Εμπόδια για την Ειρήνη Ανάμεσα Στους Ανθρώπους και τα Ζώα

Εικόνες σαν αυτή που υπάρχει στο εξώφυλλο αυτού του περιοδικού αρέσουν πάρα πολύ στα παιδιά. Αλλά και οι μεγάλοι ελκύονται συχνά από μια τέτοια σκηνή.

Γιατί αντιδρούν μ’ αυτόν τον τρόπο οι άνθρωποι; Μήπως η αληθινή ειρήνη ανάμεσα στους ανθρώπους και στα πλέον άγρια ζώα δεν είναι παρά ένα παιδιάστικο όνειρο; Ή μήπως μπορεί να γίνει πραγματικότητα;

Ο Άνθρωπος Είναι Εμπόδιο

Ένα μεγάλο εμπόδιο γι’ αυτή την ειρήνη είναι ο ίδιος ο άνθρωπος. Μια αρχαία παροιμία λέει: «Ο άνθρωπος εξουσιάζει άνθρωπον προς βλάβην αυτού». (Εκκλησιαστής 8:9) Και το ιστορικό του ανθρώπου όσον αφορά τη βλάβη που επιφέρει στο είδος του είναι ίδιο με το ιστορικό της συμπεριφοράς του προς τα ζώα.

Για παράδειγμα, οι άνθρωποι έπιαναν πολλά άγρια ζώα και τα ανάγκαζαν να παλεύουν στις αρένες της αρχαίας Ρώμης. Αναφέρεται ότι το 106 Κ.Χ. ο Ρωμαίος αυτοκράτορας Τραϊανός οργάνωσε αγώνες στους οποίους θανατώθηκαν 10.000 μονομάχοι και 11.000 ζώα για να ικανοποιηθεί η δίψα που είχαν για αίμα οι σαδιστές θεατές.

Είναι αλήθεια ότι ειδικά αυτό το είδος ψυχαγωγίας δεν συνηθίζεται σήμερα. Αλλά ο αυξανόμενος κατάλογος των ειδών που έχουν εξαφανιστεί ή που κινδυνεύουν να εξαφανιστούν μαρτυρεί ότι κάτι δεν πάει καλά με τον τρόπο συμπεριφοράς του ανθρώπου προς τα άγρια πλάσματα. Καθώς ο ανθρώπινος πληθυσμός αυξάνεται, το φυσικό περιβάλλον των άγριων ζώων μικραίνει. Και εξαιτίας της ανθρώπινης απληστίας, υπάρχει ζήτηση για δέρματα, κέρατα και χαυλιόδοντες εξωτικών ζώων. Μερικοί ειδήμονες εκφράζουν φόβους ότι τα μόνα δείγματα από τα περισσότερα μεγάλα είδη θα βρίσκονται τελικά κλεισμένα σε ζωολογικούς κήπους.

Ανθρωποφάγα Ζώα

Απ’ ό,τι φαίνεται, άλλο ένα εμπόδιο γι’ αυτή την ειρήνη είναι ορισμένα από τα ίδια τα άγρια ζώα. Στην Αφρική και στην Ασία, δεν είναι ασυνήθιστο να δημοσιεύονται περιπτώσεις άγριων ζώων που επιτέθηκαν και σκότωσαν ανθρώπους. Το Βιβλίο Γκίνες για τη Ζωή και τα Κατορθώματα των Ζώων (The Guinness Book of Animal Facts and Feats) δηλώνει ότι ορισμένα αιλουροειδή «πιθανώς ευθύνονται για 1.000 σχεδόν θανάτους ετησίως». Στην Ινδία και μόνο, οι τίγρεις σκοτώνουν 50 και πλέον άτομα κάθε χρόνο. Επίσης, έχουν γίνει ανθρωποφάγες και μερικές λεοπαρδάλεις σ’ εκείνη τη χώρα.

Στο βιβλίο του Επικίνδυνα για τον Άνθρωπο (Dangerous to Man), ο Ρότζερ Κάρας εξηγεί ότι οι λεοπαρδάλεις γίνονται μερικές φορές ανθρωποφάγες αφού πρώτα φάνε πτώματα ανθρώπων οι οποίοι πέθαναν εξαιτίας κάποιας επιδημίας που ξέσπασε στην περιοχή. Έπειτα από τέτοιες επιδημίες, εξηγεί ο ίδιος, συχνά «ακολουθούν μήνες τρόμου, καθώς οι λεοπαρδάλεις, ικανοποιημένες από την πρωτόγνωρη γι’ αυτές γεύση της ανθρώπινης σάρκας, αρχίζουν να σκοτώνουν».

Αλλά ο Κάρας παρατηρεί ότι δεν ευθύνονται οι επιδημίες για όλες τις επιθέσεις των λεοπαρδάλεων. Άλλη μια αιτία είναι η ερεθιστικότητα του ζώου, ειδικά όταν αυτό βρίσκεται κοντά σε παιδιά.

Στη διάρκεια των ετών 1918-1926, μια λεοπάρδαλη στην Ινδία σκότωσε 125 ανθρώπους, όπως αναφέρει ο στρατηγός Τζ. Κόρμπετ στο βιβλίο του Η Ανθρωποφάγα Λεοπάρδαλη του Ρουντραπράγιαγκ (The Man-Eating Leopard of Rudraprayag). Ύστερα από δεκαετίες, ανθρωποφάγες λεοπαρδάλεις σκότωσαν τουλάχιστον 82 ανθρώπους στην περιοχή Μπάγκαλπουρ.

Ένας φύλακας θηραμάτων στην Ταγκανίκα (που τώρα αποτελεί μέρος της Τανζανίας) αφηγήθηκε τις ανεπιτυχείς προσπάθειες που έκανε επί πέντε μήνες, το 1950, για να σκοτώσει μια ανθρωποφάγα λεοπάρδαλη η οποία τρομοκρατούσε τους ανθρώπους στην περιοχή του χωριού Ρουπόντα. Τελικά την έπιασε σε παγίδα ένας κάτοικος αυτού του αφρικανικού χωριού, αφού πρώτα αυτή είχε σκοτώσει 18 παιδιά. Άλλη μια λεοπάρδαλη σκότωσε 26 γυναίκες και παιδιά στο χωριό Μασαγκούρου.

Επίσης, υπάρχει και το αφρικανικό λιοντάρι. Όταν αυτό αρχίσει να τρώει ανθρώπους, τα θύματα είναι συχνά ενήλικοι άντρες. «Στα είκοσι τρία χρόνια που εργάστηκα στο Τμήμα Θηραμάτων», γράφει ο Κ. Ιονίδης στο βιβλίο του Τα Μάμπα και τα Ανθρωποφάγα (Mambas and Man-Eaters), «σκότωσα σαράντα και πλέον λιοντάρια, από τα οποία τα περισσότερα ήταν ανθρωποφάγα ενώ τα υπόλοιπα είτε κόντευαν να γίνουν ανθρωποφάγα είτε επιτίθονταν σε κοπάδια ζώων των αγροτών». Σύμφωνα με τον Ιονίδη, τα λιοντάρια γίνονται πραγματική απειλή για τους ανθρώπους, όταν αυτοί ελαττώνουν σημαντικά τον αριθμό των ζώων που αποτελούν τη συνηθισμένη τους τροφή.

Προφητείες για Παγκόσμια Ειρήνη

Παρά τα εμπόδια αυτά που παρακωλύουν την ειρήνη ανάμεσα σε ανθρώπους και ζώα, η Αγία Γραφή δηλώνει: «Παν είδος θηρίων . . . δαμάζεται και εδαμάσθη υπό της ανθρωπίνης φύσεως».—Ιακώβου 3:7.

Η Αγία Γραφή προφητεύει στο εδάφιο Ιεζεκιήλ 34:25, ΜΝΚ: ‘[Εγώ ο Θεός] θα συνάψω μ’ αυτούς διαθήκη ειρήνης και οπωσδήποτε θα κάνω να αφανιστεί από τη γη το επιβλαβές άγριο ζώο, και αυτοί πραγματικά θα κατοικούν με ασφάλεια στην έρημο και θα κοιμούνται στα δάση’.

Μήπως αυτές οι Βιβλικές προφητείες δεν είναι παρά ένα άπιαστο όνειρο; Πριν απορρίψετε την προοπτική για παγκόσμια ειρήνη ανάμεσα σε ανθρώπους και ζώα, σκεφτείτε μερικά ενδεικτικά παραδείγματα που δείχνουν πόσο αληθινά είναι τα λεγόμενα της Αγίας Γραφής. Υπάρχουν ντοκουμέντα για εκπληκτικά παραδείγματα αρμονίας ανάμεσα σε ανθρώπους γεμάτους αγάπη και σε ζώα που θα μπορούσαν να είναι επικίνδυνα.