Οι Νεαροί Ρωτούν . . .
Πώς Μπορώ να Έχω το Θάρρος να Διαφέρω;
«Μερικές φορές η πίεση των συνομηλίκων μου με αναγκάζει να κάνω πράγματα που καταλαβαίνω ότι είναι λάθος, αλλά, εφόσον αν δεν τα κάνεις αυτά τα πράγματα σε βλέπουν σαν εξωγήινο, απλώς λέω ναι».—Τζον.
«Η ΠΙΕΣΗ από τους συνομηλίκους εισβάλλει σε κάθε πτυχή της ζωής μας». Αυτά αναφέρει η συγγραφέας Λέσλι Τζέιν Νόνκιν. Οι συνομήλικοί σου προσπαθούν να σου υπαγορεύσουν πώς θα ντύνεσαι. Θέτουν κανόνες για το πώς θα περπατάς, πώς θα μιλάς, πώς θα χτενίζεις τα μαλλιά σου. Δεν ανέχονται τα άτομα που έχουν δική τους προσωπικότητα. Ή συμμορφώνεσαι μ’ αυτούς ή σε απορρίπτουν!
Ωστόσο, οι Χριστιανοί νεαροί δεν είναι σκλάβοι της συμμόρφωσης με τους άλλους. Επειδή ακολουθούν τον κανόνα που έθεσε ο Ιησούς στο εδάφιο Ιωάννης 15:19, ΜΝΚ, δεν είναι ‘μέρος του κόσμου’ των ασεβών ανθρώπων.a Βέβαια, το να βρίσκεσαι μέσα στον κόσμο αλλά να μην είσαι μέρος του είναι πρόκληση. Είναι σαν να κωπηλατείς σε μια ταραγμένη θάλασσα. Βρίσκεσαι μέσα στο νερό και περιβάλλεσαι από νερό, αλλά για να επιβιώσεις προσπαθείς να κρατήσεις όσο το δυνατόν περισσότερο νερό έξω από τη βάρκα σου! Παρόμοια, τα νεαρά άτομα που είναι Μάρτυρες του Ιεχωβά κάνουν αγώνα για να μην αφήσουν την ασέβεια του κόσμου να διαποτίσει τη ζωή τους.
Αυτό όμως δεν είναι πάντοτε εύκολο. Σκέψου την περίπτωση ενός νεαρού Μάρτυρα στην Ιαπωνία που λέγεται Εϊιτσίρο. Η πίεση για συμμόρφωση με τον κοινωνικό περίγυρο είναι πολύ ισχυρή σ’ αυτή τη χώρα τόσο στους νεαρούς όσο και στους ενηλίκους. Ο Εϊιτσίρο θυμάται: «Στο σχολείο για λόγους συνείδησης δεν μπορούσα να συμμετέχω σε τελετές που σχετίζονταν με εθνικά σύμβολα και ύμνους. Επιπρόσθετα, δεν μπορούσα να μάθω πολεμικές τέχνες, επειδή έρχονταν σε αντίθεση με τις αρχές της Αγίας Γραφής». (Βλέπε Έξοδος 20:4, 5 και Λουκάς 4:8· Ησαΐας 2:4 και Λουκάς 10:27). Αυτό έκανε τον Εϊιτσίρο να ξεχωρίζει—ίσως σε ενοχλητικό βαθμό—ανάμεσα στους συνομηλίκους του.
Σε όλο τον κόσμο, τα νεαρά άτομα που είναι Μάρτυρες αντιμετωπίζουν παρόμοιες καταστάσεις. «Στις γιορτές αντιμετωπίζω το μεγαλύτερο πρόβλημα», λέει ένας Χριστιανός νεαρός. «Όλα τα παιδιά ρωτάνε: ‘Γιατί δεν γιορτάζεις;’» Για κάποια έφηβη, το πιο δύσκολο θέμα είναι το «αν πρέπει να βγαίνει με αγόρια». Ωστόσο ένας άλλος Χριστιανός έφηβος εκφράζει το παράπονο ότι οι συνομήλικοί του τον πιέζουν στο θέμα των κοινωνικών συναναστροφών. Λέει: «Σε ρωτάνε όλη την ώρα: ‘Δεν θα πας στο πάρτι;’» Άλλα νεαρά άτομα που είναι Μάρτυρες γίνονται αντικείμενο γελοιοποίησης επειδή αρνούνται να κάνουν «σκασιαρχείο» από το σχολείο ή να αντιγράφουν στα διαγωνίσματα. Εύκολα λοιπόν καταλαβαίνουμε ότι το να διαφέρει κανείς απαιτεί μεγάλο θάρρος, και δεν αισθάνονται όλα τα νεαρά άτομα ότι το έχουν.
Μια νεαρή έγραψε: «Ζω διπλή ζωή—αλλιώς ζω στο σχολείο και αλλιώς στο σπίτι. Στο σχολείο κάνω συνέχεια παρέα με κοσμικά παιδιά. Αλλά αυτά τα παιδιά βρίζουν σχεδόν κάθε φορά που ανοίγουν το στόμα τους, κι εγώ αρχίζω να γίνομαι σαν κι αυτά. Τι πρέπει να κάνω;» Η απάντηση είναι ξεκάθαρη: Βρες το θάρρος να διαφέρεις! Πώς όμως;
Η Πηγή του Αληθινού Θάρρους
Θάρρος είναι το διανοητικό ή ηθικό σθένος να αντιστέκεται κανείς στους κινδύνους, στο φόβο ή στις δυσκολίες. Δεν το διαθέτουν όλοι, είναι όμως κάτι που μπορεί να αποκτήσει κάποιος. ‘Δεν μας έδωσε ο Θεός πνεύμα δειλίας’, εξηγεί ο απόστολος Παύλος, ‘αλλά δύναμης και αγάπης και υγιούς κατάστασης του νου’. (2 Τιμόθεον 1:7, ΜΝΚ) Ναι, ο Θεός μπορεί να σε εφοδιάσει με το σθένος που χρειάζεσαι για να αντιστέκεσαι θαρραλέα στους συνομηλίκους σου.—Φιλιππησίους 4:13, ΜΝΚ.
Αλλά πώς μπορείς να αποκτήσεις αυτή τη δύναμη; Ένας τρόπος είναι απλώς να τη ζητάς. «Να ζητάτε και θα παίρνετε», υποσχέθηκε ο Ιησούς στο εδάφιο Ιωάννης 16:24, ΝΔΜ. Ειδικά όταν αντιμετωπίζεις τον πειρασμό να συμβιβαστείς, να προσεύχεσαι αμέσως. «Προσεύχομαι στον Ιεχωβά ώστε να κερδίζω τον έλεγχο του μυαλού μου και της καρδιάς μου», λέει μια Χριστιανή νεαρή.
Θαρραλέα Νεαρά Άτομα στους Αρχαίους Χρόνους
Το να διαβάζεις και να κάνεις στοχασμούς γύρω από αφηγήσεις της Αγίας Γραφής που μιλούν για θαρραλέους δούλους του Θεού είναι άλλος ένας τρόπος που θα σε βοηθήσει να καλλιεργήσεις αφοβιά. Για παράδειγμα, μήπως ντρέπεσαι να πεις στους άλλους ότι είσαι Μάρτυρας του Ιεχωβά; Τότε, μελέτησε την αφήγηση που βρίσκεται στα εδάφια 2 Βασιλέων 5:1-5. Η αφήγηση αυτή μιλάει για μια αιχμάλωτη μικρή Ισραηλίτισσα η οποία με θάρρος έκανε γνωστή την πίστη της μπροστά σε άλλα άτομα. Μια άλλη συναρπαστική αφήγηση είναι καταγραμμένη στο εδάφιο Πράξεις 4:20. Εκεί οι απόστολοι άφοβα είπαν στους πολεμίους τους: ‘Εμείς δεν μπορούμε να μη μιλάμε για όσα είδαμε και ακούσαμε’. Η μελέτη αυτών των αφηγήσεων ίσως σε παρακινήσει να μιλάς με την ίδια αφοβιά.
Μια άλλη συγκλονιστική ιστορία είναι αυτή του Δανιήλ και των τριών έφηβων συντρόφων του, του Σεδράχ, του Μισάχ και του Αβδέ-νεγώ. Αυτοί οι νεαροί, μαζί με άλλους επίλεκτους νεαρούς Ιουδαίους, αιχμαλωτίστηκαν και φέρθηκαν στη Βαβυλώνα. Ο βασιλιάς της Βαβυλώνας είχε υπόψη του να εκπαιδεύσει αυτούς τους νεαρούς ώστε να αναλάβουν υπεύθυνες κυβερνητικές θέσεις. Για να κάνουν τους νεαρούς να αφομοιώσουν το βαβυλωνιακό τρόπο ζωής, τους άλλαξαν τα ιουδαϊκά τους ονόματα και τους εκπαίδευαν στη γλώσσα και στους τρόπους των Βαβυλωνίων. Οι αιχμαλωτιστές τους προσπάθησαν επίσης να τους απομακρύνουν από τις ιουδαϊκές τους συνήθειες δίνοντάς τους ως τροφή ‘τα εδέσματα του βασιλιά’.—Δανιήλ 1:7, 8.
Για τους Βαβυλωνίους αυτές οι τροφές ήταν ό,τι εκλεκτότερο. Για τους θεοφοβούμενους Ιουδαίους, τα βαβυλωνιακά φαγητά ήταν από θρησκευτική άποψη απεχθή. Ωστόσο, οι περισσότεροι από τους αιχμάλωτους νεαρούς προφανώς υπέκυψαν στον πειρασμό—όλοι εκτός από τον Δανιήλ και τους συντρόφους του. Φαντάσου την πίεση που μπορεί να δέχονταν από τους Ιουδαίους συνομηλίκους τους! Πώς αντέδρασαν αυτοί οι νεαροί σε τέτοιες πιέσεις; Διάβασε μόνος σου την ενισχυτική για την πίστη αφήγηση στο 1ο κεφάλαιο του βιβλίου του Δανιήλ. Ίσως σε βοηθήσει να βρεις το θάρρος να αρνηθείς αν ποτέ κανείς προσπαθήσει να σε κάνει να πάρεις ναρκωτικά ή να μεθύσεις!
«Να Είστε Γενναίοι»
Δεν αρκεί να διαβάζεις απλώς για το θάρρος. Για να καλλιεργήσεις το θάρρος που θα σε βοηθήσει να αντισταθείς στην πίεση από τους συνομηλίκους σου, πρέπει να ακολουθείς καθημερινά τη συμβουλή που έδωσε ο Παύλος στους άντρες και στις γυναίκες της εκκλησίας της Κορίνθου: «Να μένετε στερεοί στην πίστη· να είστε γενναίοι και να είστε δυνατοί».—1 Κορινθίους 16:13, Η Βίβλος της Ιερουσαλήμ (The Jerusalem Bible).
Για παράδειγμα, όταν δεν σε βλέπουν οι γονείς σου και τα άλλα μέλη της Χριστιανικής εκκλησίας, μήπως αλλάζεις ρούχα ή χτένισμα για να μοιάζεις με τα κοσμικά νεαρά άτομα; Ή δείχνεις ασυμβίβαστη προσκόλληση στις Χριστιανικές αρχές; «Αρνούμαι να ακολουθήσω την κάθε μόδα που βγαίνει», λέει μια γενναία Χριστιανή νεαρή.
Ένα άλλο ερώτημα: Είσαι αρκετά γενναίος ή γενναία ώστε να κάνεις γνωστό στους συμμαθητές σου ότι είσαι Μάρτυρας του Ιεχωβά; Αν το σχολείο σου σού το επιτρέπει, παίρνεις μαζί σου την Αγία Γραφή και άλλα έντυπα που βασίζονται σ’ αυτήν; Όταν μέσα στην τάξη έρχονται στο προσκήνιο ζητήματα όπως η εξέλιξη, οι εθνικές γιορτές ή η μετάγγιση αίματος ‘κάνεις υπεράσπιση μπροστά σε όποιον απαιτεί από εσένα να δικαιολογήσεις την ελπίδα που έχεις μέσα σου’; (1 Πέτρου 3:15, ΜΝΚ) Ή μήπως κάθεσαι στο θρανίο σου αμήχανα χωρίς να μιλάς; Ο Ιησούς Χριστός είπε: ‘Όποιος ντρέπεται για εμένα και για τα λόγια μου κι εγώ θα ντραπώ γι’ αυτόν’.—Μάρκος 8:38, ΜΝΚ.
Οι θαρραλέοι Χριστιανοί όχι μόνο δεν ντρέπονται αλλά και καυχιούνται για τη βασισμένη στην Αγία Γραφή ελπίδα τους! (Παράβαλε Εβραίους 3:6). Ο Εϊιτσίρο, ο Ιάπωνας νεαρός τα λόγια του οποίου αναφέραμε νωρίτερα, έμαθε να το κάνει αυτό. Πολλές φορές τον ρωτούσαν γιατί δεν έπαιρνε μέρος σε εθνικές γιορτές ή σε πολεμικές τέχνες. Αποτέλεσε μειονέκτημα γι’ αυτόν το ότι ήταν διαφορετικός; «Όχι», λέει ο ίδιος, «έφτασα στο σημείο να τα θεωρώ όλα αυτά πρόκληση. Έπρεπε, βλέπετε, να ετοιμάζω απαντήσεις για να υπερασπίζω τις ενέργειές μου και έπρεπε να βασίζομαι στη βοήθεια του Ιεχωβά. Έτσι, μακροπρόθεσμα, τα μειονεκτήματα έγιναν πλεονεκτήματα».
Μάθε να μιλάς άφοβα όταν αντιμετωπίζεις κάποιον πειρασμό. Τα εδάφια Παροιμίαι 1:10-15 λένε: ‘Γιε μου, αν θελήσουν οι αμαρτωλοί να σε δελεάσουν, εσύ μη θελήσεις· αν πουν, Έλα μαζί μας, . . . γιε μου, μην περπατήσεις στην οδό μαζί τους· κράτα το πόδι σου μακριά από τα μονοπάτια τους’. Φυσικά αυτό δεν σημαίνει αναγκαστικά ότι θα τους κάνεις «κήρυγμα». Η σύμβουλος Σάρον Σκοτ, στο βιβλίο της Πώς να Λες Όχι Χωρίς να Χάνεις τους Φίλους Σου (How to Say No and Keep Your Friends), επισημαίνει ότι κάποιες φορές ίσως να θέλεις απλώς να φύγεις, να απορρίψεις την πρόσκληση—ή απλούστατα να την αγνοήσεις. Αλλά κάποιες άλλες φορές πιθανόν να μην έχεις άλλη εκλογή από το να μιλήσεις άφοβα και να κάνεις γνωστό στους άλλους γιατί δεν μπορείς να τους ακολουθήσεις. Η σύμβουλος Σκοτ συνιστά τη σταθερότητα: «Προσπάθησε να μην παρουσιάζεις παθητική όψη . . . Να τους κοιτάζεις στα μάτια. . . . Να μιλάς με αποφασιστική και σταθερή φωνή».
Παρ’ όλα αυτά, μπορεί να συνεχίσουν να σε πειράζουν ή να σε κοροϊδεύουν για τη στάση σου. Ωστόσο, πολλοί, αν και άθελά τους, θα σε θαυμάζουν. Ο Μάικ, ένας άλλος έφηβος, λέει: «Πολλά παιδιά ξέρουν ότι είμαι Μάρτυρας και με σέβονται. Αν πρόκειται να μιλήσουν για κάτι άσχημο, θα μου πουν: ‘Μάικ θα πούμε κάτι τώρα, γι’ αυτό αν θέλεις να φύγεις, φύγε’». Δεν θα σου δείχνουν όλα τα νεαρά άτομα τέτοιο σεβασμό. Αλλά ο Θεός σίγουρα θα ευαρεστείται από την πορεία σου. (1 Πέτρου 4:3-6) Μια Χριστιανή νεαρή, λοιπόν, λέει: «Μην ανησυχείς για το τι σκέφτονται τα άλλα παιδιά για εσένα!» Η άποψη του Θεού είναι αυτό που μετράει. Κι αυτός θα σε ευλογήσει για το ότι έχεις το θάρρος να διαφέρεις.
[Υποσημειώσεις]
[Εικόνα στη σελίδα 16]
Όταν παρουσιάζονται ευκαιρίες για να εξηγήσεις την πίστη σου, μιλάς άφοβα;