Απαγωγές—Τα Βαθύτερα Αίτια
ΟΙ ΑΠΑΓΩΓΕΣ αποτελούν πλέον μια σύγχρονη μάστιγα. Ωστόσο, το ίδιο ισχύει και για τους φόνους, τους βιασμούς, τις κλοπές, την κακοποίηση παιδιών, ακόμα και για τις γενοκτονίες. Γιατί έχει γίνει η ζωή τόσο επικίνδυνη ώστε πολλές φορές οι άνθρωποι δεν τολμούν να βγουν από τα σπίτια τους τη νύχτα;
Τα βαθύτερα αίτια αυτής της επιδημίας της εγκληματικής δραστηριότητας, περιλαμβανομένων και των απαγωγών, σχετίζονται με βαθιά ριζωμένα ελαττώματα της ανθρώπινης κοινωνίας. Ξέρετε ότι σχεδόν πριν από 2.000 χρόνια η Αγία Γραφή προείπε την έλευση αυτών των επικίνδυνων καιρών; Σας παρακαλούμε εξετάστε όσα έχουν προειπωθεί στα εδάφια 2 Τιμόθεο 3:2-5.
«Οι άνθρωποι θα είναι φίλαυτοι, φιλάργυροι, αλαζόνες, υπερήφανοι, βλάσφημοι, ανυπάκουοι στους γονείς, αχάριστοι, χωρίς οσιότητα, άστοργοι, αδιάλλακτοι, συκοφάντες, χωρίς εγκράτεια, άγριοι, χωρίς αγάπη για την αγαθότητα, προδότες, πεισματάρηδες, φουσκωμένοι από υπερηφάνεια, άτομα που αγαπούν τις απολαύσεις μάλλον παρά τον Θεό, που έχουν μορφή θεοσεβούς αφοσίωσης, αλλά αποδεικνύονται ψευδείς ως προς τη δύναμή της».
Ίσως συμφωνείτε ότι αυτά τα λόγια που καταγράφηκαν πριν από πολύ καιρό περιγράφουν τέλεια τη σημερινή κατάσταση. Στη διάρκεια της δικής μας ζωής τα εξαχρειωτικά ελαττώματα της ανθρώπινης κοινωνίας έχουν πάρει πρωτοφανείς διαστάσεις. Το ενδιαφέρον είναι ότι η παραπάνω περιγραφή της αξιοθρήνητης ανθρώπινης συμπεριφοράς παρουσιάζεται στην Αγία Γραφή με τα εξής λόγια: «Στις τελευταίες ημέρες οι καιροί θα είναι κρίσιμοι, δύσκολοι στην αντιμετώπισή τους». (2 Τιμόθεο 3:1) Ας εξετάσουμε μόνο τρία από τα σημαντικότερα ελαττώματα της κοινωνίας, τα οποία έχουν συμβάλει στην επιδημία των απαγωγών.
Προβλήματα στην Επιβολή του Νόμου
«Επειδή η ποινή εναντίον ενός κακού έργου δεν εκτελείται γοργά, γι’ αυτό η καρδιά των γιων των ανθρώπων είναι μέσα τους πλήρως δοσμένη στο να κάνει το κακό».—Εκκλησιαστής 8:11.
Πολλές αστυνομικές αρχές δεν έχουν τους πόρους για να αντιμετωπίσουν την επιδημία της εγκληματικής δραστηριότητας. Έτσι, σε πολλές χώρες οι απαγωγές είναι ένα είδος εγκλήματος που αποδίδει. Το 1996, μόλις 2 τοις εκατό των Κολομβιανών απαγωγέων διώχθηκαν ποινικά. Το 1997 στο Μεξικό καταβλήθηκαν λύτρα αξίας τουλάχιστον 200 εκατομμυρίων δολαρίων (περ. 60 δισ. δρχ.). Μερικοί απαγωγείς στις Φιλιππίνες έχουν δεχτεί να πληρωθούν τα λύτρα με επιταγές.
Επιπλέον, η διαφθορά μέσα στις υπηρεσίες επιβολής του νόμου μερικές φορές εμποδίζει την αποτελεσματική καταπολέμηση του εγκλήματος. Ορισμένοι διοικητές επίλεκτων μονάδων κατά των απαγωγών στο Μεξικό, στην Κολομβία και σε πρώην σοβιετικές δημοκρατίες έχουν κατηγορηθεί και οι ίδιοι για απαγωγές. Ο πρόεδρος της Γερουσίας των Φιλιππίνων, Μπλας Όπλε, λέει στο περιοδικό Έζιαγουίκ (Asiaweek) ότι, σύμφωνα με τις επίσημες στατιστικές, στο 52 τοις εκατό των απαγωγών στις Φιλιππίνες εμπλέκονται αστυνομικοί ή στρατιωτικοί είτε εν ενεργεία είτε εν αποστρατεία. Λέγεται ότι κάποιος διαβόητος Μεξικανός απαγωγέας κρυβόταν πίσω από «ένα τείχος επίσημης προστασίας το οποίο εξασφάλιζε δωροδοκώντας αστυνομικούς και εισαγγελείς που υπηρετούσαν στις δημοτικές, πολιτειακές και ομοσπονδιακές αρχές».
Φτώχεια και Κοινωνική Αδικία
«Εγώ επέστρεψα για να δω όλες τις πράξεις καταδυνάστευσης που γίνονται κάτω από τον ήλιο, και ορίστε! τα δάκρυα των καταδυναστευμένων, οι οποίοι όμως δεν είχαν παρηγορητή· και στο πλευρό εκείνων που τους καταδυνάστευαν υπήρχε δύναμη».—Εκκλησιαστής 4:1.
Πολλοί άνθρωποι σήμερα βρίσκονται σε απελπιστική οικονομική και κοινωνική κατάσταση, και συχνά αυτοί είναι που διαπράττουν τις απαγωγές. Συνεπώς, σε έναν κόσμο όπου το χάσμα μεταξύ πλουσίων και φτωχών διαρκώς μεγαλώνει και οι πιθανότητες να κερδίσει κανείς χρήματα με έντιμο τρόπο συχνά σπανίζουν, οι απαγωγές θα εξακολουθήσουν να αποτελούν πειρασμό. Όσο θα υπάρχει καταπίεση, οι απαγωγές θα είναι ένας τρόπος αντεκδίκησης και επικέντρωσης της προσοχής σε μια κατάσταση που θεωρείται ανυπόφορη.
Απληστία και Έλλειψη Αγάπης
«Η φιλαργυρία είναι ρίζα κάθε είδους κακών πραγμάτων». (1 Τιμόθεο 6:10) «Εξαιτίας της αύξησης της ανομίας η αγάπη των περισσοτέρων θα ψυχρανθεί».—Ματθαίος 24:12.
Στο διάβα της ιστορίας, η φιλαργυρία έχει οδηγήσει τους ανθρώπους σε απεχθείς πράξεις. Και ίσως κανένα άλλο έγκλημα δεν εμπορευματοποιεί την ανθρώπινη οδύνη, τη λύπη και την απόγνωση σε τέτοιο βαθμό όσο η απαγωγή. Η απληστία—η φιλαργυρία—είναι εκείνη που ωθεί πολλά άτομα να κακοποιούν και να βασανίζουν έναν ξένο, και να θέτουν την οικογένειά του σε μια οδυνηρή δοκιμασία επί εβδομάδες, μήνες και, μερικές φορές, χρόνια.
Είναι σαφές ότι κάτι δεν πάει καθόλου καλά σε μια κοινωνία που δίνει έμφαση στα χρήματα και ποδοπατάει τις ανθρώπινες αξίες. Αναμφίβολα, αυτή η κατάσταση αποτελεί γόνιμο έδαφος για κάθε είδους εγκληματική δραστηριότητα, περιλαμβανομένων και των απαγωγών.
Μήπως αυτό σημαίνει ότι βρισκόμαστε στην περίοδο που η Αγία Γραφή αποκαλεί «τελευταίες ημέρες»; Αν ναι, τι θα σημάνει αυτό για τη γη και για εμάς; Υπάρχει κάποια λύση στα τρομερά προβλήματα που αντιμετωπίζει η ανθρωπότητα, στα οποία συγκαταλέγονται και οι απαγωγές;
[Πλαίσιο/Εικόνα στη σελίδα 8]
Δεν Είναι Κάτι Καινούριο
Από το 15ο αιώνα Π.Κ.Χ. ήδη, ο Μωσαϊκός Νόμος προέβλεπε τη θανατική ποινή για τους απαγωγείς. (Δευτερονόμιο 24:7) Ο Ιούλιος Καίσαρας απήχθη τον πρώτο αιώνα Π.Κ.Χ. για λύτρα, όπως και ο Ριχάρδος Α΄ ο Λεοντόκαρδος, βασιλιάς της Αγγλίας, το 12ο αιώνα Κ.Χ. Τα πιο υψηλά λύτρα που καταβλήθηκαν ποτέ ήταν οι 24 τόνοι χρυσού και ασημιού που έδωσαν οι Ίνκα στον Ισπανό κατακτητή Φρανθίσκο Πιθάρο για να απελευθερώσει τον αιχμάλωτο ηγέτη τους, τον Αταχουάλπα, το 1533. Παρ’ όλα αυτά, οι κονκισταδόρες τον στραγγάλισαν.
[Εικόνα στη σελίδα 9]
Παρ’ όλα τα μέσα που χρησιμοποιεί η αστυνομία, οι απαγωγές είναι διαδεδομένες