Κατάπληκτοι με Όσα Είδαν
ΠΕΡΣΙ το καλοκαίρι, σε πολλά μέρη της Ανατολικής Ευρώπης, καθώς και στο μακρινό Καζαχστάν και στην επίσης μακρινή Σιβηρία, οι άνθρωποι είδαν τους Μάρτυρες του Ιεχωβά έτσι όπως δεν τους είχαν δει ποτέ πριν. Οι ντόπιοι κάτοικοι και εκείνοι που επισκέφτηκαν τις συνελεύσεις σ’ αυτά τα μέρη έμειναν εντυπωσιασμένοι, κατάπληκτοι θα ’λεγε κανείς, με όσα είδαν.
Οι εκπρόσωποι που πήγαν στο Ζάγκρεμπ άκουγαν κάθε τόσο τα λόγια: «Πιστεύαμε ότι δεν θα ερχόσασταν!» Οι περισσότεροι από τους άλλους τουρίστες είχαν ματαιώσει τα σχέδιά τους για ένα ταξίδι προς τα εκεί—όχι όμως και οι Μάρτυρες του Ιεχωβά. Η εφημερίδα Δε Τάιμς (The Times) του Λονδίνου ανέφερε σχετικά με τη συνέλευση: «Στην πραγματικότητα, είναι η πρώτη συνέλευση που οργανώνεται από τους Μάρτυρες του Ιεχωβά σ’ ένα κράτος που βρίσκεται σε κατάσταση εμφύλιου πολέμου».
Οι αστυνομικοί ήταν ιδιαίτερα έκπληκτοι. Ένας αστυνομικός στο Ζάγκρεμπ είπε: «Θα ήταν καλό να δείχναμε στα μέσα μαζικής ενημέρωσης όσα συμβαίνουν σ’ αυτό το στάδιο, εδώ μέσα, όπου βλέπουμε Σέρβους, Κροάτες, Σλοβένους, Μαυροβούνιους και άλλους να κάθονται ο ένας δίπλα στον άλλον ειρηνικά».
Στη Βουδαπέστη ζήτησαν από έναν αστυνομικό να συγκρίνει τους Μάρτυρες που ήταν συγκεντρωμένοι στο τεράστιο στάδιο με τα συνηθισμένα πλήθη φιλάθλων του ποδοσφαίρου. Εκείνος χαμογέλασε, κοίταξε προς τα πάνω και είπε: «Απέχουν όσο ο ουρανός από τη γη».
«Δηλαδή τι εννοείτε;»
«Μα, κοιτάξτε γύρω», απάντησε. «Κανένας δεν καπνίζει, δεν υπάρχουν σκουπίδια πουθενά και οι άνθρωποι είναι ευγενικοί. Ό,τι τους λες το κάνουν».
Στο Κίεβο, την πρωτεύουσα της Ουκρανίας, συγκεντρώθηκαν 14.654 άνθρωποι στο Στάδιο Ντιναμό, μερικοί από τους οποίους φαίνονται στο εξώφυλλο αυτού του περιοδικού. Κάποιος Μάρτυρας εκεί ρώτησε έναν από τους υπεύθυνους αστυνομικούς αν οι άντρες του χρειάστηκε να εργαστούν σκληρά στη διάρκεια της συνέλευσης. «Όχι, την επόμενη φορά θα σας στείλουμε μόνο δύο αστυνομικούς».
«Γιατί δύο;» ήταν η ερώτηση.
«Όταν τον έναν τον παίρνει ο ύπνος», απάντησε εκείνος αστειευόμενος, «να μπορεί να τον προσέχει ο άλλος».
Ο Κόσμος Εντυπωσιάστηκε
Η Πέστι Χίρλαπ (Pesti Hírlap), μια εφημερίδα της Βουδαπέστης, ανέφερε: «Περισσότερα από 40.000 άτομα πέρασαν αυτό το σαββατοκύριακο στο Νεπστάντιον. Δεν άφησαν πίσω τους ούτε ένα κομμάτι χαρτί ούτε ένα ψίχουλο ούτε ένα αποτσίγαρο». Η Φεχέρβαρ Χίρλαπ (Fehérvár Hírlap), μια άλλη εφημερίδα της ίδιας πόλης, έγραψε: «Όσοι κατά τύχη έκαναν μια βόλτα στο Νεπστάντιον μεταξύ της 26ης και της 28ης Ιουλίου σίγουρα δοκίμασαν μια ευχάριστη έκπληξη. . . . Μπόρεσαν να δουν ένα σπάνιο παράδειγμα Χριστιανικής διαγωγής και Χριστιανικού τρόπου ζωής».
Το σαββατοκύριακο, χείμαρροι βροχής κατέκλυσαν τη Βουδαπέστη· η βροχή που έπεσε ξεπέρασε τα 5 εκατοστά. Αυτό όμως δεν σταμάτησε τους Μάρτυρες. «Είναι φανταστικό! Σταματάει το μυαλό σου!» ακούστηκε τυχαία να λέει κάποιος αστυνομικός. «Έρχονται πλήθη ολόκληρα . . . Τίποτα δεν τους σταματάει». Τη Δευτέρα κάποια εφημερίδα είχε ένα άρθρο με τίτλο «Προσευχή στη Βροχή» και παρέθετε τα λόγια εκπροσώπων, οι οποίοι είπαν: «Η βροχή κατάφερε να μας μουσκέψει, δεν κατάφερε όμως να μας διώξει!»
Στο Λβοφ, όπου συγκεντρώθηκαν 17.531 άτομα στο Κεντρικό Στάδιο της Ουκρανίας, κάποιος αξιωματούχος της αστυνομίας είπε σ’ ένα Μάρτυρα: «Για οποιοδήποτε άλλο δημόσιο γεγονός με τόσο πολλούς παρευρισκομένους, θα χρειαζόμασταν εκατοντάδες αστυνομικούς. Για τη δική σας συνέλευση είχαμε δέκα, και ουσιαστικά δεν χρειάζονταν ούτε κι αυτοί».
Κατόπιν, αποκαλύπτοντας πόσο τον είχε εντυπωσιάσει η συνέλευση, ο αξιωματούχος αυτός παρατήρησε: «Τα καταφέρνετε θαυμάσια στο να διδάσκετε σε άλλους το καλό, μιλάτε για τον Θεό σας και δεν συμμετέχετε σε βίαιες ενέργειες. Συζητούσαμε μεταξύ μας προσπαθώντας να βρούμε γιατί σας διώκαμε παλιότερα, και καταλήξαμε στο συμπέρασμα ότι δεν σας είχαμε ακούσει και δεν γνωρίζαμε τίποτα για εσάς».
Μετά την επίσκεψή της στη συνέλευση στο Ουσόλιε-Σιμπίρσκογε της Σιβηρίας, μια ανταποκρίτρια της σοβιετικής εφημερίδας Λενίνσκι Πουτ (Leninskiy Put’) έγραψε: «Έμενες κατάπληκτος βλέποντας την ευγένεια που εκδηλώνουν μεταξύ τους οι δούλοι του Ιεχωβά, καθώς και την ικανότητα να διακρίνουν τις ανάγκες ο ένας του άλλου και να ανταποκρίνονται σ’ αυτές. Δεν θα ξεχάσω ποτέ τα λόγια που ειπώθηκαν στη συνέλευση: ‘Δεν πρέπει να κλέβετε! Δεν πρέπει να λέτε ψέματα! Δεν πρέπει να πίνετε [υπερβολικά]! Να είστε εργατικοί! Να βοηθάτε τον πλησίον σας!’ Σε τελική ανάλυση, αυτές είναι αρχές τις οποίες γενικά όλοι οι άνθρωποι πρέπει να αγωνίζονται να εκδηλώνουν. Αλλά συχνά τις ξεχνάμε.
»Επίσης εντυπωσιακή ήταν και η αδελφική στάση που εκδήλωναν προς τους άλλους, η προθυμία να βοηθούν. Κάποια γυναίκα μάς πρόσφερε μια εφημερίδα για να μην καθήσουμε στο σκονισμένο πάγκο. Όταν άρχισε να βρέχει, η κοπέλα που καθόταν δίπλα μου μού έδωσε την ομπρέλα της μ’ ένα χαμόγελο, και πιο πέρα κάποιος άντρας τράβηξε στην κυριολεξία ένα μουσκεμένο αγόρι κάτω από την ομπρέλα του. . . .
»Αυτή καθαυτή η ατμόσφαιρα στη συνέλευση έκανε κατά κάποιον τρόπο τον άνθρωπο κάπως καλύτερο, λίγο πιο πολιτισμένο, περισσότερο ευγενή. Ήταν αδύνατον να μην ανταποκριθεί κανείς μ’ ένα χαμόγελο στην ευγένεια που εκδήλωναν ξένοι άνθρωποι. . . . Φύγαμε από το στάδιο νιώθοντας καθαρισμένοι, νιώθοντας ότι είχαμε έρθει σε επαφή με κάτι ωραίο».
Για τη συνέλευση στο Κίεβο, πάνω από 2.000 άτομα ήρθαν από τη Μόσχα και περίπου 4.500 από τον Καύκασο. Στο αεροδρόμιο είχε στηθεί ένα τμήμα πληροφοριών, όπου και εκτίθονταν Βιβλικά έντυπα. Πολλοί έκαναν ερωτήσεις και έπαιρναν ευγενικές απαντήσεις. Κάποιο βράδυ, ένας άντρας πλησίασε και είπε: «Σας παρατηρώ εδώ και πολύ καιρό. Έχω μείνει άναυδος από την ευγένεια με την οποία μιλάτε στους ανθρώπους για τη Βασιλεία. Σας παρακαλώ επιτρέψτε μου να σας προσφέρω αυτά τα λουλούδια ως δώρο για το εξαίρετο έργο σας».
Στη διάρκεια του βαφτίσματος στη συνέλευση του Ουσόλιε-Σιμπίρσκογε, ένας ειδησεογράφος εντυπωσιάστηκε όταν είδε αρκετούς Ρώσους να αγκαλιάζουν και να συγχαίρουν ένα νεοβαφτισμένο άτομο που ήταν από τη φυλή Μπουριάτ. Μολονότι στη Σιβηρία γενικά δεν υπάρχουν εθνικές προκαταλήψεις, οι αληθινές φιλίες ανάμεσα σε Ρώσους και σε ανθρώπους τέτοιων φυλών σπανίζουν. «Πώς καταφέρατε να υπερνικήσετε αυτούς τους εθνικούς φραγμούς;» ρώτησε ο ειδησεογράφος.
«Με το να εφαρμόζουμε τη Βιβλική αρχή ‘αγάπα τον πλησίον σου ως σεαυτόν’», ήταν η απάντηση που του δόθηκε.
Μια Διεθνής Αδελφότητα
Εκείνο το οποίο θέρμαινε πολύ την καρδιά, ιδιαίτερα στις τρεις διεθνείς συνελεύσεις, ήταν οι αμοιβαίες εκδηλώσεις αγάπης ανάμεσα σε εκπροσώπους απ’ όλο τον κόσμο. Η Βουδαπέστη είχε επισκέπτες από 35 χώρες, οι περισσότεροι από τους οποίους προέρχονταν από την Πολωνία και τη Γερμανία· αλλά είχαν έρθει μεγάλες ομάδες εκπροσώπων και από πολλά άλλα μέρη, περιλαμβανομένων και 500 εκπροσώπων από τη Σοβιετική Ένωση. Η Πράγα είχε εκπροσώπους από 39 χώρες, στους οποίους περιλαμβάνονταν 26.000 και πλέον από τη Γερμανία, σχεδόν 13.000 από την Πολωνία, 900 και πλέον από την Ιταλία, 570 από την Ολλανδία, 746 από τη Σουηδία και 743 από την Ιαπωνία. Το Ζάγκρεμπ είχε επισκέπτες από 15 χώρες παρά το φάσμα του εμφύλιου πολέμου.
Σε καθεμιά από τις διεθνείς συνελεύσεις, στήθηκαν τρεις εξέδρες μέσα στο χώρο του γηπέδου, οι οποίες ήταν στραμμένες προς διαφορετικά τμήματα του σταδίου. Απ’ αυτές τις εξέδρες ολόκληρο το πρόγραμμα παρουσιαζόταν ταυτόχρονα σε τρεις γλώσσες. Στη Βουδαπέστη οι γλώσσες ήταν: ουγγρική, πολωνική και γερμανική· στην Πράγα: τσεχική/σλοβακική, πολωνική και γερμανική· και στο Ζάγκρεμπ ήταν: κροατική/σερβική, σλοβενική και ιταλική. Στη διάρκεια του διδακτικού Βιβλικού δράματος, το οποίο ήταν βασισμένο στις εμπειρίες του αρχαίου Έσδρα και των συντρόφων του, οι εκπρόσωποι που μιλούσαν διαφορετικές γλώσσες μπορούσαν να καθήσουν σε οποιονδήποτε από τους τρεις γλωσσικούς τομείς και να παρακολουθήσουν την παρουσίαση από εκεί.
Οι περισσότερες από τις βασικές ομιλίες των συνελεύσεων εκφωνούνταν ταυτόχρονα στην αγγλική από διαφορετικά μέλη του Κυβερνώντος Σώματος των Μαρτύρων του Ιεχωβά. Ο καθένας τους χρησιμοποίησε μια από τις τρεις εξέδρες που υπήρχαν. Φυσικά, αυτές οι ομιλίες μεταφράζονταν προς όφελος των τριών μεγάλων γλωσσικών ομάδων· στη Βουδαπέστη και στην Πράγα, μεταφράζονταν και σε πολλές άλλες γλώσσες.
Οι διάφοροι μεταφραστές που μετέφραζαν γι’ αυτούς τους γλωσσικούς τομείς στέκονταν μέσα στο χώρο του γηπέδου, ακριβώς μπροστά από την αντίστοιχη γλωσσική ομάδα. Από τα μεγάφωνα τα οποία ήταν στραμμένα προς εκείνον το συγκεκριμένο γλωσσικό τομέα, καθένας μπορούσε να ακούει στη δική του γλώσσα και να μην ενοχλείται χωρίς λόγο από τις μεταφράσεις που γίνονταν σε άλλες γλώσσες στους άλλους τομείς. Για παράδειγμα, στη Βουδαπέστη οι ομιλίες που εκφωνήθηκαν από μέλη του Κυβερνώντος Σώματος μεταφράστηκαν στη γαλλική, στην ελληνική, στην ιαπωνική, στην ισπανική, στην ιταλική, στη νορβηγική, στην ολλανδική, στη σουηδική και στη φινλανδική, εκτός από τις κύριες γλώσσες που ήταν η ουγγρική, η πολωνική και η γερμανική.
Σε καθεμιά από τις διεθνείς συνελεύσεις, την τελική ομιλία, μια ομιλία που υποκινούσε σε δράση, την εκφώνησαν τρία μέλη του Κυβερνώντος Σώματος. Η δυσκολία γι’ αυτούς ήταν να τελειώσουν όσο το δυνατόν ταυτόχρονα. Κατόπιν, φωνές από πολλές εθνικότητες έψαλαν μαζί, και τελικά οι καρδιές ενώθηκαν σε μια θερμή ευχαριστήρια προσευχή προς τον Ιεχωβά Θεό για την επιτυχία με την οποία ευλόγησε αυτές τις θαυμάσιες συνάξεις.
Όταν ειπώθηκε το τελικό «Αμήν!», κανένας δεν ήθελε να φύγει. Δάκρυα κυλούσαν σε χιλιάδες πρόσωπα. Από τη μια μεριά των μεγάλων σταδίων ως την άλλη, όλοι κουνούσαν πέρα-δώθε μαντίλια, εσάρπες και ομπρέλες αποχαιρετώντας αγαπημένους αδελφούς που είχαν διακρατήσει ακεραιότητα στον Θεό επί πολλά χρόνια απαγορεύσεων και φυλακίσεων. Στην Πράγα πολλοί αδελφοί παρέμειναν πάνω από μια ώρα, ψάλλοντας και απολαμβάνοντας ο ένας τη συντροφιά του άλλου.
Για τη θαυμαστή επιτυχία αυτών των συνελεύσεων απαιτήθηκε προσπάθεια. Στην κυριολεξία εκατοντάδες χιλιάδες ώρες δαπανήθηκαν από τους Μάρτυρες του Ιεχωβά, όχι μόνο στην προετοιμασία για την παρακολούθηση των συνελεύσεων, αλλά και στη φροντίδα των εκατοντάδων λεπτομερειών που ήταν απαραίτητες για να γίνουν επιτυχημένα αυτές οι συνελεύσεις.
Προετοιμασία των Εγκαταστάσεων
Το πελώριο Στάδιο Στράχοφ στην Πράγα, το οποίο είχε χρόνια να χρησιμοποιηθεί για μεγάλες συγκεντρώσεις, χρειαζόταν εκτεταμένες επισκευές. Υπήρχαν μόνο 55.000 περίπου χρησιμοποιήσιμες θέσεις, οι οποίες ούτε κατά διάνοια δεν έφταναν για τον αριθμό που αναμενόταν να συγκεντρώσει η μεγαλύτερη καλοκαιρινή συνέλευση της Ανατολικής Ευρώπης. Έτσι τοποθετήθηκε μέσα στο στάδιο μια σπασμένη ξυλουργική πλάνη, η οποία επισκευάστηκε και χρησιμοποιήθηκε για να κατασκευαστούν 18 και πλέον χιλιόμετρα πάγκοι, όπου θα μπορούσαν να καθήσουν ακόμα 30.000 περίπου άτομα.
Φυσικά, η κατασκευή και η εγκατάσταση των πάγκων δεν ήταν παρά ένα μέρος μόνο της εργασίας. Χρειαζόταν επίσης βάψιμο, καθάρισμα, ξεχορτάριασμα και άλλες γενικές επισκευές. Τελικά, το στάδιο διακοσμήθηκε με 8.300 γλάστρες, οι οποίες περιείχαν 33.200 λουλούδια και 1.357 κωνοφόρα δέντρα. Υπήρξαν φορές που εργάζονταν εκεί μέχρι και χίλια άτομα. Συνολικά δαπανήθηκαν πάνω από 66.000 ώρες από εθελοντές οι οποίοι προέρχονταν από 260 εκκλησίες Μαρτύρων του Ιεχωβά.
Παρόμοιες εργασίες έγιναν προκειμένου να ετοιμαστούν τα στάδια στη Βουδαπέστη, στο Ζάγκρεμπ και σε άλλες πόλεις. Περίπου 4.000 εθελοντές δαπάνησαν πάνω από 40.000 ώρες εργαζόμενοι στο χώρο της συνέλευσης στο Λβοφ. Η εργασία τους υπολογίστηκε ως πληρωμή για την ενοικίαση των εγκαταστάσεων. Αυτοί επισκεύασαν και έβαψαν όλους τους πάγκους του σταδίου, και επίσης καθάρισαν και επισκεύασαν όλες τις τουαλέτες. Επίσης, κατασκεύασαν ένα πλινθόκτιστο κτίριο μήκους 33 μέτρων το οποίο περιείχε επιπλέον εγκαταστάσεις με τουαλέτες. Παρόμοια, στο Στάδιο Τσίμικ στο Ουσόλιε-Σιμπίρσκογε κατασκευάστηκαν 52 επιπλέον τουαλέτες για χρήση στη διάρκεια της συνέλευσης.
Ο αρχιμηχανικός του σταδίου στο Λβοφ είπε: «Σε όλη μου τη ζωή, δεν έχω ξαναδεί τόσο παράξενους ανθρώπους. Δουλεύετε σαν μια μεγάλη οικογένεια. Δεν μπορώ να το κατανοήσω, αλλά το να εργάζεται κανείς μαζί σας είναι πολύ ευχάριστο». Η διεύθυνση του σταδίου ετοίμασε μια δήλωση με την οποία ευχαριστούσε τους Μάρτυρες «για την αφοσίωσή τους στο έργο που έκαναν και για τις θαυμάσιες ιδιότητές τους και την υπευθυνότητά τους». Η δήλωση κατέληγε: «Σας ευχόμαστε μια επιτυχή συνέλευση στο Λβοφ».
Στο Κίεβο, το πάτωμα της αίθουσας στην οποία επρόκειτο να στεγαστεί η καφετέρια χρειαζόταν επισκευή. Σε δυο μέρες η εργασία είχε τελειώσει. Δυο εργάτες του σταδίου ήρθαν να δουν το «θαύμα», και ο ένας είπε στον άλλον: «Μέσα σε δυο μέρες αυτοί οι άνθρωποι κατάφεραν να τελειώσουν ένα έργο που για να το τελειώσουν οι δικοί μας θα χρειάζονταν έξι μήνες». Ο πρόεδρος της λέσχης για τα θαλάσσια αθλήματα είπε στον επίσκοπο της συνέλευσης: «Μεταμορφώσατε το στάδιο τόσο πολύ ώστε για εμάς είναι πια αγνώριστο».
Το προσωπικό του σταδίου στο Κίεβο έγραψε σε ένδειξη εκτίμησης: «Μας έχει συγκλονίσει βαθιά η οργάνωση της συνέλευσης των Μαρτύρων του Ιεχωβά. . . . Καθώς τα ανοιξιάτικα ρυάκια ενώνονται και σχηματίζουν ξεχειλισμένους χειμάρρους, έτσι και ο χείμαρρος των Μαρτύρων του Ιεχωβά, μικρών και μεγάλων, ρέει προς τη γιορτή τους. Αυτό είναι άξιο θαυμασμού. Είναι η πρώτη φορά που βλέπουμε κάτι τέτοιο. Σας ευχαριστούμε που μας διδάξατε κάτι με το παράδειγμά σας».
Φροντίδα για τους Εκπροσώπους
Μια από τις μεγαλύτερες εργασίες ήταν η εξεύρεση καταλυμάτων για χιλιάδες επισκέπτες. Οι ντόπιοι Μάρτυρες άνοιξαν τα σπίτια τους στους εκπροσώπους. Για τη συνέλευση της Πράγας, οι Τσέχοι Μάρτυρες φιλοξένησαν 6.280 άτομα από την Πολωνία στα σπίτια τους. Στη Βουδαπέστη, 2.203 εκπρόσωποι έμειναν σε ιδιωτικά σπίτια. Και οι 278 Μάρτυρες στο Κίεβο φιλοξένησαν γύρω στους 750 με 800 επισκέπτες.
Επιπρόσθετα, πολλά σχολεία και γυμναστήρια στη Βουδαπέστη και στην Πράγα χρησίμευσαν ως καταλύματα. Πάνω από 40 σχολεία χρησιμοποιήθηκαν στη Βουδαπέστη για να φιλοξενήσουν 7.930 άτομα. Στην Πράγα, 12.530 άτομα κοιμήθηκαν σε σχολεία και γυμναστήρια. Εξασφαλίστηκαν χιλιάδες φουσκωτά στρώματα και χρησιμοποιήθηκαν σ’ αυτές τις εγκαταστάσεις. Πάνω από 29.000 άτομα τα οποία παρακολούθησαν τη συνέλευση της Πράγας έμειναν σε μαθητικά οικοτροφεία και σε ξενώνες για νέους, και ακόμα περισσότερες χιλιάδες έμειναν σε κανονικά ξενοδοχεία.
Σε μερικές συνελεύσεις, έγιναν διευθετήσεις για να κοιμηθούν οι εκπρόσωποι στα τρένα τα οποία τους έφεραν. Περίπου δύο χιλιάδες Μάρτυρες από το Ζακαρπάτσκαγια Ομπλάστ χρησιμοποίησαν τις κουκέτες του τρένου ως καταλύματα για ύπνο στο Κίεβο. Άλλοι που ήρθαν από τον Καύκασο στο Κίεβο έκαναν το ίδιο. Παρόμοια, Λιθουανοί Μάρτυρες που ταξίδεψαν για τη συνέλευση στο Ταλίν της Εσθονίας κοιμήθηκαν στα τρένα που τους έφεραν.
Η φροντίδα που δείχτηκε στους εκπροσώπους από τους στοχαστικούς οικοδεσπότες τους συνεχίστηκε με πολλούς τρόπους και μετά την άφιξή τους. Για παράδειγμα, στην Πράγα έγιναν διευθετήσεις ώστε να χρησιμοποιηθούν 40 λεωφορεία για να ενισχύσουν μια γραμμή η οποία εξυπηρετούνταν συνήθως από ένα μόνο λεωφορείο. Επιπρόσθετα, λόγω του ότι είχαν πληρώσει εκ των προτέρων, οι εκπρόσωποι μπορούσαν να ταξιδεύουν δωρεάν στα δημόσια μέσα μεταφοράς, το πρωί πηγαίνοντας στη συνέλευση και το βράδυ επιστρέφοντας στο μέρος όπου έμεναν, δείχνοντας απλώς την κονκάρδα τους της συνέλευσης. Στη Σοβιετική Ένωση, οι αστυνομικοί με καλοσύνη διευθέτησαν ώστε δυο αυτοκίνητα της τροχαίας να συνοδεύσουν, το ένα μπροστά και το άλλο πίσω, 11 λεωφορεία που πήγαιναν στη συνέλευση στο Ουσόλιε-Σιμπίρσκογε από το κοντινό Ανγκάρσκ!
Προσπάθειες για να Παρευρεθούν
Ιδιαίτερα στη Σοβιετική Ένωση, εκπρόσωποι ταξίδεψαν μακρινές αποστάσεις προς ορισμένες συνελεύσεις κάνοντας μεγάλα προσωπικά έξοδα. Μερικοί έκαναν οικονομίες έναν ολόκληρο χρόνο προκειμένου να πληρώσουν για το ταξίδι τους. Μια ομάδα εκπροσώπων κάλυψε την απόσταση από το λιμάνι του Βλαδιβοστόκ στον Ειρηνικό Ωκεανό, ταξιδεύοντας πάνω από 3.200 χιλιόμετρα προς το Ουσόλιε-Σιμπίρσκογε. Δώδεκα άλλοι εκπρόσωποι ήρθαν από το νησί Σαχαλίνη στον Ειρηνικό Ωκεανό βόρεια της Ιαπωνίας. Ένας απ’ αυτούς ήταν κάποιος νεαρός 20 χρονών που συνοδευόταν από τρεις άλλους νεαρούς με τους οποίους διεξάγει Γραφικές μελέτες.
Ένας οδηγός λεωφορείου από το Σαγιανογκόρσκ, ο οποίος σκόπευε να βαφτιστεί στο Ουσόλιε, ζητούσε επίμονα από τον εργοδότη του να του δώσει λίγες μέρες άδεια ώστε να παρευρεθεί στη συνέλευση, αλλά το αφεντικό του δεν είχε τη διάθεση να τον αφήσει να πάει. Έτσι ο άντρας αυτός πήγε με το αυτοκίνητο ως την πόλη Αμπακάν και πήρε ένα αντίγραφο του σοβιετικού εγγράφου που εκδόθηκε στις 27 του περασμένου Μαρτίου και το οποίο αναγνωρίζει επίσημα τους Μάρτυρες του Ιεχωβά ως θρησκευτική οργάνωση. Το αφεντικό του, μολονότι είδε το έγγραφο, εξακολούθησε να μην του δίνει την άδεια να φύγει. Νωρίς την ημέρα της αναχώρησής του, έπειτα από ένθερμη προσευχή, ο άντρας αυτός πρόβαλε και πάλι το ίδιο αίτημα και τελικά πήρε την άδεια να πάει.
Βάφτισμα και Νέες Εκδόσεις
Το βάφτισμα ήταν ένα συναρπαστικό χαρακτηριστικό όλων αυτών των συνελεύσεων της Ανατολικής Ευρώπης. Μέσω της συμβολικής πράξης της κατάδυσης στο νερό, 18.293 άτομα τα οποία παρακολούθησαν αυτές τις συνελεύσεις δήλωσαν δημόσια ενώπιον μαρτύρων ότι είχαν αφιερώσει ανεπιφύλακτα τη ζωή τους στο να υπηρετούν τον Ιεχωβά Θεό. Ένας νεαρός υποψήφιος για βάφτισμα στην Πράγα, στον οποίο είχε γίνει πρόσφατα μια δελεαστική προσφορά για δουλειά, παρατήρησε: «Ένιωσα ότι έπρεπε να διαλέξω ανάμεσα σε μια ‘τριαδική θεότητα’—το αμερικανικό δολάριο, το γερμανικό μάρκο και το αυστριακό σελίνι—από τη μια μεριά, και τον Ιεχωβά από την άλλη. Αποφάσισα να διαλέξω τον Ιεχωβά και απέρριψα την προσφορά».
Το βάφτισμα στο Ταλίν έγινε σε μια εξωτερική πισίνα κοντά στη Βαλτική Θάλασσα, όπου στον ορίζοντα μπορούσε να δει κανείς ένα παλιό οχυρό το οποίο κάποτε το χρησιμοποιούσαν για φυλακή. Εδώ κρατούσαν φυλακισμένους πολλούς Εσθονούς Μάρτυρες προτού τους στείλουν σε στρατόπεδα εργασίας στη Ρωσία στις αρχές της δεκαετίας του 1950. Τι συγκλονιστική εμπειρία, ιδιαίτερα για τέτοια ηλικιωμένα άτομα, να βλέπουν 447 νέους πιστούς να συμβολίζουν την αφιέρωσή τους στον Ιεχωβά σε μια δημόσια τελετή!
Άλλο ένα συναρπαστικό χαρακτηριστικό των συνελεύσεων ήταν η κυκλοφορία νέων εκδόσεων. Οι Λιθουανοί αδελφοί στο Ταλίν στην κυριολεξία αναπήδησαν από τις θέσεις τους και ζητωκραύγασαν όταν τους ειπώθηκε ότι το ειδικό βιβλιάριο «Ιδού! Κάμνω Νέα Τα Πάντα» ήταν τώρα διαθέσιμο στη γλώσσα τους. Παρόμοια, ένα από τα πιο ενδιαφέροντα σημεία στις συνελεύσεις στη Ρουμανία ήταν η κυκλοφορία του βιβλίου Αποκάλυψη—Το Μεγαλειώδες Αποκορύφωμά της Πλησιάζει! στη ρουμανική, και για τους Τσέχους και Σλοβάκους στην Πράγα, ήταν το ότι έλαβαν τη Μετάφραση Νέου Κόσμου των Αγίων Γραφών στις γλώσσες τους.
Ωστόσο, στις περισσότερες συνελεύσεις, η έκδοση που προκάλεσε εξαιρετικό ενθουσιασμό ήταν το νέο βιβλίο Ο Μεγαλύτερος Άνθρωπος που Έζησε Ποτέ. Έχουν ήδη τυπωθεί δέκα εκατομμύρια αντίτυπα σε 59 γλώσσες.
Σωστή Χρήση της Ελευθερίας
Σήμερα, τα Βιβλικά έντυπα είναι ευπρόσδεκτα στην Ανατολική Ευρώπη, περιλαμβανομένης και της Σοβιετικής Ένωσης. Φορτηγά φορτωμένα με τη Σκοπιά και το Ξύπνα! φεύγουν από το τεράστιο τυπογραφείο των Μαρτύρων του Ιεχωβά στο Ζέλτερς/Τάουνους της Γερμανίας και, διασχίζοντας τα σύνορα, κατευθύνονται προς τις χώρες της Ανατολικής Ευρώπης. Πόσο διαφέρουν τα πράγματα από τότε που, διακινδυνεύοντας να φυλακιστούν, οι Μάρτυρες χρειαζόταν να εισάγουν λαθραία τα έντυπα σ’ αυτές τις χώρες!
Τη θαυμάσια αυτή αλλαγή δείχνει καθαρά η ακόλουθη συζήτηση που έλαβε χώρα ανάμεσα σ’ έναν τελωνειακό υπάλληλο και σε κάποιο Μάρτυρα του Ιεχωβά περίπου τον καιρό της συνέλευσης στο Ταλίν:
«Τι έχετε σ’ εκείνο το μικρό χαρτοκιβώτιο;»
«Περιοδικά».
«Τι περιοδικά; Είναι περιοδικά του Θεού;»
«Μάλιστα, είναι».
«Περιοδικά του Ιεχωβά Θεού;»
«Μάλιστα!»
«Γιααα, εντάξει. Μπορείτε να περάσετε».
Μετά τη συνέλευση της Βουδαπέστης, ο Άρπαντ Γκοντζ, ο πρόεδρος της Ουγγαρίας, προσκάλεσε για μια επίσκεψη κάποιο Μάρτυρα ο οποίος ήταν συγκρατούμενός του στο ίδιο κελί την περίοδο της κομουνιστικής καταδυνάστευσης. Ο κ. Γκοντζ πέρασε μια ώρα μαζί του κι έπειτα ζήτησε από τον πρώην συγκρατούμενό του να διαβιβάσει τις καλύτερες ευχές του σε όλους τους Μάρτυρες του Ιεχωβά. Παντού, οι άνθρωποι που αγαπούν τη θεϊκή ελευθερία είναι πραγματικά ευγνώμονες για το ότι οι τωρινοί αξιωματούχοι, όπως ο κ. Γκοντζ, επιτρέπουν τώρα την ελευθερία λατρείας στην Ανατολική Ευρώπη.
Δείχνοντας ότι ο λαός του Ιεχωβά χρησιμοποιεί σωστά την ελευθερία του, η εφημερίδα Δε Νιου Γιορκ Τάιμς (The New York Times) περιέγραψε φέτος το Σεπτέμβριο μια σκηνή από την Αγία Πετρούπολη (πρώην Λένινγκραντ), με τα εξής λόγια: «Οι απαλές νότες από το ‘Σάμερταϊμ’ του Γκέρσουιν παρασύρονται από τον ποταμό Νέβα . . . Οι νότες έπλεαν προσπερνώντας θορυβώδεις λουομένους στον ήλιο, παιδάκια που κυνηγούσαν σκυλιά, μικροπωλητές που πουλούσαν χάρτες της παλιάς Αγίας Πετρούπολης και Μάρτυρες του Ιεχωβά που έψαχναν για νέους πιστούς».
Ναι, οι Μάρτυρες χρησιμοποιούν με ζήλο την ελευθερία τους για να κηρύττουν τα καλά νέα! Θα θέλατε να μάθετε περισσότερα για το άγγελμα που δίνουν; Η σοβιετική εφημερίδα Βοστότσνο-Σιμπίρσκαγια Πράβντα (Vostochno-Sibirskaya Pravda) εξηγούσε: «Λεπτομερείς πληροφορίες σχετικά με τις δραστηριότητές τους μπορεί να πάρει κανείς από τους τόπους Βιβλικής εκπαίδευσης των Μαρτύρων του Ιεχωβά σε κάθε πόλη». Σε όποιο μέρος του κόσμου κι αν μένετε, μη διστάσετε να ζητήσετε αυτές τις πληροφορίες.
[Χάρτης στη σελίδα 13]
ΣΥΝΕΛΕΥΣΕΙΣ ΣΤΗΝ ΑΝΑΤΟΛΙΚΗ ΕΥΡΩΠΗ ΚΑΙ ΣΤΗ ΣΟΒΙΕΤΙΚΗ ΕΝΩΣΗ
Χώρα Ανώτατο Όριο Παρόντων Βαφτίστηκαν
Γιουγκοσλαβία (Ζάγκρεμπ) 14.684 492
Ουγγαρία (Βουδαπέστη) 40.601 1.134
Πολωνία (12 πόλεις) 131.554 4.250
Ρουμανία (8 πόλεις) 34.808 2.260
Σοβιετική Ένωση (7 πόλεις) 74.252 7.820
Τσεχοσλοβακία (Πράγα) 74.587 2.337
Σύνολο από 30 συνελεύσεις: 370.486 18.293
[Εικόνες στις σελίδες 8, 9]
Δεξιά: Μετάφραση για διαφορετικές γλωσσικές ομάδες στην Πράγα
Κάτω: Το Στάδιο Στράχοφ στην Πράγα κατάμεστο από 74.000 και πλέον εκπροσώπους
[Εικόνες στη σελίδα 10]
Επάνω: Συνέλευση στο Ταλίν της Εσθονίας
Η συνέλευση στη Βουδαπέστη όπου, με ήλιο ή με βροχή, οι 40.000 εκπρόσωποι απόλαυσαν το πρόγραμμα
[Εικόνες στη σελίδα 15]
Επάνω: Μερικές από τις τουαλέτες που κατασκευάστηκαν για να χρησιμοποιηθούν στη συνέλευση του Ουσόλιε-Σιμπίρσκογε της Σιβηρίας
Το στάδιο βάφεται και κατασκευάζονται πάγκοι για επιπλέον καθίσματα στην Πράγα
[Εικόνες στη σελίδα 16]
Το Βιβλικό δράμα και το βάφτισμα στο Ζάγκρεμπ
[Εικόνες στη σελίδα 17]
Επάνω: Αφιέρωση, τον Ιούνιο του 1991, της πρώτης Αίθουσας Βασιλείας που έχτισαν οι Μάρτυρες στην Ουγγαρία
Κέντρο: Πάνω από 20.000 άτομα κοιμήθηκαν σε σχολεία και γυμναστήρια στη Βουδαπέστη και στην Πράγα
Κάτω: Διανομή του βιβλίου «Ο Μεγαλύτερος Άνθρωπος που Έζησε Ποτέ» στο Ουσόλιε-Σιμπίρσκογε της Σιβηρίας