Η Άποψη της Αγίας Γραφής

Μπορούν οι Αληθινοί Χριστιανοί να Αναμένουν Θεϊκή Προστασία;

ΑΦΟΥ πρώτα προσευχήθηκαν, μερικοί Χριστιανοί συνόδεψαν μια εφοδιοπομπή για να μεταφέρουν προμήθειες σε ομοπίστους, περνώντας μέσα από κάποια σπαρασσόμενη από τον πόλεμο περιοχή στην οποία ήταν πιθανό να σκοτωθούν. Κατάφεραν να περάσουν με ασφάλεια, προς μεγάλη κατάπληξη των αντιμαχόμενων στρατευμάτων. Μήπως τους προστάτεψε ο άγγελος του Θεού;

Ένα αντρόγυνο Χριστιανών οι οποίοι είχαν υπηρετήσει ως διάκονοι επί πολλά χρόνια σκοτώθηκαν όταν ένα αεροπλάνο συντρίφτηκε στο έδαφος, στο σημείο που έκαναν ευαγγελιστικό έργο από σπίτι σε σπίτι. Γιατί ο άγγελος του Θεού δεν κατηύθυνε αυτούς ή το αεροπλάνο κάπου αλλού εκείνη τη συγκεκριμένη στιγμή;—Παράβαλε Πράξεις 8:26.

Συγκρίνοντας αυτά τα γεγονότα, μπορεί να ρωτήσουμε: Γιατί μερικοί Χριστιανοί πεθαίνουν τη στιγμή που κάνουν το θέλημα του Θεού, ενώ άλλοι επιζούν, συχνά μέσα από πολύ επικίνδυνες καταστάσεις; Μπορούν οι Χριστιανοί να αναμένουν θεϊκή προστασία, ιδιαίτερα σε αυτές τις κρίσιμες «τελευταίες ημέρες»;—2 Τιμόθεο 3:1.

Ο Σκοπός της Θεϊκής Προστασίας

Ο Ιεχωβά Θεός έχει υποσχεθεί ότι θα ευλογεί και θα προστατεύει το λαό του. (Έξοδος 19:3-6· Ησαΐας 54:17) Το έκανε αυτό με αξιοσημείωτο τρόπο τον πρώτο αιώνα, όταν η Χριστιανική εκκλησία ήταν σε βρεφική ηλικία. Θαύματα κάθε είδους αφθονούσαν. Ο Ιησούς πολλαπλασίασε την τροφή για να θρέψει χιλιάδες· εκείνος και οι ακόλουθοί του θεράπευσαν κάθε είδους ασθένεια και πάθηση, εξέβαλαν υπερανθρώπινα πνεύματα από τους δαιμονισμένους, και μάλιστα ανέστησαν νεκρούς. Υπό θεϊκή κατεύθυνση, η νεοϊδρυμένη εκκλησία αυξήθηκε και εδραιώθηκε. Ωστόσο, παρά την ολοφάνερη υποστήριξη του Θεού, πολλοί πιστοί Χριστιανοί υπέστησαν αυτό που θα μπορούσε να χαρακτηριστεί πρόωρος θάνατος.—Παράβαλε Ψαλμός 90:10.

Σκεφτείτε την περίπτωση του Ιακώβου και του Ιωάννη, των γιων του Ζεβεδαίου. Αυτοί εκλέχτηκαν ως απόστολοι, και μαζί με τον Πέτρο, ήταν από τους στενότερους φίλους του Χριστού.a Αλλά ο Ιάκωβος υπέστη μαρτυρικό θάνατο το έτος 44 Κ.Χ., ενώ ο αδελφός του Ιωάννης έζησε ως το τέλος του πρώτου αιώνα. Και οι δυο προφανώς έκαναν το θέλημα του Θεού. Γιατί επιτράπηκε να πεθάνει ο Ιάκωβος, ενώ ο Ιωάννης έζησε;

Ο Παντοδύναμος Θεός σίγουρα είχε την ικανότητα να σώσει τη ζωή του Ιακώβου. Πράγματι, λίγο μετά το μαρτυρικό θάνατο του Ιακώβου, ο Πέτρος διασώθηκε από το θάνατο μέσω του αγγέλου τού Ιεχωβά. Γιατί ο άγγελος δεν είχε σώσει τον Ιάκωβο;—Πράξεις 12:1-11.

Έχει Χρησιμοποιηθεί στην Επεξεργασία του Σκοπού του Θεού

Για να κατανοήσουμε γιατί δίνεται θεϊκή προστασία, πρέπει να κατανοήσουμε ότι αυτή δεν δίνεται απλώς για να βοηθήσει άτομα να ζήσουν περισσότερο αλλά για να προστατευτεί κάτι πολύ σπουδαιότερο, η επεξεργασία του σκοπού του Θεού. Για παράδειγμα, η επιβίωση της Χριστιανικής εκκλησίας ως σύνολο είναι εγγυημένη επειδή συνδέεται στενά με την εκπλήρωση αυτού του σκοπού. Ωστόσο, ο Χριστός είπε ξεκάθαρα στους μαθητές του ότι αυτοί ως άτομα ίσως αντιμετώπιζαν θάνατο λόγω της πίστης τους. Έπειτα από αυτή τη δήλωση, ο Ιησούς τόνισε, όχι τη θαυματουργική απελευθέρωση, αλλά την ‘υπομονή ως το τέλος’. (Ματθαίος 24:9, 13) Το γεγονός ότι μερικά άτομα προστατεύτηκαν, ενώ άλλα δεν προστατεύτηκαν, δεν υποδηλώνει πως ο Θεός είναι προσωπολήπτης. Ο Θεός απλώς χρησιμοποίησε το άτομο που ήταν στην καλύτερη θέση να πραγματοποιήσει το σκοπό Του, ο οποίος τελικά θα ωφελήσει όλη την ανθρωπότητα.

Εφόσον ο πρόωρος θάνατος στην υπηρεσία του Θεού είναι μια υπαρκτή πιθανότητα, οι Χριστιανοί θα πρέπει να έχουν την ίδια ισορροπημένη στάση που είχαν οι τρεις πιστοί Εβραίοι οι οποίοι καταδικάστηκαν σε θάνατο επειδή λάτρευαν τον Θεό. Αυτοί είπαν στο βασιλιά της Βαβυλώνας: «Εάν ήναι ούτως, ο Θεός ημών, τον οποίον ημείς λατρεύομεν, είναι δυνατός να μας ελευθερώση εκ της καμίνου του πυρός της καιομένης· και εκ της χειρός σου, βασιλεύ, θέλει μας ελευθερώσει. Αλλά και αν ουχί, ας ήναι γνωστόν εις σε, βασιλεύ, ότι τους θεούς σου δεν λατρεύομεν και την εικόνα την χρυσήν, την οποίαν έστησας, δεν προσκυνούμεν».—Δανιήλ 3:17, 18.

Ο Ιεχωβά διατήρησε τη ζωή του Πέτρου και του Ιωάννη λόγω του αποφασιστικού ρόλου που έπαιξαν στην επεξεργασία του σκοπού του. Ο Πέτρος χρησιμοποιήθηκε για να ‘ενισχύσει’ την εκκλησία κάνοντας ποιμαντικό έργο, το οποίο περιλάμβανε τη συγγραφή δύο θεόπνευστων βιβλίων της Αγίας Γραφής. (Λουκάς 22:32) Ο Ιωάννης έγραψε πέντε βιβλία της Αγίας Γραφής και ήταν ‘στύλος’ στην πρώτη εκκλησία.—Γαλάτες 2:9· Ιωάννης 21:15-23.

Το πώς καθορίζει ο Ιεχωβά πότε ακριβώς και με ποιον τρόπο θα παρέμβει στη ζωή των υπηρετών του είναι αδύνατον να προβλέψουμε. Το μόνο που μπορεί να ειπωθεί με βεβαιότητα είναι ότι ο Χριστός υποσχέθηκε πως θα είναι μαζί με τους ακολούθους του «όλες τις ημέρες μέχρι την τελική περίοδο του συστήματος πραγμάτων». (Ματθαίος 28:20) Συγκεκριμένα, θα είναι ‘μαζί μας’ μέσω της αγγελικής κατεύθυνσης στο έργο κηρύγματος. (Ματθαίος 13:36-43· Αποκάλυψη 14:6) Εκτός από αυτές τις γενικές ενδείξεις, δεν μπορούμε να προεξοφλήσουμε πώς ακριβώς θα εκδηλωθεί η θεϊκή βοήθεια ή ποιος μπορεί να λάβει θεϊκή προστασία. Τι θα γίνει αν ένας Χριστιανός πιστεύει ότι είχε την προστασία και την καθοδηγία του Θεού; Επειδή αυτό δεν μπορεί να αποδειχτεί ή να διαψευστεί κατηγορηματικά, κανένας δεν πρέπει να κρίνει τους ειλικρινείς ισχυρισμούς ενός τέτοιου ατόμου.

Μήπως Είναι Σκληρός ο Θεός;

Μήπως το γεγονός ότι ο Θεός επιτρέπει το θάνατο των Χριστιανών δείχνει πως είναι κατά κάποιον τρόπο σκληρός; Καθόλου. (Εκκλησιαστής 9:11) Ο Ιεχωβά εργάζεται για να διατηρήσει τη ζωή μας όχι μόνο για λίγα χρόνια ή ακόμη και για δεκαετίες αλλά για όλη την αιωνιότητα. Από την ανώτερη πλεονεκτική θέση στην οποία βρίσκεται, κατευθύνει τα γεγονότα για το αιώνιο συμφέρον του κάθε ατόμου που τον αγαπάει ή πλησιάζει σε αυτόν. (Παράβαλε Ματθαίος 18:14.) Η εκπλήρωση του σκοπού του θα σημάνει την πλήρη απομάκρυνση όλων των παθημάτων που έχουμε υποφέρει σε αυτό το σύστημα πραγμάτων—ακόμη και του θανάτου. Τόσο πολύπλοκη και τέλεια είναι η πολιτεία του Θεού ώστε ο απόστολος Παύλος υποκινήθηκε να αναφωνήσει: «Ω! βάθος πλούτου και σοφίας και γνώσης του Θεού! Πόσο ανεξερεύνητες είναι οι κρίσεις του και ανεξιχνίαστες οι οδοί του!»—Ρωμαίους 11:33.

Επειδή τίποτε δεν μπορεί να μας χωρίσει από την αγάπη του Θεού, το ερώτημα το οποίο θα πρέπει να θέσει κάθε Χριστιανός δεν είναι ‘Θα έχω θεϊκή προστασία;’ αλλά ‘Έχω την ευλογία του Ιεχωβά;’ Εάν την έχουμε, αυτός θα μας δώσει αιώνια ζωή—άσχετα από το τι θα μας συμβεί σε αυτό το σύστημα πραγμάτων. Σε σύγκριση με την αιωνιότητα της τέλειας ζωής, οποιαδήποτε παθήματα—ακόμη και ο θάνατος—σε αυτό το σύστημα θα φαίνονται «στιγμιαία και ελαφριά».—2 Κορινθίους 4:17.

[Υποσημείωση]