Ματιές στον Κόσμο

Προειδοποίηση για την Τύφλωση

«Πάνω από 200.000 Καναδοί έχουν γλαύκωμα και μόνο οι μισοί το ξέρουν», λέει η εφημερίδα Δε Πρινς Τζορτζ Σίτιζεν. Το γλαύκωμα, που αποτελεί κύρια αιτία τύφλωσης, καταστρέφει σταδιακά τα νευρικά κύτταρα στο πίσω μέρος του ματιού. Το αποτέλεσμα είναι βαθμιαία απώλεια της περιφερικής όρασης, ενώ η κεντρική όραση δεν επηρεάζεται παρά μόνο στα τελικά στάδια της ασθένειας. Πολλοί ασθενείς δεν πηγαίνουν στο γιατρό επειδή δεν νιώθουν πόνο και επειδή μπορούν ακόμα να οδηγούν, να διαβάζουν και να κάνουν τις περισσότερες δουλειές. Σύμφωνα με την Καναδική Εταιρία Ερευνών για το Γλαύκωμα, μεγαλύτερο κίνδυνο διατρέχουν οι ηλικιωμένοι, όσοι έχουν οικογενειακό ιστορικό γλαυκώματος, οι μαύροι άνω των 40 ετών και όσοι έχουν υψηλή ενδοφθάλμια πίεση. «Αν κατορθώσουμε να πείσουμε τους ανθρώπους που κινδυνεύουν σοβαρά να πάνε στο γιατρό, θα έχουμε κερδίσει τη μισή μάχη», είπε η Δρ Νίρου Γκούπτα, διευθύντρια της μονάδας γλαυκώματος του Νοσοκομείου Σεντ Μάικλ στο Τορόντο. «Η ουσία είναι ότι η έγκαιρη διάγνωση και η θεραπεία μπορεί να σώσουν την όραση».

Ο Θόρυβος της Πόλης Κατά του Γλυκού Ύπνου

Σύμφωνα με το ιταλικό Υπουργείο Περιβάλλοντος, στη διάρκεια της ημέρας, πάνω από 40 εκατομμύρια Ιταλοί—περίπου το 72 τοις εκατό του πληθυσμού—εκτίθενται σε εξαιρετικά υψηλά επίπεδα θορύβου. Ανάμεσα στις πιθανές συνέπειες της παρατεταμένης έκθεσης σε τέτοιο θόρυβο είναι η ταχυκαρδία, οι μεταβολές στην αρτηριακή πίεση και στην αναπνευστική ικανότητα, καθώς επίσης η γαστρίτιδα και η ναυτία, παρατηρεί η εφημερίδα Κοριέρε ντέλα Σέρα. Στις μεγαλουπόλεις, ο θόρυβος από την κυκλοφορία παρεμποδίζει το φυσιολογικό ύπνο. Τα νυχτερινά επίπεδα θορύβου μπορεί να ξεπερνούν τα 70 ντεσιμπέλ, ελαττώνοντας ίσως το βαθύ ύπνο και τα όνειρα. Η Λουτσία Βεντούρι, επιστημονική διευθύντρια της ιταλικής περιβαλλοντικής οργάνωσης Λεγκαμπιέντε, λέει: “Υπολογίζεται ότι καθένας από τους 18 εκατομμύρια ανθρώπους που ζουν σε μεγάλες αστικές περιοχές χάνει 30 λεπτά ύπνου κάθε βράδυ. Αυτό αντιστοιχεί με 22 νύχτες αγρύπνιας ανά άτομο ετησίως”.

Επαινείτε την Ευφυΐα ή την Προσπάθεια;

Πολλοί γονείς πιστεύουν ότι κάνει καλό στα παιδιά τους να τα επαινούν για την ευφυΐα τους. Ωστόσο, νέες έρευνες δείχνουν ότι αυτός ο έπαινος μπορεί στην πραγματικότητα να μειώσει τα κίνητρά τους και τις μελλοντικές επιδόσεις τους, όπως αναφέρει το Περιοδικό Κολούμπια, του Πανεπιστημίου Κολούμπια της Νέας Υόρκης. Σύμφωνα με την καθηγήτρια Κάρολ Ντουέκ, είναι πολύ καλύτερο να επαινείτε τα παιδιά για τη σκληρή τους εργασία, γιατί αυτό τα κάνει πιο ικανά να αντιμετωπίζουν τις προκλήσεις της ζωής. «Τα παιδιά που επαινούνται για την ευφυΐα τους ενδιαφέρονται περισσότερο για το πόσο έξυπνα φαίνονται, και συχνά, για χάρη της διάκρισης, θυσιάζουν την ευκαιρία να μάθουν κάτι σημαντικό», παρατηρεί η Ντουέκ. Από την άλλη μεριά, η έκθεση ανέφερε ότι τα παιδιά που επαινούνται για τις προσπάθειες και την επιμονή τους είναι πιθανότερο να ρίξουν το βάρος στη μάθηση και στην υπερπήδηση των αποτυχιών. «Έτσι, αυτά τα παιδιά, για χάρη της μάθησης, θυσιάζουν την ευκαιρία να φανούν έξυπνα», παρατηρεί η Ντουέκ. «Και δεν το βάζουν εύκολα κάτω επειδή δεν προσβάλλονται αν αποτύχουν».

Ιπτάμενοι Εμπρηστές

Τα κοράκια είναι οι ύποπτοι για δύο πυρκαγιές στο Καμάισι της Ιαπωνίας. Στην πρώτη περίπτωση, οι πυροσβέστες που πήγαν να σβήσουν μια φωτιά η οποία έκαιγε ξερόχορτα κοντά σε ένα νεκροταφείο βρήκαν αποδείξεις για την ενοχή των κορακιών. Η εφημερίδα Νίχον Κειζάι Σιμπούν εξηγεί: «Τα κοράκια πήραν τα γλυκά που υπήρχαν σε κάποιον τάφο, και αμέσως μετά ξέσπασε πυρκαγιά στην κατεύθυνση προς την οποία πέταξαν. Επίσης, μερικά από τα αρωματικά ξυλάκια που έκαιγαν στον τάφο είχαν χαθεί, ενώ κάποια κεριά που προφανώς είχαν πέσει από τα κοράκια βρέθηκαν στην εστία της πυρκαγιάς». Περίπου ένα χρόνο αργότερα, ανέφερε η εφημερίδα Ντέιλι Γιομιούρι, ξέσπασε πυρκαγιά σε μια βουνοπλαγιά στην ίδια περιοχή. Εκεί, κάποιος πυροσβέστης είδε ένα κοράκι να πετάει κρατώντας ένα φλεγόμενο χαρτόκουτο στο ράμφος του και κατόπιν να το ρίχνει στο κοντινό ποτάμι. Οι πυροσβέστες ανακάλυψαν άλλο ένα καμένο κουτί κοντά στην εστία της πυρκαγιάς. Πού είχαν βρει τα κοράκια τους πυρσούς τους αυτή τη φορά; Όπως αποδείχτηκε, κάποιος που έμενε εκεί κοντά έκαιγε άδεια κουτιά από πατατάκια στο μαγκάλι.

Επικίνδυνο να Είστε Οπλισμένοι

«Όσοι πέφτουν θύματα ληστείας μέσα στο αυτοκίνητό τους και οπλοφορούν έχουν τετραπλάσιες πιθανότητες να τους πυροβολήσουν από ό,τι εκείνοι που δεν οπλοφορούν», δηλώνει η εφημερίδα Δε Νατάλ Γουίτνες της Νότιας Αφρικής. Το δημοσίευμα προσθέτει ότι «τα θύματα που οπλοφορούσαν είχαν τετραπλάσιες πιθανότητες να τους κλέψουν το όπλο παρά να το χρησιμοποιήσουν». Μια έρευνα στα βιβλία συμβάντων των αστυνομικών τμημάτων έδειξε ότι οι επιτιθέμενοι πυροβόλησαν τα θύματά τους στο 12 τοις εκατό αυτών των ληστειών. Εντούτοις, το ποσοστό αυτό ανέβαινε κατακόρυφα στο 73 τοις εκατό όταν τα θύματα τραβούσαν όπλο για να αμυνθούν. Ο ερευνητής Άντονι Άλτμπεκερ συμπέρανε: «Ενώ το να οπλοφορείτε μπορεί να σας κάνει να νιώθετε πιο ασφαλείς, δεν σημαίνει ότι είστε και πιο ασφαλείς».

«Η Λεωφόρος των Χελωνών»

Κάθε Δεκέμβριο, 10.000 πράσινες χελώνες επιστρέφουν στο νησάκι Ασένσιον του Ατλαντικού Ωκεανού για να ζευγαρώσουν. Χρησιμοποιώντας δορυφορικά συστήματα εντοπισμού, Βρετανοί και Ιταλοί επιστήμονες ανακάλυψαν πρόσφατα τη «λεωφόρο των χελωνών» ανάμεσα στο νησί και στην περιοχή σίτισής τους κοντά στην παραλιακή βραζιλιάνικη πόλη Ρεσίφε, αναφέρει η εφημερίδα Δε Τάιμς του Λονδίνου. Στο τέλος της εφτάμηνης περιόδου αναπαραγωγής, όλες οι χελώνες ακολουθούν για τα πρώτα 300 χιλιόμετρα τον ίδιο δρόμο επιστροφής στη Βραζιλία. Κατόπιν οι δρόμοι τους χωρίζουν και κατευθύνονται προς διαφορετικούς τόπους σίτισης. Αλλά τι γίνονται τα μικρά χελωνάκια, τα οποία δεν είναι αρκετά δυνατά για να διανύσουν κολυμπώντας τα 2.000 χιλιόμετρα μέχρι τη Βραζιλία; Παρασύρονται από ωκεάνια ρεύματα στον Ατλαντικό και στην Καραϊβική, τρώγοντας μέδουσες και πλαγκτόν. Πιστεύεται ότι έπειτα από πέντε ή έξι χρόνια, επιστρέφουν στην περιοχή σίτισης στη Βραζιλία ακολουθώντας το καθένα τη δική του διαδρομή. Στη συνέχεια, σε ηλικία περίπου 20 ετών, ακολουθούν και αυτές την κολοσσιαία μεταναστευτική πορεία προς το νησί Ασένσιον για να αναπαραχθούν.

Και Άλλα Παιδιά-Στρατιώτες

«Υπολογίζεται ότι ο αριθμός των παιδιών που χρησιμοποιούνται στις εχθροπραξίες αυξήθηκε από 250.000 που ήταν πριν από δυο-τρία χρόνια σε 300.000 σήμερα», αναφέρει το έντυπο Μεσολαβητής της Μη Κυβερνητικής Διαμεσολαβητικής Υπηρεσίας των Ηνωμένων Εθνών. Τα παιδιά-στρατιώτες—μερικά μόλις οχτώ χρονών—συμμετέχουν τώρα σε 30 και πλέον συρράξεις σε όλο τον κόσμο. Σύμφωνα με τον Ολάρα Ουτουνού, τον Ειδικό Εκπρόσωπο του γενικού γραμματέα του Ο.Η.Ε. για τα Παιδιά και τις Ένοπλες Συρράξεις, «τα παιδιά εξαναγκάζονται να γίνουν πολεμικά εργαλεία, καθώς τα στρατολογούν ή τα απάγουν για να τα κάνουν παιδιά-στρατιώτες, υποχρεώνοντάς τα έτσι να εκφράζουν με βίαιο τρόπο τα μίση των ενηλίκων». Για να καταπολεμήσει την αύξηση των παιδιών-στρατιωτών, το Ταμείο των Ηνωμένων Εθνών για τα Παιδιά (UNICEF) υποστηρίζει μια πρόταση «με βάση την οποία πρέπει να ανέβει η ηλικία στράτευσης στα 18 χρόνια, και να χαρακτηριστεί έγκλημα πολέμου η στράτευση πριν από αυτή την ηλικία», λέει το έντυπο Γεγονότα και Αριθμοί—1998.

Οι Μεγαλύτερες Ηλικίες Χρησιμοποιούν το Ιντερνέτ

«Τα νεότερα δημογραφικά στοιχεία για το Διαδίκτυο δείχνουν ότι οι μεγάλοι [ηλικίας 50 ετών και άνω] χρησιμοποιούν το Ιντερνέτ περισσότερο από όσο πιστευόταν στο παρελθόν», αναφέρει η δημοσιογράφος Μαρία Σεμινέριο της εταιρίας ZDNet. Σύμφωνα με τον Τιμ Κομπ, πρόεδρο της οργάνωσης που διεξήγαγε την έρευνα, «αυτό αποδεικνύει ότι το Διαδίκτυο επικρατεί ολοένα και περισσότερο και δεν αποτελεί πλέον αποκλειστικότητα των τεχνολογικά ενημερωμένων». Για παράδειγμα, τουλάχιστον το 40 τοις εκατό των ενηλίκων άνω των 50 ετών στις Ηνωμένες Πολιτείες έχουν τώρα προσωπικό κομπιούτερ, και το 70 τοις εκατό από αυτούς υπολογίζεται ότι κάνουν «σερφ» στο Διαδίκτυο.

AIDS—Το «Πλέον Θανατηφόρο Λοιμώδες Νόσημα»

«Το AIDS είναι τώρα το πλέον θανατηφόρο λοιμώδες νόσημα στον κόσμο», παρατηρεί ο Πίτερ Πιο, διευθυντής του προγράμματος των Ηνωμένων Εθνών κατά του AIDS. Το περιοδικό Επιστήμη αναφέρει ότι, ανάμεσα στα θανατηφόρα νοσήματα, το AIDS κατείχε το 1997 την έβδομη θέση στον κόσμο. Ωστόσο, στη διάρκεια του 1998, ξεπέρασε όλα τα άλλα εκτός από τις ισχαιμικές καρδιοπάθειες, τα αγγειακά εγκεφαλικά επεισόδια και τις σοβαρές ασθένειες του κατώτερου αναπνευστικού συστήματος, που δεν ανήκουν στα λοιμώδη νοσήματα. Το AIDS αποτελεί επίσης την πιο θανατηφόρα νόσο στην Αφρική, ξεπερνώντας ακόμα και τα μη λοιμώδη νοσήματα. Στην Αφρική και μόνο, το AIDS αφαίρεσε κατά προσέγγιση 1.830.000 ζωές τον περασμένο χρόνο—διπλάσιες από ό,τι η ελονοσία, το δεύτερο κατά σειρά θανατηφόρο νόσημα σε αυτή την ήπειρο.

Αγχωμένες Μαμάδες—Αγχωμένα Μωρά

Το υψηλό επίπεδο άγχους της μέλλουσας μητέρας μπορεί να επηρεάσει αρνητικά τη ζωή του αγέννητου μωρού της, αναφέρει η καναδική εφημερίδα Νάσιοναλ Ποστ. Σύμφωνα με τον Πατίκ Γουάντουα της Ιατρικής Σχολής του Πανεπιστημίου του Κεντάκι, στο Λέξινγκτον του Κεντάκι, το περιβάλλον της μήτρας «διαμορφώνει την ανάπτυξη του μωρού, και όταν η μητέρα έχει πολύ άγχος αυτό μπορεί να κάνει το μωρό πιο ευάλωτο στις ασθένειες». Σύμφωνα με την έκθεση, οι αγχωμένες μαμάδες είναι επίσης «πιθανότερο να γεννήσουν πρόωρα μωρά». Ερευνητές στο Πανεπιστήμιο Κλέμσον της Νότιας Καρολίνας υποστηρίζουν ότι «οι ασκήσεις χαλάρωσης μπορούν να βοηθήσουν τις αγχωμένες έγκυες να μειώσουν την αρτηριακή τους πίεση, κάνοντας έτσι το περιβάλλον της μήτρας πιο υγιεινό».