Ποια Παρηγοριά Υπάρχει για τα Θύματα;

ΑΥΤΟΙ που έρχονται αντιμέτωποι με την ξαφνική απώλεια των αγαπημένων τους, σε δυστυχήματα που σχετίζονται με το αλκοόλ, δεν έχουν «καθόλου χρόνο . . . για να πουν ‘Αντίο’ . . . ή ‘Σ’ αγαπώ’», δηλώνει η Τζάνις Λορντ, συγγραφέας του βιβλίου Η Θλίψη του Επιζώντος, Μετά τη Σύγκρουση που Προκλήθηκε από Οδήγηση σε Κατάσταση Μέθης (Survivor Grief Following a Drunk-Driving Crash).

Όπως έχουμε δει, οι επιζώντες έχουν πολλά να αντιμετωπίσουν: σοκ, τρόμο, θυμό και απόγνωση. Ο θάνατος των αγαπημένων τους μ’ έναν τέτοιο τρόπο δημιουργεί ένα αίσθημα μόνιμης απώλειας. Οι επιζώντες μπορεί να αισθάνονται ότι η βλάβη που έχουν υποστεί δεν μπορεί στην πραγματικότητα να αποκατασταθεί ποτέ.

Επειδή αντιλαμβάνονται τον πόνο τον οποίο προκαλεί μια τέτοια απώλεια, πολλοί ιθύνοντες εργάζονται για την προώθηση νόμων ή συνθηκών που θα μπορούσαν να μειώσουν το φοβερά υψηλό αριθμό των δυστυχημάτων που συμβαίνουν κάθε χρόνο. Λόγου χάρη, κάποιος αξιωματούχος τόνισε τις αδυναμίες που παρουσιάζει ο χαρακτήρας αυτών που οδηγούν ενώ έχουν πιει και πρότεινε να ιδρυθούν ειδικά κέντρα γι’ αυτούς, όπου, μέσω εκπαίδευσης και παροχής συμβουλών για την εργασία και τα ναρκωτικά, ‘θα μπορούσαν να ενισχυθούν και να ισχυροποιηθούν’ για να ξεπεράσουν τις αδυναμίες τους.

Τι Χρειάζεται στην Πραγματικότητα;

Όμως, όσο επιθυμητό κι αν είναι αυτό, κανένας άνθρωπος ή ανθρώπινη οργάνωση δεν μπορεί να εξαλείψει τον πόνο που νιώθουν τα θύματα ούτε και μπορούν οι άνθρωποι να φέρουν πίσω τους νεκρούς. Αυτό που χρειάζεται για να αποκατασταθεί όλη η βλάβη είναι πολύ πέρα απ’ αυτά που μπορούν να προσφέρουν οι άνθρωποι. Αυτό που πραγματικά χρειάζεται είναι μια εντελώς διαφορετική παγκόσμια διευθέτηση, μια διευθέτηση που δεν θα βασίζεται στις σημερινές ιδιοτελείς και καταστρεπτικές αντιλήψεις που προωθούν τις έντονες συγκινήσεις, άσχετα με το κόστος, και αφαιρούν τόσο πολλές ζωές.

Υπάρχει κάποια σταθερή βάση για να ελπίζουμε σ’ αυτόν τον καλύτερο κόσμο, όπου τέτοιες τραγωδίες θα ανήκουν στο παρελθόν; Ναι, υπάρχει. Στην πραγματικότητα, υπάρχει μια βέβαιη ελπίδα για ένα νέο κόσμο εδώ στη γη, όπου αυτές οι τραγωδίες θα σταματήσουν, έναν κόσμο στον οποίο ακόμα και τα θύματα των δυστυχημάτων θα φερθούν ξανά σε ζωή. Τι απερίγραπτη χαρά θα κυριαρχεί όταν αυτοί θα ενωθούν ξανά με τα αγαπημένα τους πρόσωπα! Αυτός θα είναι ένας νέος κόσμος όπου, με τον καιρό, οι θλιβερές αναμνήσεις από τις τραγωδίες του παρελθόντος θα εξαλειφτούν για πάντα.

Αυτή η ελπίδα για ένα νέο κόσμο βρίσκεται στον εμπνευσμένο Λόγο του Θεού, την Αγία Γραφή, η οποία δηλώνει: ‘[Ο Θεός] θέλει καταπίει τον θάνατον εν νίκη· και Ιεχωβά ο Θεός θέλει σπογγίσει τα δάκρυα από πάντων των προσώπων’. (Ησαΐας 25:8) Αυτό θα συμπεριλαμβάνει την επαναφορά των νεκρών από τους τάφους. Όπως έγραψε ο απόστολος Παύλος: «Ελπίδα έχων εις τον Θεόν . . . ότι μέλλει να γείνη ανάστασις νεκρών, δικαίων τε και αδίκων». (Πράξεις 24:15) Ο Ιησούς και οι απόστολοι το κατέδειξαν αυτό ανασταίνοντας νεκρούς.—Λουκάς 7:11-16· 8:40-42, 49-56· Ιωάννης 11:1, 14, 38-45· Πράξεις 9:36-42· 20:7-12.

Η ζωή σ’ ένα νέο κόσμο στη γη, περιλαμβανομένης και της ζωής των νεκρών που θα αναστηθούν από τον τάφο, θα στεφθεί όμορφα με ανθρώπινη τελειότητα. Η θεραπευτική δύναμη του Θεού θα κάνει τη διάνοια και το σώμα όλων αυτών που θα ζουν τότε εντελώς υγιή: «Ουδείς των κατοικούντων εκεί θα λέγη ‘είμαι ασθενής’». «Τότε οι οφθαλμοί των τυφλών θέλουσιν ανοιχθή και τα ώτα των κωφών θέλουσιν ακούσει. Τότε ο χωλός θέλει πηδά ως έλαφος και η γλώσσα του μογιλάλου θέλει ψάλλει».—Ησαΐας 33:24, ΛΧ· 35:5, 6· βλέπε επίσης Ματθαίος 15:30, 31.

Η Αγία Γραφή περιγράφει τη μελλοντική κατάσταση του ανθρωπίνου γένους στη γη, με τη δήλωση ότι «θέλει εξαλείψει ο Θεός παν δάκρυον από των οφθαλμών αυτών, και ο θάνατος δεν θέλει υπάρχει πλέον, ούτε πένθος ούτε κραυγή ούτε πόνος δεν θέλουσιν υπάρχει πλέον· διότι τα πρώτα παρήλθον». (Αποκάλυψις 21:4) Ο Προμηθευτής αυτών των μελλοντικών θαυμάσιων ευεργεσιών και συνθηκών που θα χαρίζουν ευτυχία δηλώνει: «Δεν θέλει είσθαι μνήμη των προτέρων ουδέ θέλουσιν ελθεί εις τον νουν. Αλλ’ ευφραίνεσθε και χαίρετε πάντοτε εις εκείνο το οποίον κτίζω».—Ησαΐας 65:17, 18.

Με τίνος την εξουσία θα λάβουν χώρα όλα αυτά; Με την εξουσία και τη δύναμη του μεγάλου Δοτήρα της ελπίδας, του Δημιουργού του σύμπαντος, του Ιεχωβά Θεού. Αυτός εγγυάται στο Λόγο του ότι ένα τέτοιο νέο σύστημα στο οποίο ‘θα κατοικεί δικαιοσύνη’ πρόκειται σύντομα να αντικαταστήσει αυτό το παρόν ιδιοτελές και βίαιο σύστημα πραγμάτων, που έχει ήδη προχωρήσει βαθιά στις ‘έσχατες μέρες’ του.—2 Πέτρου 3:13· 2 Τιμόθεον 3:1-5, 13· Παροιμίαι 2:21, 22.

Παρηγοριά από το Λόγο του Θεού

Οι Μάρτυρες του Ιεχωβά, όπως και οι άλλοι άνθρωποι, δεν είναι απρόσβλητοι από τις τραγωδίες που συμβαίνουν στον καιρό μας ούτε και αναμένουν, σ’ αυτόν τον επικίνδυνο κόσμο, θεϊκή προστασία από το θάνατο—είτε από δυστύχημα είτε από άλλο λόγο. Γνωρίζουν ότι αυτό δεν είναι το θέλημα του Θεού για τον καιρό στον οποίο ζούμε. Το εδάφιο Εκκλησιαστής 9:11 δηλώνει: «Καιρός και [απρόβλεπτη, ΜΝΚ] περίστασις συναντά εις πάντας αυτούς». Παρ’ όλα αυτά, οι Μάρτυρες, εδώ και πολύ καιρό, κατευθύνουν την προσοχή στο Λόγο του Θεού, επειδή οι υποσχέσεις του Θεού προμηθεύουν διαρκή παρηγοριά σε όλους όσοι τις εγκολπώνονται.

Μια Μάρτυρας του Ιεχωβά επηρεάστηκε βαθιά όταν ένας μεθυσμένος οδηγός σκότωσε το γαμπρό της και άφησε τη σύζυγό του (την αδελφή της) διανοητικά ανάπηρη, από βαριά εγκεφαλική βλάβη, έτσι ώστε χρειαζόταν συνεχή φροντίδα. Κι εκείνοι, επίσης, ήταν Μάρτυρες του Ιεχωβά. Η ίδια αφηγείται:

«Επί ένα χρόνο, τον περισσότερο καιρό έκλαιγα κάθε τόσο και ήμουν θυμωμένη. Ήμουν θυμωμένη με το νεαρό που είχε προκαλέσει αυτή την τραγωδία, θυμωμένη με τους γονείς του που δεν τον επέβλεπαν περισσότερο. Μερικές φορές ο θυμός αυτός στρεφόταν ακόμα και κατά του Θεού και των αγγέλων, που δεν εμπόδισαν αυτό το συμβάν. Τέτοιος άδικος χαμός δυο θαυμάσιων ανθρώπων που τον υπηρετούσαν!

»Βέβαια, ήξερα ότι ο Θεός δεν ήταν άμεσα υπεύθυνος και ότι δεν θέλει να συμβαίνουν τέτοια πράγματα. Αλλά πίστευα ανέκαθεν ότι Εκείνος κατηύθυνε κάθε μας βήμα και μας προστάτευε από τέτοιες βλάβες. Τώρα αντιλαμβανόμουν ότι έπρεπε να διαμορφώσω μια πιο ισορροπημένη άποψη σχετικά μ’ αυτό, και άρχισα μια έρευνα για να βρω τις απαντήσεις.

»Χρειάστηκε να περάσει αρκετός καιρός ώσπου να αρχίσω να ξεπερνάω τον πόνο και έτσι να μπορώ να δω το ζήτημα λογικά. Είχα φτάσει στο σημείο να αισθάνομαι σαν τον Ασάφ, ο οποίος δήλωσε στον 73ο Ψαλμό ότι οι πονηροί φαίνονταν να είναι οι ευνοημένοι. Αλλά στον ίδιο ψαλμό, ο Λόγος του Θεού συνεχίζει και δείχνει ότι δεν είναι έτσι, ότι ο Θεός δεν ευνοεί τους πονηρούς, και ότι, στον προσδιορισμένο του καιρό, αυτοί θα καταστραφούν.

»Έφτασα στο σημείο να αντιληφθώ ότι ο δικός μου τρόπος σκέψης, και όχι του Θεού, ήταν εσφαλμένος. Έκανα λάθος εφαρμογή εδαφίων. Ο Θεός δεν εγγυάται απαλλαγή από δυστυχήματα, αρρώστιες ή θάνατο σ’ αυτόν τον καιρό, αλλά υπόσχεται τέτοιες ευλογίες για το μέλλον, για το νέο του κόσμο. Αφότου κατανόησα ότι ο Λόγος του Θεού στην πραγματικότητα αναφερόταν στην προστασία που μας παρέχει τώρα ο Θεός από πνευματική και όχι από φυσική άποψη, ο θυμός μου βαθμιαία υποχώρησε. Τώρα, μπορούσα επίσης να συγκεντρώσω την προσοχή μου στην πραγματική πηγή των συμφορών, τον Σατανά τον Διάβολο, ο οποίος ήταν ανθρωποκτόνος και ψεύτης από τότε που στασίασε εναντίον του Θεού. Η Αγία Γραφή δείχνει ξεκάθαρα ότι ο Σατανάς είναι ο θεός αυτού του κόσμου που είναι γεμάτος παθήματα.—Ιωάννης 8:44· 2 Κορινθίους 4:4.

»Από τη στιγμή που εκτίμησα πληρέστερα την αλήθεια σχετικά με το γιατί υπάρχουν παθήματα, γιατί τα επιτρέπει ο Θεός και πώς θα τα εξαλείψει, έγινε φανερό ότι ο Θεός δεν είναι αντίδικός μας, αλλά είναι η σωτηρία μας!

»Επίσης, με παρηγόρησε πολύ το ότι ήξερα πως μέσω του αγίου του πνεύματος, ο Ιεχωβά στηρίζει αυτούς που τον υπηρετούν. Η Αγία Γραφή μάς διαβεβαιώνει ότι το άγιο πνεύμα θα προμηθεύσει ‘δύναμη πέρα από τη φυσιολογική’. Μέσω του αγίου πνεύματος ο Θεός μάς δίνει δύναμη να υποφέρουμε αυτά που φυσιολογικά δεν θα μπορούσαμε να υποφέρουμε. Ακόμα, μας παρηγορεί με την ελπίδα ότι θα δούμε τα αγαπημένα μας πρόσωπα στην ανάσταση. Έτσι μπορούμε να θριαμβεύσουμε μέσα από δυσκολίες».—2 Κορινθίους 4:7, ΜΝΚ.

Ένα Θαυμάσιο Μέλλον

Διάφορες τραγωδίες έχουν συμβεί σε πολλά άτομα, περιλαμβανομένων και Μαρτύρων του Ιεχωβά, στο πέρασμα των χρόνων. Αυτό επιβεβαιώνει ότι ο Λόγος του Θεού λέει αλήθεια σχετικά με το ότι καιρός και απρόβλεπτη περίσταση συναντά όλους τους ανθρώπους. (Εκκλησιαστής 9:11) Αλλά οι εμπειρίες των δούλων του Θεού επιβεβαιώνουν επίσης ότι ο Λόγος του Θεού λέει αλήθεια σχετικά με το ότι ο Ιεχωβά παρηγορεί και στηρίζει το λαό του σε καιρό ανάγκης και ακόμα εγγυάται ένα θαυμάσιο μέλλον στο νέο του κόσμο, όπου τέτοιες συμφορές θα ανήκουν στο παρελθόν.

Είναι πράγματι παρηγορητικό να ξέρουμε ότι στο δίκαιο νέο κόσμο του Θεού θα επικρατεί γνήσια αγάπη για το συνάνθρωπο, καθώς και σεβασμός για το πολύτιμο δώρο της ζωής. Αυτές οι θαυμάσιες ιδιότητες θα αντικαταστήσουν την ιδιοτέλεια και την επικερδή εκμετάλλευση των ανθρώπινων αδυναμιών, ιδιότητες με τις οποίες ο κόσμος είναι τώρα κορεσμένος. Επίσης θα πάψουν να υπάρχουν οι ανησυχίες του τωρινού κόσμου, οι πιέσεις και οι φόβοι, πράγματα που εξωθούν πολλά άτομα στο να αισθάνονται την ανάγκη για υπερβολική χρήση αλκοόλ ή χρήση άλλων ναρκωτικών.

Ακόμα και τώρα, οι Μάρτυρες του Ιεχωβά αποτελούν μια παγκόσμια αδελφότητα που είναι ενωμένη με την ενοποιητική δύναμη της αγάπης. (Ιωάννης 13:34, 35) Εκείνοι που είναι μέρος αυτής της αδελφότητας αποτελούν ένα ισχυρό στήριγμα για την υποβοήθηση ατόμων που υποφέρουν από κάποια απώλεια. Με χαρά βοηθούν οποιονδήποτε θέλει να λάβει παρηγοριά όπως έλαβαν και οι ίδιοι.—2 Κορινθίους 1:3, 4.

[Εικόνα στη σελίδα 13]

Η Αγία Γραφή υπόσχεται ότι πρόκειται να γίνει ανάσταση των νεκρών