Πώς να Αντιμετωπίσετε τις Συνέπειες

ΕΝΩ ήταν ξαπλωμένος στο κρεβάτι ενός νοσοκομείου με παράλυτα άκρα, ο Γκίλμπερτ ρώτησε το γιατρό του: «Θα μπορέσω να χρησιμοποιήσω ξανά το χέρι μου και το πόδι μου;» Ο Γκίλμπερτ πήρε την εξής απάντηση-πρόκληση: «Όσο πιο σκληρά προσπαθήσεις, τόσο περισσότερο και τόσο γρηγορότερα θα επανέλθεις». Αποκρίθηκε: «Είμαι έτοιμος!» Η φυσιοθεραπεία σε συνδυασμό με τη θετική στάση τον οδήγησαν, ενώ ήταν 65 ετών, από την αναπηρική καρέκλα σε περιπατητήρα, κατόπιν σε μπαστούνι και τελικά πίσω στην εργασία του.

«Τα περισσότερα σημερινά προγράμματα αποκατάστασης μετά το εγκεφαλικό υποστηρίζουν την άποψη ότι, αν υποστεί βλάβη μια περιοχή του εγκεφάλου, άλλα κέντρα του εγκεφάλου μπορούν να αναλάβουν το ρόλο του πληγωμένου ιστού. Ένας σκοπός της θεραπείας είναι από τη μια να αναπτύξει τις δυνατότητες αυτών των κέντρων που δεν συμμετέχουν και από την άλλη να δώσει το ερέθισμα για να μπορέσει ο εγκέφαλος να αναδιοργανωθεί και να προσαρμοστεί», δηλώνουν οι ερευνητές Βάινερ, Λι και Μπελ. Ωστόσο, η ανάρρωση καθορίζεται και από άλλους παράγοντες, όπως είναι η θέση και η σοβαρότητα του εγκεφαλικού, η γενική υγεία του ατόμου, η ποιότητα της ιατρικής περίθαλψης και η υποστήριξη των άλλων.

Υποστήριξη από την Οικογένεια και τους Φίλους

Η Έρικα συμμετείχε σε ασκήσεις αποκατάστασης τρία χρόνια, μαθαίνοντας να περπατάει και να χρησιμοποιεί το δεξί της χέρι για να αναπληρώσει το ανάπηρο αριστερό της χέρι. Λέει τι της έδωσε δύναμη για να αντιμετωπίσει αυτή την κατάσταση: «Το σπουδαιότερο ήταν ότι ο σύζυγός μου και οι φίλοι μου έμειναν αφοσιωμένοι σε εμένα. Το ότι γνώριζα πως με αγαπούσαν μου έδινε δύναμη, και όταν με ενθάρρυναν να μην παραιτηθώ αυτό ήταν κίνητρο για εμένα».

Τα μέλη της οικογένειας γίνονται συμμέτοχοι στη διαδικασία ανάρρωσης των αγαπημένων τους. Χρειάζεται να κάνουν ερωτήσεις στο ιατρικό προσωπικό και να παρατηρούν πώς εφαρμόζονται διάφορες θεραπείες που ίσως πρέπει να συνεχιστούν στο σπίτι ώστε να μη χαθεί η πρόοδος που έχει ήδη σημειωθεί. Η υπομονή, η καλοσύνη, η κατανόηση και η στοργή που δείχνουν συγγενείς και φίλοι παρέχουν ένα ασφαλές συναισθηματικό περιβάλλον στο οποίο οι ασθενείς μπορούν να μάθουν ξανά ανάγνωση και γραφή και να ανακτήσουν άλλες ικανότητες απαραίτητες για την καθημερινή ζωή.

Προσπαθώντας να ισορροπήσει ανάμεσα στο να πιέζει τη σύζυγό του την Έλεν και στο να την παραχαϊδεύει, ο Τζον εργάστηκε σκληρά για να τη βοηθήσει στις ασκήσεις και στη φυσιοθεραπεία. Περιγράφει ως εξής τις προσπάθειες της οικογένειάς του: «Δεν αφήναμε την Έλεν να βυθιστεί στην αυτολύπηση. Μερικές φορές ήμασταν αυστηροί στις εργασίες που της αναθέταμε, αλλά πάντοτε παρακολουθούσαμε τους περιορισμούς της και τη βοηθούσαμε. Είναι πιο ευαίσθητη τώρα, γι’ αυτό προσπαθώ να μην της προξενώ άγχος».

Καθώς η Έλεν μάθαινε ξανά να μιλάει με τη βοήθεια ενός λογοθεραπευτή, ο Τζον τη βοηθούσε. «Το να κάνουμε πράγματα μαζί ήταν ένα μέσο ενθάρρυνσης, έτσι διαβάζαμε την Αγία Γραφή μεγαλόφωνα ο ένας στον άλλον, πράγμα που τη βοήθησε να βελτιώσει την ομιλία της. Επίσης, σιγά σιγά στην αρχή, βγαίναμε στη διακονία, μια και είμαστε Μάρτυρες του Ιεχωβά. Με αυτόν τον τρόπο η Έλεν μπορούσε να μεταδίδει σε άλλους την ελπίδα που έχουμε για το μέλλον. Αυτό από μόνο του ήταν θεραπεία για την Έλεν». Μέσα σε τρία χρόνια, η Έλεν είχε σημειώσει μεγάλη πρόοδο.

Η ενθάρρυνση και η δύναμη που μπορούν να δώσουν οι φίλοι ποτέ δεν πρέπει να υποτιμούνται, επειδή αυτοί μπορούν να επηρεάσουν τρομερά την ανάρρωση ενός επιζώντος από εγκεφαλικό. Το ιατρικό περιοδικό Εγκεφαλικό (Stroke) ανέφερε ότι τα υψηλότερα «επίπεδα κοινωνικής υποστήριξης διαπιστώθηκε πως προμήνυαν ταχύτερο ρυθμό ανάρρωσης και μεγαλύτερη συνολική βελτίωση στις λειτουργίες, ακόμη και σε ασθενείς με πιο βαρύ εγκεφαλικό».

Ο Μπέρνι εκτίμησε πάρα πολύ την υποστήριξη που του παρείχαν οι φίλοι του. Μας θυμίζει: «Οι επισκέψεις φίλων είναι ζωτικές για να αντιμετωπίσεις το εγκεφαλικό. Μια φωνή γεμάτη συμπάθεια και μια στοργική στάση ανεβάζουν το ηθικό. Μολονότι δεν χρειάζεται να ασχολείται κάποιος συνέχεια με την αναπηρία του ατόμου, η αναγνώριση οποιασδήποτε βελτίωσης είναι πολύ ενθαρρυντική». Τι θα μπορούσαμε να κάνουμε όλοι εμείς για να υποστηρίξουμε εκείνους που αντιμετωπίζουν τα επακόλουθα ενός εγκεφαλικού; «Να προσφέρετε μερικά λουλούδια», προτείνει ο Μπέρνι, «ή να αναφέρετε μια σκέψη από την Αγία Γραφή ή κάποια εμπειρία. Εμένα με βοήθησε πολύ αυτό».

Η Μέλβα, μια ηλικιωμένη που επέζησε από εγκεφαλικό, διαπίστωσε ότι το να προσεύχεται κάποιος από τους πνευματικούς αδελφούς της μαζί της ήταν υποβοηθητικό. Ο Γκίλμπερτ επίσης το συστήνει αυτό, εξηγώντας: «Όταν προσεύχεσαι μαζί με κάποιον δείχνεις ότι ενδιαφέρεσαι πραγματικά». Ο Πίτερ, του οποίου η όραση εξασθένησε εξαιτίας του εγκεφαλικού, το εκτιμάει όταν οι άλλοι κατανοούν τους περιορισμούς του και αφιερώνουν χρόνο για να του διαβάζουν.

Μια άλλη χειρονομία αγάπης είναι να βοηθάτε το άτομο να πηγαινοέρχεται στα προγράμματα αποκατάστασης. Κάτι που επίσης είναι απαραίτητο είναι να βεβαιωθείτε ότι το σπίτι του ατόμου που έχει πέσει θύμα εγκεφαλικού είναι ασφαλές. Η πτώση είναι μια συνεχής απειλή όταν υπάρχει πρόβλημα στην ισορροπία. Ο Γκίλμπερτ, για παράδειγμα, εκτίμησε την καλοσυνάτη βοήθεια φίλων που, μεταξύ άλλων, τοποθέτησαν μια λαβή στο ντους του για ασφάλεια.

Μάθετε να Παρέχετε Υποστήριξη

Οι αλλαγές στη διάθεση και η αυξημένη τάση για κλάματα μπορεί να κάνουν το θύμα του εγκεφαλικού να ντρέπεται, και να αναστατώνουν τους παρατηρητές που ίσως να μην ξέρουν πώς να αντιδράσουν. Ωστόσο, μαθαίνοντας να παρέχουν υποστήριξη, οι φίλοι μπορεί να διασώσουν ένα θύμα εγκεφαλικού από την απομόνωση η οποία διαφορετικά ίσως να είναι η κατάληξη. Συνήθως, το ξέσπασμα σε κλάματα γίνεται λιγότερο συχνό. Αλλά όταν το άτομο αρχίζει να κλαίει, να μένετε ήρεμοι στο πλευρό του, λέγοντας ό,τι θα θέλατε να ακούσετε εσείς αν αντιστρέφονταν οι ρόλοι σας.

Πάνω από όλα, καλλιεργήστε θεϊκή αγάπη για αυτούς των οποίων οι διαταραχές ίσως έχουν αλλάξει την προσωπικότητα που ξέρατε κάποτε. Εκείνοι καταλαβαίνουν πώς αισθάνεστε, και αυτό, με τη σειρά του, επηρεάζει το πώς αντιδρούν απέναντί σας. Η Έρικα συστήνει: «Ίσως ποτέ να μην είμαι το ίδιο άτομο ξανά. Αλλά κανένας δεν πρέπει να το απαιτεί αυτό από κάποιο θύμα εγκεφαλικού. Οι συγγενείς και οι φίλοι θα πρέπει να μάθουν να αγαπούν το άτομο όπως είναι. Αν ψάξουν προσεκτικά στην προσωπικότητά του, θα ανακαλύψουν ότι οι πιο ελκυστικές ιδιότητες του παρελθόντος υπάρχουν ακόμη».

Ο αυτοσεβασμός πέφτει χαμηλά όταν κάποιος δεν μπορεί να μιλήσει ή να γίνει κατανοητός. Προσπαθώντας να μιλάνε με εκείνους που πάσχουν από διαταραχές της ομιλίας, οι φίλοι μπορούν να τους διαβεβαιώνουν για την αξία τους. Ο Τακάσι δηλώνει: «Αυτά που σκέφτομαι και αυτά που νιώθω στην καρδιά μου δεν έχουν αλλάξει. Ωστόσο, οι άλλοι τείνουν να με αποφεύγουν επειδή δεν μπορούν να συνομιλήσουν κανονικά μαζί μου. Μου είναι δύσκολο να πλησιάζω τους ανθρώπους, αλλά όταν κάποιος έρχεται και μου μιλάει, αυτό αποτελεί τεράστια ενθάρρυνση και με κάνει πάρα πολύ ευτυχισμένο!»

Ακολουθούν μερικές οδηγίες οι οποίες μπορούν να βοηθήσουν όλους εμάς να υποστηρίζουμε και να ενθαρρύνουμε εκείνους που πάσχουν από διαταραχές της ομιλίας.

Τα περισσότερα εγκεφαλικά δεν επηρεάζουν τη νοημοσύνη. Οι περισσότεροι επιζώντες από εγκεφαλικό έχουν διαύγεια πνεύματος, μολονότι μπορεί να είναι δύσκολο να καταλάβετε την ομιλία τους. Ποτέ μην τους μιλάτε περιφρονητικά ούτε να τους μιλάτε σαν να είναι μωρά. Να τους φέρεστε με αξιοπρέπεια.

Να ακούτε υπομονετικά. Ίσως χρειάζονται χρόνο για να ανασυντάξουν μια σκέψη ή για να ολοκληρώσουν μια λέξη, φράση ή πρόταση. Να θυμάστε, ο ακροατής που ενδιαφέρεται περισσότερο δεν είναι ανυπόμονος.

Μην προσποιείστε ότι καταλαβαίνετε αν δεν καταλαβαίνετε. Παραδεχτείτε ευγενικά: «Συγνώμη. Δεν μπορώ να καταλάβω. Ας ξαναδοκιμάσουμε αργότερα».

Να μιλάτε αργά και καθαρά, με φυσιολογικό τόνο φωνής.

Να χρησιμοποιείτε μικρές προτάσεις και οικείες λέξεις.

Να χρησιμοποιείτε ερωτήσεις που απαντιούνται με ναι ή όχι και να ενθαρρύνετε το άτομο να απαντήσει. Να θυμάστε ότι ίσως να μην μπορεί να καταλάβει τα λόγια σας.

Φροντίστε να μην ακούγονται θόρυβοι στο βάθος.

Πώς να το Αντιμετωπίσετε με τη Στοργική Υποστήριξη του Ιεχωβά

Ενώ είναι σημαντικό να γνωρίζετε την αιτία του εγκεφαλικού σας, εφόσον αυτό σας δίνει τη δυνατότητα να ενεργήσετε και να μειώσετε τον κίνδυνο μελλοντικών εγκεφαλικών, είναι επίσης σημαντικό να ελέγξετε το φόβο που το συνοδεύει. Η Έλεν αφηγείται: «Τα λόγια του Θεού στο εδάφιο Ησαΐας 41:10 με παρηγορούν ιδιαίτερα. Εκεί ο Θεός αναφέρει: “Μη φοβάσαι, γιατί εγώ είμαι μαζί σου. Μην ατενίζεις γύρω σου, γιατί εγώ είμαι ο Θεός σου. Θα σε ενδυναμώσω. Μάλιστα θα σε βοηθήσω. Ναι, θα σε κρατήσω γερά με το δεξί μου χέρι της δικαιοσύνης”. Ο Ιεχωβά έχει γίνει πολύ πραγματικός για εμένα, και αυτό με βοηθάει να μη φοβάμαι».

Η Αγία Γραφή βοηθάει και τον Άναντ να αντιμετωπίζει την απόγνωση που νιώθει: «Μου δίνει εξαιρετική υποστήριξη, καθώς διαρκώς με ανανεώνει και με αναζωογονεί». Το πρόβλημα του Χιρογιούκι ήταν πώς θα μπορούσε να ωφεληθεί από τις Γραφές εφόσον δεν μπορούσε να συγκεντρωθεί. Ο ίδιος λέει: «Βρήκα παρηγοριά ακούγοντας τα βιβλία της Αγίας Γραφής σε κασέτες».

Ο απόστολος Παύλος δήλωσε: «Όταν είμαι αδύναμος, τότε είμαι δυνατός». (2 Κορινθίους 12:10) Το πνεύμα του Ιεχωβά ήταν αυτό που βοήθησε τον Παύλο να επιτελέσει ό,τι δεν μπορούσε να κάνει από μόνος του. Αυτοί που επιζούν από εγκεφαλικό μπορούν επίσης να βασίζονται στον Ιεχωβά για πνευματική δύναμη. Η Έρικα εξηγεί: «Όταν είμαστε υγιείς και κάνουμε τα πάντα με τις δικές μας δυνάμεις, ίσως να μη δίνουμε πολλές ευκαιρίες στον Ιεχωβά για να μας βοηθήσει. Αλλά η αναπηρία μου μού έδωσε τη δυνατότητα να ενισχύσω τη σχέση μου μαζί Του με έναν πολύ ιδιαίτερο τρόπο».

Αυτοί που Παρέχουν Φροντίδα Βρίσκουν Υποστήριξη

Αυτοί που παρέχουν φροντίδα χρειάζονται υποστήριξη στον κρίσιμο ρόλο τους. Πού μπορούν να στραφούν για υποστήριξη; Η οικογένεια είναι ένα μέρος στο οποίο μπορούν να βρουν αυτή την υποστήριξη. Το κάθε μέλος έχει ανάγκη να μοιράζεται το φορτίο της παροχής φροντίδας. Η Γιόσικο λέει πώς της παρείχαν συναισθηματική υποστήριξη οι γιοι της: «Άκουγαν τα προβλήματά μου σαν να ήταν δικά τους». Τα μέλη της οικογένειας χρειάζεται να βρουν όλες τις διαθέσιμες πληροφορίες για να μάθουν πώς να φροντίζουν το θύμα του εγκεφαλικού και επίσης πώς να αντιμετωπίζουν τις αλλαγές στην προσωπικότητα του αγαπημένου τους προσώπου.

Ποιος άλλος μπορεί να υποστηρίξει αυτούς που παρέχουν φροντίδα; Ο Ντέιβιντ και η οικογένειά του ζήτησαν βοήθεια για τον Βίκτορ από την πνευματική τους οικογένεια μέσα στην εκκλησία των Μαρτύρων του Ιεχωβά: «Αυτοί ανταποκρίθηκαν στην ανάγκη μας. Μερικές φορές έρχονται και κοιμούνται στο σπίτι μας με βάρδιες για να προσέχουν τον Βίκτορ όλο το βράδυ αντί για εμάς».

Κάθε άτομο που παρέχει φροντίδα έχει ανάγκη να νιώθει τη θερμή αγάπη και την υποστήριξη της πνευματικής του οικογένειας. Αλλά μερικοί ίσως το βρίσκουν δύσκολο να ζητήσουν βοήθεια. Η Χαρούκο εξηγεί: «Συχνά μου λένε: “Αν χρειάζεσαι οποιαδήποτε βοήθεια, μη διστάσεις να μας το πεις”. Αλλά ξέροντας πόσο πολυάσχολοι είναι όλοι, διστάζω να ζητήσω βοήθεια. Θα ήμουν πολύ ευγνώμων αν οι άλλοι προσφέρονταν να βοηθήσουν με συγκεκριμένους τρόπους: “Μπορώ να σε βοηθήσω στο καθάρισμα. Ποια μέρα σε βολεύει;” “Μπορώ να κάνω τα ψώνια σου· θα ήθελες να περάσω από το σπίτι σου τώρα;”»

Η σύζυγος του Κένζι έπαθε εγκεφαλικό· ωστόσο, εκείνος μπορούσε να της παράσχει τη φροντίδα που χρειαζόταν. Διαπίστωσε ότι με την προσευχή μπορούσε να ρίξει όλα τα βάρη του στον Ιεχωβά. Τελικά, η σύζυγός του έχασε την ικανότητά της να μιλάει, και από τότε ο Κένζι δεν έχει μια σύντροφο με την οποία να μπορεί να συζητάει. Αλλά διαβάζει την Αγία Γραφή καθημερινά. Αυτός λέει: «Μου θυμίζει την τρυφερή φροντίδα του Ιεχωβά για εκείνους που έχουν συντετριμμένο πνεύμα, και αυτό δεν με έχει αφήσει να νιώσω κατάθλιψη και μοναξιά».

Το να βασιζόμαστε στο πνεύμα του Ιεχωβά μπορεί να βοηθήσει όταν φαίνεται ότι κοντεύουμε να καταρρακωθούμε συναισθηματικά. Η Γιόσικο, η οποία αντιμετωπίζει την αλλαγή της προσωπικότητας του συζύγου της και τα ξεσπάσματα θυμού που έχει μετά το εγκεφαλικό, αφηγείται: «Μερικές φορές ήθελα να φωνάξω με όλη μου τη δύναμη. Εκείνες τις στιγμές προσευχόμουν πάντοτε στον Ιεχωβά, και το πνεύμα του μου έδινε ειρήνη». Εκτιμώντας την οσιότητα του Ιεχωβά προς την ίδια, αυτή δεν αφήνει τίποτα να παρεμποδίσει το Χριστιανικό τρόπο ζωής της. Παρακολουθεί τακτικά τις Χριστιανικές συναθροίσεις, συμμετέχει στη διακονία και κάνει προσωπική μελέτη της Αγίας Γραφής. «Όταν κάνω το μέρος μου», λέει η Γιόσικο, «ξέρω ότι ο Ιεχωβά δεν θα με εγκαταλείψει ποτέ».

Όταν υπεισέρχονται οι ανησυχίες, ο Ιεχωβά βρίσκεται πάντοτε στο πλευρό σας για να σας ακούσει. Η Μιντόρι, της οποίας ο σύζυγος επέζησε από εγκεφαλικό, βρίσκει παρηγοριά στο γεγονός ότι, συμβολικά, ο Ιεχωβά έχει βάλει όλα τα δάκρυα που έχυσε στο «ασκί» του. (Ψαλμός 56:8) Θυμάται τα λόγια του Ιησού: «Ποτέ μην ανησυχήσετε για την επόμενη ημέρα». Η ίδια λέει: «Αποφάσισα να κάνω υπομονή ώσπου να έρθει ο νέος κόσμος».—Ματθαίος 6:31-34.

Αντιμετώπιση Σοβαρών Περιορισμών

Είναι αλήθεια ότι μερικοί βλέπουν εξαιρετικά αποτελέσματα στην προσπάθειά τους για αποκατάσταση, άλλοι όμως έχουν μικρή μόνο επιτυχία στο να ανακτήσουν τις ικανότητες που είχαν πριν από το εγκεφαλικό. Τι μπορεί να βοηθήσει τους τελευταίους να αντιμετωπίσουν τη δυσκολία τού να αποδεχτούν τους περιορισμούς τους, όσο σοβαροί και μακροχρόνιοι και αν είναι;

Ο Μπέρνι, ο οποίος έχασε μεγάλο μέρος της κινητικότητάς του από εγκεφαλικό, απαντάει: «Η χαρά που μου δίνει η ελπίδα μου για αιώνια ζωή στην παραδεισένια γη που θα γίνει πραγματικότητα και η προσευχή στον ουράνιο Πατέρα μου, τον Ιεχωβά, με βοήθησαν να αποδεχτώ τους περιορισμούς μου με ηρεμία».

Αυτή η ελπίδα βοήθησε την Έρικα και το σύζυγό της, τον Γκέοργκ, να αποδεχτούν τους περιορισμούς της και να συνεχίζουν να απολαμβάνουν τη ζωή. Ο Γκέοργκ εξηγεί: «Έχουμε την υπόσχεση του Θεού για πλήρη γιατρειά κάποια μέρα. Έτσι, δεν επικεντρώνουμε την προσοχή μας στην αναπηρία. Φυσικά, κάνουμε ό,τι μπορούμε για την υγεία της Έρικας. Αλλά μπορείς να μάθεις να ζεις με τον ατελή μυϊκό συντονισμό και να επικεντρώνεις την προσοχή σου σε πιο θετικά πράγματα».—Ησαΐας 33:24· 35:5, 6· Αποκάλυψη 21:4.

Σε περιπτώσεις όπου η αποκατάσταση είναι πολύ περιορισμένη, η υποστήριξη συγγενών και φίλων είναι ακόμη πιο καθοριστική. Αυτοί μπορούν να βοηθήσουν το θύμα να αντιμετωπίσει την κατάσταση ώσπου να έρθει ο καιρός του Θεού να γιατρέψει όλα τα προβλήματα υγείας.

Η γνώση ότι υπάρχει μεγαλειώδες μέλλον για τα θύματα του εγκεφαλικού και τις οικογένειές τους όταν η υγεία θα αποκατασταθεί τους δίνει τη δυνατότητα να τα βγάζουν πέρα με τη ζωή μέρα με τη μέρα. Έτσι μπορούν να περιμένουν υπομονετικά την ανακούφιση από όλα τα παθήματα, στο νέο κόσμο του Θεού που θα έρθει σύντομα. (Ιερεμίας 29:11· 2 Πέτρου 3:13) Στο μεταξύ, όλοι όσοι στρέφονται στον Ιεχωβά μπορούν να είναι βέβαιοι ότι ακόμη και τώρα αυτός θα τους βοηθάει και θα τους υποστηρίζει καθώς αντιμετωπίζουν τις αναπηρίες που επιφέρει το εγκεφαλικό.—Ψαλμός 33:22· 55:22.

[Πρόταση που τονίζεται στη σελίδα 12]

Οι συγγενείς και οι φίλοι μπορούν να βοηθήσουν το θύμα να αντιμετωπίσει την κατάσταση ώσπου να έρθει ο καιρός του Θεού να γιατρέψει όλα τα προβλήματα υγείας

[Πλαίσιο/Εικόνα στη σελίδα 10]

ΠΡΟΛΗΨΗ ΤΟΥ ΕΓΚΕΦΑΛΙΚΟΥ

«Ο ΚΑΛΥΤΕΡΟΣ τρόπος για να αντιμετωπίσετε το εγκεφαλικό είναι να προσπαθήσετε να το προλάβετε», δηλώνει ο Δρ Ντέιβιντ Λιβάιν. Και ο υπ’ αριθμόν ένα παράγοντας που συνδέεται με τα περισσότερα εγκεφαλικά είναι η υπέρταση.

Πολλοί μπορούν να ελέγξουν την υπέρταση με μια δίαιτα πλούσια σε κάλιο και φτωχή σε αλάτι, κορεσμένα λίπη και χοληστερίνη. Η μείωση της κατανάλωσης αλκοόλ μπορεί επίσης να παίξει σημαντικό ρόλο. Ένα τακτικό πρόγραμμα άσκησης κατάλληλο για την ηλικία και τη φυσική κατάσταση του καθενός μπορεί να βοηθήσει να φύγουν τα περιττά κιλά, πράγμα που στη συνέχεια μπορεί να μειώσει την πίεση του αίματος. Ίσως χρειαστεί φαρμακευτική αγωγή—υπό την επίβλεψη γιατρού, επειδή υπάρχει μια μεγάλη ποικιλία διαθέσιμων φαρμάκων.

Η καρωτιδική αρτηριοπάθεια στενεύει την κύρια οδό παροχής αίματος στον εγκέφαλο και είναι ένας βασικός παράγοντας εγκεφαλικού. Ανάλογα με το βαθμό της απόφραξης, μπορεί να συστηθεί κάποια επέμβαση γνωστή ως καρωτιδική ενδαρτηριεκτομή για να καθαρίσει τις αποφραγμένες αρτηρίες. Μελέτες έχουν δείξει ότι εκείνοι που παρουσίαζαν συμπτώματα και είχαν σοβαρή στένωση αρτηριών ωφελήθηκαν από τη χειρουργική επέμβαση σε συνδυασμό με ιατρική θεραπεία. Ωστόσο, μπορεί να υπάρξουν προβλήματα από την επέμβαση, και έτσι αυτό το ενδεχόμενο πρέπει να εξεταστεί προσεκτικά.

Η καρδιοπάθεια μπορεί να αυξήσει τον κίνδυνο εγκεφαλικού. Η κολπική μαρμαρυγή (ακανόνιστος καρδιακός ρυθμός), η οποία μπορεί να προκαλέσει το σχηματισμό θρόμβων αίματος που κινούνται προς τον εγκέφαλο, μπορεί να αντιμετωπιστεί με αντιπηκτικά. Άλλα καρδιακά προβλήματα μπορεί να χρειάζονται εγχείρηση και φαρμακευτική αγωγή ώστε να μειωθεί ο κίνδυνος εγκεφαλικού. Ο διαβήτης ευθύνεται για μεγάλο ποσοστό των εγκεφαλικών, και έτσι ο έλεγχός του βοηθάει στην πρόληψη του εγκεφαλικού.

Οι παροδικές ισχαιμικές προσβολές είναι σαφείς προειδοποιήσεις πιθανής εμφάνισης εγκεφαλικού. Φροντίστε να μην τις αγνοήσετε. Επισκεφτείτε το γιατρό σας και ασχοληθείτε με την υποβόσκουσα αιτία, επειδή αυτές οι προσβολές πολλαπλασιάζουν τον κίνδυνο εγκεφαλικού.

Ένας υγιής, μετρημένος τρόπος ζωής μπορεί να συμβάλει πολύ στην πρόληψη του εγκεφαλικού. Η ισορροπημένη διατροφή και η τακτική άσκηση καθώς και η ελάχιστη κατανάλωση αλκοόλ και το να κόψει κάποιος το κάπνισμα μπορούν να βοηθήσουν να παραμείνουν υγιείς οι αρτηρίες και ίσως μάλιστα να προωθήσουν υγιείς αλλαγές σε αρτηρίες που έχουν ήδη υποστεί βλάβη. Σύμφωνα με διάφορες μελέτες, η αύξηση της κατανάλωσης φρέσκων φρούτων, λαχανικών και δημητριακών έχει βοηθήσει να μειωθεί ο κίνδυνος εγκεφαλικού.