Αντιμετώπισα ένα Έκτακτο Ιατρικό Περιστατικό
«ΘΑ ΕΙΜΑΙ σύντομος· αυτό που έχετε είναι κακοήθης όγκος. Αν δεν αφαιρεθεί σύντομα, θα προκαλέσει βλάβη σε άλλα ζωτικά όργανα. Γι’ αυτό συστήνω τον ακρωτηριασμό του ποδιού σας».
Τα λόγια του γιατρού έπεσαν πάνω μου σαν ένας κουβάς με παγωμένο νερό, όπως λέμε στο Περού. Ήμουν μόνο 21 ετών. Ένα μήνα νωρίτερα είχα αρχίσει να νιώθω πόνο στο αριστερό μου γόνατο και μου έδωσαν κάποια θεραπευτική αγωγή για ρευματισμούς. Ωστόσο, μέσα σε λίγες μέρες ούτε καν μπορούσα να σταθώ όρθιος.
Τότε υπηρετούσα ως ολοχρόνιος διάκονος των Μαρτύρων του Ιεχωβά στις Άνδεις, στο κεντρικό Περού. Αφού επέστρεψα στη γενέτειρά μου, στο Ουανκάγιο, η μητέρα μου με συνόδευσε στην παραθαλάσσια πόλη Λίμα. Εκεί, στις 22 Ιουλίου 1994, μπήκα στο καλύτερο αντικαρκινικό νοσοκομείο της χώρας, όπου έμαθα ότι η ασθένειά μου ονομαζόταν οστεοσάρκωμα.
Θέμα Συνείδησης
Σύντομα με πληροφόρησαν ότι το νοσοκομείο δεν έκανε επεμβάσεις χωρίς αίμα. Μάλιστα, κάποιος γιατρός είπε: «Προτιμώ να πεθάνεις στο σπίτι σου παρά να είμαι υπεύθυνος για το θάνατό σου». Αλλά η τοπική Επιτροπή Νοσοκομείων, μια ομάδα Μαρτύρων του Ιεχωβά οι οποίοι προωθούν τη συνεργασία μεταξύ νοσοκομείων και ασθενών, μεσολάβησε για χάρη μου. Ως αποτέλεσμα, ο υπεύθυνος χειρουργός του νοσοκομείου έδωσε την άδεια να με χειρουργήσει όποιος γιατρός από την ομάδα του ήθελε να δεχτεί την πρόκληση. Ένας από τους γιατρούς ήταν πρόθυμος, και με ετοίμασαν αμέσως για το χειρουργείο.
Είχα πολλούς επισκέπτες πριν από την επέμβαση. Ήρθε ένας ιερέας, με την Αγία Γραφή στο χέρι, και μου είπε ότι η αρρώστια μου ήταν τιμωρία από τον Θεό. Με παρότρυνε να επωφεληθώ από οποιαδήποτε θεραπευτική μέθοδο μπορούσε να σώσει τη ζωή μου. Του είπα ότι ήμουν αποφασισμένος να τηρήσω την εντολή της Αγίας Γραφής να ‘απέχω από αίμα’.—Πράξεις 15:19, 20, 28, 29.
Οι νοσοκόμες, επίσης, έμπαιναν στο δωμάτιο και μουρμούριζαν: «Τι ανοησία, τι ανοησία!» Επίσης περνούσαν και ομάδες γιατρών. Ήθελαν να δουν το νεαρό που αρνήθηκε να δεχτεί μετάγγιση αίματος για ένα είδος εγχείρησης στην οποία θεωρούσαν το αίμα απαραίτητο. Για εμένα, όμως, οι πιο σημαντικές επισκέψεις ήταν εκείνες που μου έκαναν οι συγχριστιανοί μου και οι συγγενείς μου. Οι νοσοκόμες είχαν εντυπωσιαστεί από τις πολλές, ενθαρρυντικές επισκέψεις.
Επιτυχής Νοσηλεία Χωρίς Αίμα
Λίγα λεπτά προτού με ναρκώσουν, άκουσα έναν από τους αναισθησιολόγους να λέει: «Δεν φέρω καμιά ευθύνη για ό,τι συμβεί!» Ωστόσο, η άλλη αναισθησιολόγος καθώς και ο χειρουργός μου και οι διευθυντές του νοσοκομείου σεβάστηκαν την επιθυμία μου να μη δεχτώ αίμα. Το επόμενο πράγμα που άκουσα ήταν την αναισθησιολόγο να λέει: «Σάμιουελ, ξύπνα. Η εγχείρησή σου τελείωσε».
Μολονότι μου είχαν αφαιρέσει ολόκληρο το πόδι, άρχισα να νιώθω οξείς πόνους εκεί όπου βρισκόταν προηγουμένως. Ήθελα να ανακουφίσω τον πόνο τρίβοντας το μηρό μου, ο οποίος, φυσικά, δεν βρισκόταν πια εκεί. Βίωνα το παράξενο φαινόμενο που λέγεται φανταστικός πόνος. Πραγματικά ένιωθα αφόρητο πόνο, παρ’ όλο που το πόδι μου, από το οποίο φαινόταν ότι προερχόταν ο πόνος, είχε αφαιρεθεί.
Κατόπιν, προγραμματίστηκε να υποβληθώ σε χημειοθεραπεία. Μια παρενέργεια αυτής της θεραπείας είναι η μείωση του αριθμού των ερυθρών και των λευκών αιμοσφαιρίων καθώς και των αιμοπεταλίων, τα οποία είναι ζωτικά για την πήξη του αίματος. Αυτό σήμαινε ότι μια καινούρια ομάδα γιατρών έπρεπε να ενημερωθεί για την άρνησή μου να δεχτώ μεταγγίσεις αίματος. Ξανά η Επιτροπή Νοσοκομείων επικοινώνησε με τους υπευθύνους, και οι γιατροί συμφώνησαν να μου χορηγήσουν τη θεραπεία χωρίς αίμα.
Μετά τη χημειοθεραπεία ακολούθησαν οι συνηθισμένες παρενέργειες—έπεσαν τα μαλλιά μου, είχα ναυτία, εμετούς και κατάθλιψη. Επίσης με είχαν ενημερώσει ότι οι πιθανότητες να πάθω εγκεφαλική αιμορραγία ήταν 35 τοις εκατό. Δεν κρατήθηκα και ρώτησα κάποιον από τους γιατρούς από τι θα πέθαινα—από τον καρκίνο ή από τη χημειοθεραπεία.
Στη συνέχεια, οι γιατροί είπαν ότι δεν μπορούσαν να μου χορηγήσουν τη δεύτερη δόση χημειοθεραπείας χωρίς να ανεβάσουν πρώτα τον αιματοκρίτη μου με μια μετάγγιση αίματος. Κάποιος γιατρός μού είπε θυμωμένα ότι, αν περνούσε από το χέρι του, θα με νάρκωνε και θα μου έβαζε αίμα. Του είπα ότι προκειμένου να μην αφήσω να συμβεί κάτι τέτοιο, θα σταματούσα εντελώς τη χημειοθεραπεία. Ο γιατρός εξέφρασε θαυμασμό για τη σταθερή μου στάση.
Συμφώνησα να πάρω ερυθροποιητίνη για να ανεβεί ο αιματοκρίτης μου. Αφού μου τη χορήγησαν, ο αιματοκρίτης μου ανέβηκε. Έπειτα μου χορηγούσαν τη χημειοθεραπεία ενδοφλεβίως για αρκετές μέρες. Βρισκόμουν ξαπλωμένος εκεί και αναρωτιόμουν: ‘Θα είναι άραγε αυτή η δόση που θα μου προξενήσει εγκεφαλική αιμορραγία;’ Ευτυχώς, ακολούθησα όλη τη φαρμακευτική αγωγή χωρίς καταστροφικές συνέπειες.
Πριν από την εγχείρησή μου, ήταν τακτική του νοσοκομείου να διώχνει τα άτομα που δεν δέχονταν μετάγγιση αίματος. Αλλά αυτή η τακτική άλλαξε. Μάλιστα, την επομένη της εγχείρησής μου, ο χειρουργός μου έκανε άλλη μια επέμβαση χωρίς να χρησιμοποιήσει αίμα, και αυτή τη φορά ο ασθενής δεν ήταν Μάρτυρας του Ιεχωβά! Τώρα αρκετοί γιατροί σε εκείνο το νοσοκομείο συνεργάζονται στενά με την Επιτροπή Νοσοκομείων και έχουν συμφωνήσει να δέχονται ασθενείς οι οποίοι θέλουν αναίμακτη χειρουργική.
Προσαρμόζομαι στους Περιορισμούς
Έχω διδαχτεί τις οδούς του Θεού από τότε που ήμουν παιδί. Είμαι σίγουρος ότι αυτό με βοήθησε να μείνω προσκολλημένος στις Γραφικά βασισμένες πεποιθήσεις μου στη διάρκεια εκείνου του έκτακτου ιατρικού περιστατικού. Ωστόσο, τελευταία είμαι πολύ στενοχωρημένος επειδή δεν μπορώ να κάνω όσα θα ήθελα στην υπηρεσία του Θεού. Μίλησα για τα αισθήματά μου σε ένα θείο μου, ο οποίος είναι Χριστιανός πρεσβύτερος. Ο θείος μού υπενθύμισε ότι ακόμα και ο απόστολος Παύλος είχε εκείνο που αποκαλούσε ‘αγκάθι στη σάρκα του’, και ότι αυτό δεν του επέτρεπε να υπηρετεί τον Θεό στο βαθμό που θα ήθελε. Αλλά ο Παύλος έκανε ό,τι μπορούσε. (2 Κορινθίους 12:7-10) Τα λόγια του θείου μου με βοήθησαν πάρα πολύ.
Πρόσφατα, μου πήραν μέτρα για τεχνητό πόδι. Ελπίζω ότι αυτό θα με βοηθήσει να αποδίδω πιο εκτεταμένη υπηρεσία στον Θεό μας, τον Ιεχωβά. Είμαι ευγνώμων που διατήρησα καλή συνείδηση στη διάρκεια του έκτακτου ιατρικού περιστατικού το οποίο αντιμετώπισα. Είμαι βέβαιος ότι, αν παραμείνω πιστός, ο Ιεχωβά θα με ανταμείψει με ένα υγιές σώμα και αιώνια ζωή σε μια παραδεισένια γη, όπου ο πόνος και τα παθήματα δεν θα υπάρχουν πια.—Αποκάλυψη 21:3, 4.—Όπως το αφηγήθηκε ο Σάμιουελ Βίλα Ουγκάρτε.