Υπάρχει Κανείς Άξιος Εμπιστοσύνης;
«Ήταν ένας από τους λίγους ανθρώπους έξω από τον οικογενειακό μας κύκλο στον οποίο οι γονείς μου είχαν απόλυτη εμπιστοσύνη. . . . Έδινε την εντύπωση καλού και στοχαστικού ατόμου το οποίο δεν θα έκανε ποτέ κάτι που θα μας έβλαπτε. . . . Ήταν ένας από τους λίγους ανθρώπους στη ζωή μου τον οποίο έφτασα στο σημείο να εμπιστεύομαι ανεπιφύλακτα».
ΜΕ ΑΥΤΑ τα λόγια περιέγραψε κάποια νεαρή γυναίκα την εμπιστοσύνη που είχε στον οικογενειακό της γιατρό. Δυστυχώς, είχε εμπιστευτεί λάθος και επικίνδυνο άνθρωπο. Αυτός ο γιατρός την κακοποιούσε σεξουαλικά από τα 16 της χρόνια. «Μου είπε ψέματα και με εξαπάτησε», ανέφερε εκείνη στο δικαστήριο, το οποίο στη συνέχεια απέδωσε δικαιοσύνη.—Δε Τορόντο Σταρ (The Toronto Star).
Η Εμπιστοσύνη Κλονίζεται Παντού
Η εμπιστοσύνη, σαν ένα όμορφο αλλά ωστόσο ντελικάτο λουλούδι, μπορεί εύκολα να ξεριζωθεί και να ποδοπατηθεί. Γκρεμίζεται παντού! Ο Μάικλ Γκέιν, γραμματέας δύο αρχιεπισκόπων στην Αγγλία, είπε: «Κάποτε όλοι εμπιστεύονταν τον ιερέα. Κάποτε οι οικογένειες εμπιστεύονταν τα παιδιά τους στη φροντίδα του. Δεν περιμένω να συμβεί κάτι τέτοιο τώρα. Έχουμε χάσει αυτή την εμπιστοσύνη μια για πάντα».—Δε Γκάρντιαν Γουίκεντ (The Guardian Weekend).
Οι επιχειρηματίες εξαπατούν τους ανταγωνιστές. Πονηροί διαφημιστές παροδηγούν και εκμεταλλεύονται τους καταναλωτές. Ένας πωρωμένος βιομήχανος έκλεψε τα χρήματα του συνταξιοδοτικού ταμείου των εταιριών του, στερώντας έτσι από τους υπαλλήλους του την οικονομική τους εξασφάλιση. Οι υπάλληλοι συχνά κλέβουν τους εργοδότες τους. Μια είδηση έλεγε, για παράδειγμα, ότι «οι απώλειες στις καναδικές επιχειρήσεις υπολογίζονται σε 20 δισεκατομμύρια δολάρια Καναδά [περ. 3,4 τρισ. δρχ.] το χρόνο από εσωτερικές κλοπές».—Επιχειρήσεις στον Καναδά (Canadian Business).
Δεν είναι όλοι οι πολιτικοί αναξιόπιστοι. Αλλά ειδήσεις όπως η ακόλουθη εκπλήσσουν πολύ λίγους ανθρώπους: «Δύο εβδομάδες μετά τη δολοφονία μιας από τις πιο αμφιλεγόμενες πολιτικούς της Γαλλίας, η αστυνομία αφαιρεί το πέπλο της πολιτικής διαφθοράς και της εγκληματικής συνωμοσίας το οποίο κάλυπτε για πολύ καιρό τις δραστηριότητες αυτής της κυβέρνησης στην ακτή της Μεσογείου».—Δε Σάντεϊ Τάιμς (The Sunday Times), Λονδίνο.
Πολλές φορές, στις στενές σχέσεις χάνεται η εμπιστοσύνη. Άντρες και γυναίκες σύζυγοι απατούν το σύντροφό τους. Γονείς κακοποιούν τα παιδιά τους. Παιδιά εξαπατούν τους γονείς τους. Όταν ανοίχτηκαν τα αρχεία της Στάζι, της μυστικής αστυνομίας της πρώην Ανατολικής Γερμανίας, αποκαλύφτηκε ένα «εκτεταμένο σύστημα εξαπάτησης» από ανθρώπους που υποτίθεται ότι ήταν φίλοι. Σε αυτό το δίκτυο προδοσίας, αναφέρει μια είδηση, «τα πλοκάμια της Στάζι εισχωρούσαν στην αίθουσα διδασκαλίας, στον άμβωνα, στην κρεβατοκάμαρα, ακόμα και στο εξομολογητήριο».—Τάιμ (Time).
Στην Ιρλανδία ένας αρθρογράφος έγραψε: «Μας έχουν πει ψέματα, μας έχουν παροδηγήσει, μας έχουν χρησιμοποιήσει, μας έχουν εκμεταλλευτεί και μας έχουν περιφρονήσει εκείνοι τους οποίους εμείς τοποθετήσαμε σε θέσεις εξουσίας». (Δε Κέριμαν [The Kerryman]) Επειδή τους έχουν προδώσει αρκετές φορές, πολλοί άνθρωποι δεν εμπιστεύονται κανέναν. Τι μπορούμε να κάνουμε για να βεβαιωθούμε ότι δεν έχουμε εμπιστευτεί λάθος πρόσωπο; Τα επόμενα δύο άρθρα θα ασχοληθούν με αυτό το ερώτημα.