Η Άποψη της Αγίας Γραφής

Είναι Επικίνδυνη η Άσκηση Μαγείας;

‘ΣΤΟΝ αέρα πλανιέται κάτι μαγικό. Ξαφνικά, μια τυμπανοκρουσία σπάει τη σιωπή. Τα μάτια όλων είναι καρφωμένα σε δυο άντρες με στολή, οι οποίοι κρατάνε τουφέκια. Φέρνουν τα τουφέκια τους στο ύψος του ώμου και σημαδεύουν έναν Κινέζο μάγο που φοράει μια πλουμιστή ενδυμασία. Αυτός κρατάει ένα πορσελάνινο πιάτο μπροστά στο στήθος του. Τα τουφέκια βρυχώνται βγάζοντας φωτιά. Την ίδια στιγμή ο μάγος πέφτει στο πάτωμα αιμορραγώντας ακατάσχετα. Η αυταπάτη ότι το πιάτο θα σταματούσε τις σφαίρες μετατρέπεται σε τραγωδία’. Ο ελαττωματικός μηχανισμός ενός τουφεκιού επέτρεψε σε μια σφαίρα να εκσφενδονιστεί και να διαπεράσει το στήθος του μάγου. Αυτή η αφήγηση υπάρχει στο βιβλίο Ο Κόσμος της Μαγείας, του Χένρι Γκόρντον (Henry Gordon’s World of Magic).

Η Επιρροή της Μαγείας στη Διάρκεια της Ιστορίας

Από το ξεκίνημα της ιστορίας, ο άνθρωπος γοητευόταν και επηρεαζόταν από το μυστήριο της μαγείας. Η λέξη «μαγεία» προέρχεται από το όνομα «μάγοι», μια αρχαία περσική ιερατική τάξη που ειδικευόταν σε θρησκευτικές δραστηριότητες. Σύμφωνα με την πιο στοιχειώδη έννοιά της, η μαγεία είναι μια προσπάθεια του ανθρώπου να ελέγξει τις φυσικές ή τις υπερφυσικές δυνάμεις ή να τις αναγκάσει να κάνουν ό,τι θέλει αυτός. Στην Αίγυπτο του 18ου αιώνα Π.Κ.Χ. υπήρχαν ‘μάγοι [ιερείς που ασκούσαν μαγεία, ΜΝΚ ]’. Επίσης, η μαγεία έπαιζε εξέχοντα ρόλο στη θρησκεία των αρχαίων Χαλδαίων της Βαβυλωνίας του όγδοου αιώνα Π.Κ.Χ. (Γένεσις 41:8, 24· Ησαΐας 47:12-14, ΜΝΚ· Δανιήλ 2:27· 4:7) Αυτή η επίδραση κυριάρχησε ανάμεσα στους αρχαίους Έλληνες και στους Ρωμαίους, συνεχίστηκε στο Μεσαίωνα και επέζησε μέχρι τον 20ό μας αιώνα.

Οι διάφορες μορφές μαγείας μπορεί να ταξινομηθούν με αρκετούς τρόπους. Ο Ρόμπερτ Α. Στέμπινς στο βιβλίο του Ο Μάγος (The Magician) χωρίζει τη μαγεία σε τρεις κατηγορίες.

Τρεις Μορφές Μαγείας

Η μυστικιστική μαγεία είναι «μια έκφραση του αποκρυφισμού». Αυτή ισχυρίζεται ότι «γεγονότα ή διαδικασίες που έρχονται σε αντίθεση με τη στοιχειώδη λογική γνώση ή με την επιστημονική γνώση» είναι πράγματα «αληθινά και έγκυρα». Ο Στέμπινς εξηγεί περαιτέρω ότι «η μυστικιστική μαγεία είναι η υπηρέτρια της μαγγανείας, . . . της μαγικής δύναμης, της αλχημείας και, κάτω από ορισμένες συνθήκες, της θρησκείας».

Σε ό,τι αφορά τη μαγεία που αποσκοπεί στην εκμετάλλευση, «εκείνοι που την ασκούν επηρεάζουν ή εκμεταλλεύονται την αντίληψη της πραγματικότητας που έχουν οι θεατές για να επιδειχτούν οι ίδιοι». Αυτοί ξέρουν ότι εξαπατούν το κοινό, αλλά σύμφωνα με τον Στέμπινς, «ενθαρρύνουν αυτούς που βλέπουν τη μαγεία να πιστέψουν κάτι διαφορετικό—να πιστέψουν πως εκείνοι, σαν μάγοι, έχουν υπερφυσικές δυνάμεις ή έχουν ιδιαίτερες σχέσεις με πλάσματα που έχουν τέτοιες δυνάμεις».

Η μαγεία που αποσκοπεί στην ψυχαγωγία επιδιώκει να εμπνεύσει θαυμασμό μέσω κάποιας γοητευτικής απάτης. Διαιρείται σε πέντε βασικά και αλληλένδετα συστήματα: «σκηνική μαγεία, κοντινή μαγεία, ταχυδακτυλουργία, οπτική απάτη και εξωαισθητήρια αντίληψη».

Είναι Επικίνδυνη για τους Χριστιανούς;

Ας εξετάσουμε πρώτα τη μυστικιστική μαγεία. Η μυστικιστική μαγεία παρουσιάζεται με διάφορους τρόπους. Για παράδειγμα, υπάρχουν Σατανιστές οι οποίοι ασκούν και «μαύρη» και «λευκή» μαγεία. Η «μαύρη» μαγεία χρησιμοποιεί μάγια, ειδικές κατάρες και το μάτιασμα για να βλάψει τους εχθρούς κάποιου. Απεναντίας, η «λευκή» μαγεία έχει ως στόχο της να φέρνει καλά αποτελέσματα λύνοντας μάγια και εξουδετερώνοντας κατάρες. Εντούτοις, και τα δύο είδη είναι εκδηλώσεις του αποκρυφισμού ή του μυστικισμού. Μερικές φορές η μυστικιστική μαγεία χρησιμοποιείται επίσης για να επιτευχθεί καλή σοδειά ή για να κερδηθεί κάποιος αθλητικός διαγωνισμός. Παρ’ όλα αυτά, η Αγία Γραφή μιλάει ανοιχτά για αυτή τη μορφή πνευματιστικής μαγείας όταν λέει: ‘Δεν πρέπει να αναζητάτε οιωνούς και δεν πρέπει να ασκείτε μαγεία’.—Λευιτικόν 19:26, ΜΝΚ· Δευτερονόμιον 18:9-14· Πράξεις 19:18, 19.

Πού καραδοκεί ο κίνδυνος στη μαγεία που αποσκοπεί στην εκμετάλλευση; Οι χειρομάντεις, εκείνοι που λένε την τύχη και εκείνοι που κάνουν θεραπείες μέσω πίστης, για να αναφέρουμε μόνο λίγους, χρησιμοποιούν αυτό το είδος μαγείας για να εξυπηρετήσουν τα δικά τους συμφέροντα. Το επάγγελμά τους δεν τους κάνει να ζουν μέσα σε ένα ψέμα; Ο Λόγος του Θεού λέει: «Δεν θέλετε . . . ψεύδεσθαι ουδέ θέλετε απατήσει έκαστος τον πλησίον αυτού».—Λευιτικόν 19:11.

Η Αμερικανική Εγκυκλοπαίδεια (The Encyclopedia Americana) δηλώνει: «Σε μερικές περιπτώσεις, μπορεί να χρησιμοποιηθούν μαγικές πράξεις για να υποχρεώσουν τα πνεύματα». Γιατί να πηγαίνουμε γυρεύοντας για προβλήματα από τα δαιμονικά πνεύματα έχοντας έστω και έμμεση ανάμειξη σε αυτόν τον τομέα; Αν δοθεί η ευκαιρία στους δαίμονες, αυτοί μπορούν να μας εκμεταλλευτούν και θα το κάνουν. Αναζητούν ‘κατάλληλους καιρούς’ και καταβάλλουν ανηλεείς προσπάθειες.—Λουκάς 4:13· Ιακώβου 1:14.

Ο αριστοτέχνης της απάτης και της πλάνης δεν είναι άλλος από τον Σατανά τον Διάβολο. Εκείνος ασκεί αυτή την τέχνη από τότε που έδωσε την πρώτη του παράσταση μπροστά σε έναν άνθρωπο στον κήπο της Εδέμ. (Γένεσις 3:1-19) Ποιος Χριστιανός θα ήθελε να του μοιάσει; Απεναντίας, δίνεται η συμβουλή στους Χριστιανούς να ‘γίνονται μιμητές του Θεού’ και να ‘υποτάσσονται στον Θεό· αλλά να εναντιώνονται στον Διάβολο’.—Εφεσίους 5:1· Ιακώβου 4:7.

Ωστόσο, οι περισσότεροι άνθρωποι συνδέουν τη λέξη «μαγεία» με την ψυχαγωγία. Κάποιο άτομο μπορεί να δημιουργεί οπτικές απάτες με τα χέρια του (ταχυδακτυλουργία), σκεφτόμενο ότι το χέρι είναι συχνά πιο γρήγορο από το μάτι. Μπορεί να μην υπάρχει Γραφική αντίρρηση για αυτό. Εντούτοις, αν υπάρχει κάποια προσποίηση αποκρυφιστικής μαγείας, θα ήθελε ποτέ ένας Χριστιανός να δώσει την εντύπωση ότι έχει κάποια υπερφυσική, ανεξήγητη δύναμη; Ή αν δίνεται στους άλλους εσφαλμένη εντύπωση από τη «μαγική» παράσταση, δεν θα ήθελε ο Χριστιανός να αποφεύγει τέτοιου είδους ψυχαγωγία για να μην κάνει τους άλλους να προσκόψουν; (1 Κορινθίους 10:29, 31-33) Επιπρόσθετα, υπάρχει ο πιθανός κίνδυνος να μπει κάποιο άτομο στον πειρασμό να προχωρήσει περισσότερο, στις πιο βαθιές μαγικές τέχνες.

Συνεπώς, όταν πρόκειται για μαγεία η οποία είναι σαφές ότι σχετίζεται με τον πνευματισμό, οι αληθινοί Χριστιανοί με σοφία αποφεύγουν την άσκησή της. Εκτός από αυτό, ο Χριστιανός σε όλες τις πλευρές της ζωής του—είτε περιλαμβάνεται η εργασία είτε η αναψυχή είτε η ψυχαγωγία—θα θέλει να ‘διακρατεί αγαθή συνείδηση’, μια συνείδηση που δεν επιτρέπει τη διάπραξη κανενός αδικήματος εναντίον του Θεού και των ανθρώπων.—1 Πέτρου 3:16· Πράξεις 24:16.

[Ευχαριστία για την προσφορά της εικόνας στη σελίδα 26]

The Bettmann Archive