Οι Νεαροί Ρωτούν . . .

Γιατί θα Πρέπει να Διαφέρω;

«ΕΙΝΑΙ δύσκολο να διαφέρεις». Αυτά είπε ένας Χριστιανός νεαρός. Αν είσαι κι εσύ Χριστιανός ή Χριστιανή δίχως αμφιβολία καταλαβαίνεις πώς ακριβώς αισθάνεται αυτός ο νεαρός. Όπως τα περισσότερα νεαρά άτομα, έτσι κι εσύ θέλεις να σε συμπαθούν και να σε αποδέχονται οι άλλοι. Το πρόβλημα είναι ότι το να σε αποδέχονται οι άλλοι συνήθως σημαίνει συμμόρφωση μ’ αυτούς—σημαίνει να μιλάς, να ντύνεσαι και να φέρεσαι όπως οι συνομήλικοί σου. Ένα νεαρό άτομο το οποίο τολμάει να διαφέρει κινδυνεύει να απομονωθεί από τον κοινωνικό περίγυρο και να γελοιοποιηθεί.

Γι’ αυτό, τα νεαρά άτομα ανάμεσα στους Μάρτυρες του Ιεχωβά αντιμετωπίζουν μια δύσκολη κατάσταση. Για να το θέσουμε απλά, ως Χριστιανοί και Χριστιανές διαφέρουν από άλλα νεαρά άτομα. Αυτό δεν συμβαίνει επειδή κρατάνε μια στάση ανωτερότητας ή επειδή νομίζουν ότι είναι καλύτεροι απ’ ό,τι άλλοι άνθρωποι. Αλλά λόγω της Γραφικής τους εκπαίδευσης πολλές φορές δεν συμφωνούν με τους συνομηλίκους τους όταν πρόκειται για ζητήματα ηθικής. Οι απόψεις τους για τις εθνικές και θρησκευτικές γιορτές, καθώς επίσης για τα ραντεβού μπορεί να τους κάνουν να ξεχωρίζουν «σαν τη μύγα μες στο γάλα» σε σχέση με τους συνομηλίκους τους.a

Μια νεαρή Μάρτυρας λέει ότι το να διαφέρεις είναι «το δυσκολότερο πράγμα για ένα Χριστιανό». Ένας άλλος νεαρός λέει: «Τα παιδιά σε περιφρονούν. Πολλές φορές με αποκαλούσαν χαζό και άσχετο». Πέρα απ’ αυτό, οι Χριστιανοί γονείς σου μπορεί να επιμένουν να διαφέρεις όχι μόνο στην ηθική συμπεριφορά αλλά επίσης σε πράγματα όπως το ντύσιμο, ο καλλωπισμός και οι προτιμήσεις σου στη μουσική.

Ο Λαός του Θεού Διαφέρει!

‘Τι το τόσο κακό υπάρχει στο να είμαι σαν τα άλλα παιδιά;’ μπορεί να αναρωτιέσαι. Ο λαός του Θεού ήταν ανέκαθεν διαφορετικός. Κάποτε, ο Θεός διάλεξε τον αρχαίο Ισραήλ ώστε να γίνει ‘ειδική περιουσία’ του. (Έξοδος 19:5, ΜΝΚ) Αυτό σήμαινε ότι θα ξεχώριζε απ’ όλους τους άλλους λαούς. Στο εδάφιο Λευιτικόν 18:3, ο Θεός πρόσταξε: ‘Κατά τις πράξεις της γης Αιγύπτου, στην οποία κατοικήσατε, δεν θα πράξετε· και κατά τις πράξεις της γης Χαναάν στην οποία εγώ σας φέρνω, δεν θα πράξετε· και κατά τα νόμιμά τους δεν θα περπατήσετε’.

Οι αρχαίοι Αιγύπτιοι ήταν βουτηγμένοι στην εξευτελιστική λατρεία ζώων. Η πίστη στην αθανασία της ψυχής ήταν διάχυτη στη ζωή τους. Η αιμομιξία ήταν κάτι κοινό. Παρόμοια, η Χαναάν ήταν μια περιοχή διαποτισμένη από την ειδωλολατρία, τις σεξουαλικές διαστροφές, την αιματοχυσία, τις θυσίες παιδιών και την πορνεία. ‘Μην κάνετε τον εαυτό σας ακάθαρτο με κανένα απ’ αυτά τα πράγματα’, προειδοποίησε κατά συνέπεια ο Θεός. ‘Δεν πρέπει να κάνετε τίποτα απ’ όλα αυτά τα αποκρουστικά πράγματα’.—Λευιτικόν 18:24-26, ΜΝΚ.

Ο Ιεχωβά υποστήριξε αυτή την παρότρυνση μ’ έναν κώδικα νόμων ο οποίος ουσιαστικά ρύθμιζε κάθε πτυχή της ζωής τους: τη διατροφή τους (Λευιτικόν κεφ. 11), τις συνήθειές τους υγιεινής (Δευτερονόμιον 23:12, 13), τη σεξουαλική τους συμπεριφορά (Λευιτικόν 18:6-23). Ο Νόμος περιείχε κανονισμούς ως και για το ντύσιμό τους και για τον καλλωπισμό τους! ‘Πρέπει να κάνουν κροσσωτά τα κράσπεδα των ενδυμάτων τους, σε όλες τις γενιές τους’, είπε ο Ιεχωβά, ‘και πρέπει να βάζουν ένα μπλε σιρίτι πάνω από το κροσσωτό κράσπεδό τους’. (Αριθμοί 15:38, ΜΝΚ) Οι άντρες έπρεπε να έχουν γενειάδα και απαγορευόταν να κόβουν τις φαβορίτες τους. (Λευιτικόν 19:27, ΜΝΚ· 21:5, ΜΝΚ) Αυτός ο νόμος έπρεπε να τηρείται ακόμη κι αν σε κάποιον Ιουδαίο δεν άρεσαν τα κροσσωτά ενδύματα ή ακόμη κι αν προτιμούσε να είναι καλοξυρισμένος.

Φαντάσου τώρα να σου έλεγαν ότι πρέπει να έχεις γενειάδα και να φοράς ένα συγκεκριμένο είδος ρούχων. Δεν θα αντιδρούσες σ’ αυτό ως παραβίαση των προσωπικών σου δικαιωμάτων; Ωστόσο, οι νόμοι του Θεού εξυπηρετούσαν ένα σπουδαίο και ωφέλιμο σκοπό. Ο Ιεχωβά εξήγησε: ‘Για να θυμάστε και να εκτελείτε όλες τις εντολές μου και να είστε άγιοι στον Θεό σας. Εγώ είμαι Ιεχωβά ο Θεός σας’. (Αριθμοί 15:38-41) Ο κώδικας που αφορούσε το ντύσιμο χρησίμευε ως ισχυρή οπτική υπενθύμιση του γεγονότος ότι οι Ιουδαίοι ήταν διαφορετικοί—ένας λαός ξεχωρισμένος ως άγιος στον Ιεχωβά. Οι περιορισμοί στη διατροφή τους όχι μόνο προστάτευαν την υγεία τους αλλά και τους απέτρεπαν από την κοινωνική ή τη θρησκευτική ανάμειξη με μη Ιουδαίους. Ήταν ουσιαστικά αδύνατον να συναναστραφούν μ’ έναν ειδωλολάτρη χωρίς να παραβούν κάποια πτυχή του Νόμου του Θεού. Ο Μωσαϊκός Νόμος λοιπόν χρησίμευσε ως ‘μεσότοιχος’ που κρατούσε το λαό Του χωρισμένο από τα άλλα έθνη.—Παράβαλε Εφεσίους 2:14.

Οι Χριστιανοί Πρέπει να Διαφέρουν

Οι Χριστιανοί σήμερα ‘απαλλάχτηκαν από το Νόμο’ του Μωυσή και απολαμβάνουν αρκετή ελευθερία σε θέματα προσωπικής εκλογής. (Ρωμαίους 7:6) Ωστόσο, ο Ιησούς Χριστός είπε στους ακολούθους του: ‘Δεν είστε από τον κόσμο [μέρος του κόσμου, ΜΝΚ] . . . Εγώ σας διάλεξα από τον κόσμο, γι’ αυτό σας μισεί ο κόσμος’. (Ιωάννης 15:19) Μ’ αυτά τα λόγια ο Ιησούς δεν έλεγε ότι οι Χριστιανοί έπρεπε να εγκαταλείψουν τον πλανήτη Γη. (Παράβαλε 1 Κορινθίους 5:10). Απλώς εννοούσε ότι πρέπει να είναι χωρισμένοι από ‘τον κόσμο’—το τμήμα της ανθρωπότητας που είναι αποξενωμένο από τον Θεό. Γιατί; Επειδή όπως είπε αργότερα ο απόστολος Ιωάννης, ‘ο κόσμος ολόκληρος βρίσκεται υπό την εξουσία του πονηρού’.—1 Ιωάννου 5:19, ΚΔΤΚ.

Σκέψου τώρα μερικά νεαρά άτομα που ξέρεις από το σχολείο. Πώς σκέφτονται, πώς συμπεριφέρονται, πώς μιλούν, ποιες είναι οι προτιμήσεις τους στη μουσική ή στο ντύσιμο; Σου φαίνεται ότι αυτά τα νεαρά άτομα καθοδηγούνται από θεϊκές αρχές—ή μήπως καθοδηγούνται από τους κανόνες που θέτει ‘ο θεός αυτού του συστήματος πραγμάτων’, ο Σατανάς ο Διάβολος; (2 Κορινθίους 4:4, ΜΝΚ) Αν αληθεύει το τελευταίο, τότε σε τι μπλεξίματα μπαίνεις αν ενεργείς, μιλάς ή ακόμη και παρουσιάζεις την ίδια ατημέλητη εικόνα μ’ αυτούς! Το λιγότερο που κάνεις είναι να υπονομεύεις τον ισχυρισμό σου ότι είσαι Μάρτυρας του Ιεχωβά. Ακόμη χειρότερα, ίσως ανακαλύψεις ότι υποκύπτεις σε κακές επιρροές.

«Οι φίλοι σου πραγματικά επηρεάζουν τη διαγωγή σου», παραδέχεται μια νεαρή που λέγεται Κιμ. «Όταν πήγαινα σχολείο δεν ήμουν πολύ ισχυρή στη [Χριστιανική] αλήθεια, κι έτσι είχα πολλούς κοσμικούς φίλους. Αλλά αυτό δεν ήταν καλό επειδή έμπλεκα σε πολλά άσχημα πράγματα». Ωστόσο, δεν είναι ανάγκη να αναμειχθείς σε σοβαρή αδικοπραγία για να θέσεις σε κίνδυνο τη σχέση σου με τον Θεό. Παρατήρησε προσεκτικά τι λέει η Αγία Γραφή στο εδάφιο Ιακώβου 4:4: ‘Δεν ξέρετε ότι η φιλία του κόσμου είναι έχθρα του Θεού; Όποιος λοιπόν θελήσει να είναι φίλος του κόσμου, γίνεται εχθρός του Θεού’.

Θέλεις στ’ αλήθεια να διακινδυνεύσεις να γίνεις εχθρός του Θεού; Φυσικά όχι! Τότε κάνε σαφές το γεγονός ότι εσύ δεν αποτελείς μέρος του κόσμου. Αυτό, όμως, σημαίνει περισσότερα από το να αποφεύγεις απλώς τα ναρκωτικά και το ανήθικο σεξ.

Πώς να Διαφέρεις

Σκέψου για παράδειγμα τα γούστα σου στο ντύσιμο. Αυτά που φοράς δίνουν κάποιο μήνυμα για το ποιος ή ποια είσαι, τι αντιπροσωπεύεις, τι πιστεύεις. Ωστόσο, ανόμοια με το Ιουδαϊκό σύστημα, η Χριστιανοσύνη σού αφήνει πολλά περιθώρια για να έχεις τη δική σου προσωπικότητα και τις προσωπικές προτιμήσεις σου. Αλλά μήπως αυτό σημαίνει ότι μπορείς να ακολουθείς κάθε φορά την τελευταία λέξη της μόδας;

Μια Χριστιανή νεαρή ήθελε να φοράει σκισμένα τζιν στο σχολείο, όπως υπαγόρευε τότε η μόδα. Είναι φυσιολογικό να μη θέλει κανείς να δείχνει ντεμοντέ. Οι γονείς σου, ωστόσο, ενεργούν σοφά όταν θέτουν κάποια όρια όσον αφορά έναν τρόπο ντυσίματος που είναι απεριποίητος, άσεμνος, εκκεντρικός ή προσβλητικός. Αν ντυνόσουν έτσι, τι εντύπωση θα έδινες στους άλλους; Μια νεαρή που λέγεται Τζέφι ανακάλυψε τι εντύπωση έδινε, μ’ ένα κούρεμα που ήταν η τελευταία ιδιοτροπία της μόδας. «Απλώς νόμιζα ότι ήταν ‘διαφορετικό’», θυμάται. «Αλλά οι άλλοι άρχισαν να με ρωτούν: ‘Είσαι στ’ αλήθεια Μάρτυρας του Ιεχωβά;’ κι αυτό ήταν ενοχλητικό».

Μια ισορροπημένη συμβουλή δίνεται στο εδάφιο 1 Τιμόθεον 2:9, ΜΝΚ, όπου οι Χριστιανοί παροτρύνονται να ντύνονται ‘με σεμνότητα και σωφροσύνη’. Τις περισσότερες φορές μπορείς να κάνεις ένα σεμνό ντύσιμο χωρίς να είσαι κραυγαλέα ντεμοντέ. Είναι αλήθεια ότι αν ντύνεσαι συντηρητικά πιθανότατα δεν θα είσαι το πιο δημοφιλές άτομο, αλλά αυτό θα σε βοηθήσει να διαφέρεις—κι αυτό είναι κάτι που μπορεί να σε κάνει να κερδίσεις την επιδοκιμασία του Θεού!

Και οι προτιμήσεις σου στη μουσική; Πολλοί νεαροί ακούνε μουσική όλη την ώρα. Όταν τηρείται κάποια ισορροπία, η μουσική μπορεί να είναι απολαυστική και εποικοδομητική. Τα εδάφια Έξοδος 32:17-22, ωστόσο, δείχνουν ότι η μουσική μπορεί επίσης να ξυπνήσει μέσα μας ποταπά αισθήματα και πάθη. Και μεγάλο μέρος της σύγχρονης μουσικής είναι απλούστατα ακατάλληλο για τα αφτιά των Χριστιανών. Για παράδειγμα, η μουσική ραπ και η χέβι-μέταλ είναι δημοφιλείς, αλλά πολλά κομμάτια—αν όχι όλα—περιστρέφονται γύρω από το ανήθικο σεξ, το στασιασμό, τη βία, ως και τον πνευματισμό. Συμβαδίζεις με το πλήθος των εφήβων στο θέμα της μουσικής ή έχεις το θάρρος να δείχνεις εκλεκτικότητα;

Ναι, απαιτείται θάρρος για να διαφέρεις. Όταν αρνείσαι να επιτρέπεις στους φίλους σου και στους συμμαθητές σου να υπαγορεύουν τις επιλογές σου στη διασκέδαση, στην ομιλία ή στο ντύσιμο, είναι βέβαιο ότι θα προκαλέσεις κάποια αντίδραση. Ο Ιησούς προειδοποίησε: ‘Επειδή δεν είστε από τον κόσμο [μέρος του κόσμου, ΜΝΚ]. . . σας μισεί ο κόσμος’. (Ιωάννης 15:19) Έτσι, το να διαφέρεις ίσως είναι ένα από τα δυσκολότερα πράγματα που πρέπει να κάνεις—δεν είναι όμως αδύνατο. Είναι η πορεία που εξυψώνει τις απαιτήσεις του Θεού. Σου δίνει αυτοσεβασμό και καθαρή συνείδηση. Το ερώτημα είναι: Πώς μπορείς να βρεις το θάρρος για να διαφέρεις; Το επόμενο τεύχος μας θα ασχοληθεί μ’ αυτό το ερώτημα.

[Υποσημειώσεις]

[Εικόνες στη σελίδα 18]

Το νεαρό άτομο που δεν διαφέρει από τους συνομηλίκους του υπονομεύει τον ισχυρισμό του ότι είναι Χριστιανός