Έχουν Νόημα τα Χριστουγεννιάτικα Δώρα;

ΟΙ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΕΣ δαπάνες των Χριστουγέννων γίνονται επειδή το να δίνει κανείς δώρα εκείνη την εποχή του χρόνου είναι κάτι το αναμενόμενο. Αν κάποιος δεν δίνει δώρα, έχει παραβιάσει ένα καθιερωμένο έθιμο. Αλλά ο οικονομολόγος Τζέιμς Σ. Χένρι, γράφοντας στο περιοδικό Δε Νιου Ριπάμπλικ (The New Republic), κατακρίνει αυτή την «εξαναγκασμένη ανταλλαγή» λέγοντας ότι σκοτώνει τη χαρά και συντελεί στη σπατάλη.

«Τα δώρα που δεν εξυπηρετούν τον αποδέκτη είναι μια ένδειξη αυτής της σπατάλης», εξηγεί ο ίδιος. «Σύμφωνα με στοιχεία από τα πολυκαταστήματα της Νέας Υόρκης, κάθε χρόνο τα Χριστούγεννα επιστρέφεται το 15 τοις εκατό των ειδών λιανικής πώλησης. Αν λάβουμε υπόψη το γεγονός ότι πολλά άλλα δώρα τα οποία δεν εξυπηρετούν τους αποδέκτες δεν επιστρέφονται στα καταστήματα . . . , τότε ως και το ένα τρίτο των αγορών μπορεί να μην ανταποκρίνονται στις ανάγκες των αποδεκτών».

Αλήθεια, έχει νόημα να εξοικονομεί κάποιος χρήματα όλο το χρόνο για να αγοράσει δώρα τα οποία οι άλλοι μπορεί να μη χρειάζονται ή να μην τα θέλουν; Και έχει νόημα να προσπαθεί κανείς να εντυπωσιάσει τους άλλους με ακριβά δώρα;

«Μια ιδιαίτερα επιβλαβής πλευρά του καταναλωτισμού των Χριστουγέννων είναι πως οι άνθρωποι ‘δίνουν για να φαίνονται’», ισχυρίζεται ο Χένρι. «Τα πολυτελή δώρα», λέει, «είναι σχεδιασμένα ακριβώς για εκείνους που έχουν τη λιγότερη ανάγκη για οποιαδήποτε δώρα (‘για το άτομο που τα έχει όλα’). Τα περισσότερα τέτοια πανάκριβα δώρα δίνονται τα Χριστούγεννα· τους τρεις τελευταίους μήνες του χρόνου, σύμφωνα με μια δειγματοληπτική έρευνα που έγινε στα πολυκαταστήματα της Νέας Υόρκης, γίνονται οι μισές και πλέον από τις πωλήσεις του χρόνου σε διαμάντια, ρολόγια και γούνες».

Ωστόσο, ακόμη και τα ακριβά δώρα συχνά δεν κάνουν ευτυχισμένους τους αποδέκτες, ειδικά όταν αυτά δίνονται ως επίχρισμα μιας προβληματικής σχέσης. Σύμφωνα με τον Καναδό ψυχολόγο Ρίτσαρντ Άλεν, «αν δεν μπορείς να είσαι καλός με τον άλλον όλο το χρόνο, δεν πρόκειται να το αντισταθμίσεις αυτό με ένα ακριβό δώρο. Δεν πρόκειται να εξιλεωθείς για την ενοχή σου, και πιθανότατα θα κάνεις και το άλλο άτομο να νιώσει κάποια ενοχή».

Δυστυχώς, αυτό που λείπει από εκατομμύρια ανθρώπους στις αναπτυσσόμενες χώρες είναι τα είδη πρώτης ανάγκης για τη ζωή, ενώ συχνά αυτό που λείπει από εκείνους που ζουν στα βιομηχανικά αναπτυγμένα κράτη φαίνεται ότι είναι μόνο η εκτίμηση για το γεγονός ότι αυτά τα είδη υπάρχουν σε αφθονία. Τα δώρα των Χριστουγέννων λαβαίνονται με αδιαφορία—«τι να το κάνω αυτό;»—ή με ενόχληση—«σίγουρα δεν ήθελα κάτι τέτοιο»—ή πιθανόν ακόμη και με θυμό—«το δώρο που έδωσα εγώ κόστιζε τουλάχιστον τα διπλά!» Δεν είναι παράξενο το γεγονός ότι στη Γερμανία μια ομάδα για την προστασία των παιδιών κατέληξε στο συμπέρασμα ότι τα Χριστούγεννα δίνονται πάρα πολλά πράγματα και συχνά με μεγάλη απερισκεψία.

Επιπρόσθετα, τα Χριστούγεννα μεγεθύνουν την ανισότητα ανάμεσα στους ανθρώπους, προκαλώντας τεράστιες πιέσεις και δυστυχία. Μερικοί δεν έχουν αρκετά χρήματα να αγοράσουν δώρα, και στις Ηνωμένες Πολιτείες αυτό προφανώς οδηγεί σε περισσότερες κλοπές στην περίοδο των Χριστουγέννων παρά σε οποιαδήποτε άλλη εποχή του χρόνου. Ο οικονομολόγος Χένρι ανέφερε: «Η αστυνομία υποψιάζεται ότι όλες αυτές οι κλοπές οφείλονται στο γεγονός ότι και οι εγκληματίες επίσης παρακινούνται από την ανάγκη να γεμίσουν με δώρα τις χριστουγεννιάτικες κάλτσες, όπως υπαγορεύει το έθιμο».

Πολλοί θα συμφωνήσουν με τον αρθρογράφο Τομ Χάρπερ, ο οποίος έγραψε τα εξής στην εφημερίδα Σάντεϊ Σταρ (Sunday Star) του Τορόντο στον Καναδά: «Κάτω από όλη αυτή τη βεβιασμένη ευθυμία, ξέρω ότι τα Χριστούγεννα γίνονται όλο και περισσότερο καιρός βαθιάς ανησυχίας, έλλειψης ικανοποίησης, ενοχής και απόλυτης εξάντλησης για εκατομμύρια ανθρώπους της κοινωνίας μας».

‘Αλλά αυτός ο κόπος αξίζει για χάρη των παιδιών’, μπορεί να αντιτείνει κάποιος. Όμως, είναι η ανταλλαγή δώρων τα Χριστούγεννα πραγματικά ωφέλιμη για τα παιδιά;

Τι Κάνει στα Παιδιά

«Μολονότι αυτή είναι, υποτίθεται, μια ‘ευτυχισμένη’ εποχή του χρόνου», παρατήρησε η σχολική σύμβουλος Μπέτι Πάλεγουεϊ, «υπάρχουν πολλά δυστυχισμένα παιδιά». Γιατί; Πώς θα μπορούσε η ανταλλαγή δώρων τα Χριστούγεννα να είναι επιβλαβής για τα παιδιά;

Η Σούζαν Τζέιμς, μητέρα τριών μικρών παιδιών, ανέφερε: «Παρακολουθούσα τα παιδιά μου να σκίζουν τα περιτυλίγματα των δώρων τους, το ένα μετά το άλλο. Όταν τέλειωσαν, στέκονταν μέσα στην ακαταστασία και ζητούσαν περισσότερα! Δεν είναι άπληστα παιδιά, αλλά όμως όλα αυτά τα δώρα, όλος αυτός ο θόρυβος γύρω από τη γιορτή τα παρέσυρε τόσο ώστε έγιναν άπληστα».

Η Κάρεν Άντερσον, επικεφαλής στο τμήμα παιδιατρικής ψυχολογίας σε κάποιο νοσοκομείο στο Κονέκτικατ των Η.Π.Α., περιέγραψε το πρόβλημα ως εξής: «Είναι φοβερό να κατεβαίνεις ανήμερα τα Χριστούγεννα στο σαλόνι και να βλέπεις όλα αυτά τα αγαθά. Τα παιδιά ανοίγουν πυρετωδώς ένα-ένα όλα τα παιχνίδια και δεν τους δίνεται η ευκαιρία να προσέξουν κάποιο από αυτά. Για το παιδί που ίσως είναι υπερδραστήριο ή παρορμητικό, ή για εκείνο που ενθουσιάζεται εύκολα ακόμη και στις πιο ήρεμες περιστάσεις, τα Χριστούγεννα μπορεί να είναι καταστροφικά».

«Τα δώρα δεν φέρνουν την ευτυχία που έφερναν κάποτε», επισήμανε μια γερμανική εφημερίδα σε κάποιο άρθρο για τα Χριστούγεννα. Κάποια γυναίκα είπε με θλίψη: «Κάποτε τα παιδιά ικανοποιούνταν όταν έπαιρναν ένα καλό βιβλίο, ένα ζευγάρι γάντια ή κάποια άλλα μικροπράγματα. Αλλά το εγγόνι μου τώρα μου λέει: ‘Γιαγιά, φέτος θέλω έναν κομπιούτερ!’»

Ναι, η ανταλλαγή δώρων τα Χριστούγεννα καλλιεργεί την απληστία και την ιδιοτέλεια. «Απλώς ας επισκεφτεί κάποιος οποιοδήποτε [κατάστημα παιχνιδιών] αυτή την εποχή του χρόνου», τόνισε ο οικονομολόγος Χένρι, «για να δει την επίδραση που ασκούν οι τεράστιες πιέσεις αυτής της περιόδου στις σχέσεις παιδιών-γονέων: έξαλλες μητέρες σέρνουν μικρά παιδιά τα οποία έχουν εθιστεί στα παιχνίδια και κλωτσούν και ξεφωνίζουν καθώς τα απομακρύνουν από τα πιο πρόσφατα πανάκριβα και ελκυστικά παιχνίδια που διατίθενται προς πώληση».

Αλλά υπάρχουν ακόμη πιο σοβαρά προβλήματα τα οποία συνδέονται με την ανταλλαγή δώρων τα Χριστούγεννα.

Τα Χριστουγεννιάτικα Δώρα και η Αλήθεια

Αν ρωτήσετε ένα μικρό παιδί από πού ήρθαν τα δώρα του τι είναι πιο πιθανό να απαντήσει; Σύμφωνα με μια δημοσκόπηση που διεξήγαγε η εφημερίδα Νιου Γιορκ Τάιμς (New York Times), το 87 τοις εκατό των παιδιών στην Αμερική ηλικίας μεταξύ τριών και δέκα χρονών πιστεύουν στον Άγιο Βασίλη. Πολλοί γονείς διαιωνίζουν αυτή την πεποίθηση, ρωτώντας: «Τι θέλεις να σου φέρει ο Άγιος Βασίλης φέτος;» Ωστόσο, ποιες είναι οι συνέπειες;

Η εμπειρία της Σίνθια Κίλερ, που αναφέρθηκε στην εφημερίδα Ντέιλι Νιουζ (Daily News) της Νέας Υόρκης, είναι παραστατική. «Μαμά», τη ρώτησε ο εφτάχρονος γιος της, ο Μπρίτον, «υπάρχει πραγματικά ο Άγιος Βασίλης;»

Η Σίνθια μίλησε με υπεκφυγές, όπως κάνουν πολλοί γονείς όταν τους υποβάλλουν αυτή την ερώτηση. «Εσύ τι λες;» ρώτησε.

Ο Μπρίτον απάντησε ότι οι φίλοι του τού είχαν πει ότι δεν υπάρχει Άγιος Βασίλης αλλά ο ίδιος δεν ήταν σίγουρος. Μετά άρχισε να κλαίει. «Πρέπει να ξέρω, μαμά», είπε μέσα σε αναφιλητά.

«Αν δεν είχε βάλει τα κλάματα, πιθανώς δεν θα του έλεγα», είπε η Σίνθια. «Αλλά για αυτόν ήταν ζήτημα ζωής και θανάτου. Ήθελε οπωσδήποτε να μάθει την απάντηση. Του είπα ότι δεν υπήρχε πραγματικός Άγιος Βασίλης».

Η εφημερίδα Ντέιλι Νιουζ ανέφερε: «Κλαίγοντας ακόμη, ο Μπρίτον Κίλερ έφερε τη μητέρα του αντιμέτωπη με την κατηγορία που όλοι οι γονείς φοβούνται ότι θα εκτοξευτεί εναντίον τους όταν ξεσκεπαστεί η απάτη και πέσει η μάσκα του Άγιου Βασίλη: ‘Γιατί μου είπες ψέματα για αυτό;’»

Οι συνέπειες της εξαπάτησης από μέρους των γονέων συχνά είναι καταστροφικές, όπως είπε ο Μπρους Ράσκο, καθηγητής στον τομέα των οικογενειακών μελετών στο Κεντρικό Πανεπιστήμιο του Μίσιγκαν στις Η.Π.Α.: «Το παιδί διαπιστώνει ότι η μαμά έλεγε ψέματα και ότι όλα τα άλλα παιδιά είχαν δίκιο». Ως αποτέλεσμα, εξήγησε ο καθηγητής Ράσκο, το παιδί συχνά αμφισβητεί και άλλα πράγματα που του έχουν πει οι γονείς του.

Ο Φρεντ Κόνιγκ, καθηγητής κοινωνικής ψυχολογίας στο Πανεπιστήμιο Τιουλέιν της Νέας Ορλεάνης, στη Λουιζιάνα των Η.Π.Α., τόνισε το εξής: «Όταν τελικά ανακαλύπτουν την αλήθεια, η αξιοπιστία των γονέων δέχεται πράγματι πλήγμα». Και πρόσθεσε: «Αυτό σπέρνει την αμφιβολία για πάρα πολλά πράγματα». Το παιδί μπορεί να σκεφτεί ότι «ίσως όλα αυτά περί θρησκείας είναι απλώς ανοησίες».

Ασφαλώς, δεν είναι σωστό να διαιωνίζετε ένα ψέμα με το να λέτε στα παιδιά ότι κάποιος μυθικός χαρακτήρας τούς φέρνει δώρα. Όμως, δεν έφεραν δώρα οι επισκέπτες τη μέρα που γεννήθηκε ο Ιησούς; Έτσι, σήμερα αυτός δεν θα ενέκρινε την ανταλλαγή δώρων τα Χριστούγεννα;

Χριστιανική Συνήθεια;

Η Αγία Γραφή όντως λέει ότι κάποιοι σοφοί άντρες, ή αλλιώς αστρολόγοι, έφεραν δώρα στον Ιησού. Ωστόσο, η ανταλλαγή δώρων τα Χριστούγεννα δεν βασίζεται στο παράδειγμά τους επειδή αυτοί δεν αντάλλαξαν δώρα μεταξύ τους. Το πιο σημαντικό είναι ότι δεν έδωσαν τα δώρα τους κατά τη γέννηση του Ιησού, αλλά σε μεταγενέστερο χρόνο. Οι ενέργειές τους βρίσκονταν σε αρμονία με το αρχαίο έθιμο σύμφωνα με το οποίο τιμούσαν τους άρχοντες. Σημειώστε ότι το Βιβλικό υπόμνημα αναφέρει πως όταν αυτοί έφτασαν ο Ιησούς δεν βρισκόταν πια σε κάποια φάτνη αλλά ζούσε σε ένα σπίτι. Αυτό εξηγεί το γιατί ο Ηρώδης, βασισμένος σε ό,τι του είχαν πει, εξάγγειλε ότι έπρεπε να θανατωθούν όλα τα αγόρια ηλικίας από δυο χρονών και κάτω.—Ματθαίος 2:1-18.

Επίσης, σκεφτείτε το εξής: Δεν είναι παράξενο ότι στην υποτιθέμενη μέρα γέννησης του Ιησού αυτός ο ίδιος δεν λαβαίνει τίποτα; Πιθανώς δεν του δίνουν την παραμικρή σημασία! Αλήθεια, από πού προήλθε το έθιμο της ανταλλαγής δώρων τα Χριστούγεννα;

Γράφοντας στην εφημερίδα Ιντιπέντεντ (Independent) του Λος Άντζελες, η Νταϊάν Μπέιλι εξήγησε: «Η ανταλλαγή δώρων ανάγεται στην αρχαία Ρώμη, όταν οι άνθρωποι έδιναν ο ένας στον άλλον απλά συμβολικά δώρα στη διάρκεια τελετών για τη λατρεία του ήλιου και για το νέο έτος».

Κάτω από την επικεφαλίδα «Ξεσκέπασμα των Παραδόσεων της Γιορτής Γιουλ», η Ανίτα Σάμα έγραψε τα εξής σε ένα ρεπορτάζ του Ειδησεογραφικού Πρακτορείου Γκάνετ: «Πολύ πριν από τα Χριστιανικά έθιμα, η ανταλλαγή δώρων αποτελούσε μέρος των χειμερινών γιορτών. Οι Ρωμαίοι έδιναν ο ένας στον άλλον κλαδιά δέντρων από ένα ιερό άλσος, κατόπιν άρχισαν να δίνουν πιο περίτεχνα είδη, τα οποία συμβόλιζαν τις καλές ευχές για το έτος που ερχόταν—ασήμι, χρυσό και λιχουδιές με μέλι».

Η αλήθεια είναι πως τα Χριστούγεννα αποτελούν ειδωλολατρική γιορτή η οποία υιοθετήθηκε από το Χριστιανικό κόσμο. Η 25η Δεκεμβρίου δεν είναι η ημερομηνία γέννησης του Ιησού Χριστού, αλλά μια ημερομηνία που συνδέεται με αρχαία ακόλαστα ειδωλολατρικά γλέντια στα οποία δεν μετείχαν οι πρώτοι Χριστιανοί.—Βλέπε πλαίσιο, «Ποια Είναι η Πραγματική Προέλευση των Χριστουγέννων;» στις επόμενες σελίδες.

Αν ο Ιησούς Χριστός ήταν στη γη σήμερα, ποια θα ήταν η άποψή του για την ανταλλαγή δώρων τα Χριστούγεννα;

Πώς Θεωρεί ο Ιησούς το να Δίνει Κανείς

Ο Ιησούς ασφαλώς δεν καταδικάζει το να δίνει κάποιος. Απεναντίας, καθώς ήταν πάντοτε πρόθυμος να δίνει ανιδιοτελώς από τον εαυτό του υπηρετώντας άλλους, δίδαξε τα εξής στους μαθητές του: ‘Κάντε συνήθειά σας να δίνετε’. Και δείχνοντας ότι το να δίνουν θα κατέληγε σε ευλογίες για τους ίδιους, πρόσθεσε: ‘Και οι άνθρωποι θα δίνουν σε εσάς’.—Λουκάς 6:38, ΜΝΚ.

Ωστόσο, ο Ιησούς εδώ δεν αναφερόταν σε ανταλλαγή δώρων. Αντίθετα, τόνιζε την παγκόσμια αλήθεια πως γενικά οι άνθρωποι ανταποδίδουν όταν κάποιος δίνει ανιδιοτελώς. Αυτό αληθεύει ιδιαίτερα όταν αυτός που δίνει έχει κατάλληλο κίνητρο και αγαπά τον άλλον ‘σφοδρά, από καρδιάς’.—1 Πέτρου 1:22, ΜΝΚ.

Η αγάπη δεν απαιτεί πληρωμή για τις υπηρεσίες της, γι’ αυτό ο Ιησούς σύστησε: «Όταν δε συ κάμνης ελεημοσύνην, ας μη γνωρίση η αριστερά σου τι κάμνει η δεξιά σου, δια να ήναι η ελεημοσύνη σου εν τω κρυπτώ». Είναι κατάλληλο εκείνος που δίνει να μην προσελκύει την προσοχή στον εαυτό του ή στο δώρο του· ωστόσο αυτός δεν θα μείνει χωρίς ανταμοιβή. Ο Ιησούς το έδειξε αυτό προσθέτοντας τα εξής λόγια: «Ο Πατήρ σου ο βλέπων εν τω κρυπτώ αυτός θέλει σοι ανταποδώσει». (Ματθαίος 6:3, 4) Επιπλέον, όπως λέει η Αγία Γραφή, αυτός που δίνει πρέπει να ‘κάνει ακριβώς όπως έχει αποφασίσει στην καρδιά του, όχι απρόθυμα ή αναγκαστικά, γιατί ο Θεός αγαπά εκείνον που δίνει με χαρά’.—2 Κορινθίους 9:7, ΜΝΚ.

Έτσι, όταν κάποιος δίνει με τρόπο που ευχαριστεί τον Χριστό υποκινείται από αγάπη, το κάνει αυτό χωρίς να περιμένει κάτι για ανταπόδοση και δεν το κάνει απρόθυμα ή αναγκαστικά. Πόσο διαφορετικό είναι το να δίνει κάποιος με αυτόν τον τρόπο από τον τρόπο με τον οποίο δίνουν οι άνθρωποι τα Χριστούγεννα!

Επομένως, το να δίνει κάποιος, πράγμα που φέρνει χαρά, δεν εξαρτάται από το ημερολόγιο ή από τα έθιμα. Επίσης δεν αποκαλύπτει τίποτα για το πόσο μεγάλο είναι το πορτοφόλι κάποιου που δίνει, απλώς αποκαλύπτει κάτι για το πόσο μεγάλη είναι η καρδιά του. Πράγματι, τα Χριστούγεννα έχουν παροδηγήσει εκατομμύρια άτομα στο να δίνουν λάθος πράγματα, συχνά για λάθος λόγους. Γιατί να μη δοκιμάσετε, λοιπόν, κάτι καλύτερο από την ανταλλαγή δώρων τα Χριστούγεννα; Δοκιμάστε να δώσετε με τρόπο που να φέρει πλούσιες ευλογίες και πραγματική χαρά, πράγμα με το οποίο ασχολείται το επόμενο άρθρο.

[Πλαίσιο/Εικόνα στις σελίδες 8, 9]

Ποια Είναι η Πραγματική Προέλευση των Χριστουγέννων;

ΟΙ ΑΝΘΡΩΠΟΙ που είναι πληροφορημένοι παραδέχονται ότι η 25η Δεκεμβρίου δεν είναι η μέρα κατά την οποία γεννήθηκε ο Ιησούς Χριστός. Η Νέα Καθολική Εγκυκλοπαίδεια (New Catholic Encyclopedia) αναγνωρίζει το εξής: «Η ημερομηνία της γέννησης του Χριστού δεν είναι γνωστή. Τα Ευαγγέλια δεν αναφέρουν ούτε τη μέρα ούτε το μήνα».

Επιπλέον, είναι καλά τεκμηριωμένο ότι τα Χριστούγεννα και τα έθιμα που τα συνοδεύουν υιοθετήθηκαν από μη Χριστιανικές πηγές. Μάλιστα, το έντυπο Ο Καθολικός των Η.Π.Α. (U.S. Catholic) ανέφερε: «Είναι αδύνατον να ξεχωρίσουμε τα Χριστούγεννα από την ειδωλολατρική τους προέλευση».

Η Αμερικανική Εγκυκλοπαίδεια (The Encyclopedia Americana) εξήγησε: «Τα περισσότερα από τα έθιμα που τώρα συνδέονται με τα Χριστούγεννα δεν ήταν από την αρχή χριστουγεννιάτικα έθιμα αλλά, αντίθετα, ήταν προχριστιανικά και μη Χριστιανικά έθιμα τα οποία υιοθέτησε η Χριστιανική εκκλησία. Τα Σατουρνάλια, μια ρωμαϊκή γιορτή που γιορταζόταν στα μέσα του Δεκεμβρίου, προμήθευσαν το πρότυπο για πολλά από τα εύθυμα έθιμα των Χριστουγέννων. Από αυτή τη γιορτή, για παράδειγμα, προήλθαν τα πλούσια γλέντια, η ανταλλαγή δώρων και το άναμμα των κεριών».

Όσον αφορά το έθιμο της ανταλλαγής δώρων, το περιοδικό Η Ιστορία Σήμερα (History Today) παρατήρησε: «Η ανταλλαγή δώρων στα γλέντια που γίνονται στη μέση του χειμώνα είναι σχεδόν βέβαιο πως άρχισε ως μαγικό έθιμο μάλλον παρά ως απλώς κοινωνικό έθιμο. Τα δώρα που έδιναν κατά τα Σατουρνάλια περιλάμβαναν κέρινες κούκλες για τα παιδιά. Χαριτωμένο έθιμο, χωρίς αμφιβολία, την εποχή που καταγράφτηκε, αλλά είχε μακάβριο παρελθόν: ακόμα και οι άνθρωποι των ημερών στις οποίες άρχισε το έθιμο πίστευαν ότι αυτό πιθανώς ήταν απομεινάρι ανθρωποθυσιών—θυσιών που περιλάμβαναν παιδιά—οι οποίες τελούνταν με σκοπό να έρθει ευλογία στη σπορά».

Η εφημερίδα Δε Νιου Γιορκ Τάιμς (The New York Times) στο φύλλο της 24ης Δεκεμβρίου 1991 δημοσίευσε ένα άρθρο σχετικά με την προέλευση των χριστουγεννιάτικων εθίμων, περιλαμβανομένης και της ανταλλαγής δώρων. Ο Σάιμον Σάμα, καθηγητής της ιστορίας στο Πανεπιστήμιο του Χάρβαρντ, έγραψε: «Τα ίδια τα Χριστούγεννα επιβλήθηκαν στις αρχαίες γιορτές με τις οποίες γιόρταζαν το χειμερινό ηλιοστάσιο . . . Τον τρίτο αιώνα, όταν οι ηλιολατρικές θρησκείες όπως η Μιθραϊκή θρησκεία της Περσίας έφτασαν μέχρι τη Ρώμη, ορίστηκαν κάποιες μέρες του Δεκεμβρίου για τον εορτασμό της αναγέννησης του Σολ Ινβίκτους: του ακατανίκητου ήλιου. . . .

»Κατά τους πρώτους αιώνες, η Εκκλησία στη Ρώμη διεξήγε μια ιδιαίτερα σκληρή μάχη ενάντια σε δυο άλλες μεγάλες ειδωλολατρικές γιορτές, τα Σατουρνάλια, που διαρκούσαν μια εβδομάδα και άρχιζαν στις 17 Δεκ., και τις Καλένδες, γιορτή με την οποία χαιρέτιζαν το Νέο Έτος. Η πρώτη γιορτή ήταν καιρός κατά τον οποίο επιτρεπόταν η αναρχία, στην οποία συχνά πρωτοστατούσε ο αρχηγός της ευθυμίας, όχι κάποιος Άγιος, αλλά ο ίδιος ο παχύσαρκος Σατούρνος, ο οποίος οργάνωνε όργια με φαγοπότι και με άλλες ανήθικες δραστηριότητες. Ωστόσο, κατά τις Καλένδες, όταν άλλαζε ο χρόνος, έδιναν δώρα με τελετουργικό τρόπο, τα οποία συχνά έδεναν στα κλαδιά των φυτών που διακοσμούσαν τα σπίτια στη διάρκεια των γιορταστικών εκδηλώσεων.

»Η στάση της πρώτης εκκλησίας απέναντι σε όλα αυτά τα απρεπή γλέντια ήταν, όπως αναμενόταν, ψυχρή. Οι πατέρες της εκκλησίας, και κυρίως ο δριμύτατος Άγιος Ιωάννης Χρυσόστομος, παρότρυναν να μη γίνονται συμβιβασμοί με τις βδελυκτές συνήθειες των εθνικών. . . . Εφόσον δεν υπήρχε ομοφωνία για την ακριβή ημερομηνία γέννησης του Ιησού . . . , πρέπει να φάνηκε βολικό να εκτοπίσουν τα Σατουρνάλια . . . Έτσι, τη θέση της αναγέννησης του ήλιου πήρε η γέννηση του Γιου του Θεού . . .

»Με τον ίδιο τρόπο, οι Καλένδες αντικαταστάθηκαν από τη Γιορτή των Θεοφανείων, και τα δώρα και τα μπιχλιμπίδια που αντάλλασσαν μεταξύ τους οι ειδωλολάτρες Ρωμαίοι αντικαταστάθηκαν από τα δώρα που έδωσαν σε ένδειξη υποταγής οι τρεις βασιλιάδες στον καινούριο Βασιλιά του Κόσμου. Ως τα μέσα του τέταρτου αιώνα, τα βασικά χαρακτηριστικά του χριστουγεννιάτικου ημερολογίου είχαν μονιμοποιηθεί».

Μολονότι τα πληροφορημένα άτομα αναγνωρίζουν αμέσως την ειδωλολατρική προέλευση των Χριστουγέννων και των εθίμων που συνοδεύουν αυτή τη γιορτή, πολλοί αντιτείνουν ότι αυτή η προέλευση δεν έχει πραγματικά σημασία. Στις αρχές αυτού του χρόνου, ένας συνταξιούχος ραβίνος σε κάποιο γράμμα που έστειλε στο συντάκτη της εφημερίδας Τάιμς (Times), σε απάντηση στο άρθρο του καθηγητή Σάμα, έγραψε τα εξής: «Η προέλευση ενός θεσμού δεν έχει καμιά σχέση με τη σημερινή του αξία». Αναφορικά με τα Χριστούγεννα και άλλες παρόμοιες γιορτές, ο ίδιος ισχυρίστηκε τα εξής: «Αυτοί που τα γιορτάζουν προσδίδουν σε αυτούς τους θεσμούς νέα σημασία, η οποία δίνει σκοπό στη ζωή τους και εξυψώνει το πνεύμα τους σε αγαλλίαση».

Ωστόσο, εξυψώνουν οι γιορτές των Χριστουγέννων το πνεύμα των ανθρώπων σε αγαλλίαση και παράγουν καλή Χριστιανική καρποφορία; Ειλικρινά, όπως εύκολα γίνεται παραδεκτό, η καρποφορία είναι σε γενικές γραμμές κακή, όχι καλή. Επιπλέον, θα πρέπει οι Χριστιανοί να δανείζονται ειδωλολατρικές θρησκευτικές γιορτές; Η Αγία Γραφή προτρέπει: ‘Μην μπαίνετε άνισα κάτω από τον ίδιο ζυγό με απίστους. Γιατί τι σχέση έχει η δικαιοσύνη με την ανομία; Ή τι κοινό έχει το φως με το σκοτάδι; Επιπλέον, τι αρμονία υπάρχει ανάμεσα στον Χριστό και στον Βελίαλ; . . . «Γι’ αυτό, βγείτε από ανάμεσά τους, και αποχωριστείτε», λέει ο Ιεχωβά, «και πάψτε να αγγίζετε το ακάθαρτο πράγμα»’.—2 Κορινθίους 6:14-17, ΜΝΚ.

Να θυμάστε επίσης τι είπε ο Ιησούς για τη λατρεία του Παντοδύναμου Θεού: ‘Εκείνοι που τον λατρεύουν πρέπει να τον λατρεύουν με πνεύμα και αλήθεια’. (Ιωάννης 4:24, ΜΝΚ) Συνεπώς, αν η λατρεία μας πρόκειται να γίνει αποδεκτή από τον Θεό, πρέπει να βασίζεται στην αλήθεια. Ωστόσο, τα Χριστούγεννα διαφημίζονται ως γενέθλια του Ιησού Χριστού παρά το γεγονός ότι δεν είναι. Και τι θα πούμε για τα δήθεν μαγικά πρόσωπα που φέρνουν δώρα τα Χριστούγεννα, όπως ο Άγιος Βασίλης; Όταν τα παιδιά ωθούνται να πιστεύουν ότι παίρνουν δώρα από τέτοια όντα, αυτό δεν εξαπατά στην πραγματικότητα τα παιδιά;

Αν ενδιαφέρεστε πραγματικά για τον Θεό, θα υπακούσετε στην εντολή του να σταματήσετε να συμμετέχετε σε οτιδήποτε είναι ακάθαρτο από θρησκευτική άποψη. Ενδιαφέρεστε αρκετά για την αλήθεια ώστε να αποφύγετε μια γιορτή που χαρακτηρίζεται από ψέματα;

[Εικόνα στη σελίδα 7]

Έχει νόημα να εξαπατούμε τα παιδιά λέγοντάς τους ότι ο Άγιος Βασίλης τούς φέρνει δώρα;