Η Εκκλησία των Μορμόνων Αποκατάσταση των Πάντων;

Ο ΝΑΟΣ των Μορμόνων στο Σολτ Λέικ Σίτι της Γιούτα αποτελεί για τους Αγίους των Τελευταίων Ημερών (LDS) λαμπρό σύμβολο της πίστης τους. Εργατικότητα, οικογενειακές αξίες και οικονομική αυτάρκεια είναι το σύνθημα των Μορμόνων. Οι Μορμόνοι ιεραπόστολοι, που φοράνε κονκάρδες με το όνομά τους, αποτελούν οικείο θέαμα παγκόσμια. Αλλά μερικές εσωτερικές υποθέσεις, ιερές για τους Μορμόνους, είναι κρυμμένες από τους έξω. Έτσι, η εκκλησία παραμένει στόχος συνταρακτικών διαδόσεων. Μια δίκαιη αξιολόγηση, ωστόσο, θα πρέπει να βασίζεται όχι σε λιβελογραφήματα αλλά σε γεγονότα. Τι μπορούμε να μάθουμε για αυτή την τόσο δυσφημισμένη πίστη;

Η Εκκλησία του Τζόζεφ Σμιθ Σήμερα

Οι Μορμόνοι πιστεύουν ότι η θρησκεία τους αποτελεί αποκατάσταση της αληθινής εκκλησίας με το ιερατείο και τις διατάξεις του. Από εκεί προέρχεται και το επίσημο όνομά της, Η Εκκλησία του Ιησού Χριστού των Αγίων των Τελευταίων Ημερών. Στην Εκκλησία των Μορμόνων, δεν υπάρχει διαίρεση μεταξύ κληρικών και λαϊκών. Αντίθετα, αρχίζοντας από 12 χρονών, όλα τα άξια άρρενα μέλη μπορούν να συμμετέχουν σε διάφορα καθήκοντα της εκκλησίας και να γίνουν ιερείς στα 16 τους.

Τα περισσότερα αξιώματα στην εκκλησία είναι άμισθα, και οι οικογένειες των Μορμόνων παίρνουν μέρος στα πολλά προγράμματα που χρηματοδοτούνται από την τοπική εκκλησία τους, ή αλλιώς τον κλάδο τους. Σε εκκλησιαστικό επίπεδο, πρεσβύτεροι, επίσκοποι και πρόεδροι του στύλου (περιφέρειας) επιβλέπουν τις καλά οργανωμένες υποθέσεις της εκκλησίας. Ένα συμβούλιο που αποτελείται από 12 αποστόλους στο Σολτ Λέικ Σίτι έχει παγκόσμια δικαιοδοσία. Τελικά, ο πρόεδρος της εκκλησίας—ο οποίος τιμάται ως προφήτης, βλέπων και αποκαλυπτής— και δύο σύμβουλοι αποτελούν την προεδρική αρχή της εκκλησίας, που ονομάζεται Απαρτία Προεδρίας ή Πρώτη Προεδρία.

Διάφορες διατάξεις επηρεάζουν τη ζωή των αφοσιωμένων Μορμόνων. Το βάφτισμα, που δηλώνει μετάνοια και υπακοή, μπορεί να λάβει χώρα μόλις γίνει κάποιος οχτώ χρονών. Ο καθαρισμός και το χρίσμα εξαγνίζουν και καθαγιάζουν τον πιστό. Η τελετή ενδαώματος στο ναό περιλαμβάνει μια σειρά διαθηκών ή υποσχέσεων, και ένα ειδικό εσωτερικό ένδυμα που παίρνουν από το ναό και που πρέπει να το φοράνε από τότε και έπειτα, ως προστασία από το κακό και ως υπενθύμιση των όρκων μυστικότητας που έχουν δώσει. Επίσης, ένα ζευγάρι Μορμόνων μπορούν να σφραγίσουν το γάμο τους σε κάποιο ναό «για τον παρόντα καιρό και για την αιωνιότητα», έτσι ώστε η οικογένειά τους να μπορεί να παραμείνει ανέπαφη στον ουρανό, όπου το ζευγάρι μπορεί να συνεχίσει να κάνει παιδιά.

Η Εκκλησία των Μορμόνων έχει επαινεθεί λόγω του κοινωνικού προγράμματός της, που το έχει διευθετήσει προκειμένου «να εξαλειφτεί η κατάρα της τεμπελιάς». Αυτό χρηματοδοτείται από τοπικά μέλη που θυσιάζουν δύο γεύματα το μήνα και συνεισφέρουν την αξία τους στην εκκλησία. Επιπρόσθετα, απαιτείται αυστηρά να δίνουν τα δέκατα από το εισόδημά τους. Η οικογένεια και οι φίλοι παρέχουν τους χρηματικούς πόρους για την υποστήριξη των Μορμόνων ιεραποστόλων. Αυτοί είναι γενικά νεαροί άντρες και γυναίκες, οι οποίοι διαθέτουν περίπου δύο χρόνια σε αυτή την υπηρεσία.

Η αυτοθυσία, οι ενωμένες οικογένειες και η κοινοτική ευθύνη είναι χαρακτηριστικά της ζωής των Μορμόνων. Αλλά τι θα πούμε για τις πεποιθήσεις των Μορμόνων;

Οι Μορμόνοι και η Αγία Γραφή

«Πιστεύουμε ότι η Βίβλος είναι ο λόγος του Θεού εφόσον είναι σωστά μεταφρασμένη», δηλώνει το όγδοο άρθρο των Άρθρων της Πίστης των Μορμόνων. Αλλά προσθέτει: «Επίσης πιστεύουμε ότι το Βιβλίο του Μόρμον είναι ο λόγος του Θεού». ‘Γιατί, όμως, χρειάζονται άλλες γραφές;’ αναρωτιούνται πολλοί.

Ο Πρεσβύτερος Μπρους Ρ. Μακ Κόνκι διαβεβαίωσε: «Δεν υπάρχουν άνθρωποι στη γη που να εκτιμούν τόσο βαθιά τη Βίβλο όσο [οι Μορμόνοι]. . . . Αλλά δεν πιστεύουμε ότι . . . η Βίβλος περιέχει όλα όσα είναι απαραίτητα για σωτηρία». Ο Πρόεδρος Γκόρντον Μπ. Χίνκλεϊ έγραψε στο βιβλιάριο Ποιοι Είναι οι Μορμόνοι; (What of the Mormons?) ότι οι πολυάριθμες διαφορετικές θρησκευτικές ομάδες και εκκλησίες «αποδεικνύουν πόσο ανεπαρκής είναι η Βίβλος».

Οι συγγραφείς των Μορμόνων εκφράζουν έντονες αμφιβολίες για την αξιοπιστία της Αγίας Γραφής λόγω των υποτιθέμενων παραλείψεων και μεταφραστικών λαθών. Ο Μορμόνος απόστολος Τζέιμς Ε. Τάλμαγκ, στο βιβλίο του Μελέτη των Άρθρων της Πίστης (A Study of the Articles of Faith), προτρέπει: «Ας διαβάζει, λοιπόν, ο αναγνώστης την Αγία Γραφή με σεβασμό και με προσοχή κατόπιν προσευχής, αναζητώντας πάντοτε το φως του Πνεύματος ώστε να διακρίνει την αλήθεια από τα ανθρώπινα λάθη». Ο Όρσον Πρατ, ένας από τους πρώτους Μορμόνους αποστόλους, προχώρησε ακόμα περισσότερο: «Ποιος ξέρει αν υπάρχει έστω και ένα εδάφιο σε ολόκληρη τη Βίβλο που να μην έχει μολυνθεί;»

Ωστόσο, όσον αφορά αυτό το ζήτημα, οι Μορμόνοι δεν φαίνεται να γνωρίζουν όλα τα γεγονότα. Είναι αλήθεια ότι το κείμενο της Αγίας Γραφής έχει αντιγραφεί και μεταφραστεί επανειλημμένα στο πέρασμα των ετών. Εντούτοις, οι αποδείξεις υπέρ της ουσιαστικής αγνότητάς του είναι συντριπτικές. Χιλιάδες αρχαία εβραϊκά και ελληνικά χειρόγραφα έχουν συγκριθεί προσεκτικά με πιο πρόσφατα αντίτυπα της Αγίας Γραφής. Για παράδειγμα, ο Ρόλος της Νεκράς Θάλασσας του βιβλίου του Ησαΐα, που ανάγεται στο δεύτερο αιώνα Π.Κ.Χ., συγκρίθηκε με ένα χειρόγραφο το οποίο χρονολογείται χίλια και πλέον χρόνια αργότερα. Μήπως είχαν παρεισφρήσει σοβαρές αλλοιώσεις; Αντιθέτως, κάποιος λόγιος ανέφερε στην ανάλυσή του ότι οι λίγες διαφορές που βρέθηκαν «αποτελούνταν κυρίως από παραδρομές στην αντιγραφή και παραλλαγές στην ορθογραφία».a

Έπειτα από μια ολόκληρη ζωή εντατικής μελέτης, ο πρώην διευθυντής του Βρετανικού Μουσείου, Σερ Φρέντερικ Κένιον, βεβαίωσε: «Ο Χριστιανός μπορεί να πάρει στα χέρια του ολόκληρη την Αγία Γραφή και να πει χωρίς φόβο ή δισταγμό ότι κρατάει τον αληθινό Λόγο του Θεού, που έχει παραδοθεί από γενιά σε γενιά χωρίς ουσιαστικές απώλειες στο διάβα των αιώνων». Έτσι, τα λόγια του ψαλμωδού είναι αληθινά ακόμα και σήμερα: «Τα λόγια του Κυρίου είναι λόγια καθαρά· αργύριον δεδοκιμασμένον εν πηλίνω χωνευτηρίω, κεκαθαρισμένον επταπλασίως». (Ψαλμός 12:6) Χρειαζόμαστε πραγματικά κάτι περισσότερο;

«Εσείς ανόητοι», κατηγορεί Το Βιβλίο του Μόρμον στο εδάφιο Β΄ Νεφί 29:6, «που λέτε: Βίβλο, έχουμε Βίβλο, και δε χρειαζόμαστε και άλλη Βίβλο». Πολλοί Μορμόνοι, ωστόσο, έχουν σκεφτεί σοβαρά τα αυστηρά λόγια του αποστόλου Παύλου που βρίσκονται στην Αγία Γραφή, στο εδάφιο Γαλάτες 1:8 (ΝΜ): «Εάν ημείς ή άγγελος εξ ουρανού σας κηρύττη άλλο ευαγγέλιον παρά εκείνο, το οποίον σας εκηρύξαμεν, ας ήναι ανάθεμα».

Οι λόγιοι των Μορμόνων εξηγούν ότι μια καινούρια γραφή δεν ξεπερνάει τα όσα διακηρύσσει η Αγία Γραφή αλλά είναι απλώς μια διευκρίνιση και ένα συμπλήρωμά της. «Δεν υπάρχει αντίθεση μεταξύ των δύο», γράφει ο Ρεξ Ε. Λι, πρόεδρος του Πανεπιστημίου Μπρίγκαμ Γιανγκ. «Τόσο η Αγία Γραφή όσο και το Βιβλίο του Μόρμον διδάσκουν το ίδιο σχέδιο σωτηρίας». Υπάρχει αρμονία μεταξύ αυτών των βιβλίων; Ας εξετάσουμε το σχέδιο σωτηρίας των Μορμόνων.

«Όπως Είναι Τώρα ο Θεός, Μπορεί να Γίνει ο Άνθρωπος»

«Μολονότι δεν το θυμόμαστε», εξηγεί ο Λι, «υπήρχαμε ως πνεύματα πριν από αυτή τη ζωή». Σύμφωνα με αυτή την πεποίθηση των Μορμόνων για την αιώνια πρόοδο, μέσω αυστηρής υπακοής ο άνθρωπος μπορεί να γίνει θεός—δημιουργός όπως ο Θεός. «Ο ίδιος ο Θεός ήταν κάποτε όπως είμαστε εμείς τώρα, και είναι εξυψωμένος Άνθρωπος, και βρίσκεται ενθρονισμένος στους μακρινούς ουρανούς», δήλωσε ο Τζόζεφ Σμιθ. «Πρέπει να μάθετε πώς να είστε Θεοί εσείς οι ίδιοι, . . . όπως ακριβώς έκαναν όλοι οι Θεοί πριν από εσάς». Ο προφήτης των Μορμόνων Λορέντζο Σνόου είπε: «Όπως είναι τώρα ο άνθρωπος, έτσι ήταν κάποτε ο Θεός· όπως είναι τώρα ο Θεός, μπορεί να γίνει ο άνθρωπος».

Παρουσιάζεται ένα τέτοιο μέλλον στις σελίδες της Αγίας Γραφής; Η μόνη προσφορά θειότητας που έχει καταγραφεί ποτέ ήταν η απατηλή υπόσχεση που έδωσε ο Σατανάς ο Διάβολος ενώ βρισκόταν στον κήπο της Εδέμ. (Γένεσις 3:5) Η Αγία Γραφή δείχνει ότι ο Θεός δημιούργησε τον Αδάμ και την Εύα για να ζουν στη γη και τους έδωσε την εντολή να παραγάγουν μια τέλεια ανθρώπινη οικογένεια που θα ζούσε αιώνια εδώ με ευτυχία. (Γένεσις 1:28· 3:22· Ψαλμός 37:29· Ησαΐας 65:21-25) Η εσκεμμένη ανυπακοή του Αδάμ έφερε την αμαρτία και το θάνατο στον κόσμο.—Ρωμαίους 5:12.

Το Βιβλίο του Μόρμον λέει ότι, αν τα πρώην πνεύματα Αδάμ και Εύα παρέμεναν αναμάρτητοι, θα έμεναν άτεκνοι και χωρίς αγαλλίαση, μόνοι τους στον Παράδεισο. Έτσι, η εκδοχή του για την αμαρτία του πρώτου αντρογύνου περιλάμβανε τις σεξουαλικές σχέσεις και την τεκνοποιία. «Ο Αδάμ έπεσε για να μπορέσουν να υπάρξουν οι άνθρωποι, και οι άνθρωποι υπάρχουν για να μπορέσουν να έχουν αγαλλίαση». (Β΄ Νεφί 2:22, 23, 25) Έτσι, λέγεται ότι τα πνεύματα στον ουρανό περιμένουν την ευκαιρία για να ζήσουν στην αμαρτωλή γη—ένα απαραίτητο βήμα προς την τελειότητα και τη θειότητα. Το περιοδικό Έμβλημα των Μορμόνων λέει: «Νιώθουμε μεγάλη εκτίμηση για αυτό που έκανε ο Αδάμ και η Εύα, και όχι περιφρόνηση».

«Αυτή η δοξασία [ότι ο άνθρωπος υπήρχε στην πνευματική κτίση]», λέει ο Τζόζεφ Φίλντινγκ Σμιθ, ανιψιός του Τζόζεφ Σμιθ, «γίνεται αντιληπτή μόνο μέσα από ένα σύννεφο ή ομίχλη στη Βίβλο . . . επειδή πολλά προφανή και πολύτιμα πράγματα έχουν αφαιρεθεί από τη Βίβλο». Επιπλέον δηλώνει: «Αυτή η πεποίθηση βασίζεται σε μια αποκάλυψη που δόθηκε στην Εκκλησία στις 6 Μαΐου 1833». Συνεπώς, ενώ δέχονται το κύρος της Αγίας Γραφής, σε περίπτωση διαφωνίας το δόγμα των Μορμόνων δίνει οπωσδήποτε μεγαλύτερη βαρύτητα στα λόγια των προφητών τους.

Το Βιβλίο του Μόρμον—«Θολόλιθος» της Πίστης

Ο Τζόζεφ Σμιθ εξύμνησε Το Βιβλίο του Μόρμον υποστηρίζοντας ότι είναι «το πιο σωστό από κάθε βιβλίο στη γη, και ο θολόλιθος της θρησκείας μας». Ειπώθηκε ότι πηγή των συγγραμμάτων του ήταν δύο χρυσές πλάκες. Έντεκα Μορμόνοι επιβεβαίωσαν ότι είδαν τις πλάκες. Όταν, όμως, ολοκληρώθηκε το σύγγραμμα, ο Σμιθ είπε ότι οι πλάκες πάρθηκαν στον ουρανό. Έτσι, δεν είναι διαθέσιμες για ανάλυση του κειμένου.

Το Πολύτιμο Μαργαριτάρι (βλέπε πλαίσιο, σελίδα 20) μιλάει για κάποιον καθηγητή Τσαρλς Άνθον, ο οποίος είδε ένα αντίγραφο μερικών επιγραφών και διακήρυξε ότι είναι αυθεντικές και ότι η μετάφραση είναι ακριβής. Αλλά όταν του μίλησαν για την προέλευση των πλακών, η αφήγηση λέει ότι αναίρεσε την απόφασή του. Εντούτοις, αυτή η ιστορία φαίνεται ασυμβίβαστη με τον ισχυρισμό του Σμιθ ότι μόνο αυτός είχε το χάρισμα να μεταφράζει τη γλώσσα στην οποία ήταν γραμμένες οι πλάκες, «γνώση η οποία είχε χαθεί από τον κόσμο». Θα μπορούσε ο καθηγητής Άνθον να επιβεβαιώσει ότι είναι σωστό ένα κείμενο το οποίο δεν μπορούσε να διαβάσει και συνεπώς δεν μπορούσε να μεταφράσει;

Το Βιβλίο του Μόρμον παραθέτει εκτεταμένα από τη Μετάφραση Βασιλέως Ιακώβου της Αγίας Γραφής που είναι γραμμένη σε σεξπιρική αγγλική γλώσσα, η οποία ήδη θεωρούνταν αρχαΐζουσα την εποχή του Τζόζεφ Σμιθ. Αυτό που έχει προβληματίσει μερικούς αναγνώστες είναι ότι Το Βιβλίο του Μόρμον, «το πιο σωστό» από όλα τα βιβλία, αντιγράφει τουλάχιστον 27.000 λέξεις απευθείας από αυτή τη μετάφραση της Αγίας Γραφής, η οποία υποτίθεται ότι είναι γεμάτη λάθη και την οποία αργότερα ο Σμιθ ανέλαβε να αναθεωρήσει.—Βλέπε πλαίσιο, σελίδα 24.

Μια σύγκριση της πρώτης έκδοσης Του Βιβλίου του Μόρμον με πρόσφατες εκδόσεις αποκαλύπτει σε πολλούς Μορμόνους ένα εκπληκτικό γεγονός—ότι το βιβλίο το οποίο λέγεται ότι ‘μετέφρασε με τη χάρη και τη δύναμη του Θεού’ έχει και το ίδιο υποστεί πολυάριθμες αλλαγές στη γραμματική, στην ορθογραφία και στο περιεχόμενο. Για παράδειγμα, υπάρχει καταφανής σύγχυση όσον αφορά την ταυτότητα «του Αιώνιου Πατέρα». Σύμφωνα με την πρώτη έκδοση στο εδάφιο Α΄ Νεφί 13:40, «ο Αμνός του Θεού είναι ο Αιώνιος Πατέρας». Αλλά μεταγενέστερες εκδόσεις λένε ότι «ο Αμνός του Θεού είναι ο Υιός του Αιώνιου Πατέρα». (Τα πλάγια γράμματα δικά μας). Τα δύο πρωτότυπα χειρόγραφα Του Βιβλίου του Μόρμον, που χρονολογούνται από το 1830, υπάρχουν ακόμα. Σε ένα από τα δύο πρωτότυπα, το οποίο βρίσκεται στην κατοχή της Αναδιοργανωμένης Εκκλησίας του Ιησού Χριστού των Αγίων των Τελευταίων Ημερών, έχουν προστεθεί οι λέξεις «ο Υιός» ανάμεσα στις γραμμές.

Το βιβλίο Οι Αποκαλύψεις του Προφήτη Τζόζεφ Σμιθ (The Revelations of the Prophet Joseph Smith), γραμμένο από τον Μορμόνο λόγιο Λίντον Γ. Κουκ, εξηγεί στον πρόλογο σχετικά με το ιερό βιβλίο των Μορμόνων Διδαχή και Διαθήκες: «Λόγω του ότι μερικές αποκαλύψεις έχουν αναθεωρηθεί από τις επιτροπές που διορίστηκαν να τις ταξινομήσουν προκειμένου να εκδοθούν, έχουν σημειωθεί σημαντικές προσθήκες και αφαιρέσεις στο κείμενο». Μια τέτοια τροποποίηση βρίσκεται στο Βιβλίο Εντολών 4:2, το οποίο έλεγε για τον Σμιθ: «Έχει το χάρισμα να μεταφράζει το βιβλίο . . . Δεν θα του δώσω κανένα άλλο χάρισμα». Αλλά όταν αυτή η αποκάλυψη επανεκδόθηκε το 1835 στο βιβλίο Διδαχή και Διαθήκες, έλεγε: «Γιατί δε θα σου δώσω κανένα άλλο χάρισμα ώσπου να περατωθεί».—5:4.

Ιστορικά Αινίγματα

Μερικοί το βρίσκουν δύσκολο να δεχτούν ότι περίπου 20 Ιουδαίοι, όπως λέγεται, μετανάστευσαν από την Ιερουσαλήμ στην Αμερική το 600 Π.Κ.Χ., και ότι σε λιγότερο από 30 χρόνια είχαν πολλαπλασιαστεί και χωριστεί σε δύο έθνη! (Β΄ Νεφί 5:28) Μέσα σε 19 χρόνια από την άφιξή της, αυτή η μικρή ομάδα υποτίθεται ότι έχτισε ένα ναό «κατά τον τύπο του ναού του Σολομώντα . . . , και η τέχνη του ήταν εξαιρετικά λεπτή»—πράγματι ένα τρομερά δύσκολο έργο! Η εφτάχρονη οικοδόμηση του ναού του Σολομώντα στην Ιερουσαλήμ απαίτησε σχεδόν 200.000 εργάτες, τεχνίτες και επιστάτες.—Β΄ Νεφί 5:16· παράβαλε 1 Βασιλέων 5, 6.

Οι προσεκτικοί αναγνώστες του Βιβλίου του Μόρμον έχουν προβληματιστεί για ορισμένα γεγονότα που φαίνεται ότι δεν έχουν κατάλληλη χρονολογική ακολουθία. Για παράδειγμα, το εδάφιο Πράξεις 11:26 (ΝΜ) λέει: «Πρώτον εν Αντιοχεία ωνομάσθησαν οι μαθηταί Χριστιανοί». Αλλά το εδάφιο Άλμα 46:15, το οποίο θεωρείται ότι περιγράφει γεγονότα που έλαβαν χώρα το 73 Π.Κ.Χ., λέει πως υπήρχαν Χριστιανοί στην Αμερική προτού ακόμα έρθει ο Χριστός στη γη.

Το Βιβλίο του Μόρμον αυτοπαρουσιάζεται περισσότερο ως ιστορική αφήγηση παρά ως δογματική πραγματεία. Η φράση «και έγινε» εμφανίζεται περίπου 1.200 φορές στην πρόσφατη έκδοση—περίπου 2.000 φορές στην έκδοση του 1830. Πολλές τοποθεσίες που αναφέρονται στην Αγία Γραφή υπάρχουν ακόμα, εντούτοις η θέση ουσιαστικά όλων των περιοχών που κατονομάζονται στο Βιβλίο του Μόρμον, όπως το Γιμγίμνο και το Ζεζρώμ, είναι άγνωστη.

Η ιστορία των Μορμόνων μιλάει για τεράστιες αποικίες σε όλη τη βόρεια αμερικανική ήπειρο. Το εδάφιο Ήλαμαν 3:8 λέει: «Και έγινε ώστε πληθύνθηκαν και εκτάθηκαν . . . [και] καλύπτουν το πρόσωπο όλης της γης». Σύμφωνα με το εδάφιο Μόρμον 1:7, η χώρα «είχε καλυφτεί με κτίρια». Πολλοί άνθρωποι αναρωτιούνται πού είναι τα ερείπια αυτών των πολιτισμών που ευημερούσαν. Πού είναι τα τεχνουργήματα των Νεφιτών, όπως χρυσά νομίσματα, σπαθιά, ασπίδες ή θώρακες;—Άλμα 11:4· 43:18-20.

Εξετάζοντας τέτοιου είδους ερωτήματα, τα μέλη του Μορμονισμού θα ήταν καλό να σκεφτούν σοβαρά τα λόγια του Μορμόνου Ρεξ Ε. Λι: «Η αυθεντικότητα του Μορμονισμού αποδεικνύεται αληθινή ή ψεύτικη με βάση το βιβλίο από το οποίο η Εκκλησία παίρνει την επωνυμία της». Μια πίστη που βασίζεται σε σταθερή Γραφική γνώση, και όχι απλώς σε μια συναισθηματική εμπειρία που περιλάμβανε προσευχή, προβληματίζει τους ειλικρινείς Μορμόνους—καθώς και όλους όσους ισχυρίζονται ότι είναι Χριστιανοί.

Η Βάση για Αποκατάσταση

Το πνευματικό χάος που τον περιέβαλλε ήταν εκείνο που έκανε τον Τζόζεφ Σμιθ να απορρίψει τις αντιμαχόμενες θρησκευτικές ομάδες των ημερών του. Άλλοι ευλαβείς άντρες που έζησαν πριν, κατά τη διάρκεια και μετά την εποχή του προσπάθησαν να επιστρέψουν στην αληθινή πίστη.

Ποιο είναι το πρότυπο για την αληθινή Χριστιανοσύνη; Δεν είναι ο Χριστός ο οποίος άφησε «παράδειγμα εις υμάς δια να ακολουθήσητε τα ίχνη αυτού»; (1 Πέτρου 2:21, ΝΜ) Η ζωή του Ιησού Χριστού έρχεται σε απόλυτη αντίθεση με τη θεολογία των Μορμόνων. Ενώ ο Ιησούς δεν ήταν ασκητής, η απλή ζωή του ήταν απαλλαγμένη από οποιαδήποτε φιλοδοξία να αποκτήσει πλούτη, δόξα ή πολιτική δύναμη. Διώχτηκε επειδή ‘δεν ήταν εκ του κόσμου’. (Ιωάννης 17:16, ΝΜ) Ο πρώτιστος στόχος της διακονίας του Χριστού ήταν να δοξάσει τον Πατέρα του, τον Ιεχωβά, και να αγιάσει το όνομά Του. Το ίδιο αληθεύει και για τους αληθινούς μαθητές του Ιησού. Θεωρούν την προσωπική τους σωτηρία ζήτημα δευτερεύουσας σημασίας.

Ο Ιησούς δίδασκε το Λόγο του Θεού, παρέθετε απερίφραστα από αυτόν και ζούσε σε αρμονία με αυτόν. Ο Μπρίγκαμ Γιανγκ είπε για την Αγία Γραφή: «Δεχόμαστε αυτό το βιβλίο ως οδηγό μας, ως τον κανόνα ενεργείας μας· το δεχόμαστε ως το θεμέλιο της πίστης μας. Αυτό δείχνει το δρόμο προς τη σωτηρία». (Περιοδικό Διαλέξεων, Τόμος ΙΓ΄, σελίδα 236) Γι’ αυτό, πρότρεψε: «Πάρτε τη Βίβλο, συγκρίνετε τη θρησκεία των Αγίων των Τελευταίων Ημερών με αυτήν, και δείτε αν αυτή η θρησκεία θα αντέξει στη δοκιμή». (Διαλέξεις του Μπρίγκαμ Γιανγκ [Discourses of Brigham Young]) Όχι μόνο ο Μορμονισμός αλλά και όλες οι θρησκείες που ισχυρίζονται ότι είναι Χριστιανικές πρέπει να υποβληθούν σε αυτή τη δοκιμή, επειδή ο Ιησούς είπε: «Οι αληθινοί προσκυνηταί θέλουσι προσκυνήσει τον Πατέρα εν πνεύματι και αληθεία».—Ιωάννης 4:23, ΝΜ.

[Υποσημειώσεις]

[Πλαίσιο στη σελίδα 20]

Τα Ιερά Συγγράμματα των Μορμόνων

ΕΚΤΟΣ από την Αγία Γραφή και Το Βιβλίο του Μόρμον, οι Άγιοι των Τελευταίων Ημερών αναγνωρίζουν και μερικά άλλα συγγράμματα.

Διδαχή και Διαθήκες: Αυτό είναι κυρίως μια συλλογή των όσων ο Τζόζεφ Σμιθ ονόμαζε αποκαλύψεις από τον Θεό. Αυτές έχουν αναθεωρηθεί μερικές φορές σύμφωνα με τα όσα υπαγόρευαν οι δογματικές και οι ιστορικές εξελίξεις.

Το Πολύτιμο Μαργαριτάρι: Αυτό το βιβλίο περιέχει την αναθεώρηση που έκανε ο Τζόζεφ Σμιθ στο Γραφικό βιβλίο της Γένεσης, στο 24ο κεφάλαιο του Ματθαίου, καθώς και την προσωπική ιστορία του Σμιθ. Περιέχει επίσης τη μετάφραση ενός παπύρου από τον Σμιθ, τον οποίο είχε αγοράσει το 1835. Δήλωσε ότι ο πάπυρος ήταν γραμμένος με το χέρι του Αβραάμ, που αφηγούνταν πώς ένας άγγελος τον έσωσε όταν κάποιος ιερέας προσπάθησε να τον θυσιάσει σε ένα βωμό. Ο πάπυρος ξαναβρέθηκε το 1967 και εξετάστηκε από αρκετούς αιγυπτιολόγους. Εκείνοι διαπίστωσαν, σύμφωνα με μια αναφορά, ότι «ούτε μια λέξη από όσες υπήρχαν στην υποτιθέμενη μετάφραση του Τζόζεφ Σμιθ δεν είχε κάποια ομοιότητα με τα περιεχόμενα εκείνου του εγγράφου». Αποδείχτηκε ότι αυτό ήταν το Βιβλίο των Πνοών (Book of Breathings), ένα αιγυπτιακό επικήδειο έγγραφο που θαβόταν μαζί με το νεκρό. Το πρωτότυπο χειρόγραφο του Σμιθ δείχνει ότι χρησιμοποίησε 136 διαφορετικές αγγλικές λέξεις για να μεταφράσει το αιγυπτιακό ιερογλυφικό σύμβολο που σημαίνει «λίμνη».

Η Μετάφραση της Αγίας Γραφής από τον Τζόζεφ Σμιθ: Το 1830, ο Σμιθ άρχισε την αναθεώρηση της Μετάφρασης Βασιλέως Ιακώβου της Αγίας Γραφής, την οποία δεν ολοκλήρωσε ποτέ. Αναθεώρησε περίπου 3.400 εδάφια και πρόσθεσε αρκετή ύλη, περιλαμβανομένης μιας προφητείας στο τέλος της Γένεσης σχετικά με τη δική του έλευση ως ‘εκλεκτού βλέποντος’. Εφόσον το χειρόγραφο έμεινε στη χήρα του Σμιθ, η οποία δεν ακολούθησε τον Μπρίγκαμ Γιανγκ, η εκκλησία του Σολτ Λέικ σπάνια παραθέτει από αυτό, αν και είναι αποδεκτό ως σωστό.

Άλλες «θεόπνευστες» διδαχές: Αυτές μπορεί να δοθούν οποιαδήποτε στιγμή από το ζωντανό προφήτη της εκκλησίας, και θεωρούνται εξίσου έγκυρες με την Αγία Γραφή. Ένα παράδειγμα είναι η διάλεξη για τον Κινγκ Φόλετ που εκφωνήθηκε το 1844. Ο Σμιθ έκανε αυτή την ομιλία κηδείας για τον Πρεσβύτερο Κινγκ Φόλετ, και εξήγησε τη διδαχή του θεοποιημένου ανθρώπου και του εξανθρωπισμένου Θεού. Υπάρχει στο Περιοδικό Διαλέξεων (Journal of Discourses), μια συλλογή ομιλιών των Σμιθ, Γιανγκ και άλλων υπεύθυνων Μορμόνων του 19ου αιώνα.

[Πλαίσιο στη σελίδα 21]

Η Οικογένεια των Θεών Κατά τους Μορμόνους

Θεός: Πατέρας όλων των Θεών, έχει σώμα από σάρκα και οστά.—Διδαχή και Διαθήκες 130:22.

Ελοχίμ: Μερικές φορές αναφέρεται ως ένα άτομο. Επίσης περιγράφεται ως κάποιο συμβούλιο Θεών που οργάνωσαν τη γη.—Διδαχή και Διαθήκες 121:32· Το Πολύτιμο Μαργαριτάρι, Αβραάμ 4:1· Περιοδικό Διαλέξεων, Τόμος Α΄, σελίδα 51.

Ιησούς: Θεός και Δημιουργός ολόκληρης της γης, ο Σωτήρας.—Γ΄ Νεφί 9:15· 11:14.

Ιεχωβά: Το όνομα του Ιησού στην Παλαιά Διαθήκη.—Παράβαλε Μόρμον 3:22· Μορόνι 10:34· και ευρετήριο του Βιβλίου του Μόρμον, στην αγγλική.

Τριάδα: Η Θειότητα τριών ξεχωριστών, διαφορετικών πνευματικών προσώπων, του Πατέρα και του Γιου, που έχουν σάρκα και οστά, και του Αγίου Πνεύματος.—Άλμα 11:44· Γ΄ Νεφί 11:27.

Αδάμ: Ο βοηθός του Ιησού στη δημιουργία. Ο Μπρίγκαμ Γιανγκ δήλωσε: «Ο πατέρας μας Αδάμ ήρθε στον κήπο της Εδέμ . . . και έφερε την Εύα, μια από τις συζύγους του. . . . Αυτός είναι ο Πατέρας μας και ο Θεός μας». (Περιοδικό Διαλέξεων, Τόμος Α΄, σελίδα 50, Έκδοση 1854) Μετά το αμάρτημά του, ο Αδάμ έγινε ο πρώτος Χριστιανός στη γη. (Το Πολύτιμο Μαργαριτάρι, Μωυσής 6:64-66· Έμβλημα [Ensign], Ιανουάριος 1994, σελίδα 11) Αυτός είναι «ο Παλαιός των ημερών» (Διδαχή και Διαθήκες 116), και είναι ο πραγματικός, φυσικός Πατέρας του Ιησού.—Περιοδικό Διαλέξεων, Τόμος Α΄, σελίδα 51.

Μιχαήλ: Άλλο όνομα του Αδάμ, του αρχαγγέλου.—Διδαχή και Διαθήκες 107:54.

[Πλαίσιο στη σελίδα 23]

Οι Μορμόνοι, ο Εθνικισμός και η Πολιτική

Ο ΤΖΟΖΕΦ ΣΜΙΘ—προφήτης, βλέπων και αποκαλυπτής, σύμφωνα με τα πιστεύω των Μορμόνων—ήταν επίσης δήμαρχος, τραπεζίτης, αρχιστράτηγος και υποψήφιος πρόεδρος των Η.Π.Α. Ακολουθώντας το παράδειγμά του, πολλοί Μορμόνοι είναι δραστήριοι πολιτικοί ακτιβιστές. Η εκκλησία είναι υπερήφανη για την αμερικανική κληρονομιά της και διαβεβαιώνει ότι ο Θεός κατηύθυνε τη συγγραφή του Συντάγματος των Η.Π.Α. Ο Μπρίγκαμ Γιανγκ είπε: «Όταν . . . αναλάβει την εξουσία η Βασιλεία του Θεού, η σημαία των Ηνωμένων Πολιτειών θα κυματίζει υπερήφανα αμόλυντη στον ιστό της σημαίας της Ελευθερίας και των ίσων δικαιωμάτων, χωρίς κηλίδα».

Το άρθρο 12 των Άρθρων της Πίστης δηλώνει: «Πιστεύουμε στο να υποτασσόμαστε σε βασιλιάδες, προέδρους, κυβερνήτες και ηγεμόνες, στο να υπακούμε, να σεβόμαστε και να υποστηρίζουμε το νόμο». Μέχρι πού φτάνει η υποταγή τους; Όταν οι Ηνωμένες Πολιτείες μπήκαν στον Α΄ Παγκόσμιο Πόλεμο, ο Πρεσβύτερος Στίβεν Λ. Ρίτσαρντς βεβαίωσε: «Δεν υπάρχουν άνθρωποι τόσο όσιοι στην κυβέρνηση των Ηνωμένων Πολιτειών όσο η Εκκλησία του Ιησού Χριστού των Αγίων των Τελευταίων Ημερών». «Αν πολεμήσουμε θα νικήσουμε με τη δύναμη του Θεού», είπε ένας άλλος πρεσβύτερος.

Το άρθρο 12 εφαρμόστηκε και στην άλλη πλευρά του πεδίου της μάχης. Η καθηγήτρια Κριστίν Ε. Κινγκ του Πανεπιστημίου Στάφορντσερ έγραψε: «Οι Γερμανοί Μορμόνοι ενθαρρύνονταν να πάρουν όπλο για τη χώρα τους και να προσεύχονται για να νικήσει». Η εκκλησία έλεγε ότι πολεμούσαν, όχι Βρετανούς και Αμερικανούς Μορμόνους αδελφούς, αλλά εκπροσώπους της κυβέρνησης. «Αυτή η διαφοροποίηση, μολονότι ήταν απλοϊκή, καθησύχασε τις ηθικές και θρησκευτικές αμφιβολίες των Γερμανών Μορμόνων».

Όταν ανέλαβε την εξουσία ο Χίτλερ, η πολιτική της ολόκαρδης υποστήριξης από τους Μορμόνους συνεχίστηκε. «Οι Ναζί δεν συνάντησαν καμιά αντίσταση ή κάποιο ίχνος επίκρισης από την εκκλησία των Μορμόνων», έγραψε η Δρ Κινγκ. Η έμφαση που δίνουν οι Μορμόνοι στη φυλετική καθαρότητα και στον πατριωτισμό εξυπηρέτησε θαυμάσια την εκκλησία, και για πολλούς Μορμόνους, «οι σύνδεσμοι ανάμεσα στην πίστη τους και στην πολιτική του Τρίτου Ράιχ ήταν σαφείς». Όταν κάποιοι Μορμόνοι τόλμησαν να αντισταθούν στον Χίτλερ, δεν έλαβαν καμιά υποστήριξη από τους υπεύθυνους Μορμόνους. «Η εκκλησία εκδήλωσε πατριωτισμό και οσιότητα, και αποδοκίμασε οποιαδήποτε επίθεση κατά της ναζιστικής κυβέρνησης». Η εκκλησία μάλιστα αφόρισε ένα διαφωνούντα μετά θάνατο, αφού τον είχαν εκτελέσει οι Ναζί.b

Πόσο διαφορετικοί ήταν αυτοί από εκείνους που εξυψώνονται στο Βιβλίο του Μόρμον, στο εδάφιο Άλμα 26:32: «Προτίμησαν να θυσιάσουν τη ζωή τους παρά να αφαιρέσουν τη ζωή του εχθρού τους. Και έθαψαν τα πολεμικά τους όπλα βαθιά μέσα στη γη, ένεκα της αγάπης τους προς τους αδελφούς τους».

Ο Ιησούς είπε στον Πιλάτο: «Εάν η βασιλεία η εμή ήτο εκ του κόσμου τούτου, οι υπηρέται μου ήθελον αγωνίζεσθαι, δια να μη παραδοθώ εις τους Ιουδαίους». (Ιωάννης 18:36, ΝΜ) Οι μαθητές του δεν έπρεπε να πάρουν όπλο για να υπερασπίσουν τον ίδιο τον Γιο του Θεού, πόσο μάλλον να πάρουν όπλο σε έναν πόλεμο μεταξύ κυβερνήσεων. Έπρεπε ακόμα και να αγαπούν τους εχθρούς τους.—Ματθαίος 5:44· 2 Κορινθίους 10:3, 4.

Υπάρχουν αληθινοί Χριστιανοί σήμερα οι οποίοι έχουν παραμείνει αυστηρά ουδέτεροι ως άτομα και ως ομάδα. Το βιβλίο Μητέρες στην Πατρίδα (Mothers in the Fatherland) έλεγε: «Οι Μάρτυρες του Ιεχωβά από την ίδρυσή τους και έπειτα παρέμειναν σταθερά αποχωρισμένοι από κάθε κράτος». Συνεπώς, στη διάρκεια της βασιλείας του τρόμου του Χίτλερ, αυτοί, «μέχρι και τον τελευταίο τους σχεδόν, αρνήθηκαν κατηγορηματικά να αποδώσουν υπακοή οποιασδήποτε μορφής στο ναζιστικό κράτος».

Μολονότι χιλιάδες από αυτούς πέθαναν με μαρτυρικό θάνατο, οι Μάρτυρες του Ιεχωβά πήραν στα σοβαρά τα λόγια του Ιησού: «Εκ τούτου θέλουσι γνωρίσει πάντες ότι είσθε μαθηταί μου, εάν έχητε αγάπην προς αλλήλους».—Ιωάννης 13:35, ΝΜ.

[Υποσημειώσεις]

[Πλαίσιο στη σελίδα 24]

Η Αγία Γραφή και τα Συγγράμματα των Μορμόνων—Μελέτη των Αντιθέσεων

Αγία Γραφή: Μολονότι η ακριβής τοποθεσία είναι άγνωστη, ο κήπος της Εδέμ ήταν πιθανώς στην περιοχή της Μεσοποταμίας κοντά στον ποταμό Ευφράτη.—Γένεσις 2:11-14.

Διδαχή και Διαθήκες: Ο κήπος της Εδέμ ήταν στο Τζάκσον Κάουντυ του Μισούρι, στις Η.Π.Α.—Διδαχή και Διαθήκες 57, όπως εξηγείται από τον Πρόεδρο Τζ. Φ. Σμιθ.

Αγία Γραφή: Η ψυχή πεθαίνει.—Ιεζεκιήλ 18:4· Πράξεις 3:23.

Το Βιβλίο του Μόρμον: «Η ψυχή δεν μπορούσε ποτέ να πεθάνει».—Άλμα 42:9.

Αγία Γραφή: Ο Ιησούς γεννήθηκε στη Βηθλεέμ.—Ματθαίος 2:1-6.

Το Βιβλίο του Μόρμον: Ο Ιησούς θα γεννιόταν στην Ιερουσαλήμ.—Άλμα 7:10.

Αγία Γραφή: Ο Ιησούς γεννήθηκε μέσω του αγίου πνεύματος.—Ματθαίος 1:20.

Περιοδικό Διαλέξεων: Ο Ιησούς δεν γεννήθηκε μέσω του αγίου πνεύματος. Γεννήθηκε με σάρκα ως αποτέλεσμα των σεξουαλικών σχέσεων που είχε ο Αδάμ με τη Μαρία.—Περιοδικό Διαλέξεων, Τόμος Α΄, σελίδες 50, 51.

Αγία Γραφή: Η Νέα Ιερουσαλήμ θα είναι στον ουρανό.—Αποκάλυψη 21:2.

Το Βιβλίο του Μόρμον: Η Νέα Ιερουσαλήμ είναι επίγεια, και θα χτιστεί από ανθρώπους στο Μισούρι των Η.Π.Α.—Γ΄ Νεφί 21:23, 24· Διδαχή και Διαθήκες 84:3, 4.

Αγία Γραφή: Οι συγγραφείς της Αγίας Γραφής εμπνεύστηκαν από τον Θεό προκειμένου να γράψουν τις σκέψεις του Θεού.—2 Πέτρου 1:20, 21.

Το Βιβλίο του Μόρμον: Οι προφήτες του λέγεται ότι έγραψαν σύμφωνα με τη γνώση τους.—Α΄ Νεφί 1:2, 3· Ιακώβ 7:26.

Αγία Γραφή: Ο Μωσαϊκός Νόμος, περιλαμβανομένων και των δεκάτων, καταργήθηκε με το θάνατο του Ιησού. Οι συνεισφορές πρέπει να γίνονται εθελοντικά, όχι αναγκαστικά.—2 Κορινθίους 9:7· Γαλάτες 3:10-13, 24, 25· Εφεσίους 2:15.

Διδαχή και Διαθήκες: «Αληθινά είναι . . . ημέρα των δεκάτων του λαού μου. Γιατί αυτός που πληρώνει τα δέκατά του δε θα καεί (κατά τον ερχομό του [του Κυρίου])».—Διδαχή και Διαθήκες 64:23.

[Εικόνα στη σελίδα 25]

Άγαλμα του Μορόνι πάνω στο Ναό των Μορμόνων στο Σολτ Λέικ Σίτι