Ανασφάλεια—Μια Παγκόσμια Ασθένεια
ΑΙΣΘΑΝΕΣΤΕ κατά καιρούς ότι η ζωή σας και το επίπεδο διαβίωσής σας απειλούνται και χαρακτηρίζονται από αβεβαιότητα; Δεν είστε οι μόνοι. Εκατομμύρια άνθρωποι αισθάνονται το ίδιο. Η ανασφάλεια, η οποία δεν περιορίζεται από εθνικούς, θρησκευτικούς ή κοινωνικούς φραγμούς, εξαπλώνεται σαν ασθένεια προσβάλλοντας ανθρώπους από τη Μόσχα ως το Μανχάταν.
Όταν η ζωή μας είναι ανασφαλής, τότε, σύμφωνα με κάποιο λεξικό, «μας διακατέχει ο φόβος και η ανησυχία». Η ανησυχία είναι ένα συναισθηματικό βάρος που προκαλεί άγχος, το οποίο μπορεί να βλάψει την υγεία μας. Αλλά γιατί αισθανόμαστε ανήσυχοι και ανασφαλείς;
Ανησυχίες στην Ευρώπη
Μέσα στα πλαίσια της Ευρωπαϊκής Ένωσης (ΕΕ), ο 1 στους 6 ανθρώπους ζει κάτω από το επίπεδο της φτώχειας, 18 εκατομμύρια είναι άνεργοι και αμέτρητοι άλλοι ζουν με το φόβο ότι θα χάσουν την εργασία τους. Σε αρκετές χώρες της ΕΕ, οι γονείς είναι τρομοκρατημένοι από την απειλή που συνιστούν για τα παιδιά τους οι παιδεραστές. Σε κάποια χώρα της ΕΕ, 2 στους 3 ανθρώπους ανησυχούν για την απειλή του εγκλήματος. Άλλοι κάτοικοι της ΕΕ αισθάνονται όλο και μεγαλύτερη αναστάτωση εξαιτίας των βανδαλισμών, της τρομοκρατίας και της μόλυνσης.
Η ζωή και τα μέσα για τη συντήρησή της κινδυνεύουν, όχι μόνο εξαιτίας αυτών των κοινωνικών αποκλίσεων, αλλά και εξαιτίας διαφόρων φυσικών καταστροφών. Παραδείγματος χάρη, το 1997 και το 1998 καταρρακτώδεις βροχές, κατολισθήσεις λάσπης και ανεμοστρόβιλοι σάρωσαν διάφορα τμήματα των Ηνωμένων Πολιτειών. Το 1997 πλημμύρες έπληξαν την Κεντρική Ευρώπη όταν υπερχείλισαν οι ποταμοί Όντερ και Νάισε. Σύμφωνα με το πολωνικό εβδομαδιαίο περιοδικό Πολίτικα (Polityka), τα νερά κάλυψαν τεράστιες εκτάσεις αγροτικών περιοχών, καθώς επίσης 86 πόλεις και κωμοπόλεις και γύρω στα 900 χωριά. Περίπου 50.000 σπιτικά έχασαν τις σοδειές τους και σχεδόν 50 άτομα έχασαν τη ζωή τους. Και οι κατολισθήσεις λάσπης που σημειώθηκαν στις αρχές του 1998 σκότωσαν δεκάδες ανθρώπους στη νότια Ιταλία.
Ζήτημα Προσωπικής Ασφάλειας
Αλλά δεν μας δίνονται διαβεβαιώσεις ότι η ζωή είναι πιο ασφαλής από όσο ήταν πριν από δέκα χρόνια; Δεν έφερε το τέλος του Ψυχρού Πολέμου μια ύφεση όσον αφορά τις ένοπλες δυνάμεις; Ναι, η εθνική ασφάλεια ίσως έχει βελτιωθεί. Η προσωπική ασφάλεια, όμως, επηρεάζεται από τα όσα συμβαίνουν στο σπίτι και στο δρόμο. Αν χάσουμε την εργασία μας ή αν υποψιαζόμαστε ότι κάποιος ληστής ή παιδεραστής καραδοκεί έξω από την πόρτα μας, τότε, άσχετα με το πόσα όπλα έχουν αποσυναρμολογηθεί, αισθανόμαστε ανήσυχοι και ανασφαλείς.
Πώς αντιμετωπίζουν μερικοί άνθρωποι την αβεβαιότητα της ζωής; Κάτι ακόμη πιο σπουδαίο: Υπάρχει τρόπος να γίνει η ζωή του καθενός—περιλαμβανομένης και της δικής σας—ασφαλής σε μόνιμη βάση; Αυτά τα σημεία θα εξεταστούν στα επόμενα δύο άρθρα.
[Ευχαριστίες για την προσφορά της εικόνας στη σελίδα 3]
UN PHOTO 186705/J. Isaac
[Ευχαριστίες για την προσφορά της εικόνας στη σελίδα 3]
FAO photo/B. Imevbore