Οι Νεαροί Ρωτούν . . .
Πώς να Βοηθήσω το Γονέα Μου που Είναι Μόνος;
«Το να μεγαλώνεις τα παιδιά σου μόνος σου θυμίζει ζογκλέρ. Ύστερα από έξι μήνες εξάσκησης, καταφέρνεις τελικά να παίζεις και με τις τέσσερις μπάλες ταυτόχρονα. Αλλά πάνω που τα κατάφερες, κάποιος σου πετάει μια ακόμη μπάλα!»—Κάποιος μεμονωμένος γονέας.
Ο ΡΟΛΟΣ του μεμονωμένου γονέα είναι κουραστικός, συχνά σκληρός. Και αν η μητέρα σου είναι μεμονωμένη γονέας, χωρίς αμφιβολία αντιλαμβάνεσαι ότι θα έχει ανάγκη από κάποια βοήθεια.a Αλλά καθώς είσαι στην εφηβεία, αντιμετωπίζεις αυτό που ένας συγγραφέας χαρακτήρισε ως «την πιο έντονη και απειλητική περίοδο της ζωής». Μπορεί να σου φαίνεται ότι και μόνο η προσπάθεια που κάνεις για να τα βγάλεις πέρα με το νεαρό της ηλικίας σου σού φτάνει και σου περισσεύει.
Παρ’ όλα αυτά, σαν το μεμονωμένο γονέα που αναφέρθηκε στην αρχή, έτσι και η μητέρα σου μπορεί πότε-πότε να αισθάνεται καταβεβλημένη από την προσπάθειά της να είναι για σένα και μητέρα και πατέρας. Ομολογουμένως, ο Ιεχωβά δεν αναμένει από κανέναν τα αδύνατα. Όπως δηλώνει μια Γραφική αρχή: «Το σημαντικό είναι να είμαστε πρόθυμοι να δίνουμε τόσα όσα μπορούμε—αυτό δέχεται ο Θεός». (2 Κορινθίους 8:12, Φίλιπς [Phillips]) Αλλά και πάλι, εκείνη μπορεί να αισθάνεται ότι βρίσκεται κάτω από αρκετή πίεση. Μήπως πρέπει απλώς να αγνοήσεις τη δύσκολη θέση στην οποία βρίσκεται ή μήπως υπάρχουν σοβαροί λόγοι για να προσπαθήσεις να βοηθήσεις την κατάσταση;
‘Απόδοση της Οφειλόμενης Ανταμοιβής’
Στο εδάφιο 1 Πέτρου 3:8, ΚΔΤΚ, οι Χριστιανοί λαβαίνουν τη συμβουλή: ‘Τέλος, να είστε όλοι της ίδιας γνώμης, συμπονετικοί’. Τουλάχιστον, λοιπόν, η συμπόνια για τη μητέρα σου δεν θα ’πρεπε να σε υποκινεί να τη βοηθάς; Πραγματικά, είναι ‘αποδεκτό στα μάτια του Θεού’ να αποδίδουν οι Χριστιανοί νεαροί ‘την οφειλόμενη ανταμοιβή στους γονείς τους’.—1 Τιμόθεον 5:4, ΜΝΚ.
Ενώ αυτό το εδάφιο χωρίς αμφιβολία αναφέρεται στην παροχή οικονομικής βοήθειας σ’ ένα γονέα που έχει χάσει το σύντροφό του, διδάσκει και μια σπουδαία αρχή: Χρωστάμε στους γονείς μας περισσότερα απ’ όσα θα μπορούσαμε ποτέ να τους ξεπληρώσουμε. Και όταν βρίσκονται σε ανάγκη, είναι καθήκον μας και προνόμιό μας να προσπαθούμε να τους αποδίδουμε την πρέπουσα ανταμοιβή. Για παράδειγμα, μερικοί νεαροί χρησιμοποιούν ένα μέρος των χρημάτων που κερδίζουν από εργασίες μερικής απασχόλησης ή και όλα τα χρήματα για να βοηθούν στην εξόφληση λογαριασμών του σπιτιού. Αυτό δείχνει πραγματική ευγνωμοσύνη και εκτίμηση!
Η οικονομική βοήθεια, όμως, είναι ένας μόνο τρόπος για να αποδώσεις στο γονέα σου ‘την οφειλόμενη ανταμοιβή’. Όχι ότι θα πρέπει να προσπαθήσεις να αντικαταστήσεις το γονέα σου που έφυγε—αυτό θα ήταν αδύνατο—ούτε χρειάζεται να εξουθενώνεις τον εαυτό σου συναισθηματικά, με το να αισθάνεσαι ότι έχεις όλη την ευθύνη για ό,τι γίνεται στο σπίτι. Αυτό δεν παύει να είναι υπόθεση της μητέρας σου, ως γονέα. (Παράβαλε Παροιμίαι 31:27.) Υπάρχουν όμως πολλοί πρακτικοί τρόποι με τους οποίους μπορείς να αποδειχτείς πραγματικό κεφάλαιο για τη μητέρα σου αν σε μεγαλώνει μόνη της.
Η Υπακοή Ελαφρύνει το Φορτίο της
Ένας τρόπος είναι απλώς το να ακολουθείς την εντολή που βρίσκεται στο εδάφιο Κολοσσαείς 3:20, ΝΔΜ: «Τα παιδιά, να υπακούτε τους γονείς σας στο καθετί, γιατί αυτό ευχαριστεί τον Κύριο». Θα μπορούσες κάλλιστα να μάθεις αυτό το εδάφιο απέξω. Μήπως, όμως, μερικές φορές αποτυχαίνεις να το εφαρμόσεις;
Μια μητέρα η οποία μεγαλώνει μόνη της τον έφηβο γιο της εργάζεται πολλές ώρες για να παράσχει τα αναγκαία στην οικογένειά της. Αλλά λέει, αφήνοντας έναν αναστεναγμό: «Ο γιος μου κάνει πιο δύσκολη τη ζωή μου όταν δεν με υπακούει». Ο γιος της απ’ την άλλη μεριά λέει: «Είμαι ο μόνος άντρας στο σπίτι. Είμαι πιο σωματώδης από τη μητέρα μου, κι έτσι μερικές φορές είναι πολύ δύσκολο για μένα να δείξω υπακοή και σεβασμό σ’ εκείνη ως την κεφαλή της οικογένειας».
Ούτε η σωματική σου διάπλαση ούτε το φύλο σου σε απαλλάσσουν από την εντολή του Ιεχωβά: ‘Μην απορρίψεις το νόμο της μητέρας σου’. (Παροιμίαι 6:20) Η μητέρα σου είναι εξουσιοδοτημένη από τον Θεό να θέτει νόμους ή κανονισμούς στο σπιτικό της. Της οφείλεις σεβασμό και υπακοή. Αν είσαι αγόρι, η μαμά σου μπορεί χαϊδευτικά να σε λέει άντρα του σπιτιού. Όμως εκείνη είναι η κεφαλή του σπιτιού! Και με το να την υπακούς—και όχι να καβγαδίζεις μαζί της κάθε φορά που σου ζητάει να κάνεις κάτι—και το φορτίο της ελαφρύνεις και, παράλληλα, συμβάλλεις στο να υπάρχει ειρήνη στην οικογένειά σου.
Να Βοηθάς στις Δουλειές του Σπιτιού
Ένας άλλος τρόπος για να ελαφρύνεις το φορτίο της μητέρας σου είναι να τη βοηθάς στις δουλειές του σπιτιού—και όχι να περιμένεις μέχρι να σου αρχίσει την γκρίνια για να τις κάνεις. ‘Μα η μαμά δεν μου ζητάει να κάνω τίποτα’, διαμαρτύρεσαι. Προξενεί έκπληξη το γεγονός ότι συχνά έτσι έχουν τα πράγματα. Όπως γράφει η Κάρολ Β. Μέρντοκ: «Η μαμά ή ο μπαμπάς που μεγαλώνει μόνος του τα παιδιά του περνάει τρεκλίζοντας από το σαλόνι κρατώντας έναν μπόγο από πλυμένα ρούχα, αρκετά μεγάλο για να λυγίσει και τα πιο γερά γόνατα—και τα μάτια τριών παιδιών δεν ξεκολλάνε ούτε μια στιγμή από την τηλεόραση».—Οι Μεμονωμένοι Γονείς Είναι κι Αυτοί Άνθρωποι! (Single Parents Are People, Too!)
Γιατί πολλοί μεμονωμένοι γονείς έχουν τόσο λίγες απαιτήσεις από τα παιδιά τους; Μια μητέρα που μεγαλώνει μόνη της την κόρη της έδωσε την ακόλουθη εξήγηση: «Δεν θέλω να στερείται η κόρη μου καμιά μορφή διασκέδασης επειδή εγώ πρέπει να δουλεύω. Φοβάμαι ότι θα μου κρατάει κακία γι’ αυτό». Μια άλλη είπε: «Θέλεις να αναπληρώσεις το κενό που αφήνει η απουσία του άλλου γονέα με το να κάνεις εύκολη τη ζωή των παιδιών». Στο βάθος αυτών των συναισθημάτων, όμως, μπορεί να βρίσκεται κάποιο αδικαιολόγητο αίσθημα ενοχής που έχει η μητέρα σου. Μπορεί να αισθάνεται ένοχη επειδή έχει μια δουλειά που την κρατάει μακριά σου. Ή μπορεί να αισθάνεται ένοχη για το ότι είχε έναν αποτυχημένο γάμο, κάνοντας τη σκέψη ότι εκείνη φταίει που εσύ πρέπει να ζεις σ’ ένα σπίτι με ένα μόνο γονέα.
Σύμφωνα με τον Δρ Ρίτσαρντ Α. Γκάρντνερ, που έχει γράψει Το Βιβλίο των Αγοριών και των Κοριτσιών για το Διαζύγιο (The Boys and Girls Book About Divorce), μερικοί νεαροί εκμεταλλεύονται την κατάσταση. Απαιτούν να τους δείχνεται κατανόηση και αρνούνται να βοηθήσουν στις δουλειές του σπιτιού. Ωστόσο, αυτό μας θυμίζει τη σκληρή συμπεριφορά των θρησκευτικών ηγετών που ζούσαν στην εποχή του Ιησού. Ο Ιησούς είπε γι’ αυτούς: «Φτιάχνουν βαριά φορτία, ωστόσο δεν είναι πρόθυμοι να βοηθήσουν ούτε με το μικρό τους δαχτυλάκι για να τα σηκώσουν».—Ματθαίος 23:4, Σημερινή Αγγλική Μετάφραση (Today’s English Version).
Εσύ, όμως, να δείχνεις διαφορετική στάση. Να αρνιέσαι να επαυξάνεις το φορτίο της μητέρας σου· να μην εξαιρείς τον εαυτό σου από τις δουλειές του σπιτιού.
Να Αναλαμβάνεις την Πρωτοβουλία
Αυτό μπορεί να σημαίνει ότι θα κάνεις αυτά που πρέπει να γίνουν χωρίς να σου το ζητήσει κανείς. Σκέψου πώς ο νεαρός Τόνι ελαφρύνει το φορτίο της μητέρας του. Αυτός λέει: «Η μητέρα μου εργάζεται σ’ ένα νοσοκομείο και πρέπει η στολή της να είναι σιδερωμένη. Έτσι, της τη σιδερώνω εγώ». Μα, δεν είναι γυναικεία δουλειά αυτή; «Έτσι νομίζουν μερικοί», απαντάει ο Τόνι. «Αλλά αυτό βοηθάει τη μαμά μου, κι έτσι το κάνω».
Εκτός από το να προσφέρεις πρακτική βοήθεια, μπορείς να κάνεις πολλά για να φτιάχνεις τη διάθεση της μητέρας σου, απλώς με το να εκφράζεις την εκτίμησή σου. Μια μητέρα που μεγαλώνει μόνη της τα παιδιά της έγραψε: «Πολλές φορές διαπιστώνω πως όταν δεν έχω διάθεση ή είμαι εκνευρισμένη, ύστερα από μια εξαιρετικά δύσκολη μέρα στη δουλειά, και γυρίζω στο σπίτι—τότε είναι που η κόρη μου έχει στρώσει το τραπέζι και έχει ετοιμάσει το φαγητό». Και προσθέτει: «Ο γιος μου με αγκαλιάζει σφιχτά και λέει: ‘Είσαι η καλύτερη μανούλα του κόσμου’». Πώς την επηρεάζουν τέτοιες ενέργειες που δείχνουν ότι τα παιδιά τη σκέφτονται; Αυτή συνεχίζει: «Ολόκληρη η διάθεσή μου αλλάζει και πάλι προς το καλύτερο».
‘Να Περπατάς στην Αλήθεια’
‘Μεγαλύτερη χαρά δεν έχω παρά να ακούω ότι τα παιδιά μου περπατούν στην αλήθεια’. (3 Ιωάννου 4) Ο απόστολος Ιωάννης μιλούσε εδώ για τα πνευματικά παιδιά του. Αν η μητέρα σου είναι Χριστιανή, χωρίς αμφιβολία αισθάνεται το ίδιο για σένα· θέλει να περπατάς στην αλήθεια. Γι’ αυτόν το σκοπό μπορεί να διευθετήσει να κάνει μαζί σου μια τακτική, οικογενειακή Γραφική μελέτη.
Η διεξαγωγή αυτής της μελέτης μπορεί να μην είναι κάτι εύκολο για εκείνη ύστερα από μιας μέρας εξαντλητική δουλειά. Και αν δεν δείχνεις συνεργατικό πνεύμα ή αν παραπονιέσαι, η οικογενειακή μελέτη μπορεί να είναι μαρτύριο για όλους όσοι περιλαμβάνονται. Γι’ αυτό, λοιπόν, να συνεργάζεσαι! Να είσαι έτοιμος ή έτοιμη για τη μελέτη όταν έρχεται η ώρα που έχετε προγραμματίσει. Να προετοιμάζεσαι. Η συνεργασία σου ίσως αποτελεί την ώθηση που χρειάζεται ο γονέας σου για να διατηρήσει αυτή τη μελέτη σε τακτική βάση. Επίσης, όταν παρακολουθείς τις Χριστιανικές συναθροίσεις και συμμετέχεις στο έργο κηρύγματος από σπίτι σε σπίτι, χωρίς να χρειάζεται να σε πιέζει κανείς, δείχνεις ότι περπατάς στην αλήθεια. (Ματθαίος 24:14· Εβραίους 10:24, 25) Μ’ αυτόν τον τρόπο διαβεβαιώνεις τη μητέρα σου ότι οι προσπάθειές της δεν είναι μάταιες!
Τα Οφέλη
Το εδάφιο Παροιμίαι 3:27 λέει: ‘Μην αρνηθείς το καλό προς εκείνους, στους οποίους πρέπει, (που τους οφείλεται, ΜΝΚ) όταν είναι στο χέρι σου να το κάνεις’. Είναι ολοφάνερο ότι οφείλεις στη μητέρα σου τέτοιο σεβασμό για την κατάστασή της. Και όταν της δείχνεις αυτόν το σεβασμό, ευχαριστείς όχι μόνο εκείνη αλλά και τον ίδιο τον Ιεχωβά Θεό. Άλλο ένα όφελος: Η μητέρα σου θα είναι σε καλύτερη ψυχική κατάσταση για να σου δώσει βοήθεια όταν θα τη χρειάζεσαι.
Τελικά, με το να βοηθάς άλλους αναπτύσσεις καλές ιδιότητες. Όπως παρατηρεί ένας συγγραφέας: «Οι νέοι άνθρωποι χρειάζονται ευκαιρίες για να νιώθουν ότι βοηθούν και ότι δίνουν στους άλλους. Όταν δεν έχουν γευτεί τέτοιες εμπειρίες, δεν μπορούν να ανακαλύψουν τις δυνάμεις τους και την αντοχή τους, [πράγματα που είναι αποτέλεσμα] του να ξέρεις ότι είσαι ένα καλό άτομο που βοηθάει άλλους». Όπως είπε ο ίδιος ο Ιησούς: ‘Είναι ευτυχέστερο να δίνει κανείς παρά να παίρνει’. (Πράξεις 20:35, ΚΔΤΚ) Και θα νιώθεις μεγάλη ευτυχία, αν δείχνεις αρκετό ενδιαφέρον ώστε να φροντίζεις το γονέα σου που σε μεγαλώνει μόνος του.
[Υποσημειώσεις]
a Εφόσον η πλειονότητα των μεμονωμένων γονέων είναι γυναίκες, θα χρησιμοποιήσουμε το θηλυκό γένος. Ωστόσο, οι αρχές που εξετάζονται εδώ εφαρμόζονται στους μεμονωμένους γονείς και των δυο φύλων.
[Εικόνα στη σελίδα 19]
Το τεμπέλικο ή αδιάφορο νεαρό άτομο προσθέτει ένταση στη ζωή του γονέα του . . . Το νεαρό άτομο που βοηθάει στις δουλειές του σπιτιού ελαφρύνει το φορτίο της μητέρας του