Οι Ζωηροί, Ενοχλητικοί Παπαγάλοι της Αυστραλίας
ΟΠΟΙΟΣ επισκέπτεται περιστασιακά την Αυστραλία δικαιολογείται αν σκεφτεί ότι ένα σμήνος από εξωτικά τροπικά πουλιά έχει δραπετεύσει από τον τοπικό ζωολογικό κήπο. Πλάσματα που σε άλλες χώρες θα βρίσκονταν μόνο σε κλουβιά εδώ πετούν στους κήπους. Αυτό αληθεύει ιδιαίτερα για τους παπαγάλους της Αυστραλίας—και αυτό σημαίνει μια ποικίλη οικογένεια από πολύχρωμα, θορυβώδη πουλιά.
Υπάρχουν περίπου 330 είδη παπαγάλων, και αυτά βρίσκονται σε όλες τις ηπείρους εκτός από την Ανταρκτική, νότια από το βόρειο παράλληλο των 20 μοιρών. Αν και δεν υπάρχουν όλα τα είδη στην Αυστραλία, υπάρχουν αρκετά σε αυτή τη χώρα ώστε να κάνουν αισθητή την παρουσία τους! Η οικογένεια των παπαγάλων περιλαμβάνει τα μελωδικά παπαγαλάκια, τα κακατούα και τους ειδικούς στο νέκταρ, τους λόριους. Στην Αυστραλία μερικές φορές φαίνεται ότι αυτά τα πολύχρωμα πουλιά βρίσκονται παντού.
Αυτή ήταν σίγουρα η δική μας εντύπωση σε μια επίσκεψη στη Νέα Νότια Ουαλία. Μερικές στιγμές υπήρχαν δεκάδες μελωδικά παπαγαλάκια που τρέφονταν στο γρασίδι, ιδιαίτερα νωρίς το πρωί και αργά το απόγευμα. Στους πολυσύχναστους δρόμους είδαμε τα ροζ και γκρίζα γκάλα, που είναι επίσης γνωστά ως ροζ κακατούα. Το θορυβώδες τιτίβισμά τους δεν είναι καθόλου μελωδικό. Είναι από τους πιο συνηθισμένους παπαγάλους στην Αυστραλία, και μεγάλα σμήνη μαζεύονται στα χωριά και στις πόλεις. Κουρνιάζουν στα σύρματα του τηλεφώνου και του ηλεκτρικού και είναι γνωστό ότι έχουν προκαλέσει διακοπές στις επικοινωνίες στην ενδοχώρα. Τα αρσενικά και τα θηλυκά ζευγαρώνουν και μένουν μαζί όλη τους τη ζωή, και θαρραλέα υπερασπίζονται από τους εισβολείς τις φωλιές που φτιάχνουν στις τρύπες των δέντρων. Δυστυχώς, «έχουν γίνει τόσο πολυάριθμα ώστε θεωρούνται επιβλαβή για τη γεωργία».—Η Εγκυκλοπαίδεια Ορνιθολογίας, του Κέμπριτζ (The Cambridge Encyclopedia of Ornithology).
Σε κάποιο δημοτικό πάρκο, μερικές βαθυκόκκινες ροζέλες έφαγαν από τα χέρια μας. Χωρίς να φοβούνται καθόλου τα πλήθη των τουριστών, αυτές προφανώς γνώριζαν πού να βρουν φαγητό. Ήταν σαν ένα παραδεισένιο σκηνικό το να έχουμε τέτοια εξημερωμένα πουλιά ολόγυρά μας.
Ίσως η μεγαλύτερη έκπληξη που νιώσαμε ήταν όταν είδαμε μεγάλα κακατούα με κίτρινα λειριά να πετούν από πάνω μας. Το χαρακτηριστικό κίτρινο λειρί τους δικαιολογεί το όνομά τους. Η Εικονογραφημένη Εγκυκλοπαίδεια των Πουλιών (The Illustrated Encyclopedia of Birds) εξηγεί: «Ενώ το σμήνος των πουλιών τρέφεται στο έδαφος, λίγα από αυτά στέκονται σκοποί σε κοντινά δέντρα και προειδοποιούν για τυχόν κινδύνους με δυνατές, βραχνές φωνές». Σύντομα το καταλαβαίνετε αν έχετε κακατούα στη γειτονιά σας!
Τι κάνει τους παπαγάλους τόσο ξεχωριστούς; Επί αιώνες ο άνθρωπος τους εκτιμούσε για την ικανότητα που έχουν να μιμούνται την ανθρώπινη φωνή. Αλλά μιμούνται και πουλιά; Η εγκυκλοπαίδεια του Κέμπριτζ που αναφέρθηκε παραπάνω δηλώνει: «Αν και τα σμήνη άγριων παπαγάλων είναι θορυβώδη, δεν είναι γνωστό ότι μιμούνται άλλα είδη και έτσι δεν είναι σαφές γιατί οι παπαγάλοι έχουν την ικανότητα να ‘μιλάνε’». Όταν πρόκειται για μίμηση πουλιών, ο μίμος ο πολύγλωσσος της Βόρειας Αμερικής παραμένει ο πρωταθλητής.
Πουλιά υπάρχουν σχεδόν παντού στον κόσμο—αλλά τα προσέχετε; Τα παρατηρείτε; Γνωρίζετε τα πουλιά που συχνάζουν στη γειτονιά σας; Μπορείτε να ξεχωρίσετε τις διαφορές στο σχέδιο, στις φωνές και στα τραγούδια τους; Έχετε προσέξει το διαφορετικό τρόπο με τον οποίο πετούν; Όλα αυτά σίγουρα μπορούν να αποτελέσουν το αντικείμενο μιας συναρπαστικής μελέτης.
Καθώς υπάρχουν πάνω από 9.300 είδη πουλιών για να μελετήσουμε, για να μην αναφέρουμε όλα τα άλλα θαύματα που υπάρχουν γύρω μας, ποιος μπορεί δικαιολογημένα να ισχυριστεί ότι η αιώνια ζωή θα είναι βαρετή; Υπάρχουν τόσο πολλά να μάθουμε, τόσο πολλοί λόγοι για να αινούμε τον Δημιουργό! Πόσο ευγνώμονες μπορούμε να είμαστε που ο Θεός θεώρησε καλό να περιλάβει κάθε ‘φτερωτό πτηνό’ στα δημιουργικά του έργα.—Γένεσις 1:20-23· Ιώβ 39:26, 27· Αποκάλυψη 4:11.
[Εικόνες στη σελίδα 15]
Γκάλα και (επάνω) ροζέλα
[Ευχαριστίες]
By courtesy of Australian International Public Affairs
[Εικόνα στη σελίδα 16]
Κακατούα με κίτρινο λειρί
[Ευχαριστίες]
By courtesy of Australian International Public Affairs