Όταν Πλήττουν Καταστροφές

Ο ΕΙΚΟΣΤΟΣ αιώνας έχει σημαδευτεί από μεγάλες καταστροφές, και για τις πιο πολλές από αυτές υπαίτιος είναι ο άνθρωπος. Για ορισμένες, όμως, δεν φταίει αυτός. Περιγράφοντας προφητικά τις ημέρες μας, ο Ιησούς Χριστός είπε: «Θα σηκωθεί έθνος εναντίον έθνους και βασιλεία εναντίον βασιλείας, και θα υπάρξουν ελλείψεις τροφίμων και σεισμοί στον έναν τόπο μετά τον άλλον». (Ματθαίος 24:7) Είναι αλήθεια ότι ο άνθρωπος ευθύνεται για τους πολέμους και τις ελλείψεις τροφίμων, αλλά δεν είναι υπαίτιος για τους σεισμούς. Με παρόμοιο τρόπο, ενώ μερικές καταστροφικές πλημμύρες έχουν προκληθεί από τις ανθρώπινες δραστηριότητες, δεν ευθύνεται ο άνθρωπος για τους σεισμούς. Ούτε οι τυφώνες ούτε οι ηφαιστειακές εκρήξεις οφείλονται σε κάποιο ανθρώπινο σφάλμα.

Όποιο και αν είναι το αίτιο που τις προκαλεί, οι φυσικές καταστροφές φανερώνουν τη μικρότητα του ανθρώπου, την αδυναμία του ενόψει των τρομερών φυσικών δυνάμεων. Αυτή η γη, το σπίτι μας, συνήθως μοιάζει πολύ ασφαλής και σταθερή. Αλλά όταν τρέμει σε κάποιο σεισμό, κατακλύζεται από τα νερά μιας πλημμύρας ή τη σαρώνουν βίαιοι άνεμοι, οι οποίοι φυσάνε αδιάκοπα με ισχύ παρόμοια κάποιας έκρηξης, αυτό το αίσθημα της ασφάλειας εξαφανίζεται.

Οι φυσικές καταστροφές έχουν προκαλέσει ανυπολόγιστες ζημιές και μεγάλες απώλειες σε ανθρώπινες ζωές στη διάρκεια του 20ού αιώνα. Θα μπορούσαν αυτά να είχαν αποφευχτεί; Μπορεί να γίνει κάτι για να μειωθούν οι καταστροφικές συνέπειες; Τι μπορούμε να κάνουμε ατομικά για να προστατευτούμε; Είμαστε εντελώς ανίσχυροι όταν πλήττουν καταστροφές; Θα ταλαιπωρείται πάντοτε η ανθρωπότητα με αυτόν τον τρόπο; Τα επόμενα άρθρα θα εξετάσουν αυτά τα ερωτήματα.