Κεφάλαιο 19
Θα Λατρεύετε τον Θεό με τον ΔΙΚΟ ΤΟΥ Τρόπο;
ΣΤΙΣ «έσχατες ημέρες» προλέγει η Αγία Γραφή, οι άνθρωποι θα ήταν «φίλαυτοι, . . . αλαζόνες, υπερήφανοι, . . . έχοντες μεν μορφήν ευσεβείας ηρνημένοι δε την δύναμιν αυτής». (2 Τιμόθεον 3:1-5) Δεν περιγράφεται εδώ ωραία αυτό που βλέπουμε γύρω μας;
2 Ναι, σε κάθε τομέα της ζωής οι άνθρωποι ενεργούν μ’ έναν τρόπο που λέει, «πρώτα ο Εαυτός μου»—έτσι συμπεριφέρονται όταν κάνουν ψώνια ή όταν οδηγούν αυτοκίνητο, στον τρόπο που ντύνονται και φτιάχνονται και στο είδος του χορού που χορεύουν. Αλλά όλα αυτά δεν έφεραν πραγματική ευτυχία.
3 Πολλοί βλέπουν ακόμη και τη θρησκεία ανάλογα με το τι οι ίδιοι θέλουν ή με τις ανάγκες που αυτοί έχουν. Τι μεγάλο λάθος! Δεν είμαστε εμείς εκείνοι που θα πούμε πώς πρέπει να λατρεύεται ο Θεός. Σαν Δημιουργός και Ζωοδότης, ο Ιεχωβά, είναι εκείνος που θα πει πώς πρέπει να λατρεύεται. (Ρωμαίους 9:20, 21) Και αυτό που απαιτεί από μας είναι για το καλό μας. Φέρνει ικανοποίηση τώρα και προσηλώνει το νου και την καρδιά μας στα θαυμάσια πράγματα που μας έχει ετοιμάσει για το μέλλον.—Ησαΐας 48:17.
4 Ο Ιεχωβά δεν φορτώνει τους Χριστιανούς με άχρηστες τελετουργίες ούτε επιβάλλει άσκοπους περιορισμούς. Αλλά ο Θεός γνωρίζει ότι η συνέχιση της ζωής εξαρτάται από μια καλή σχέση μ’ αυτόν, και ότι έχουμε ανάγκη να ζούμε σύμφωνα με τους κανόνες του και να δείχνουμε ενδιαφέρον για τους άλλους για να βρούμε αληθινή απόλαυση στη ζωή. Όταν εμείς λατρεύουμε τον Θεό με τον τρόπο που εκείνος θέλει, η ζωή γίνεται πιο ευχάριστη και αποκτά νόημα.
ΝΑ ΕΝΕΡΓΟΥΜΕ ΣΥΜΦΩΝΑ ΜΕ ΤΟ ΘΕΛΗΜΑ ΤΟΥ ΘΕΟΥ
5 Ο Νώε είναι ένα έξοχο παράδειγμα ανθρώπου που συμμορφώθηκε με το θέλημα του Θεού. Η Βίβλος λέει: «Ο Νώε ήτο άνθρωπος δίκαιος, τέλειος μεταξύ των συγχρόνων αυτού· μετά του Θεού περιεπάτησεν ο Νώε». Αφού ο Θεός του έδωσε οδηγίες να κατασκευάσει μια πελώρια κιβωτό για τη σωτηρία μερικών ανθρώπων, «έκαμεν ο Νώε κατά πάντα όσα προσέταξεν εις αυτόν ο Θεός· ούτως έκαμε.» (Γένεσις 6:9, 22) Ενεργώντας σύμφωνα με το θέλημα του Θεού ο Νώε έσωσε τη ζωή του καθώς και τη ζωή της οικογένειάς του που έμεινε κοντά του γιατί τον δέχτηκε σαν προφήτη του Θεού πάνω στη γη.—2 Πέτρου 2:5.
6 Άλλος ένας άνθρωπος που ακολούθησε την οδό του Θεού ήταν ο Αβραάμ. Ο Θεός του είπε να εγκαταλείψει την πατρίδα του. Εσείς θα υπακούατε; «Και υπήγεν ο Άβραμ καθώς είπεν προς αυτόν ο Κύριος,» αν και δεν γνώριζε πού πήγαινε. (Γένεσις 12:4· Εβραίους 11:8) Επειδή ενεργούσε πιστά σύμφωνα με το θέλημα του Θεού, ο Αβραάμ θεωρήθηκε «φίλος του Ιεχωβά».—Ιακώβου 2:23· Ρωμαίους 4:11.
ΝΑ ΕΙΜΑΣΤΕ ΜΕ ΤΟ ΛΑΟ ΤΟΥ ΘΕΟΥ
7 Αργότερα ο Θεός αποφάσισε να πολιτευθεί με μια μεγάλη ομάδα, το έθνος Ισραήλ. Οι Ισραηλίτες έγιναν «εις αυτόν λαός εκλεκτός, παρά πάντα τα έθνη τα επί της γης». (Δευτερονόμιον 14:2) Βέβαια, κάθε Ισραηλίτης έπρεπε να προσεύχεται στον Θεό και να έχει μια στενή, προσωπική σχέση μαζί του. Αλλά έπρεπε επίσης ν’ αναγνωρίζουν ότι ο Θεός καθοδηγούσε μια σύναξη ανθρώπων· έπρεπε να ακολουθούν τον τρόπο λατρείας που καθοριζόταν στο νόμο του Θεού γι’ αυτούς σαν λαό. Έτσι μπορούσαν να απολαμβάνουν την προστασία και την ευλογία που προμήθευε ο Θεός γι’ αυτή τη σύναξη. (Δευτερονόμιον 28:9-14) Σκεφθείτε τι προνόμιο ήταν να είναι κανείς μέρος εκείνου του λαού που ο Παντοδύναμος αποκαλούσε «λαόν μου Ισραήλ».—2 Σαμουήλ 7:8.
8 Τι θα πούμε για τους μη Ισραηλίτες που ήθελαν να λατρεύουν τον αληθινό Θεό; Αυτοί οι άνθρωποι αποτελούσαν ένα «μέγα πλήθος σύμμικτον,» που διάλεξαν να πάνε μαζί με τον Ισραήλ όταν ο Μωυσής οδήγησε το έθνος έξω από την Αίγυπτο. (Έξοδος 12:38) Αν ήσαστε στην Αίγυπτο, μήπως θα νομίζατε ότι θα μπορούσατε να παραμείνετε εκεί και να λατρεύετε τον Θεό μόνος σας με τον δικό σας τρόπο;
9 Και όταν ακόμη ο Ισραήλ εγκαταστάθηκε στην υποσχεμένη Γη, οι ξένοι που αναγνώριζαν τον Ιεχωβά και ήθελαν να τον λατρεύουν, μπορούσαν να το κάνουν αυτό. Αλλά, έπρεπε να εκτιμήσουν ότι ο Θεός πολιτευόταν μ’ έναν οργανωμένο λαό και ότι η λατρεία Του είχε επίκεντρο ένα λαό στην Ιερουσαλήμ. (1 Βασιλέων 8:41-43· Αριθμοί 9:14) Ο Θεός δεν θα δεχόταν ανθρώπους που άφηναν την υπερηφάνεια ή την ανεξαρτησία να τους κάνουν να επινοήσουν δικό τους τρόπο λατρείας.
ΑΛΛΑΓΗ ΣΤΙΣ ΕΚΚΛΗΣΙΕΣ
10 Όταν ο Ιησούς εκτελούσε τη διακονία του επάνω στη γη, ο Θεός πολιτευόταν ακόμη με τον Ισραήλ σαν ένα λαό αφιερωμένο σ’ αυτόν. Έτσι δεν ήταν ανάγκη ο καθένας που δεχόταν τον Μεσσία να συναθροίζεται τακτικά με τον Ιησού και να ταξιδεύει μαζί του όπως έκαναν οι απόστολοι. (Μάρκος 5:18-20· 9:38-40) Αλλά το έθνος αυτό σαν σύνολο απέρριψε τον Μεσσία του Ιεχωβά, πράγμα που υποκίνησε τον Ιησού να πει λίγο πριν από το θάνατό του: «Θέλει αφαιρεθή αφ’ υμών η βασιλεία του Θεού και θέλει δοθή εις έθνος κάμνον τους καρπούς αυτής».—Ματθαίος 21:43.
11 Ποιο θα ήταν αυτό το νέο έθνος, αφού δεν υπήρχε πια απαίτηση να τηρείται ο τρόπος λατρείας που περιλάμβανε ο νόμος του Θεού για τον Ισραήλ; (Κολοσσαείς 2:13, 14· Γαλάτας 3:24, 25) Τη μέρα της Πεντηκοστής του 33 μ.Χ., σχηματίστηκε η Χριστιανική εκκλησία και ο Θεός έκανε σαφές σε ειλικρινείς παρατηρητές ότι αυτό ήταν δική του ενέργεια. (Πράξεις 2:1-4, 43-47· Εβραίους 2:2-4) Στην αρχή «λαός δια το όνομα αυτού» έγιναν Ιουδαίοι και ξένοι που είχαν δεχτεί τον Ιουδαϊσμό, και αργότερα Εθνικοί, δηλαδή άνθρωποι από τα έθνη. Τώρα ο Θεός τους θεωρούσε ότι αποτελούσαν ένα «γένος εκλεκτόν, βασίλειον ιεράτευμα, έθνος άγιον, λαός τον οποίον απέκτησεν ο Θεός.»—Πράξεις 15:14-18· 1 Πέτρου 2:9, 10.
12 Αν ζούσατε σεις τότε και θέλατε να έχετε σχέση με τον Θεό, θα είχατε οδηγηθεί στη Χριστιανική εκκλησία. Αυτό συνέβη με τον Ιταλό Κορνήλιο και την οικογένειά του. (Πράξεις 10:1-48) Οι πιστοί απ’ όλο τον κόσμο αποτελούσαν τη Χριστιανική Εκκλησία. (1 Πέτρου 5:9) Όλες οι τοπικές εκκλησίες, που συναθροίζονταν σε σπίτια ή δημόσια κτίρια, ήταν μέρος αυτής της μιας εκκλησίας που χρησιμοποιούσε τώρα ο Θεός.—Πράξεις 15:41· Ρωμαίους 16:5.
13 Ο Ιεχωβά, σαν ένας Θεός τάξεως, έδωσε μερικές οδηγίες οργανώσεως στις εκκλησίες. Διόρισε άνδρες για να υπηρετούν σαν ποιμένες ή επίσκοποι, για να δίνουν την απαιτούμενη φροντίδα στον καθέναν από τους λάτρεις. Αυτοί ήταν άνδρες με πείρα και προσόντα για να μπορούν να διδάξουν τον Λόγο του Θεού και να εκπαιδεύσουν μέλη της εκκλησίας να μεταδίδουν τη Βιβλική αλήθεια στους άλλους και να βοηθούν στο ζωτικό έργο του κηρύγματος των «καλών νέων.»—2 Τιμόθεον 2:1, 2· Εφεσίους 4:11-15· Ματθαίος 24:14· Πράξεις 20:28.
14 Οι εκκλησίες θα είχαν ωφέλεια και με πολλούς άλλους τρόπους απ’ αυτούς τους επισκόπους. Αυτοί δεν έπρεπε να ενεργούν μ’ έναν τρόπο προσκολλημένο στο γράμμα του νόμου ούτε καταπιεστικό. Αντίθετα, ο διορισμός τους γινόταν για να βοηθήσουν στοργικά τους συγχριστιανούς τους να ενισχύσουν τη σχέση τους με τον Θεό. (Πράξεις 14:21-23· 1 Πέτρου 5:2, 3) Όποιος είχε προβλήματα μπορούσε να πηγαίνει σ’ αυτούς τους πνευματικά πρεσβύτερους για να πάρει φιλάγαθη βοήθεια από τις Γραφές. (Ιακώβου 5:13-16· Ησαΐας 32:1, 2) Επειδή οι Χριστιανοί ήταν ακόμη ατελείς, μερικές φορές μπορεί να παρουσιάζονταν δυσκολίες στις εκκλησίες. Οι επίσκοποι έπρεπε να είναι άγρυπνοι να βοηθούν τους συγχριστιανούς τους, και να προσέχουν εκείνους που θα έβαζαν σε κίνδυνο την πνευματικότητα της εκκλησίας.—Φιλιππησίους 4:2, 3· 2 Τιμόθεον 4:2-5.
15 Οι εκκλησίες έπαιρναν τις απαιτούμενες οδηγίες από ένα Χριστιανικό κυβερνών σώμα των αποστόλων και πρεσβυτέρων της εκκλησίας της Ιερουσαλήμ. Αυτοί μελετούσαν και έδιναν λύση σε ερωτήματα που τους υπέβαλλαν οι εκκλησίες. Και το κυβερνών σώμα έστελνε αντιπροσώπους του να επισκέπτονται τις εκκλησίες.—Πράξεις 15:1-3.
16 Ο Ιεχωβά Θεός πολιτευόταν ακόμη με το λαό του σαν μια εκκλησιαστική ομάδα. Σ’ όλη τη γη υπάρχουν χιλιάδες εκκλησίες Μαρτύρων του Ιεχωβά. Αν θέλετε να συμμορφωθείτε με τον τρόπο λατρείας του Θεού, ανταποκριθείτε στην προτροπή του να συναθροίζεστε με συγχριστιανούς σας:
«Ας φροντίζωμεν περί αλλήλων παρακινούντες εις αγάπην και καλά έργα· μη αφίνοντες το να συνερχώμεθα ομού, αλλά προτρέποντες αλλήλους· και τοσούτω μάλλον όσον βλέπετε πλησιάζουσαν την ημέραν».—Εβραίους 10:24, 25.
ΟΛΟΨΥΧΗ ΛΑΤΡΕΙΑ ΣΤΟΝ ΘΕΟ
17 Είναι καλό να σκέπτεστε όλα όσα έχει κάνει ο Ιεχωβά Θεός για σας. Απ’ αυτόν προέρχεται η ζωή σας και οι αναγκαίες προμήθειες για να τη συντηρείτε κάθε μέρα. Πάνω απ’ όλα, ο Θεός έστειλε τον Γιο του στη γη για να πεθάνει σαν θυσία. Αυτό αποτελούσε εκδήλωση της βαθιάς αγάπης του Θεού, αγάπης που είναι βέβαιη και σταθερή. (Ρωμαίους 5:8· 8:32, 38, 39) Μ’ αυτόν τον τρόπο ο Θεός σάς έδωσε την ευκαιρία να συγχωρηθούν οι αμαρτίες σας και ν’ αποκτήσετε αιώνια ζωή μ’ ευτυχία.—Ιωάννης 3:17· 17:3.
18 Πώς θ’ ανταποκριθούμε στην αγάπη του; Ασφαλώς δεν πρέπει να στρέψουμε την πλάτη στον Θεό και στην αγάπη του. Ο απόστολος Πέτρος μάς παροτρύνει:
«Μετανοήσατε λοιπόν και επιστρέψατε δια να εξαλειφθώσιν αι αμαρτίαι σας, δια να έλθωσιν καιροί αναψυχής».—Πράξεις 3:19.
19 Όλοι μας πρέπει να «μετανοήσουμε», γιατί όλοι μας έχουμε αμαρτήσει, και υστερούμε από τους κανόνες του Θεού σχετικά με τη διαγωγή μας, τα λόγια μας και τις σκέψεις μας. (Ρωμαίους 2:4· 7:14-21· Ιακώβου 3:2) Το να μετανοήσουμε σημαίνει ν’ αναγνωρίσουμε ότι είμαστε αμαρτωλοί και να λυπόμαστε που δεν καταφέρνουμε να ζούμε σε τέλεια αρμονία με το θέλημα του Ιεχωβά. Αισθάνεστε έτσι; Έπειτα, είναι ανάγκη να «επιστρέψουμε,» ν’ αλλάξουμε τον τρόπο της ζωής μας, κι επομένως να προσπαθήσουμε ν’ αντανακλούμε τις ιδιότητες του Ιεχωβά και να ενεργούμε με τον δικό του τρόπο. Αν το κάνουμε αυτό μπορούμε να είμαστε βέβαιοι ότι ο Θεός θα μας συγχωρέσει και θα μας δεχτεί.—Ψαλμός 103:8-14· 2 Πέτρου 3:9.
20 Αναγνωρίζοντας ότι ο Ιησούς προμήθευσε ένα υπόδειγμα για να μπορέσουμε ν’ ακολουθήσουμε τα βήματά του υπηρετώντας τον Θεό, πρέπει να προσπαθούμε να μιμηθούμε το παράδειγμά του. (1 Πέτρου 2:21) Το Εβραίους 10:7 μας λέει ότι η στάση του Ιησού ήταν αυτή: «Ιδού, έρχομαι, . . . δια να κάμω ω Θεέ, το θέλημά σου». Με τον ίδιο τρόπο, η αγάπη και η εκτίμησή μας προς τον Θεό πρέπει να μας υποκινήσει να αφιερώσουμε τη ζωή μας σ’ αυτόν, να κάνουμε το θέλημά του ολόψυχα. Βέβαια, θα συνεχίσουμε να τρώμε, να κοιμόμαστε, να φροντίζουμε και ν’ αγαπάμε την οικογένειά μας, θ’ απολαμβάνουμε ευχάριστη αναψυχή και γενικά θα ζούμε φυσιολογικά. Αλλά το ν’ αφιερώσουμε τη ζωή μας στον Θεό σημαίνει ότι το θέλημά του και η λατρεία του πρέπει να έχουν την πρώτη θέση, και ότι οπουδήποτε και αν είμαστε και οτιδήποτε και αν κάνουμε, θα προσπαθούμε με ζήλο να εφαρμόζουμε τις συμβουλές του Θεού και ν’ ακολουθούμε το παράδειγμα που έδωσε ο Ιησούς.—Κολοσσαείς 3:23, 24.
21 Οι Γραφές δείχνουν καθαρά ότι ένα άτομο που αφιερώνει τη ζωή του στον Θεό πρέπει να το εκδηλώσει αυτό δημόσια με το βάπτισμα. Ο Ιησούς είπε στους ακολούθους του:
«Πορευθέντες λοιπόν μαθητεύσατε πάντα τα έθνη, βαπτίζοντες αυτούς εις το όνομα του Πατρός και του Υιού και του αγίου πνεύματος, διδάσκοντες αυτούς να φυλάττωσι πάντα όσα παρήγγειλα εις εσάς».—Ματθαίος 28:19, 20.
Εφόσον αυτοί που βαπτίζονται οφείλουν να έχουν ήδη μελετήσει τον Λόγο του Θεού και να γίνουν μαθητές του Χριστού, τότε είναι φανερό ότι δεν μπορεί να είναι μωρά. Επίσης, το βάπτισμά τους, που συμβολίζει την αφιέρωσή τους στον Θεό, γίνεται με ολοκληρωτική κατάδυση μέσα στο νερό, όπως βαπτίστηκε και ο Ιησούς στον Ιορδάνη Ποταμό.—Μάρκος 1:9-11· Πράξεις 8:36-39.
22 Όταν γίνετε ένας βαπτισμένος μαθητής του Χριστού μπαίνετε στο δρόμο για μια πλήρη και ευτυχισμένη ζωή αληθινής Χριστιανοσύνης. Δεν πρόκειται για μια ζωή που διέπεται από ατέλειωτους κανόνες. Αντίθετα, είναι μια ζωή πνευματικής αναπτύξεως που φέρνει ικανοποίηση. Μπορείτε σταθερά να βελτιώνετε την πνευματική σας άποψη και την εφαρμογή του Λόγου του Θεού, που θα σας φέρνει ολοένα πιο κοντά στο παράδειγμα που άφησε ο Ιησούς.—Φιλιππησίους 1:9-11· Εφεσίους 1:15-19.
23 Αυτό θα επηρεάσει την καθημερινή σας σκέψη και διαγωγή. Καθώς ακολουθείτε τη Χριστιανική οδό, θα μεγαλώνει η πεποίθηση σας ότι σε λίγο καιρό ο Θεός θα καταστρέψει όλη την κακία, ανοίγοντας δρόμο για ‘νέους ουρανούς και νέα γη όπου θα κατοικεί δικαιοσύνη’. Αυτό, επίσης, θα σας υποκινήσει ακόμη περισσότερο ν’ αναπτύξετε τη Χριστιανική προσωπικότητα και ν’ ακολουθήσετε την οδό της ζωής που θα σας δώσει τη δυνατότητα να ζήσετε σ’ αυτή τη νέα τάξη που πλησιάζει. (Εφεσίους 4:17, 22-24) Ο απόστολος Πέτρος εμπνεύστηκε να γράψει:
«Οποίοι πρέπει να ήσθε σεις εις πολίτευμα άγιον και ευσέβειαν. Δια τούτο, αγαπητοί, ταύτα [τη νέα τάξη] προσμένοντες σπουδάσατε να ευρεθήτε άσπιλοι και αμώμητοι ενώπιον αυτού εν ειρήνη».—2 Πέτρου 3:11, 14.
24 Τι ευλογία είναι όταν ολόκληρη η ζωή ενός ανθρώπου αντανακλάει το γεγονός ότι αυτός λατρεύει τον Ιεχωβά Θεό! Μολονότι σήμερα πολλοί ζουν απλώς για να ευχαριστήσουν τους εαυτούς τους και να δοκιμάσουν με ιδιοτέλεια όλες τις απολαύσεις που μπορούν, εσείς μπορείτε να ζείτε και να λατρεύετε τον αληθινό Θεό με τον δικό του τρόπο. Αυτός είναι ο καλύτερος τρόπος ζωής.
[Ερωτήσεις Μελέτης]
Τι έρχεται πρώτο για πολλούς ανθρώπους, και γιατί αυτό δεν είναι σοφό; (1-4)
Πώς ο Νώε και ο Αβραάμ διαφέρουν από πολλούς ανθρώπους σήμερα; (5, 6)
Πώς πραγματευόταν ο Θεός με τους ανθρώπους στον καιρό του αρχαίου Ισραήλ; (7-9)
Τι αλλαγή έκανε ο Θεός στον τρόπο της πολιτείας του; (10-12)
Πώς ο Θεός οργάνωσε και οδήγησε τους Χριστιανούς; (13-15)
Τι πρέπει να κάνετε όταν ξέρετε τον τρόπο που πολιτεύεται ο Θεός με τους Χριστιανούς; (16)
Τι μας υποκινεί να κάνουμε η αγάπη για τον Θεό; (17-19)
Γιατί το βάπτισμα είναι μια σοβαρή ενέργεια, και τι συμβολίζει; (20, 21)
Έχετε αφιερώσει τη ζωή σας στον Θεό, και θέλετε να βαπτισθείτε; Τι θα σημάνει αυτό για σας; (22-24)