Η Θέση που Έχει ο Αθλητισμός
Ο ΜΕΓΑΛΕΙΩΔΗΣ Δημιουργός χαρακτηρίζεται στην Αγία Γραφή ως ‘ο ευτυχής Θεός’, και θέλει και τα πλάσματά του να είναι ευτυχισμένα. (1 Τιμόθεον 1:11, ΜΝΚ) Δεν πρέπει λοιπόν να προξενεί έκπληξη το γεγονός ότι δημιούργησε τους ανθρώπους με τη δυνατότητα να απολαμβάνουν το παιχνίδι. Έτσι, Η Νέα Εγκυκλοπαίδεια Μπριτάνικα (The New Encyclopædia Britannica) αναφέρει: «Η ιστορία του αθλητισμού και των αθλητικών παιχνιδιών αποτελεί μέρος της ιστορίας του ανθρώπου».
Λέγεται ότι η εμφάνιση της μπάλας υπήρξε ο πιο σημαντικός παράγοντας στην ιστορία των αθλητικών παιχνιδιών. «Η διαπίστωση ότι στα ζώα αρέσει να παίζουν με διάφορα αντικείμενα», λέει η εγκυκλοπαίδεια που αναφέρθηκε προηγουμένως, «υποδηλώνει ότι ίσως δεν υπήρξε ποτέ εποχή . . . στην οποία δεν κυνηγούσαν ή δεν πετούσαν κάποιο υποκατάστατο της μπάλας».
Είναι επίσης ενδιαφέρον ότι οι άνθρωποι χρησιμοποιούσαν από παλιά και κάποιο είδος ρόπαλου για να χτυπούν την μπάλα. «Σίγουρα οι Πέρσες, οι Έλληνες και οι Ινδιάνοι της Αμερικής έπαιζαν παιχνίδια στα οποία χρησιμοποιούσαν κάποια είδη ραβδιών», σημειώνει η Μπριτάνικα. «Το πόλο, λέξη θιβετιανής προέλευσης, ήταν προφανώς πολύ γνωστό σε κάποια μορφή του στους Πέρσες την εποχή του Δαρείου Α΄ (ο οποίος βασίλευσε από το 522 π.Χ. ως το 486 π.Χ.). Το γκολφ, παρ’ όλο που οι Σκοτσέζοι ισχυρίζονται ότι εκείνοι το εφεύραν στη σύγχρονη μορφή του, είχε αξιοσέβαστους προγόνους στη ρωμαϊκή εποχή και σε πολλές ευρωπαϊκές χώρες».
Έμφαση στους Αθλητικούς Αγώνες από Παλιά
Εκατοντάδες χρόνια πριν από τη συμπλήρωση της συγγραφής των Εβραϊκών Γραφών (της «Παλαιάς Διαθήκης»), ήταν δημοφιλή τα οργανωμένα αθλήματα. Για παράδειγμα, κάθε τέσσερα χρόνια διεξάγονταν αθλητικοί αγώνες στην αρχαία Ολυμπία, στην Ελλάδα. Η εγκυκλοπαίδεια Μπριτάνικα αναφέρει: «Υπάρχουν γραπτά στοιχεία για τους πρωταθλητές στην Ολυμπία από το 776 π.Χ. μέχρι το 217 μ.Χ.», δηλαδή για χίλια χρόνια σχεδόν! Οι Ολυμπιακοί Αγώνες ήταν τόσο σημαντικοί στη ζωή των Ελλήνων, ώστε μετρούσαν το χρόνο σύμφωνα μ’ αυτούς, και η τετραετής περίοδος που μεσολαβούσε ανάμεσα στους αγώνες ονομαζόταν Ολυμπιάδα. Έτσι, σύμφωνα μ’ αυτή την αρχαία μέθοδο μέτρησης του χρόνου, ο Ιησούς Χριστός γεννήθηκε στη διάρκεια της 194ης Ολυμπιάδας.
Οι Εβραϊκές Γραφές δεν αναφέρονται καθόλου σε οργανωμένα αθλητικά παιχνίδια, μολονότι ένας από τους προφήτες μιλάει για τις ‘πλατείες της [Ιερουσαλήμ οι οποίες ήταν] γεμάτες από αγόρια και κορίτσια που έπαιζαν’. (Ζαχαρίας 8:5) Εκατό και πλέον χρόνια πριν από τη γέννηση του Ιησού, οι ελληνικοί αθλητικοί αγώνες άρχισαν να διεξάγονται και στον Ισραήλ. Στην Ιερουσαλήμ χτίστηκε ένα γυμναστήριο, και ακόμα και μερικοί ιερείς παραμελούσαν τα καθήκοντά τους προκειμένου να ασχοληθούν με τα αγωνίσματα.—2 Μακκαβαίων 4:12-15.
Ο Καίσαρας Αύγουστος, που ήταν αυτοκράτορας της Ρώμης όταν γεννήθηκε ο Ιησούς, αγαπούσε τον αθλητισμό, κι έτσι οι αθλητικοί αγώνες έγιναν δημοφιλείς στη Ρώμη. Όμως, οι αγώνες που ενδιέφεραν πραγματικά τους κατοίκους της Ρώμης ήταν εκείνοι που περιλάμβαναν μάχες σώμα με σώμα, όπως πυγμαχία και πάλη. Αυτά τα «αθλήματα» συχνά καταντούσαν βίαιοι και αιματηροί αγώνες, στους οποίους οι άνθρωποι έρχονταν αντιμέτωποι με ανθρώπους ή ζώα σε μια μάχη μέχρι θανάτου.
Ο Αθλητισμός στην «Καινή Διαθήκη»
Εντούτοις, αυτή η τρομερά κακή χρήση των αθλημάτων δεν σήμαινε ότι το να παίζει κανείς σε αθλήματα ήταν κακό. Πουθενά στη Γραφή δεν διαβάζουμε ότι ο Ιησούς ή οι ακόλουθοί του καταδίκασαν τα αγωνίσματα ή το να παίζει κανείς σ’ αυτά. Αντίθετα, οι απόστολοι συχνά αντλούσαν παραδείγματα από ορισμένα χαρακτηριστικά των αθλημάτων για να τονίσουν σημεία στη διδασκαλία τους.
Λόγου χάρη, ο απόστολος Παύλος είχε προφανώς υπόψη του τους αγώνες δρόμου που περιλαμβάνονταν στους Ολυμπιακούς Αγώνες όταν ενθάρρυνε τους Χριστιανούς: «Δεν εξεύρετε ότι οι τρέχοντες εν τω σταδίω πάντες μεν τρέχουσιν, είς όμως λαμβάνει το βραβείον; Ούτω τρέχετε, ώστε να λάβητε αυτό». Και πρόσθεσε: «Πας δε ο αγωνιζόμενος εις πάντα εγκρατεύεται, εκείνοι μεν δια να λάβωσι φθαρτόν στέφανον, ημείς δε άφθαρτον».—1 Κορινθίους 9:24, 25.
Σε μια άλλη περίπτωση, ο Παύλος είπε ότι ο Χριστιανός πρέπει να τρέχει αποφασισμένος να κερδίσει το βραβείο της ζωής. «Τρέχω προς τον σκοπόν δια το βραβείον της άνω κλήσεως του Θεού», έγραψε. (Φιλιππησίους 3:14) Επιπλέον, όταν ήθελε να δείξει την ανάγκη που υπάρχει να προσκολλάται κανείς στους κανόνες μιας ηθικής ζωής, ο Παύλος υπενθύμισε στον Τιμόθεο: «Εάν δε και αγωνίζηται τις, δεν στεφανούται, εάν νομίμως δεν αγωνισθή [αν δεν έχει αγωνιστεί σύμφωνα με τους κανόνες, ΜΝΚ]». (2 Τιμόθεον 2:5) Και ο απόστολος Πέτρος έγραψε ότι οι Χριστιανοί ποιμένες που εκπληρώνουν τα καθήκοντά τους ‘θέλουσι λάβει τον αμαράντινον στέφανον της δόξης’.—1 Πέτρου 5:4.
Αναμφίβολα, ανάμεσα στα άτομα που ποίμαινε ο νεαρός Τιμόθεος θα υπήρχαν και νεαροί Χριστιανοί που τους άρεσε ο αθλητισμός. Γι’ αυτό, ο Παύλος τού έγραψε ότι «η σωματική γυμνασία είναι προς ολίγον ωφέλιμος», αναγνωρίζοντας μ’ αυτόν τον τρόπο ότι οι γυμναστικές ασκήσεις, στις οποίες επιδίδονταν με σχολαστικότητα οι αρχαίοι Έλληνες, είχαν κάποια ωφέλεια. ‘Αλλά’, πρόσθεσε αμέσως μετά ο Παύλος, «η ευσέβεια [θεοσεβής αφοσίωση, ΜΝΚ] είναι προς πάντα ωφέλιμος, έχουσα επαγγελίαν της παρούσης ζωής και της μελλούσης».—1 Τιμόθεον 4:8.
Η Άσκηση Έχει την Κατάλληλη Θέση της
Έτσι, οι Γραφές δείχνουν ότι η σωματική άσκηση μπορεί να έχει μια κατάλληλη θέση στη ζωή μας. Ωστόσο, χρειάζεται ισορροπία, λογικότητα. ‘Η λογικότητά σας ας γίνει γνωστή σε όλους τους ανθρώπους’, έγραψε ο Παύλος. (Φιλιππησίους 4:5, ΜΝΚ) Πόσο δύσκολο, όμως, είναι να βρει κανείς αυτή την ισορροπία!
Οι αρχαίοι Έλληνες έδιναν υπερβολική έμφαση στα αγωνίσματα, και οι Ρωμαίοι επιδίδονταν σε τέτοιες μορφές αθλημάτων οι οποίες έβλαπταν τους συμμετέχοντες καθώς κι εκείνους που έβρισκαν ευχαρίστηση στα αιματηρά αυτά θεάματα. Από την άλλη μεριά, μερικοί στο όνομα της θρησκείας κατέπνιξαν ή ακόμα και απαγόρευσαν τους αθλητικούς αγώνες. Η Νέα Εγκυκλοπαίδεια Μπριτάνικα παρατήρησε: «Οι πουριτανικές απόψεις του 17ου αιώνα περιόρισαν τη διασκέδαση στην Ευρώπη και στην Αμερική».
Πρόσφατα, τα αθλήματα έχουν αναβιώσει με τρόπο που ίσως ποτέ δεν είχε όμοιό του στην ιστορία. «Με εξαίρεση τον καιρό», λέει Η Παγκόσμια Εγκυκλοπαίδεια του Βιβλίου (The World Book Encyclopedia), «προφανώς οι άνθρωποι μιλούν για τον αθλητισμό περισσότερο απ’ όσο μιλούν για οποιοδήποτε άλλο θέμα». Μάλιστα τα αθλήματα έχουν χαρακτηριστεί «το όπιο των λαών».
Ποια είναι μερικά προβλήματα που έχει προκαλέσει αυτό το πάθος για τον αθλητισμό; Μήπως αυτό έχει ως αποτέλεσμα κάποιες επιπτώσεις σ’ εσάς ή στην οικογένειά σας; Πώς μπορείτε να κρατάτε τον αθλητισμό στην κατάλληλη θέση;