Η Έρευνα του Καναδά για το «Μολυσμένο Αίμα»

Από τον ανταποκριτή του Ξύπνα! στον Καναδά

ΟΛΟΕΝΑ και περισσότερα θύματα μολυσμένου αίματος πεθαίνουν από AIDS στον Καναδά. Γιατί υπάρχει αυτή η αύξηση; Πάνω από χίλιοι Καναδοί προσβλήθηκαν από τον ιό του AIDS μέσω «μολυσμένου αίματος» και μολυσμένων παραγώγων του αίματος τη δεκαετία του 1980. Αυτά τα συνταρακτικά στοιχεία υποκίνησαν την ομοσπονδιακή κυβέρνηση να συστήσει μια Εξεταστική Επιτροπή για το Σύστημα Αιμοδοσίας στον Καναδά. Μια δημόσια έρευνα θα καθόριζε την ασφάλεια του καναδικού συστήματος αιμοδοσίας.

Ένας από τους πιο αξιοσέβαστους δικαστές της χώρας διορίστηκε επίτροπος της έρευνας. Η επιτροπή διεξάγει ανακρίσεις σε όλο τον Καναδά. Οι ανακρίσεις άρχισαν στο Τορόντο στις 14 Φεβρουαρίου 1994, και ανατέθηκε στον εφέτη Χόρας Κρίβερ από το Εφετείο του Οντάριο να αναφέρει τα πορίσματά του στον καθορισμένο χρόνο και να προτείνει βελτιώσεις.

Μια μητέρα η οποία έχασε το γιο της εξαιτίας του AIDS που αυτός είχε κολλήσει από μολυσμένο αίμα παρακάλεσε το δικαστή: «Πήραν το γιο μου και το μόνο που μου έδωσαν ήταν αυτή η έρευνα. Σας παρακαλώ, φροντίστε να φέρει αποτελέσματα». Επιθυμούσε βαθιά να γίνει προσεκτική διερεύνηση ώστε να ληφτούν τα απαραίτητα μέτρα για να αποφευχτούν οι κίνδυνοι που σχετίζονται με τις μεταγγίσεις αίματος. Δεν ήταν η μοναδική μητέρα της οποίας ο γιος πέθανε από μολυσμένο αίμα. Η επιτροπή άκουσε συγκλονιστικές καταθέσεις σχετικά με αυτή την τραγωδία η οποία κατέστρεψε τη ζωή πολλών Καναδών.

Οι επικεφαλίδες στην εφημερίδα Δε Γκλόουμπ εντ Μέιλ (The Globe and Mail) του Τορόντο ανέφεραν: «Θυμός και Δάκρυα Καθώς τα Θύματα Μιλάνε για τη Φρίκη του Αίματος»· «Στην Έρευνα για την Αιμοδοσία Ακούγονται Ανατριχιαστικές Καταθέσεις»· «Εξακριβώνεται η Άγνοια των Γιατρών» και «Οι Ιθύνοντες Έκριναν ότι ο Κίνδυνος για AIDS Ήταν Ελάχιστος, Αποκάλυψε η Έρευνα για την Αιμοδοσία».

Τα θύματα τα οποία κόλλησαν τον ιό HIV από αίμα είπαν ότι δεν είχαν προειδοποιηθεί για τους κινδύνους. Σε αρκετές περιπτώσεις, δεν γνώριζαν ότι τους είχαν κάνει μετάγγιση αίματος μέχρι τη στιγμή που έμαθαν ότι είχαν προσβληθεί από τον ιό του AIDS.

Κάποιος έφηβος, ο οποίος έχει AIDS, προσβλήθηκε από τον ιό HIV μέσω μετάγγισης αίματος που του έγινε όταν υποβλήθηκε σε εγχείρηση ανοιχτής καρδιάς σε ηλικία τριών χρονών. Ένας φορέας του ιού HIV με αιμοφιλία ήπιας μορφής χρησιμοποίησε παράγωγα του αίματος πριν από το 1984 σε μια περίοδο που έπαιζε χόκεϊ. Θα είχε αλλάξει τον τρόπο ζωής του αν γνώριζε τους κινδύνους. Σε κάποια μητέρα έκαναν μετάγγιση με αίμα μολυσμένο από τον ιό HIV το 1985, και τώρα αυτή, ο σύζυγός της και η τετράχρονη κόρη τους έχουν όλοι προσβληθεί.

Υπήρξαν συγκλονιστικές αφηγήσεις από ανθρώπους που προσβλήθηκαν μονάχα από μία ή δύο μονάδες αίμα. «Απλώς για να πάρουν λίγο χρώμα τα μάγουλά του», είπε με πίκρα μια γυναίκα για τη μετάγγιση εξαιτίας της οποίας ο σύζυγός της προσβλήθηκε από τον ιό HIV. Τώρα έχει και αυτή τον ιό.

Καθώς περισσότεροι μάρτυρες κατέθεταν, η προσοχή στράφηκε σε μια άλλη τραγωδία μεγάλων διαστάσεων—την ηπατίτιδα από το αίμα. Σύμφωνα με την εφημερίδα Δε Γκλόουμπ εντ Μέιλ, υπολογίζεται ότι «τουλάχιστον 1.000 Καναδοί πεθαίνουν κάθε χρόνο από ηπατίτιδα C». Η εφημερίδα προσθέτει ότι «οι μισοί από αυτούς ίσως έχουν κολλήσει τη συγκεκριμένη ασθένεια μέσω μεταγγίσεων αίματος».

Ένας άντρας είπε ότι κόλλησε ηπατίτιδα C από μετάγγιση αίματος που του έγινε το 1961 στη διάρκεια μιας εγχείρησης στη μέση. Μετά την εγχείρηση, έγινε τακτικός αιμοδότης. Το 1993 ανακάλυψε ότι είχε κίρρωση του ήπατος. «Τι θα γίνει με τους ανθρώπους οι οποίοι έλαβαν το αίμα που δώριζα όλα αυτά τα χρόνια όταν δεν γνώριζα πως είχα την ασθένεια;» ρώτησε εκείνους που διεξήγαν την έρευνα.

Ο δικαστής Κρίβερ άκουσε προσεκτικά περισσότερους από εκατό Καναδούς των οποίων η ζωή έχει καταστραφεί από τον ιό HIV και από άλλες τραγωδίες που προέκυψαν από μολυσμένο αίμα. Ιατρικοί εμπειρογνώμονες έχουν καταθέσει ότι είναι αδύνατον να γίνει το απόθεμα αίματος εντελώς ασφαλές σε σχέση με τη μετάδοση ασθενειών και με άλλους κινδύνους. Παραδέχτηκαν ότι το αίμα συνεπάγεται σοβαρούς κινδύνους και ότι γίνεται κακή χρήση του. Ο Δρ Τζ. Μπράιαν Μακ Σέφρι, ιατρικός διευθυντής κάποιας περιφερειακής υπηρεσίας μεταγγίσεων αίματος, κατέθεσε ότι ο ίδιος επικεντρώνει την προσοχή στο πρόβλημα με το να λέει στις διαλέξεις: «Αν αναγκαστείτε να κάνετε μετάγγιση, είτε έχετε αποτύχει στη διάγνωση είτε έχετε αποτύχει στη θεραπεία».

Έχουν διατυπωθεί κατηγορίες εναντίον του πολιτικού κόσμου και υπάρχουν διαμάχες μεταξύ εκείνων που η κυβερνητική επιτροπή αποκάλεσε «κύριους μετόχους» στο σύστημα αιμοδοσίας του Καναδά, το οποίο αποφέρει 250 εκατομμύρια δολάρια (περ. 42,5 δισ. δρχ.) το χρόνο. Ο Ερυθρός Σταυρός και οι κρατικές υπηρεσίες δέχτηκαν επικρίσεις. Κανένας δεν φαίνεται να αναλαμβάνει την ευθύνη για το περίπλοκο εθνικό σύστημα αιμοδοσίας.

Χαρωπή Αντίθεση

Σε αντίθεση με τα αποκαρδιωτικά αποδεικτικά στοιχεία, μια πιο χαρωπή αφήγηση παρουσιάστηκε στον δικαστή Κρίβερ στις 25 Μαΐου 1994, στη Ρεγκίνα του Σασκατσιουάν. Ο Γουίλιαμ Τζ. Χολ, ένας 75χρονος που πάσχει από αιμοφιλία σοβαρής μορφής, είπε πώς αντιμετωπίζει με επιτυχία την κατάστασή του χρησιμοποιώντας εναλλακτικές λύσεις αντί των παραγώγων του αίματος. Μάλιστα, αυτός δεν έχει AIDS. Ως Μάρτυρας του Ιεχωβά, ο κ. Χολ έχει αποφύγει το αίμα και τους παράγοντες του αίματος λόγω της θρησκευτικής του συνείδησης.—Βλέπε πλαίσιο στη σελίδα 22.

Ωστόσο, υπάρχει και συνέχεια. Η κυβέρνηση έχει παρατείνει την έρευνα μέχρι το τέλος του 1995. Η επιτροπή θα έχει το χρόνο να εξετάσει τις αποτελεσματικές θεραπείες χωρίς αίμα που έχουν χρησιμοποιηθεί σε χιλιάδες περιπτώσεις ενηλίκων και παιδιών που είναι Μάρτυρες του Ιεχωβά. Αυτές οι εναλλακτικές λύσεις εφαρμόζονται επίσης και σε άλλους ασθενείς.

Οι γιατροί οι οποίοι χρησιμοποιούν τέτοιες εναλλακτικές λύσεις έχουν απόψεις εμπειρογνωμόνων που μπορούν να τις δώσουν στην επιτροπή. Ο Δρ Μαρκ Μπόιντ του Πανεπιστημίου Μακ Γκιλ είπε στην εφημερίδα Δε Μέντικαλ Ποστ (The Medical Post) το 1993: «Θα πρέπει να είμαστε κατά κάποιον τρόπο ευγνώμονες στους Μάρτυρες του Ιεχωβά επειδή μας έχουν δείξει πόσο καλά μπορούμε να τα πάμε χωρίς μεταγγίσεις αίματος». Μια προεδρική επιτροπή στις Η.Π.Α. παρατήρησε το 1988: «Το ασφαλέστερο προληπτικό μέτρο σε σχέση με το απόθεμα αίματος είναι να αποκλείσουμε την έκθεση του ασθενούς στο αίμα άλλων ανθρώπων, όποτε αυτό είναι δυνατόν». Υπακούοντας στο νόμο του Θεού που λέει «να εξακολουθήσετε να απέχετε . . . από αίμα», οι Μάρτυρες του Ιεχωβά έχουν ευλογηθεί με το «ασφαλέστερο προληπτικό μέτρο» εναντίον του μολυσμένου αίματος και των άλλων κινδύνων που ενέχουν οι μεταγγίσεις αίματος.—Πράξεις 15:20, 29.

Χρειάζεται Ενημέρωση

Δυστυχώς, τα περισσότερα θύματα των μεταγγίσεων μολυσμένου αίματος δεν είχαν πληροφορηθεί για τις εναλλακτικές λύσεις οι οποίες θα μπορούσαν να είχαν αποτρέψει την τραγωδία τους. Δεν δόθηκε στους ασθενείς η εκλογή της συναίνεσης κατόπιν διαφώτισης—να δεχτούν τους κινδύνους του αίματος ή να χρησιμοποιήσουν ασφαλέστερες εναλλακτικές λύσεις.

Τα αποδεικτικά στοιχεία που παρουσιάστηκαν στην επιτροπή αποκαλύπτουν την ανάγκη να ενημερωθούν οι γιατροί και το κοινό σχετικά με τις εναλλακτικές λύσεις αντί των μεταγγίσεων αίματος. Αυτή η υψηλού επιπέδου κυβερνητική έρευνα θα μπορούσε να έχει μεγάλο αντίκτυπο στον Καναδά. Οι εισηγήσεις του δικαστή Κρίβερ θα μπορούσαν να θέσουν τη βάση για τις απαραίτητες αλλαγές στη νοοτροπία και στην ενημέρωση του ιατρικού κόσμου του Καναδά όσον αφορά τις συνήθειες σχετικά με τις μεταγγίσεις. Τα πορίσματα της Εξεταστικής Επιτροπής θα ενδιαφέρουν όλους όσους θέλουν να αποφύγουν τους κινδύνους που συνεπάγονται οι μεταγγίσεις αίματος.

[Πλαίσιο στη σελίδα 22]

ΑΝΤΙΜΕΤΩΠΙΣΗ ΤΗΣ ΑΙΜΟΦΙΛΙΑΣ ΧΩΡΙΣ ΑΙΜΑ

Ο Γουίλιαμ Τζ. Χολ από το Νίπαγουιν του Σασκατσιουάν είπε στην επιτροπή πώς και γιατί αντιμετωπίζει τη σοβαρής μορφής αιμοφιλία του χωρίς παράγωγα του αίματος. Ακολουθούν μερικά αποσπάσματα από την κατάθεσή του:

◻ «Οι γονείς μου έμαθαν ότι είμαι αιμοφιλικός όταν κάποτε πρήστηκα από τα δάχτυλα του ποδιού μου μέχρι το ισχίο, και οι γιατροί διέγνωσαν αιμοφιλία. . . . Υποθέτω ότι πρέπει να ήμουν ενός έτους».

◻ «Δεν έχω βάλει ποτέ αίμα ούτε έχω χρησιμοποιήσει ποτέ κανενός είδους παράγωγο του αίματος. . . . Το να βάλω αίμα είναι ενάντια στις θρησκευτικές μου πεποιθήσεις επειδή πιστεύω ότι είναι ιερό».

◻ Είπε για τον αδελφό του που είχε επίσης αιμοφιλία: «Δεν είχε την ίδια πίστη [θρησκεία] με εμένα, έτσι έκανε μετάγγιση αίματος και πέθανε από ηπατίτιδα».

◻ Είπε για το δωδεκαδακτυλικό έλκος που έπαθε το 1962: «Ο γιατρός είπε ότι, αν δεν χρησιμοποιούσα αίμα, θα πέθαινα. . . . Νοσηλεύτηκα πολύ καλά [χωρίς αίμα] στο νοσοκομείο». Η αιμορραγία τέθηκε υπό έλεγχο.

◻ Ανέφερε σχετικά με την εγχείρηση στην οποία υποβλήθηκε το 1971 για συγκόλληση σπασμένου ισχίου: «Ήταν απλώς μια προσεκτική επέμβαση χωρίς αίμα. . . . Η επέμβαση ήταν επιτυχής». Επανειλημμένες εξετάσεις που έκαναν τότε δεν βρήκαν ούτε ίχνος από τον Παράγοντα VIII (παράγοντας πήξης) στο αίμα του.

◻ Πώς τα καταφέρνει: «Με τον τρόπο ζωής μου . . . , με το να είμαι προσεκτικός». Αυτό περιλαμβάνει τη διατροφή, την ανάπαυση, την άσκηση και την προσεκτική αντιμετώπιση οιδημάτων, χτυπημάτων και αιμορραγιών.

◻ «Πιστεύω στη χαλάρωση, στο να στοχαζόμαστε τα καλά πράγματα που μας έχει προμηθέψει ο Θεός μας και στο να ξεχνάμε τις ανησυχίες μας. Αυτό φαίνεται πως βοηθάει πολύ».

Ο Γουίλιαμ Χολ είναι 76 ετών και είναι Μάρτυρας του Ιεχωβά.

[Εικόνα στη σελίδα 20]

Ο δικαστής Χόρας Κρίβερ, επικεφαλής της επιτροπής

[Ευχαριστίες]

CANPRESS PHOTO SERVICE (RYAN REMIROZ)

[Εικόνα στη σελίδα 21]

Ο Γουίλιαμ και η Μάργκαρετ Χολ ταξίδεψαν 370 χιλιόμετρα για να εμφανιστούν ενώπιον της Εξεταστικής Επιτροπής