Ένα Βήμα από το Θάνατο
«Μερικές φορές ονειρεύομαι ότι έχω πάλι και τα δυο μου πόδια. . . . Πριν από χρόνια, όταν ήμουν πολύ μικρή, πήγα να παίξω με τις φίλες μου κοντά στο σπίτι μου. Ξαφνικά ακούστηκε ένα “ΜΠΑΜ” . . . Ολόκληρο το δεξί μου πόδι ανατινάχτηκε».—Σονγκ Κοσάλ, 12 ετών, Καμπότζη.
Καθημερινά, κατά μέσο όρο, περίπου 70 άνθρωποι ακρωτηριάζονται ή σκοτώνονται από νάρκες ξηράς. Τα περισσότερα θύματα δεν είναι στρατιώτες αλλά πολίτες—άντρες που βόσκουν ζώα, γυναίκες που κουβαλάνε νερό και παιδιά που παίζουν. Παραδείγματος χάρη, η οχτάχρονη Ρουκία, που εμφανίζεται στο εξώφυλλό μας, ακρωτηριάστηκε από μια νάρκη η οποία σκότωσε τους τρεις αδελφούς της και τη θεία της.
Η νάρκη ξηράς μπορεί να παραμείνει ενεργή επί 50 και πλέον χρόνια μετά την τοποθέτησή της. Συνεπώς, «είναι το μοναδικό όπλο που σκοτώνει περισσότερους ανθρώπους μετά τον τερματισμό των συγκρούσεων παρά στη διάρκειά τους», σχολιάζει το περιοδικό Δε Ντιφένς Μόνιτορ (The Defense Monitor). Κανείς δεν γνωρίζει πόσες νάρκες ξηράς έχουν τοποθετηθεί σε όλο τον κόσμο. Δεν είναι ασυνήθιστο να ακούμε για υπολογισμούς που ανεβάζουν τον αριθμό τους τουλάχιστον σε 60 εκατομμύρια. Είναι αλήθεια ότι πολλές νάρκες εξουδετερώνονται. Ωστόσο, ακόμη και πρόσφατα, το 1997, τα Ηνωμένα Έθνη ανέφεραν ότι «για κάθε νάρκη που απομακρύνεται τοποθετούνται άλλες 20. Το 1994, εξουδετερώθηκαν περίπου 100.000, ενώ οι επιπρόσθετες που τοποθετήθηκαν έφτασαν τα 2 εκατομμύρια».
Γιατί προτιμούν τις νάρκες ξηράς πολλοί σύγχρονοι πολέμαρχοι; Ποιο είναι το οικονομικό και κοινωνικό κόστος; Πώς επηρεάζονται οι επιζώντες; Θα απαλλαχτεί ποτέ ο πλανήτης μας από τις νάρκες;
[Ευχαριστίες για την προσφορά των εικόνων στη σελίδα 3]
© ICRC/David Higgs
Copyright Nic Dunlop/Panos Pictures