Η Γέφυρα του Πύργου—Πύλη για το Λονδίνο — ΔΙΑΔΙΚΤΥΑΚΗ ΒΙΒΛΙΟΘΗΚΗ της Σκοπιάς

Η Γέφυρα του Πύργου—Πύλη για το Λονδίνο

ΑΠΟ ΑΡΘΡΟΓΡΑΦΟ ΤΟΥ ΞΥΠΝΑ! ΣΤΗ ΒΡΕΤΑΝΙΑ

ΞΕΝΟΙ οι οποίοι δεν έχουν ταξιδέψει ποτέ στην Αγγλία την αναγνωρίζουν. Ετησίως, την επισκέπτονται χιλιάδες τουρίστες. Καθημερινά τη διασχίζουν κάτοικοι του Λονδίνου, ίσως δίχως να ρίχνουν ούτε μια ματιά ή χωρίς καν να σκέφτονται την προέλευσή της. Η Γέφυρα του Πύργου αποτελεί ένα από τα πιο γνωστά αξιοθέατα του Λονδίνου.

Η Γέφυρα του Πύργου, η οποία δεν πρέπει να συγχέεται με τη γειτονική Γέφυρα του Λονδίνου, σχετίζεται με τον κοντινό Πύργο του Λονδίνου. Το 1872, το Κοινοβούλιο της Αγγλίας εξέτασε ένα νομοσχέδιο με το οποίο επρόκειτο να εγκριθεί η κατασκευή μιας γέφυρας πάνω από τον Τάμεση. Παρά τις ενστάσεις που πρόβαλε ο κυβερνήτης του Πύργου, το Κοινοβούλιο αποφάσισε να υλοποιήσει αυτή την ιδέα για μια ακόμη διάβαση, με την προϋπόθεση ότι το σχέδιό της θα εναρμονιζόταν με την τεχνοτροπία του Πύργου. Η σημερινή Γέφυρα του Πύργου προέκυψε από εκείνη την επίσημη πρόταση.

Το 18ο και το 19ο αιώνα, αρκετές γέφυρες συνέδεαν τις όχθες του Τάμεση, με γνωστότερη την Παλιά Γέφυρα του Λονδίνου. Το 1750 εκείνη η γέφυρα εκτεινόταν από τη μια όχθη του ποταμού ως την άλλη πάνω σε σαθρά θεμέλια και προκαλούσε συμφόρηση στη διερχόμενη κυκλοφορία. Κάτω από αυτήν συνωστίζονταν πλοία από όλο τον κόσμο για να δέσουν στο πολυσύχναστο λιμάνι. Ήταν τόσο μεγάλη η συγκέντρωση πλοίων εκείνη την εποχή ώστε λεγόταν ότι κάποιος μπορούσε να περπατήσει πολλά χιλιόμετρα διασχίζοντας τα καταστρώματα των σκαφών που ήταν αγκυροβολημένα το ένα δίπλα στο άλλο.

Με την υποκίνηση του Σωματείου του Λονδίνου, ο αρχιτέκτονας Χόρας Τζόουνς πρότεινε να χτιστεί μια κρεμαστή γέφυρα γοτθικού ρυθμού πιο κάτω από τη Γέφυρα του Λονδίνου. Η γέφυρα αυτή θα παρείχε ελεύθερη διέλευση στα πλοία που θα ανέβαιναν τον Τάμεση κατευθυνόμενα δυτικά προς τις αποβάθρες. Το συγκεκριμένο σχέδιο περιλάμβανε ένα χαρακτηριστικό το οποίο πολλοί θεωρούσαν πρωτοποριακό.

Ξεχωριστή Σχεδίαση

Ο Τζόουνς είχε ταξιδέψει σε πολλά μέρη και οι μικρές κρεμαστές γέφυρες που ένωναν τα κανάλια στην Ολλανδία τού έδωσαν την ιδέα μιας ανυψούμενης γέφυρας με αντίβαρα. Η Γέφυρα του Πύργου σχεδιάστηκε με μοντέρνες κατασκευαστικές μεθόδους, χρησιμοποιώντας ατσάλινο σκελετό καλυμμένο με πέτρα, ενώ το διάσημο σήμερα σχήμα της γεννήθηκε στο σχεδιαστήριο της ομάδας του Τζόουνς.

Η Γέφυρα του Πύργου έχει δύο κύριους πύργους οι οποίοι ενώνονται ψηλά με δύο πεζογέφυρες σε ύψος 34 μέτρων πάνω από το οδόστρωμα και περίπου 42 μέτρων πάνω από το κατά μέσο όρο ψηλότερο σημείο στο οποίο φτάνουν τα νερά του ποταμού. Οι δρόμοι που ξεκινούν από κάθε όχθη του ποταμού καταλήγουν σε τμήματα της γέφυρας τα οποία κινούνται με αντίβαρα. Αυτά τα γιγάντια φύλλα της γέφυρας ζυγίζουν σχεδόν 1.200 τόνους το καθένα και ανοίγουν προς τα πάνω σχηματίζοντας γωνία 86 μοιρών. Πλοία χωρητικότητας έως και 10.000 τόνων μπορούν να περάσουν με ασφάλεια κάτω από τη γέφυρα.

Ενέργεια για τα Αντίβαρα

Η υδραυλική ενέργεια ήταν εκείνη που σήκωνε τα φύλλα με τα αντίβαρα, κινούσε τους ανελκυστήρες πεζών από το επίπεδο του δρόμου μέχρι τις πεζογέφυρες και έθετε σε λειτουργία ακόμη και τη σηματοδότηση. Ναι, το νερό χρησιμοποιούνταν για τη λειτουργία αυτής της γέφυρας! Παρείχε δε άφθονη ενέργεια—διπλάσια από την απαιτούμενη.

Κάτω από το νότιο άκρο της γέφυρας ήταν εγκατεστημένοι τέσσερις καυστήρες οι οποίοι, τροφοδοτούμενοι με γαιάνθρακα, παρήγαν ατμό σε πίεση μεταξύ 5 και 6 κιλών ανά τετραγωνικό εκατοστό και έθεταν σε κίνηση δύο τεράστιες αντλίες. Αυτές, με τη σειρά τους, απελευθέρωναν νερό με πίεση 60 κιλών ανά τετραγωνικό εκατοστό. Για να διατηρηθεί η ενέργεια που απαιτούνταν ώστε να ανυψωθούν τα φύλλα, έξι μεγάλοι συσσωρευτές αποθήκευαν το πεπιεσμένο νερό. Αυτοί τροφοδοτούσαν συνολικά οχτώ μηχανές οι οποίες έθεταν σε λειτουργία τα αντίβαρα. Μόλις ενεργοποιούνταν το σύστημα, τα φύλλα με τα αντίβαρα άνοιγαν προς τα πάνω στηριζόμενα στους άξονές τους που είχαν διάμετρο 50 εκατοστών. Χρειαζόταν μόνο ένα λεπτό για να φτάσουν στο ανώτατο ύψος τους.

Επίσκεψη στη Σύγχρονη Γέφυρα του Πύργου

Στις ημέρες μας ο ηλεκτρισμός έχει αντικαταστήσει τον ατμό. Όπως και τα προηγούμενα χρόνια, όμως, όταν η Γέφυρα του Πύργου ανοίγει, η κίνηση στους δρόμους σταματάει. Πεζοί, τουρίστες και άλλοι επισκέπτες θαυμάζουν τη λειτουργία της.

Ένας προειδοποιητικός ήχος ακούγεται, οι μπάρες κατεβαίνουν για να κλείσει ο δρόμος, το τελευταίο όχημα ολοκληρώνει τη διέλευσή του και οι ελεγκτές της γέφυρας δίνουν σήμα ότι δεν υπάρχει κανένα όχημα πάνω στη γέφυρα. Αθόρυβα, οι τέσσερις σύρτες που συνδέουν τα αντίβαρα ελευθερώνονται, και τα φύλλα της γέφυρας ανοίγουν προς τα πάνω. Τότε η προσοχή στρέφεται στον ποταμό. Είτε πρόκειται για ρυμουλκό είτε για κρουαζιερόπλοιο είτε για ιστιοφόρο, όλα τα μάτια ακολουθούν τη διέλευση του σκάφους. Ύστερα από μερικά λεπτά τα σήματα αλλάζουν. Τα φύλλα της γέφυρας κατεβαίνουν και οι μπάρες του δρόμου ανεβαίνουν. Ποδηλάτες σπεύδουν μπροστά από τα οχήματα που βρίσκονται σε αναμονή ώστε να διασχίσουν πρώτοι τη γέφυρα. Δευτερόλεπτα αργότερα, η Γέφυρα του Πύργου παραμένει ακινητοποιημένη μέχρι το επόμενο κάλεσμα που θα την αφυπνίσει.

Ο επισκέπτης που δείχνει ενδιαφέρον κάνει πολύ περισσότερα από το να παρακολουθεί απλώς αυτή τη συχνά επαναλαμβανόμενη σειρά γεγονότων. Μπαίνει μαζί με άλλους στον ανελκυστήρα και ανεβαίνει στο βόρειο πύργο για να θαυμάσει τις λεπτομέρειες της ιστορίας της γέφυρας που εκτίθενται επιμελώς με ηλεκτρονικά μέσα στην έκθεση «Η Εμπειρία της Γέφυρας του Πύργου». Τα επιτεύγματα της μηχανικής και η λαμπρή τελετή των εγκαινίων παρουσιάζονται με καλλιτεχνικές απεικονίσεις, ενώ αναπαραγωγές παλιών φωτογραφιών και οθόνες φέρνουν στο φως το θαύμα της Γέφυρας του Πύργου.

Οι ψηλές πεζογέφυρες επιτρέπουν στον επισκέπτη να απολαύσει υπέροχη θέα στον ορίζοντα του Λονδίνου. Δυτικά, ξεπροβάλλουν ο Καθεδρικός Ναός του Αγίου Παύλου και τα κτίρια των τραπεζών της οικονομικής περιοχής, ενώ στο βάθος φαίνεται ο πύργος του Ταχυδρομείου. Στα ανατολικά κάποιος θα ανέμενε να δει τις αποβάθρες, αλλά αυτές έχουν μετακινηθεί πιο κάτω προς τις εκβολές του ποταμού, μακριά από τη σύγχρονη μεγαλούπολη. Στη θέση τους υπάρχουν τα Ντόκλαντς, μια αστική περιοχή που αναπλάστηκε και εκπλήσσει με το καινοτόμο οικοδομικό της σχέδιο. Εντυπωσιακή, συναρπαστική και ενδιαφέρουσα—ναι, όλα αυτά περιγράφουν κατάλληλα τη θέα από αυτό το πασίγνωστο αξιοθέατο του Λονδίνου.

Όταν επισκεφτείτε το Λονδίνο, γιατί να μη ρίξετε μια διερευνητική ματιά σε αυτό το ιστορικό οικοδόμημα; Η επίσκεψή σας σε ένα τέτοιο αξιοθαύμαστο επίτευγμα μηχανικής θα σας μείνει αξέχαστη.

[Εικόνα στη σελίδα 16]

Μία από τις δύο ατμοκίνητες αντλίες που κάποτε παρείχαν ενέργεια στις μηχανές

[Ευχαριστίες]

[Εικόνα στη σελίδα 16, 17]

Τα δύο φύλλα της γέφυρας φτάνουν στο ανώτατο ύψος τους σε λιγότερο από ένα λεπτό

[Ευχαριστίες]

[Ευχαριστίες για την προσφορά της εικόνας στη σελίδα 15]