Οι Νεαροί Ρωτούν . . .
Πώς Μπορούν οι Ανύπαντρες Μητέρες να Αντιμετωπίσουν την Κατάστασή τους με τον Καλύτερο Τρόπο;
ΤΑ ΣΥΝΑΙΣΘΗΜΑΤΑ της Λίντα περιλάμβαναν σοκ, άρνηση, φόβο, θυμό, απελπισία και απόγνωση.a Η εξέταση είχε επιβεβαιώσει το χειρότερο φόβο της—ήταν έγκυος τριών μηνών. Ανύπαντρη και μόνο 15 χρονών, η Λίντα είναι μία μόνο από το ένα εκατομμύριο έφηβες στις Ηνωμένες Πολιτείες που μένουν έγκυες κάθε χρόνο. Η εφηβική εγκυμοσύνη, ωστόσο, αποτελεί παγκόσμιο πρόβλημα, που περικλείει όλες τις εθνικές και κοινωνικοοικονομικές ομάδες.
Ορισμένες έφηβες φαντάζονται ότι η εγκυμοσύνη θα τις σώσει από μια δυστυχισμένη ζωή στο σπίτι ή ότι θα σταθεροποιήσει τη σχέση τους με το φίλο τους. Άλλες βλέπουν το μωρό σαν σύμβολο κύρους ή σαν κάτι δικό τους για να το έχουν και να το αγαπούν. Όμως, η σκληρή πραγματικότητα του να είναι κάποιος μεμονωμένος γονέας διαλύει σύντομα αυτές τις φαντασιώσεις. Μια ανύπαντρη μητέρα αναγκάζεται να κάνει δύσκολες, συχνά οδυνηρές, επιλογές. Ίσως επίσης αντιμετωπίζει οικονομικά προβλήματα, συναισθηματική απόγνωση, μοναξιά και τις πιέσεις της ανατροφής ενός παιδιού χωρίς να έχει σύντροφο. Δικαιολογημένα, λοιπόν, ο Δημιουργός μας δίνει στους Χριστιανούς την εντολή να ‘φεύγουν από την πορνεία’, περιλαμβανομένου και του προγαμιαίου σεξ.—1 Κορινθίους 6:18· Ησαΐας 48:17.
Η σεξουαλική ανηθικότητα δεν γίνεται ανεκτή ανάμεσα στους Μάρτυρες του Ιεχωβά. (1 Κορινθίους 5:11-13) Παρ’ όλα αυτά, υπάρχουν ανάμεσά τους νεαρές ανύπαντρες μητέρες. Ορισμένες έμειναν έγκυες προτού μάθουν τους κανόνες του Θεού. Άλλες ανατράφηκαν ως Χριστιανές, αλλά έπεσαν σε ανηθικότητα. Μερικές, αφού έχουν διαπαιδαγωγηθεί από την εκκλησία, μετανοούν για τα λάθη τους. Τι είδους βοήθεια και κατεύθυνση προσφέρει ο Λόγος του Θεού για αυτές τις νεαρές;b
Πρέπει να Παντρευτώ τον Πατέρα;
Η Αγία Γραφή καθιστά σαφές ότι η έκτρωση είναι αντίθετη με το νόμο του Θεού. (Έξοδος 20:13· παράβαλε Έξοδος 21:22, 23· Ψαλμός 139:14-16). Επίσης διδάσκει ότι μια ανύπαντρη μητέρα έχει την ευθύνη να προμηθεύει τα αναγκαία για το παιδί της παρά τις δυσάρεστες περιστάσεις της σύλληψης του παιδιού. (1 Τιμόθεο 5:8) Στις περισσότερες περιπτώσεις, είναι καλύτερο για την κοπέλα να μεγαλώσει το παιδί μόνη της αντί να το δώσει για υιοθεσία.c
Ενόψει των δυσκολιών που μπορεί να επιφέρει το να μεγαλώνουν ένα παιδί μόνες τους, μερικές μητέρες ίσως αισθάνονται ότι θα ήταν σοφό να παντρευτούν τον πατέρα του παιδιού. Αλλά πολλοί έφηβοι πατέρες δεν αισθάνονται σχεδόν καμιά υποχρέωση είτε απέναντι στο παιδί είτε απέναντι στη μητέρα του. Εκτός αυτού, οι περισσότεροι νεαροί πατέρες είναι ακόμα σχολικής ηλικίας και άνεργοι. Το να συνάψεις αυτό που κάποιος ερευνητής αποκαλεί «έναν πιθανότατα ασταθή γάμο ο οποίος γίνεται απλώς και μόνο για να αποτρέψει μια γέννηση έξω από τα πλαίσια του γάμου» ίσως το μόνο που μπορεί να κάνει είναι μια κακή κατάσταση ακόμα χειρότερη. Θυμήσου επίσης ότι η Αγία Γραφή κατευθύνει τους Χριστιανούς να παντρεύονται «μόνο εν Κυρίω». (1 Κορινθίους 7:39) Συνειδητοποιώντας το αυτό, η Λίντα (που αναφέρθηκε στην αρχή) αποφάσισε να μην παντρευτεί το 18χρονο πατέρα του παιδιού της. Η ίδια εξηγεί: «Δεν ενδιαφερόταν καθόλου για τον Θεό ή για την Αγία Γραφή».
Αυτό δεν σημαίνει κατ’ ανάγκη ότι ο νεαρός πατέρας πρέπει να αποκλειστεί εντελώς. Καθώς το μικρό παιδί μεγαλώνει, ίσως θέλει να γνωρίσει το βιολογικό του πατέρα. Ή ίσως ο νεαρός πατέρας ή οι γονείς του νιώθουν την ηθική υποχρέωση είτε να έχουν κάποια σχέση με το παιδί είτε να παρέχουν κάποια οικονομική υποστήριξη. Παρ’ όλα αυτά, οι γονείς της κοπέλας μπορεί να προτιμούν να μην έχει αυτή καμιά περαιτέρω επαφή με το νεαρό άντρα. (1 Θεσσαλονικείς 4:3) Σε μερικές χώρες, όμως, τα δικαστήρια έχουν δώσει στους ανύπαντρους βιολογικούς πατέρες νομικά δικαιώματα παρόμοια με εκείνα των παντρεμένων πατέρων. Επομένως, η διατήρηση μιας πολιτισμένης σχέσης με τον ανύπαντρο πατέρα και την οικογένειά του μπορεί να αποτρέψει μια οδυνηρή μάχη για την επιμέλεια του παιδιού.d Ενώ κάποια επικοινωνία με το νεαρό πατέρα ίσως είναι αναγκαία, αυτή δεν θα πρέπει να λαβαίνει χώρα σε κάποιο ρομαντικό περιβάλλον ή σε κάποιο μέρος που ίσως κάνει την κοπέλα να συμβιβαστεί. Συνήθως συνιστάται να υπάρχει επίβλεψη από ένα ώριμο άτομο.
Να Ζητήσεις Βοήθεια
Το βιβλίο Πώς να Ξεπεράσετε την Εφηβική Εγκυμοσύνη (Surviving Teen Pregnancy) λέει: «Όταν αποφασίσετε να κρατήσετε και να αναθρέψετε το μωρό σας, διαλέγετε τη στιγμιαία ενηλικίωση. . . . Διαλέγετε να αφήσετε πίσω σας ένα μέρος του εαυτού σας που ήταν πιο αμέριμνο, είχε λιγότερες υποχρεώσεις και ευθύνες». Έτσι η έφηβη μητέρα χρειάζεται βοήθεια και υποστήριξη. Το διάβασμα κατάλληλων ιατρικών εντύπων (τα οποία μπορεί να βρεθούν εύκολα σε μια δημόσια βιβλιοθήκη) ίσως βοηθήσει πολύ μια ανήσυχη νεαρή μητέρα να αναπτύξει εμπιστοσύνη στις ικανότητές της να φροντίζει το παιδί.
Ιδιαίτερα πολύτιμη είναι η υποστήριξη των γονέων. Η μητέρα μιας κοπέλας μπορεί να είναι πραγματικό χρυσωρυχείο όσον αφορά την εμπειρία που έχει στην ανατροφή παιδιών. Είναι αλήθεια ότι ίσως δεν είναι εύκολο να ζητήσει κάποιος βοήθεια. Οι γονείς της κοπέλας μπορεί να είναι ακόμα πληγωμένοι και θυμωμένοι. Ίσως επίσης φοβούνται ότι η εγκυμοσύνη θα επηρεάσει αρνητικά το δικό τους τρόπο ζωής. «Οι γονείς μου ήταν αναστατωμένοι επειδή ήθελαν να κάνουν πολλά πράγματα», θυμάται η 17χρονη Ντόνα. «Τώρα λένε ότι δεν μπορούν επειδή εγώ έχω το μωρό». Με τον καιρό οι περισσότεροι γονείς ξεπερνάνε τα οδυνηρά συναισθήματά τους και είναι πρόθυμοι να βοηθήσουν με κάποιον τρόπο. Μια μετανοημένη νεαρή μπορεί να κάνει πολλά για να ελαττώσει την ένταση αναγνωρίζοντας τον πόνο που προκάλεσε και ζητώντας ειλικρινά συγνώμη.—Παράβαλε Λουκάς 15:21.
Τι θα γίνει αν οι γονείς της κοπέλας αρνηθούν να βοηθήσουν ή απλώς δεν έχουν τα μέσα για να της επιτρέψουν να συνεχίσει να ζει μαζί τους; Σε χώρες όπου παρέχονται κρατικά επιδόματα, μια ανύπαντρη μητέρα ίσως δεν έχει άλλη εκλογή από το να επωφεληθεί από αυτά—τουλάχιστον αρχικά. Η Αγία Γραφή επιτρέπει στους Χριστιανούς να χρησιμοποιούν τέτοιου είδους προμήθειες. Ωστόσο, αυτό θα σημάνει ότι εκείνη πρέπει να ζει με πολύ αυστηρό προϋπολογισμό. «Φαίνεται πως το μεγαλύτερο πρόβλημά μου είναι τα χρήματα», λέει η 17χρονη Σάρον. «Μπορώ να αγοράζω τρόφιμα και πάνες, αλλά αυτό είναι όλο». Με τον καιρό ίσως είναι δυνατόν να βρεις κάποια εξωτερική εργασία. Το να προσπαθείς να εξισορροπήσεις τη μητρότητα, την εργασία και τις πνευματικές δραστηριότητες δεν θα είναι εύκολο, όμως άλλα άτομα το έχουν καταφέρει αυτό.
Να Χρησιμοποιείς Σοφία και Διάκριση στη Συγκατοίκηση
Αν οι γονείς κάποιας κοπέλας συμφωνούν, μπορεί να υπάρξουν πραγματικά πλεονεκτήματα στο να μείνει στο σπίτι αντί να προσπαθήσει να τα βγάλει πέρα μόνη της. Το να ζει στο σπίτι είναι συνήθως λιγότερο δαπανηρό. Επιπλέον, το οικείο περιβάλλον του σπιτιού είναι πιθανό να προσφέρει ένα αίσθημα προστασίας και ασφάλειας. Το να μείνει στο σπίτι μπορεί επίσης να κάνει πιο εύκολο για την κοπέλα το να συνεχίσει το σχολείο. Αποφοιτώντας από το λύκειο, η κοπέλα βελτιώνει κατά πολύ τις ευκαιρίες που έχει να ξεφύγει από μια ζωή φτώχειας.e
Φυσικά, το να βρίσκονται στο ίδιο σπίτι τρεις γενιές μπορεί να δημιουργήσει πιέσεις και εντάσεις σε όλους όσους περιλαμβάνονται. Η μεμονωμένη μητέρα ίσως χρειαστεί να ζήσει στο συνωστισμένο χώρο του σπιτιού. Οι γονείς και τα αδέλφια της ίσως χρειαστεί να συνηθίσουν να διακόπτει τον ύπνο τους το κλάμα του μωρού. Ίσως επέλθει αναστάτωση στο συνηθισμένο πρόγραμμα της οικογένειας. Αλλά το εδάφιο Παροιμίαι 24:3, ΜΝΚ, λέει: ‘Μέσω της σοφίας θα χτιστεί ένα σπιτικό, και μέσω της διάκρισης θα εδραιωθεί σταθερά’. Ναι, αν όλοι όσοι περιλαμβάνονται εκδηλώνουν ανιδιοτελή αγάπη και στοχαστικό ενδιαφέρον, η τριβή μέσα στην οικογένεια μπορεί να μειωθεί στο ελάχιστο.
Προβλήματα επίσης θα εγερθούν αν η νεαρή μητέρα προσπαθεί να αποφύγει να βαστάξει το δικό της φορτίο ευθύνης και αναμένει από τη γιαγιά να κάνει όλη τη δουλειά. (Παράβαλε Γαλάτες 6:5). Ή ίσως η καλοπροαίρετη γιαγιά στην κυριολεξία να αναλαμβάνει αυθαίρετα τη φροντίδα όσον αφορά το εγγόνι της. Το βιβλίο Αντιμετώπιση της Εφηβικής Εγκυμοσύνης (Facing Teenage Pregnancy) παρατηρεί: «Οι παππούδες οι οποίοι ανατρέφουν το παιδί της ανύπαντρης κόρης τους σαν να ήταν δικό τους μπορεί να συντελέσουν σε οικογενειακές διαμάχες και σύγχυση των ρόλων». Ενώ η βοήθεια και η υποστήριξη των παππούδων είναι ανεκτίμητες, οι Γραφές αναθέτουν την ευθύνη της ανατροφής του παιδιού στους γονείς. (Εφεσίους 6:1, 4) Συνεπώς, η ανοιχτή επικοινωνία και η συνεργασία είναι δυνατόν να συμβάλουν κατά πολύ στην πρόληψη των παρεξηγήσεων.—Παροιμίαι 15:22, ΜΝΚ.
Δεν Είσαι Μόνη Σου
Αν και το να έχεις ένα παιδί έξω από τα πλαίσια του γάμου είναι δύσκολο, δεν είναι και το τέλος της ζωής σου. Ο Θεός ‘συγχωρεί άφθονα’ εκείνους που μετανοούν για τα λάθη τους. (Ησαΐας 55:7) Το να κάνει η μεμονωμένη μητέρα στοχασμούς γύρω από αυτό μπορεί να τη βοηθήσει να ξεπεράσει τα αισθήματα αποστροφής για τον εαυτό της που μπορεί να την κυριεύουν μερικές φορές. Όταν αισθάνεται αποθαρρημένη, μπορεί να στηρίζεται στον Ιεχωβά και να τον πλησιάζει με προσευχή. Μπορεί επίσης να ικετέψει τη βοήθεια του Θεού για να μεγαλώσει το παιδί της.—Παράβαλε Κριταί 13:8.
Ο Ιεχωβά παρέχει επίσης υποστήριξη μέσω της Χριστιανικής εκκλησίας. Μολονότι οι Μάρτυρες του Ιεχωβά δεν συναινούν στην ανηθικότητα, εκφράζουν στοχαστικό ενδιαφέρον για εκείνους που αφού μετανοήσουν κάνουν αλλαγές στη ζωή τους προκειμένου να ευαρεστούν τον Θεό. (Ρωμαίους 15:7· Κολοσσαείς 1:10) Μερικά άτομα στην εκκλησία ίσως υποκινηθούν να βρουν διακριτικούς τρόπους για να προσφέρουν κάποια πρακτική βοήθεια σε ένα μεμονωμένο γονέα. (Παράβαλε Δευτερονόμιον 24:17-20· Ιακώβου 1:27). Τουλάχιστον, μπορούν να προσφέρουν τη φιλία τους και να είναι πρόθυμοι να ακούσουν όταν χρειάζεται. (Παροιμίαι 17:17) Αν και οι γονείς διέπραξαν μια σοβαρή αμαρτία, το παιδί είναι αθώο. Έτσι η εκκλησία μπορεί να βοηθήσει αν η μητέρα εκδηλώσει τη σωστή στάση.
Πόσο πολύ καλύτερο είναι να μην παραβιάζουμε τους νόμους του Θεού ευθύς εξαρχής! Αλλά εκείνες οι κοπέλες που έσφαλαν και έχουν μετανοήσει από την πεισματική πορεία τους, καθώς επίσης έχουν ενεργήσει ανάλογα, μπορούν να είναι βέβαιες ότι θα λάβουν τη βοήθεια του Ιεχωβά για να αντιμετωπίσουν με τον καλύτερο τρόπο την κατάστασή τους.
[Υποσημειώσεις]
a Μερικά ονόματα έχουν αλλαχτεί.
b Αυτό το άρθρο δεν απευθύνεται σε άτομα που έχουν πέσει θύματα αιμομειξίας ή βιασμού, αν και ορισμένα από τα σημεία που αναφέρονται εδώ μπορεί να αποδειχτούν υποβοηθητικά για τέτοια άτομα.
c Βλέπε «Οι Νεαροί Ρωτούν . . . Εγκυμοσύνη στην Εφηβεία—Τι Πρέπει να Κάνει Ένα Κορίτσι;» στο τεύχος μας 8 Μαΐου 1990.
d Βλέπε το άρθρο «Ποιος θα Πάρει το Παιδί;» στο τεύχος μας 22 Οκτωβρίου 1988.
e Μερικές κοπέλες έχουν επωφεληθεί από τα κρατικά προγράμματα εκπαίδευσης σε ειδικότητες οι οποίες έχουν ζήτηση. Ίσως ακόμα υπάρχουν προγράμματα που παρέχουν τη δυνατότητα να φροντίζει κάποιος το μωρό ενώ η μητέρα θα παρακολουθεί το μάθημα.
[Εικόνα στη σελίδα 23]
Μια ανύπαντρη μητέρα χρειάζεται βοήθεια και υποστήριξη