Η Άποψη της Αγίας Γραφής

Η Αξία που Έχουν οι Στιγμές Μοναξιάς

ΣΕ ΜΙΑ περίπτωση ο Ιησούς «ανέβηκε ιδιαιτέρως στο βουνό για να προσευχηθεί. Αν και είχε περάσει η ώρα, αυτός ήταν εκεί μόνος». (Ματθαίος 14:23) Σε μια άλλη περίπτωση, «όταν ξημέρωσε βγήκε έξω και πήγε σε κάποιον ερημικό τόπο». (Λουκάς 4:42) Αυτά τα εδάφια πιστοποιούν ότι ο Ιησούς Χριστός επιζητούσε και θεωρούσε πολύτιμες τις στιγμές μοναξιάς που κατά καιρούς περνούσε.

Η Αγία Γραφή αναφέρει και άλλα παραδείγματα ανθρώπων οι οποίοι, όπως ο Ιησούς, θεωρούσαν πολύτιμες τις στιγμές μοναξιάς. Μέσα στη μοναξιά της νύχτας ο ψαλμωδός έκανε στοχασμούς για το μεγαλείο του Μεγαλειώδους Δημιουργού του. Επίσης, μόλις ο Ιησούς Χριστός άκουσε τα νέα σχετικά με το θάνατο του Ιωάννη του Βαφτιστή, πήγε «σε κάποιον ερημικό τόπο για απομόνωση».—Ματθαίος 14:13· Ψαλμός 63:6.

Σήμερα, με το θορυβώδη και ταραγμένο σύγχρονο τρόπο ζωής, οι στιγμές μοναξιάς, είτε είναι αποτέλεσμα των περιστάσεων είτε αποτελούν επιλογή του ατόμου, δεν είναι από τα πρώτα πράγματα που επιδιώκει κάποιος. Θυμάστε πότε ήταν η τελευταία φορά που περάσατε μερικές στιγμές μόνος; Μια παντρεμένη νεαρή είπε: «Ποτέ δεν έμεινα μόνη στη ζωή μου».

Αλλά είναι οι στιγμές μοναξιάς πραγματικά απαραίτητες; Αν ναι, πώς μπορούν να χρησιμοποιηθούν οι ώρες ησυχίας με επωφελή και αναζωογονητικό τρόπο; Και τι ρόλο παίζει η ισορροπία στην αναζήτηση μοναξιάς;

Στιγμές Μοναξιάς—Γιατί Έχουν Αξία;

Η Αγία Γραφή μάς λέει για έναν άνθρωπο του Θεού κατά την αρχαιότητα, τον Ισαάκ, ο οποίος επιζητούσε στιγμές μοναξιάς «στον αγρό . . . την ώρα που βράδιαζε». Γιατί; «Για να κάνει στοχασμούς», λέει το εδάφιο. (Γένεση 24:63) Σύμφωνα με ένα λεξικό, το ρήμα στοχάζομαι σημαίνει «σκέφτομαι βαθιά ή ήρεμα». «Υποδηλώνει μια σοβαρή και μακρά περίοδο συγκέντρωσης». Αυτός ο απερίσπαστος στοχασμός θα πρέπει να βοήθησε τον Ισαάκ να σκεφτεί καθαρά, να οργανώσει τις σκέψεις του και να αξιολογήσει τις προτεραιότητές του, καθόσον επρόκειτο να αναλάβει βαριές ευθύνες.

Ένας ειδικός σε θέματα ψυχικής υγείας δηλώνει πως, με την προϋπόθεση ότι η “μοναξιά παραμένει μέσα σε κάποια όρια, η απουσία των άλλων καθιστά εφικτή την ταξινόμηση των σκέψεων, την καλύτερη συγκέντρωση”. Πολλοί βεβαιώνουν ότι αυτό μπορεί να είναι ανανεωτικό, τονωτικό και υγιές.

Μεταξύ των επιθυμητών καρπών του στοχασμού είναι το βάθος του χαρακτήρα και η αυτοσυγκράτηση, ιδιότητες που βοηθούν κάποιον να μιλάει και να ενεργεί με διάκριση, πράγμα που με τη σειρά του συμβάλλει στις αρμονικές σχέσεις μεταξύ των ανθρώπων. Για παράδειγμα, κάποιος που μαθαίνει πώς να στοχάζεται μπορεί επίσης να μάθει πότε να σωπαίνει. Αντί να μιλάει βιαστικά, σκέφτεται εκ των προτέρων τις πιθανές επιπτώσεις των λόγων του. «Είδες άνθρωπο που βιάζεται να μιλήσει;» ρωτάει ο θεόπνευστος Βιβλικός συγγραφέας. Κατόπιν λέει: «Περισσότερη ελπίδα υπάρχει για κάποιον άφρονα παρά για αυτόν». (Παροιμίες 29:20) Ποιο είναι το αντίδοτο για μια τέτοια απερίσκεπτη χρήση της γλώσσας; Η Αγία Γραφή λέει: «Η καρδιά του δικαίου στοχάζεται για να απαντήσει».—Παροιμίες 15:28· παράβαλε Ψαλμός 49:3.

Για τον Χριστιανό, ο γαλήνιος στοχασμός συνδυαζόμενος με στιγμές μοναξιάς είναι ένας ζωτικός παράγοντας για την ανάπτυξη πνευματικής ωριμότητας. Σχετικά είναι τα εξής λόγια του αποστόλου Παύλου: «Να στοχάζεσαι αυτά τα πράγματα· να είσαι απορροφημένος σε αυτά, για να είναι η πρόοδός σου φανερή σε όλους».—1 Τιμόθεο 4:15.

Χρησιμοποιήστε τις Στιγμές Μοναξιάς για να Πλησιάσετε Περισσότερο τον Θεό

Ένας Άγγλος συγγραφέας είπε: «Η μοναξιά είναι η αίθουσα ακρόασης του Θεού». Μερικές φορές, ο Ιησούς ένιωθε την ανάγκη να αποτραβηχτεί από τους συνανθρώπους του και να εισέλθει στην παρουσία του Θεού μόνος. Ένα τέτοιο παράδειγμα περιγράφεται στην Αγία Γραφή: «Νωρίς το πρωί, ενώ ήταν ακόμη σκοτάδι, σηκώθηκε, βγήκε έξω και έφυγε για έναν ερημικό τόπο και εκεί άρχισε να προσεύχεται».—Μάρκος 1:35.

Στους Ψαλμούς γίνεται επανειλημμένα αναφορά στο στοχασμό που περιστρέφεται γύρω από τον Θεό. Απευθυνόμενος στον Ιεχωβά, ο Βασιλιάς Δαβίδ είπε: «Κάνω στοχασμούς για εσένα». Παρόμοια είναι και η σκέψη που κρύβουν τα λόγια του Ασάφ: «Θα στοχάζομαι όλες σου τις ενέργειες, και την πολιτεία σου θα κάνω μέλημά μου». (Ψαλμός 63:6· 77:12) Έτσι, το να αναλογιζόμαστε τις ιδιότητες και την πολιτεία του Θεού φέρνει πλούσιες ανταμοιβές. Αυξάνει την εκτίμησή μας για τον Θεό, δίνοντάς μας τη δυνατότητα να τον πλησιάσουμε περισσότερο.—Ιακώβου 4:8.

Χρειάζεται Μετριοπάθεια

Φυσικά, η αναζήτηση μοναξιάς θα πρέπει να χαρακτηρίζεται από μετριοπάθεια. Η μοναξιά θα μπορούσε να περιγραφτεί ως ένα μέρος που είναι αναζωογονητικό να το επισκέπτεσαι αλλά επικίνδυνο να μένεις. Το να απομονώνει κάποιος τον εαυτό του υπερβολικά συγκρούεται με τη βασική ανθρώπινη ανάγκη για συντροφιά, επικοινωνία και εκδήλωση αγάπης. Επιπλέον, η απομόνωση μπορεί να αποτελέσει έδαφος για την ανάπτυξη των ζιζανίων της ανοησίας και της ιδιοτέλειας. Η Γραφική παροιμία προειδοποιεί: «Εκείνος που απομονώνεται θα επιζητεί τη δική του ιδιοτελή επιθυμία· θα στρέφεται ενάντια σε κάθε πρακτική σοφία». (Παροιμίες 18:1) Για να είμαστε ισορροπημένοι ως προς την επιδίωξη απομόνωσης, πρέπει να αναγνωρίζουμε τους κινδύνους που εμπερικλείει.

Σαν τον Ιησού και άλλους πνευματικούς άντρες των Βιβλικών χρόνων, οι Χριστιανοί σήμερα θεωρούν πολύτιμες τις στιγμές μοναξιάς. Είναι αλήθεια ότι, με τόσο πολλές ευθύνες και έγνοιες, το να βρει κάποιος το χρόνο και την ευκαιρία για να στοχαστεί μόνος μπορεί να είναι δύσκολο. Ωστόσο, όπως συμβαίνει με όλα τα πράγματα που έχουν πραγματική αξία, πρέπει να εξαγοράζουμε «τον εύκαιρο χρόνο». (Εφεσίους 5:15, 16) Τότε, όπως και ο ψαλμωδός, θα μπορούμε να λέμε: «Τα λόγια του στόματός μου και ο στοχασμός της καρδιάς μου ας είναι ευάρεστα ενώπιόν σου, Ιεχωβά».—Ψαλμός 19:14.