Ματιές στον Κόσμο
Σπατάλη Τροφής στη Βραζιλία
Σύμφωνα με το Υπουργείο Γεωργίας της Βραζιλίας, «η χώρα κάθε χρόνο πετάει ρύζι, φασόλια, καλαμπόκι, σόγια, σιτάρι, λαχανικά και φρούτα αξίας 2,34 δισεκατομμυρίων δολαρίων [περ. 540 δισ. δρχ.]», αναφέρει η εφημερίδα Ο Εστάντο ντε Σ. Πάουλο (O Estado de S. Paulo). «Αν υπολογιστούν οι απώλειες άλλων [γεωργικών] προϊόντων και η σπατάλη των καταναλωτών, το ποσό φτάνει τα 4 δισεκατομμύρια δολάρια [περ. 920 δισ. δρχ.]». Αλλά γιατί πετιέται το 20 τοις εκατό της γεωργικής παραγωγής και το 30 τοις εκατό της παραγωγής φρούτων; Μερικοί από τους λόγους που αναφέρονται είναι ‘η μικρή ικανότητα αποθήκευσης στα αγροκτήματα, η ανεπαρκής τεχνολογία παραγωγής, οι επικίνδυνοι αυτοκινητόδρομοι και η κακή διαχείριση των σοδειών’. Θρηνώντας για την έλλειψη κανόνων ως προς τον έλεγχο της σπατάλης, ο Μπενεντίτο Ρόσα του Υπουργείου Γεωργίας αναφέρεται ότι είπε: «Όλη αυτή η τροφή που σπαταλιέται θα μπορούσε να θρέψει ανθρώπους οι οποίοι την έχουν ανάγκη».
Σύνδρομο του Πρωινού της Δευτέρας
«Το άγχος για την επιστροφή στην εργασία το πρωινό της Δευτέρας αυξάνει τον κίνδυνο καρδιακής προσβολής κατά 33 τοις εκατό», αναφέρει η εφημερίδα Ζορνάλ ντο Μπραζίλ (Jornal do Brasil). Μια γερμανική μελέτη 2.636 περιπτώσεων «αποκάλυψε ότι ο κίνδυνος για ανακοπή καρδιάς ποικίλλει ανάλογα με την ημέρα της εβδομάδας και την ώρα». Ωστόσο, διαπιστώθηκε ότι οι Δευτέρες ήταν ιδιαίτερα επικίνδυνες και ότι υπάρχουν τριπλάσιες πιθανότητες να παρουσιαστούν καρδιακές προσβολές το πρωί παρά στο υπόλοιπο της ημέρας. Οι εργάτες εργοστασίων επηρεάζονται από το σύνδρομο του πρωινού της Δευτέρας περισσότερο από τους ελεύθερους επαγγελματίες και τους υπαλλήλους γραφείου. «Υποπτευόμαστε ότι η μετάβαση σε έναν πιο έντονο ρυθμό, αμέσως μετά τη χαλάρωση του σαββατοκύριακου, προκαλεί τις [καρδιακές] προσβολές», λέει ο καθηγητής Στέφαν Βίλιχ, ο οποίος ήταν υπεύθυνος της έρευνας. Στους ανθρώπους που έχουν καρδιακά προβλήματα συστήθηκε να αρχίζουν την εβδομάδα τους με ήρεμο τρόπο.
«Το Κράτος με τα Περισσότερα Τυχερά Παιχνίδια στον Κόσμο»
«Η Ιαπωνία έχει γίνει το κράτος με τα περισσότερα τυχερά παιχνίδια στον κόσμο», αναφέρει η εφημερίδα Ασάχι Ίβνινγκ Νιουζ (Asahi Evening News). Τα περισσότερα χρήματα (65 τοις εκατό) ξοδεύονται στο πατσίνκο, ένα παιχνίδι με φλιπεράκια. Οι Ιάπωνες επίσης ξοδεύουν περισσότερα χρήματα από οποιοδήποτε άλλο έθνος στις τοπικές ιπποδρομίες. Οι πωλήσεις το 1992 ήταν υπερδιπλάσιες από εκείνες των Ηνωμένων Πολιτειών και τουλάχιστον τετραπλάσιες από εκείνες του Χονγκ Κονγκ, της Βρετανίας και της Γαλλίας. Για να αυξηθούν οι πωλήσεις, τώρα στόχος είναι οι νεαρές γυναίκες. Κάποια κοπέλα από τη Ναγκόγια είπε: «Οι γονείς μου φωνάζουν αλλά εγώ πάντοτε τους λέω: ‘Αυτοί που τα οργανώνουν είναι η κυβέρνηση και οι τοπικές αρχές. Πώς μπορούν να μην είναι καλά;’» Στην πραγματικότητα, ο ιαπωνικός νόμος απαγορεύει τα τυχερά παιχνίδια σε γενικές γραμμές, αλλά τα δημόσια τυχερά παιχνίδια υπάρχουν ως «παραοικονομία», λέει ο ερευνητής Χιρόσι Τακεούτσι. Ο ίδιος θεωρεί ότι όταν οι εισπράξεις από τα τυχερά παιχνίδια ξεπερνούν το 4 τοις εκατό του ακαθάριστου εθνικού προϊόντος μιας χώρας τότε είναι κοινωνικό πρόβλημα. Αυτή τη στιγμή στην Ιαπωνία αποτελούν το 5,7 τοις εκατό.
Οι Εκκλησίες Νιώθουν το Κύμα του Εγκλήματος
Μέχρι τα πρόσφατα χρόνια, οι ναοί στην Αυστραλία έμεναν γενικά ξεκλείδωτοι, ακόμη και όταν δεν διεξάγονταν λειτουργίες. Αλλά τα πράγματα έχουν αλλάξει τώρα, αναφέρει η εφημερίδα Δε Γουίκεντ Οστρέλιαν (The Weekend Australian), εξαιτίας των ληστειών, των διαρρήξεων, των βανδαλισμών σε ναούς, καθώς και μερικών επιθέσεων εναντίον ιερέων. «Φοβάμαι ότι οι περισσότερες ενορίες μας τώρα κλειδώνουν τους ναούς τους. Νομίζω ότι αυτό είναι πολύ λυπηρό», είπε ο Καθολικός αρχιεπίσκοπος Τζον Μπάθερσμπι. «Νομίζω ότι ο σεβασμός για τη θρησκεία καταρρέει. Νομίζω ότι η όλη τάση της κοινωνίας προς την κοσμικότητα έχει επιφέρει μια κατάσταση πραγμάτων στην οποία πολλοί άνθρωποι δεν θεωρούν την Εκκλησία διαφορετική από οποιονδήποτε άλλο θεσμό στην κοινωνία, και συνεπώς εκείνη η ξεχωριστή ατμόσφαιρα σεβασμού για αυτήν έχει εξαφανιστεί. Μερικοί βλέπουν το ναό απλώς ως ένα ακόμη κτίριο».
Πολυτάλαντος Πάπας
Ο Πάπας Ιωάννης Παύλος Β΄ όχι μόνο είναι η πνευματική κεφαλή της Ρωμαιοκαθολικής Εκκλησίας αλλά επίσης γράφει θεατρικά έργα, βιβλία και ηχογραφεί δίσκους. Το πρόσφατο βιβλίο του, Περνώντας το Κατώφλι της Ελπίδας (Crossing the Threshold of Hope), ήταν πολλές εβδομάδες στον κατάλογο των μπεστ σέλερ. Το θεατρικό έργο, ένα μουσικό δράμα με τίτλο Το Κοσμηματοπωλείο (The Jeweler’s Shop), έκανε πρεμιέρα τον περασμένο Δεκέμβριο στην Πόλη της Νέας Υόρκης για περιορισμένες παραστάσεις. Το έγραψε ο πάπας το 1960 με το ψευδώνυμο Άντζε Γιαβίν. «Ο πάπας ήταν θεατρικός συγγραφέας, ηθοποιός, σκηνοθέτης, μεταφραστής και κριτικός θεάτρου στην τοπική εφημερίδα της Κρακοβίας», εξήγησε ο παραγωγός του έργου. Υπάρχει επίσης μια ηχογράφηση του πάπα που απαγγέλλει το Ροζάριο, η οποία κυκλοφορεί σε διπλό CD και έχει κάνει ρεκόρ πωλήσεων. Επίσης, ο ποντίφικας είναι κοσμογυρισμένος, και έχει σχέδια να επισκεφτεί τις πέντε ηπείρους φέτος. Η εφημερίδα Δε Νιου Γιορκ Τάιμς (The New York Times) περιέγραψε το 63ο ταξίδι που έκανε τον Ιανουάριο ως «μια απόπειρα του 74χρονου Πάπα να αποτινάξει την εικόνα της παρακμάζουσας παποσύνης και να προβάλει την ιδέα ότι ούτε η υγεία του ούτε η ηλικία του θα τον εμποδίσουν να εμφυσήσει το ηθικό του όραμα στις υποθέσεις του κόσμου».
Αίμα—Επικίνδυνο «Φάρμακο»
«Μήπως οι Μάρτυρες του Ιεχωβά έχουν δίκιο να αρνούνται τις μεταγγίσεις αίματος;» ρωτάει η εφημερίδα Σάντεϊ Τέλεγκραφ (Sunday Telegraph) της Αγγλίας. Οι πρόσφατοι φόβοι για τις μεταγγίσεις περιλαμβάνουν το αίμα που έχει μολυνθεί από ηπατίτιδα C και από τον ιό του AIDS. «Αλλά η μόλυνση είναι μόνο ένας από τους κινδύνους που έχουν περιγραφτεί σε ιατρικά έντυπα», λέει η ίδια εφημερίδα. «Μελέτες όπως εκείνη που υπολόγισε ότι οι πιθανότητες σοβαρής αντίδρασης σε κάποια μετάγγιση φτάνουν ως και το 20 τοις εκατό δεν είναι γνωστές στο κοινό. Εξίσου άγνωστες είναι οι μελέτες που έχουν διαπιστώσει ότι το να γίνει μετάγγιση είναι ο καλύτερος προάγγελος για δύσκολη ανάρρωση ύστερα από εγχειρήσεις στην κοιλιά ή στο παχύ έντερο». Μελέτες επίσης δείχνουν ότι ένα υψηλό ποσοστό μεταγγίσεων αίματος γίνονται άσκοπα και ότι οι διαδικασίες όσον αφορά τις μεταγγίσεις ποικίλλουν ευρέως και βασίζονται περισσότερο σε συνήθεια παρά σε επιστημονικά στοιχεία. Αποκαλώντας το αίμα «ισχυρό φάρμακο» το οποίο «οι περισσότεροι χειρουργοί αντιμετωπίζουν με μεγάλη επιπολαιότητα», ο Τομ Λέναρντ, σύμβουλος χειρουργός στο Βασιλικό Νοσοκομείο Βικτόρια, σχολίασε: «Αν το αίμα ήταν νέο φάρμακο δεν θα έπαιρνε την άδεια να κυκλοφορήσει στο εμπόριο».
Προστατέψτε τα Μωρά σας από το Θόρυβο
«Ο υπερβολικός θόρυβος μπορεί να είναι βλαβερός για τα αγέννητα και τα νεογέννητα μωρά», αναφέρει ένα δελτίο τύπου του Διεθνούς Γαλλικού Ραδιοφώνου. Το μωρό που βρίσκεται στην κοιλιά της μητέρας του είναι ιδιαίτερα ευάλωτο σε τραυματισμούς από οποιουσδήποτε δυνατούς θορύβους στους οποίους εκτίθεται η μητέρα του. Εφόσον τα κοιλιακά τοιχώματα της μητέρας και το αμνιακό υγρό της προσφέρουν ελάχιστη προστασία από τους εξωτερικούς θορύβους, το παιδί μπορεί να πάθει κάποια αναπηρία προτού γεννηθεί. Για παράδειγμα, ο κίνδυνος απώλειας ακοής των ήχων υψηλής συχνότητας είναι τρεις φορές μεγαλύτερος στα παιδιά των οποίων οι μητέρες ήταν εκτεθειμένες σε επίπεδα θορύβου μεταξύ 85 και 95 ντεσιμπέλ—επίπεδα αρκετά συνηθισμένα για πολλές συναυλίες ροκ και πολλές ντισκοτέκ. Εκτός από το ότι προκαλεί βλάβη στην ακοή, προειδοποιούν μερικοί ερευνητές, η συχνή έκθεση σε δυνατούς θορύβους, ιδιαίτερα στη διάρκεια των τελευταίων μηνών της εγκυμοσύνης, μπορεί επίσης να αυξήσει την καρδιακή συχνότητα του αγέννητου μωρού.
‘Συναισθηματικές Πρώτες Βοήθειες’
Οι πρώτες βοήθειες στον τόπο ενός ατυχήματος πρέπει να περιλαμβάνουν περισσότερα από απλή φροντίδα για τα σωματικά τραύματα. Τα τραυματισμένα άτομα χρειάζονται επίσης συναισθηματική βοήθεια, αναφέρει η γερμανική εφημερίδα Ζουντόιτσε Τσάιτουνγκ (Süddeutsche Zeitung). Τι είδους βοήθεια; Ο Επαγγελματικός Σύλλογος Γερμανών Ψυχολόγων προτείνει τέσσερα απλά βήματα για την παροχή «συναισθηματικών πρώτων βοηθειών». Οι προτάσεις, καθεμιά από τις οποίες αρχίζει με το γράμμα Π για ευκολότερη απομνημόνευση, ήταν αποτέλεσμα συνεντεύξεων με θύματα ατυχημάτων και με ειδικούς. Οι συμβουλές είναι: «Πείτε του ότι είστε εκεί. Προστατέψτε τον τραυματία από τυχόν αναστάτωση. Προσπαθήστε να επικοινωνείτε αγγίζοντάς τον. Πείτε του κάτι και ακούστε τον». Γίνονται προσπάθειες να προωθηθούν τα μέτρα από γιατρούς και σχολές οδηγών και να περιληφθούν σε σειρές μαθημάτων πρώτων βοηθειών.
«Τα Μικρά ‘Υποζύγια’ της Ινδίας»
Έτσι αποκάλεσε τα 17 έως 44 εκατομμύρια εργαζόμενα παιδιά στην Ινδία ένα ρεπορτάζ στην εφημερίδα Τάιμς οφ Ίντια (Times of India). Παρά το ότι υπάρχουν περίπου 23 εκατομμύρια εύρωστοι άνεργοι ενήλικοι, οι εργοστασιάρχες συχνά επιλέγουν να χρησιμοποιούν παιδιά, τα οποία εργάζονται αδιαμαρτύρητα για το μισό ημερομίσθιο των ενηλίκων και σπάνια σκέφτονται τους κινδύνους που συνεπάγεται η εργασία για την υγεία τους. Μόνο όταν μερικά Δυτικά κράτη αρνήθηκαν να εισάγουν αγαθά τα οποία παράγονται από εργασία παιδιών ορισμένοι κατασκευαστές αντικατέστησαν τα παιδιά με ενηλίκους. Η κυβέρνηση της Ινδίας έχει υποσχεθεί να θεσπίσει πιο αυστηρούς νόμους για να αποτρέψει αυτή την κακομεταχείριση και να υποχρεώσει τους γονείς να παρέχουν στα παιδιά τους τη βασική εκπαίδευση. Ο πρόεδρος της Ινδίας, Δρ Σάνκαρ Νταγιάλ Σάρμα, λέει: «Ούτε η παράδοση ούτε η οικονομική ανάγκη μπορεί να δικαιολογήσει την εργασία παιδιών, και η εξάλειψη αυτής της εκμετάλλευσης είναι μια από τις μεγαλύτερες δυσκολίες σήμερα». Ωστόσο, πολλοί δικαιολογούν αυτή τη συνήθεια υποστηρίζοντας ότι η απόλυτη φτώχεια αποτελεί «σκληρή πραγματικότητα» και ότι ο μισθός που κερδίζει ένα παιδί δίνει στην οικογένειά του την υποστήριξη που χρειάζεται απεγνωσμένα.