Οι Νεαροί Ρωτούν . . .

Είμαι σε Θέση να Βαφτιστώ;

Αγαπητή Εταιρία Σκοπιά:

Ονομάζομαι Σάρον και είμαι 13 χρονών. Αναρωτιέμαι αν είμαι σε θέση να βαφτιστώ. Νομίζω πως ναι, αλλά εξακολουθώ να μην είμαι σίγουρη. Είμαι βέβαιη ότι αυτό απασχολεί και άλλους νεαρούς Χριστιανούς. Θα μπορούσατε σας παρακαλώ να γράψετε ένα άρθρο για να με βοηθήσετε να ξεκαθαρίσω τα πράγματα μέσα μου;

Η ΣΑΡΟΝ έχει δίκιο. Πράγματι, το βάφτισμα απασχολεί πολλούς θεοφοβούμενους νεαρούς. Στις τάξεις των Μαρτύρων του Ιεχωβά, οι νεαροί συνειδητοποιούν ότι πρέπει οι ίδιοι να πάρουν την απόφαση να υπηρετούν τον Θεό, ότι αυτή την απόφαση δεν γίνεται να την πάρουν οι γονείς τους για λογαριασμό τους. Επίσης, αναγνωρίζουν ότι ο Ιησούς Χριστός πρόσταξε τους ακολούθους του να συμβολίζουν την αφιέρωσή τους στον Θεό με το βάφτισμα στο νερό.—Ματθαίος 28:19, 20.

Είναι μεγάλη ευθύνη να κάνει κάποιος δημόσια διακήρυξη ως αφιερωμένος δούλος του Θεού. Σίγουρα δεν θα ήθελες να βιαστείς να προχωρήσεις σ’ αυτό το βήμα, απλώς και μόνο για να ευχαριστήσεις τους φίλους ή τους γονείς σου. Επιπλέον, κανένας δεν μπορεί να σε αναγκάσει να βαφτιστείς. (Ψαλμός 110:3) Ωστόσο, ο Ιησούς συμβούλευσε όλους να ‘λογαριάσουν τη δαπάνη’ που συνεπάγεται το να είναι μαθητές του. (Λουκάς 14:28) Αυτό δεν σημαίνει ότι θα πρέπει να ζυγίσεις το αν θέλεις να γίνεις μαθητής του Χριστού ή όχι. Σαφώς είναι σωστό να είσαι μαθητής του Χριστού. Όμως, θα πρέπει να συνειδητοποιήσεις πλήρως τι περιλαμβάνει το να είσαι Μάρτυρας του Ιεχωβά.a Κατόπιν, θα πρέπει να αποφασίσεις για το αν πραγματικά είσαι σε θέση να αναλάβεις αυτή την ευθύνη.—Παράβαλε Παροιμίαι 20:25.

‘Είμαι σε Κατάλληλη Ηλικία;’

Καθώς οι έφηβοι μεγαλώνουν, συχνά νιώθουν ότι έχουν το δικαίωμα να απολαμβάνουν ορισμένα προνόμια και να αναλαμβάνουν κάποιες ευθύνες. Χωρίς να χάσουν καιρό, επιμένουν να οδηγούν το αυτοκίνητο της οικογένειας, ζητάνε την άδεια για να πιάσουν δουλειά μετά το σχολείο, θέλουν να έχουν δικά τους λεφτά για τα έξοδά τους. Όταν όμως πρόκειται για το βάφτισμα, τότε πολλοί νεαροί δικαιολογούνται, λέγοντας ότι είναι ακόμα πολύ μικροί ή ότι δεν είναι ακόμα σε θέση να αναλάβουν μια τέτοια ευθύνη. Ένας νεαρός ονόματι Αντρέ παρατηρεί: «Πολλοί νεαροί περιμένουν να φτάσουν στα 17 ή στα 18 για να βαφτιστούν, αλλά είναι κάπως μεγάλοι τότε». Γιατί; «Επειδή πολύ πιο πριν απ’ αυτή την ηλικία, είναι ήδη αρκετά μεγάλοι για να παίρνουν άλλες αποφάσεις για τον εαυτό τους».

Ναι, απλώς και μόνο το γεγονός ότι είσαι στην εφηβεία δεν είναι δικαιολογία για να ‘παραπαίεις μεταξύ δύο διισταμένων γνωμών’, ούτε αποτελεί βάσιμο λόγο για να αποφεύγεις να λάβεις τη στάση σου ως Χριστιανός. (1 Βασιλέων 18:21, ΛΧ) ‘Να θυμάσαι τον Πλάστη σου στις μέρες της νεότητάς σου’, παροτρύνει η Αγία Γραφή. (Εκκλησιαστής 12:1) Ο προφήτης Σαμουήλ άρχισε να υπηρετεί τον Ιεχωβά σε πολύ τρυφερή ηλικία. (1 Σαμουήλ 3:1-18· 12:2) Παρόμοια, ο ψαλμωδός Δαβίδ μπορούσε να πει: ‘Εσύ είσαι η ελπίδα μου, Υπέρτατε Κυρίαρχε Ιεχωβά, η εμπιστοσύνη μου από τη νεότητά μου’.—Ψαλμός 71:5, ΜΝΚ.

Κατά παρόμοιο τρόπο, χιλιάδες Χριστιανοί νεαροί σήμερα—περιλαμβανομένων και ορισμένων στην προεφηβική ηλικία—έχουν αποδειχτεί τόσο υπεύθυνοι όσο χρειάζεται για να αφιερωθούν στην υπηρεσία του Θεού. Ομολογουμένως, μερικοί έφηβοι δεν έχουν την απαιτούμενη σοβαρότητα, υπευθυνότητα και συναισθηματική ωριμότητα ώστε να μπορούν να πάρουν μια τόσο σημαντική απόφαση όπως το βάφτισμα. (Παροιμίαι 22:15) Αλλά συμβαίνει στ’ αλήθεια αυτό και στη δική σου περίπτωση; (Αναμφίβολα, οι γονείς σου θα έχουν πολλά να πουν σχετικά μ’ αυτό.) Ο Θεός δεν περιμένει από τον έφηβο να έχει την ωριμότητα 40χρονου. Γνωρίζει καλά ότι έχεις ροπή προς τις ‘νεανικές επιθυμίες’. (2 Τιμόθεον 2:22) Αν όμως έχεις μεγαλώσει τόσο όσο χρειάζεται για να είσαι σε λογικό βαθμό ένα σοβαρό και υπεύθυνο άτομο, τότε το πιο πιθανό είναι πως έχεις φτάσει σε ηλικία να σκεφτείς να κάνεις την αφιέρωσή σου. Εντούτοις, υπάρχουν άλλες ερωτήσεις που πρέπει να κάνεις στον εαυτό σου.

‘Έχω Λάβει Επαρκή Γνώση;’

Το βιβλίο Ο Έφηβος (The Adolescent), του Φ. Φίλιπ Ράις, παρατηρεί ότι «μια ρηχή, αφελής αντίληψη για τη θρησκεία συχνά δεν αντέχει στην επίθεση και στη δοκιμασία». Παρ’ όλα αυτά, ο κ. Ράις σημειώνει: «Υπάρχουν ορισμένες ενδείξεις για το ότι οι σημερινοί νέοι είναι απελπιστικά απληροφόρητοι. Μια έρευνα σχετικά με τη Βιβλική γνώση που είχαν δευτεροετείς φοιτητές Προτεσταντικών και εβραϊκών πανεπιστημίων έφερε στην επιφάνεια πραγματική άγνοια για την Παλαιά και την Καινή Διαθήκη».

Αυτό δεν πρέπει να συμβαίνει με κάποιον που βαφτίζεται. Το άτομο που βαφτίζεται πρέπει πρώτα να ‘λαβαίνει γνώση’ για να μπορεί να γίνει μαθητής, άτομο που έχει διδαχτεί. (Ιωάννης 17:3· Ματθαίος 28:19) Δεν θα ήταν λοιπόν λογικό να περιμένει κανείς ότι προτού βαφτιστείς, θα ξέρεις τουλάχιστον «τα αρχικά [βασικά, ΜΝΚ] στοιχεία των λόγων του Θεού»; (Εβραίους 5:12) Αυτό θα περιλάμβανε να ξέρεις τι διδάσκει η Αγία Γραφή σε θέματα όπως η ψυχή, η κατάσταση των νεκρών, ο αγιασμός του ονόματος του Θεού, η Βασιλεία και το λύτρο.

Φυσικά, είναι επόμενο να ξέρεις κάτι για την Αγία Γραφή, απλώς και μόνο επειδή συνόδευες τους γονείς σου στις Χριστιανικές συναθροίσεις. Ωστόσο, η γνώση που έχει αποκτηθεί μ’ αυτόν τον τρόπο μπορεί να είναι επιφανειακή και πιθανώς να μην «αντέχει στην επίθεση και στη δοκιμασία». Πρέπει να μπορείς να εξηγείς σε άλλους το ‘λόγο για την ελπίδα που έχεις μέσα σου’.—1 Πέτρου 3:15.

Η Τέρι λέει ότι πίστευε τις Βιβλικές αλήθειες. Κι όμως, ομολογεί: «Ποτέ δεν είχα δώσει στον εαυτό μου την ικανοποίηση να θέσω τα δικά μου ερωτήματα κι έπειτα να βρω τις απαντήσεις. Πρόσφατα, άρχισα να το κάνω αυτό». Ποιο ήταν το αποτέλεσμα ενός τέτοιου προγράμματος Γραφικής μελέτης; «Η πίστη μου αυξάνεται, και τώρα διαπιστώνω ότι είμαι ικανή να μιλάω στους ανθρώπους με πραγματική πεποίθηση. Λέω σ’ όλους τους Μάρτυρες νεαρούς να μη φοβούνται να αναρωτηθούν αν είναι αυτή η αλήθεια. Εξακριβώστε το! Ερευνήστε, μελετήστε. ‘Βεβαιωθείτε για όλα τα πράγματα’. Ύστερα, θα μπορείτε να αφιερωθείτε ολόψυχα στον Ιεχωβά».—1 Θεσσαλονικείς 5:21, ΜΝΚ.

‘Εκτελεστές του Λόγου’

Εντούτοις, πρέπει να είμαστε ‘εκτελεστές του λόγου, κι όχι μόνο ακροατές’. (Ιακώβου 1:22) Δεν μπορείς να παρουσιαστείς για βάφτισμα και να είσαι άτομο που ‘κρύβει αυτό που είναι’, καλύπτοντας σοβαρά σφάλματα. (Ψαλμός 26:4, ΜΝΚ) Τα σφάλματα αυτά θα μπορούσε να περιλαμβάνουν σεξουαλική ανηθικότητα, μέθη, χρήση ναρκωτικών ή οποιαδήποτε από τις αμαρτίες που αναφέρονται στα εδάφια 1 Κορινθίους 6:9, 10. Αν έχεις προβλήματα που σχετίζονται με τα παραπάνω, γιατί να μην κανονίσεις με τους γονείς σου να μιλήσετε με κάποιους Χριστιανούς πρεσβυτέρους; Μην αμφιβάλλεις για το ότι θα σε βοηθήσουν με καλοσύνη.—Ιακώβου 5:14, 15.

Επίσης, ίσως χρειάζεται να γίνουν μερικές αλλαγές στον τρόπο με τον οποίο συμπεριφέρεσαι στους γονείς σου ή αντιμετωπίζεις τις συμβουλές που προέρχονται από τους Χριστιανούς πρεσβυτέρους, αλλαγές ακόμα και στον τρόπο με τον οποίο διαλέγεις φίλους. (Παροιμίαι 6:20· 13:20· 1 Κορινθίους 15:33· Εβραίους 13:17) Ίσως δεν είναι εύκολο να κάνεις αυτές τις αλλαγές, αλλά το εδάφιο Παροιμίαι 11:19, ΜΝΚ, μας υπενθυμίζει: ‘Εκείνος που λαβαίνει σταθερή στάση υπέρ της δικαιοσύνης βαδίζει προς τη ζωή, εκείνος όμως που κυνηγάει ό,τι είναι κακό βαδίζει προς τον ίδιο του το θάνατο’.

Μήπως ο Ιεχωβά απαιτεί από εσένα τελειότητα; Καθόλου. ‘Ποιος μπορεί να πει, Καθάρισα την καρδιά μου, Είμαι καθαρός από τις αμαρτίες μου;’ ρωτάει το εδάφιο Παροιμίαι 20:9. Σαν ατελείς που είμαστε, εξακολουθούμε να έχουμε την τάση να κάνουμε λάθη. Όμως, λόγω του λύτρου που έδωσε ο Χριστός, μπορούμε να παραμένουμε σε καλή υπόσταση ενώπιον του Θεού. (1 Ιωάννου 2:1, 2) Για παράδειγμα, ο νεαρός ή η νεαρή που παλεύει σκληρά με μια κακή συνήθεια, όπως η ακάθαρτη συνήθεια του αυνανισμού, δεν πρέπει να πιστεύει ότι κατ’ ανάγκη στερείται και τα κατάλληλα προσόντα για το βάφτισμα.b Πράγματι, με τη σθεναρή αντίσταση στην αδικία, το άτομο μπορεί να κάνει την καρδιά του Ιεχωβά να χαίρεται!—Παροιμίαι 27:11.

‘Έχω Κάνει τον Θεό Φίλο μου;’

Ίσως όμως το πιο κρίσιμο ερώτημα περιλαμβάνει τη σχέση σου με τον Θεό. Να θυμάσαι: Αφιερώνεσαι όχι σ’ ένα έργο ή σ’ ένα σκοπό, ούτε ακόμα και σε κάποια οργάνωση, αλλά στον ίδιο τον Θεό. Σου φαίνεται ο Θεός κάτι αφηρημένο και μακρινό; Ή έχεις φτάσει στο σημείο να τον γνωρίζεις και να τον αγαπάς ως Πρόσωπο; (Έξοδος 34:6, 7) Αν ναι, τότε θα δεις ότι θα του μιλάς συχνά, όχι μηχανικά, αλλά από την καρδιά σου.—Ψαλμός 62:8.

Ακόμα, θα δεις ότι κυριολεκτικά θα νιώθεις την ανάγκη να μιλάς σε άλλους για τον Θεό. (Παράβαλε 2 Κορινθίους 5:14, ΜΝΚ.) Το εδάφιο Παροιμίαι 15:7 λέει: ‘Τα χείλη των σοφών διαδίδουν γνώση’. Το κάνεις αυτό κηρύττοντας τακτικά σε άλλους; Ή επιτρέπεις στην αναψυχή, στη διασκέδαση ή ακόμα και στην τεμπελιά να σε εμποδίζουν να βοηθάς άλλους να γνωρίσουν τον Θεό;—Παροιμίαι 19:24.

Ναι, για να έχει νόημα το βάφτισμα, θα πρέπει ο Θεός να είναι ο πιο στενός σου φίλος. (Παράβαλε Ιακώβου 2:23.) Αν δεν είναι έτσι τα πράγματα τώρα, δεν φταίει ο Θεός, γιατί εκείνος προσκαλεί θερμά τους πάντες να τον αναζητήσουν. (Πράξεις 17:27) Και αν συνεχίσεις την προσωπική μελέτη, την προσευχή και τη συναναστροφή με το λαό του, με τον καιρό θα νιώθεις ότι έχεις πλησιάσει πιο κοντά στον Θεό. (Ρωμαίους 12:12· 1 Τιμόθεον 4:15· Εβραίους 10:24, 25) Το βάφτισμα θα είναι το φυσικό επακόλουθο ενός τέτοιου ‘πλησιάσματος στον Θεό’.—Ιακώβου 4:8.

Πάρε για παράδειγμα ένα νεαρό κορίτσι ονόματι Σίντι. Αυτή γράφει: «Βαφτίστηκα σε ηλικία 14 χρονών. Ξέρω τι σημαίνει να διστάζεις να το κάνεις αυτό. Αλλά θέλω να πω ότι είναι το πιο υπέροχο πράγμα που θα μπορούσες να κάνεις. Φαντάσου να ξέρεις ότι ο Ιεχωβά σε επιδοκιμάζει κι ότι ‘δεν θα σε αφήσει ούτε θα σε εγκαταλείψει’! (Εβραίους 13:5) Αν κάποιος με ρωτούσε αν θα έπρεπε να αφιερωθεί στον Ιεχωβά, θα έλεγα ναι! Αλλά μην το κάνεις για να ευχαριστήσεις κάποιον άλλο. Κάν’ το επειδή το θέλεις».

[Υποσημειώσεις]

[Εικόνα στη σελίδα 16]

Πολλά νεαρά άτομα έχουν τα προσόντα για το βάφτισμα. Εσύ τα έχεις;