Τα Σχολεία Διέρχονται Κρίση

Οι γονείς στέλνουν τα παιδιά τους στο σχολείο για να μάθουν κάτι παραπάνω από ανάγνωση, γραφή και αριθμητική. Αναμένουν από τα σχολεία να παρέχουν ολοκληρωμένη εκπαίδευση, εκπαίδευση που να εξοπλίζει τους νεαρούς ώστε να αναπτυχτούν και να γίνουν ενήλικοι για τους οποίους οι γονείς τους μπορούν να είναι περήφανοι. Αλλά οι προσδοκίες τους συχνά μένουν απραγματοποίητες. Γιατί; Διότι τα σχολεία παγκόσμια διέρχονται κρίση.

ΣΕ ΠΟΛΛΕΣ χώρες η έλλειψη χρημάτων αλλά και δασκάλων θέτει σε κίνδυνο την εκπαίδευση των παιδιών. Για παράδειγμα, σε όλες τις Ηνωμένες Πολιτείες, η οικονομική ύφεση των πρόσφατων ετών ανάγκασε μερικά σχολεία να ξαναδέσουν ‘παλιά σχολικά βιβλία, να αφήσουν τους σοβάδες να πέφτουν από τα ταβάνια, να περικόψουν καλλιτεχνικά μαθήματα και αθλητικά προγράμματα ή να παραμένουν κλειστά επί ολόκληρες ημέρες’, σημειώνει το περιοδικό Τάιμ (Time).

Στην Αφρική, οι πόροι για την εκπαίδευση είναι παρόμοια ανεπαρκείς. Σύμφωνα με την εφημερίδα Ντέιλι Τάιμς (Daily Times) του Λάγκος, η Νιγηρία έχει μόνο 1 δάσκαλο για κάθε 70 μαθητές, «και είναι πολύ πιθανό ένας στους τρεις δασκάλους να μην έχει τα ανάλογα προσόντα». Στη Νότια Αφρική—εκτός από την έλλειψη δασκάλων—οι υπερπλήρεις τάξεις και ο πολιτικός αναβρασμός συντελούν σε αυτό που το περιοδικό Πανόραμα της Νότιας Αφρικής (South African Panorama) αποκαλεί «το χάος στα σχολεία των μαύρων».

Φυσικά, ένα καλά επανδρωμένο και εξοπλισμένο σχολείο δεν εγγυάται εκπαιδευτική επιτυχία. Στην Αυστρία, για παράδειγμα, αναφέρεται ότι σχεδόν το ένα τρίτο των 14χρονων δεν μπορούν να εκτελέσουν μια απλή αριθμητική πράξη ούτε να διαβάσουν σωστά. Στη Βρετανία το ποσοστό των μαθητών που περνούν τις εξετάσεις στα μαθηματικά, στις φυσικές επιστήμες και στη γλώσσα «είναι πολύ χαμηλότερο από το ποσοστό στη Γερμανία, στη Γαλλία και στην Ιαπωνία», σημειώνει η εφημερίδα Δε Τάιμς (The Times) του Λονδίνου.

Στις Ηνωμένες Πολιτείες οι δάσκαλοι παραπονιούνται ότι, μολονότι οι μαθητές παίρνουν υψηλούς βαθμούς στα διαγωνίσματα, πολλοί εξακολουθούν να μην μπορούν να γράψουν μια καλή έκθεση, να λύσουν προβλήματα μαθηματικών ή να ετοιμάσουν μια περίληψη με βασικά σημεία από διάφορα μαθήματα ή έντυπα. Κατά συνέπεια, οι εκπαιδευτικές αρχές σε όλο τον κόσμο επανεξετάζουν τόσο το σχολικό πρόγραμμα μαθημάτων όσο και τις μεθόδους που χρησιμοποιούνται για την αξιολόγηση της προόδου ενός μαθητή.

Σχολική Βία

Οι εκθέσεις φανερώνουν ένα ανησυχητικό και αυξανόμενο επίπεδο βίας στα σχολεία. Στη Γερμανία, σε ένα συνέδριο δασκάλων ειπώθηκε ότι το 15 τοις εκατό των παιδιών σχολικής ηλικίας είναι «προετοιμασμένα να καταφύγουν στη βία—και το 5 τοις εκατό δεν διστάζουν να χρησιμοποιήσουν ακόμη και πράξεις υπερβολικής βαρβαρότητας, όπως το να κλωτσήσουν ένα ανυπεράσπιστο άτομο που βρίσκεται πεσμένο στο πάτωμα».—Φρανκφούρτερ Αλγκεμάινε Τσάιτουνγκ (Frankfurter Allgemeine Zeitung).

Μεμονωμένες περιπτώσεις υπερβολικής βαρβαρότητας προκαλούν μεγάλη ανησυχία. Ο βιασμός μιας 15χρονης από τέσσερις νεαρούς στις τουαλέτες ενός λυκείου στο Παρίσι ώθησε τους μαθητές να βγουν στους δρόμους για να απαιτήσουν αυστηρότερα μέτρα ασφάλειας στα σχολεία. Οι γονείς ανησυχούν για την αύξηση των σεξουαλικών αδικημάτων, του εκβιασμού και της συναισθηματικής βίας. Τέτοια περιστατικά δεν περιορίζονται στην Ευρώπη αλλά γίνονται όλο και πιο κοινά παγκόσμια.

Το ιαπωνικό Υπουργείο Παιδείας αναφέρει ότι υπάρχει ένα κύμα βίας που περιλαμβάνει μαθητές γυμνασίου και λυκείου. Η εφημερίδα Δε Σταρ (The Star) της Νότιας Αφρικής, κάτω από τον τίτλο «Οπλισμένοι Μαθητές Καταλαμβάνουν Σχολεία», παρομοίασε το σκηνικό σε μερικές σχολικές αίθουσες του Σοβέτο με «την Άγρια Δύση» των Ηνωμένων Πολιτειών στη διάρκεια του 19ου αιώνα. Ακόμη και η φήμη της Νέας Υόρκης ως πόλη βίας έχει φτάσει, σύμφωνα με την εφημερίδα Δε Γκάρντιαν (The Guardian) του Λονδίνου, «σε νέα ύψη καθώς μια εταιρία ασφαλείας ανακοίνωσε ότι υπάρχει πληθώρα παραγγελιών για αλεξίσφαιρα ρούχα για παιδιά σχολικής ηλικίας».

Η Βρετανία επίσης υποφέρει από τη μάστιγα της σχολικής βίας. «Τα τελευταία 10 χρόνια», παρατηρεί ο εκπρόσωπος μιας ένωσης εκπαιδευτικών, «έχουμε δει μια αυξανόμενη τάση καταφυγής στα όπλα. Αυτή επίσης έχει μεταδοθεί στις μικρότερες ηλικίες και τα κρούσματα τώρα περιλαμβάνουν όχι μόνο αγόρια αλλά και κορίτσια».

Δεν εκπλήσσει λοιπόν το γεγονός ότι μερικοί γονείς αποφασίζουν να πάρουν τα παιδιά τους από το σχολείο και να τα διδάξουν στο σπίτι.a Εκείνοι που διαπιστώνουν ότι αυτό δεν είναι πρακτικό συνήθως ανησυχούν για την κακή επίδραση που ασκεί το σχολείο στα παιδιά τους και αναρωτιούνται πώς να την εξουδετερώσουν. Τι μπορούν να κάνουν οι γονείς για να βοηθήσουν τα παιδιά τους να αντιμετωπίσουν τα προβλήματα που συναντούν στο σχολείο; Επίσης, πώς μπορούν οι γονείς να συνεργάζονται με τους δασκάλους για να είναι βέβαιοι ότι τα παιδιά ωφελούνται στο πλήρες από το σχολείο; Τα επόμενα άρθρα παρέχουν απαντήσεις σε αυτά τα ερωτήματα.

[Υποσημειώσεις]