχι για το κακό] σου’.—Ησαΐας 48:17.

Η πραγματική πρόκληση, επομένως, είναι το να είμαστε ειλικρινείς με τον εαυτό μας για δικό μας όφελος. Είναι άσκοπο να υποστηρίζει κανείς το κάπνισμα, για την καταπραϋντική του επίδραση ή για άλλα «πλεονεκτήματα», τα οποία δεν είναι τίποτε άλλο παρά η υπεκφυγή της οδύνης που προξενεί η αποτοξίνωση από τη νικοτίνη. Από ιατρική άποψη, το κάπνισμα υπήρξε ολέθριο για τη δημόσια υγεία· αλλά από θρησκευτική άποψη, αυτή η ανθρώπινη επινόηση—να διοχετεύει κανείς νικοτίνη στο κυκλοφορικό του σύστημα μέσω των πνευμόνων του—αποτελεί παράβλεψη των καθαρών κανόνων του Δημιουργού μας, και μολύνει και υποβιβάζει το ανθρώπινο σώμα. Γιατί λοιπόν να πηγαίνουμε γυρεύοντας για προβλήματα; Πόσο καλύτερο είναι να δώσουμε προσοχή στην παροιμία: «Ο φρόνιμος προβλέπει το κακόν και κρύπτεται· οι άφρονες όμως προχωρούσι και τιμωρούνται».—Παροιμίαι 22:3.

[Ευχαριστία για την προσφορά της εικόνας στη σελίδα 26]

Vincent van Gogh, Skull With Cigarette, 1885. Courtesy of the National Museum, Amsterdam, Holland