Παρθενία—Γιατί;

«ΤΟ ΔΟΓΜΑ της παρθενίας»—έτσι αποκαλεί ο Ράνταλ Μπάλμερ, επίκουρος καθηγητής θεολογίας στο Κολέγιο Μπάρναρντ/Πανεπιστήμιο Κολούμπια, τη φαινομενικά αυξανόμενη τάση μεταξύ των εφήβων να αναβάλλουν τη σεξουαλική δραστηριότητα ώσπου να μεγαλώσουν.

Δεν προκαλεί έκπληξη το ότι μεγάλο μέρος της προτροπής για σεξουαλική αποχή προέρχεται από θρησκευτικές οργανώσεις. «Αλλά η υποκινούσα δύναμη που βρίσκεται πίσω από το δόγμα της παρθενίας είναι κοσμική, όχι θρησκευτική», επισημαίνει ο Δρ Μπάλμερ. «Το πραγματικό κίνητρο για τη διατήρηση της παρθενίας είναι ο φόβος—όχι ο φόβος της θεϊκής ανταπόδοσης, αλλά ο φόβος των θανατηφόρων ασθενειών». Έτσι, αντιπαραβάλλει «το δόγμα της Παρθένου Μαρίας», το οποίο παρουσίαζε την αποχή ως θρησκευτικό ιδεώδες, με το σημερινό «δόγμα της παρθενίας», το οποίο παρουσιάζει την αποχή περισσότερο ως ζήτημα υγείας.

«Το γεγονός ότι ο φόβος κάποιων ασθενειών υποκινεί την ηθική είναι ένα λυπηρό σχόλιο για την κατάσταση της θρησκείας στη δεκαετία του 1990», συνεχίζει ο Δρ Μπάλμερ. «Οι θρησκευτικοί ηγέτες, που επιθυμούν τόσο να μη θίξουν κανέναν, έχουν παρουσιάσει μια ανώδυνη ηθική, για να μην πούμε μια ανύπαρκτη ηθική. Έτσι επαφίεται στους επιστήμονες και στους υπεύθυνους σε θέματα δημόσιας υγείας να συμβουλέψουν τους εφήβους για το πώς να διάγουν τη σεξουαλική τους ζωή».

Αλλά δεν συμβαίνει το ίδιο με τους γνήσιους Χριστιανούς. Πάρτε για παράδειγμα τον Τσαντ, έναν έφηβο που ανατράφηκε ως Μάρτυρας του Ιεχωβά. Ένα κορίτσι πλησίασε τον Τσαντ και του έπιασε την κουβέντα. Αλλά σύντομα έγινε φανερό ότι δεν ήθελε μόνο να μιλήσει. «Ξαφνικά το κατάλαβα», λέει ο Τσαντ. «Δεν μπορούσα να απογοητεύσω τον Ιεχωβά. Έχοντας στο νου μου τη σκέψη ότι πρέπει να ευαρεστώ πάντοτε τον Ιεχωβά, της είπα πως έπρεπε να φύγω».

Σαν τον Τσαντ, πολλοί νεαροί Μάρτυρες του Ιεχωβά διατηρούν καλές ηθικές αρχές όχι μόνο χάριν της καλής υγείας αλλά πρωτίστως για να ευαρεστούν τον Δημιουργό τους, τον Ιεχωβά Θεό. Δεν είναι ο φόβος για τις ασθένειες αυτό που υποκινεί την ηθική τους. Απεναντίας, αυτοί οι νεαροί ακολουθούν τη συμβουλή του εδαφίου Εκκλησιαστής 12:1: «Ενθυμού τον Πλάστην σου εν ταις ημέραις της νεότητός σου».