Κεφάλαιο 13

Ένας Καιρός Αναδημιουργίας

1. (α) Ποια θαυμάσια ευκαιρία περιμένει τους επιζώντες στην «νέα γη»; (β) Αλλά τι θα απαιτήσει αυτό;

Η ΕΠΙΒΙΩΣΗ από το τέλος του παρόντος διεφθαρμένου κόσμου είναι μια μεγαλειώδης προοπτική. Λαχταράμε να απαλλαγούμε από τις αδικίες, την απληστία και τη βία αυτού του κόσμου. Αλλά υπάρχει κι άλλος λόγος ακόμη πιο επιθυμητός για τον οποίο θέλουμε να επιζήσουμε. Ποιος είναι αυτός; Είναι το γεγονός ότι όλοι όσοι γίνουν μέρος της «νέας γης», θα έχουν επίσης την ευκαιρία να ελευθερωθούν από τις δικές τους ατέλειες, από την αρρώστια και από μια ζωή θλίψεων, ακόμη κι από το θάνατο. (Αποκάλυψις 21:1-5) Για να γίνει όμως αυτό, πρέπει να ξεριζωθεί τελείως η αμαρτία. Πώς είναι αυτό δυνατό; Σχετίζεται μ’ αυτό που ο Ιησούς Χριστός περιέγραψε σαν «παλιγγενεσία».

2. Ποια είναι η «παλιγγενεσία» που αναφέρεται στο εδάφιο Ματθαίος 19:28;

² Ο Ιησούς είπε στους αποστόλους του: «Εν τη παλιγγενεσία, όταν καθήση ο Υιός του ανθρώπου επί του θρόνου της δόξης αυτού, θέλετε καθήσει και σεις επί δώδεκα θρόνους κρίνοντες τας δώδεκα φυλάς του Ισραήλ». (Ματθαίος 19:28) Η παλιγγενεσία ή αναδημιουργία θα είναι ένας καιρός «αναγέννησης», ένας καιρός «οπότε τα πάντα γίνονται καινούργια», όπως το αποδίδουν άλλες μεταφράσεις της Βίβλου. (Η Εμφατική Βίβλος, του Ρόδερχαμ· Η Βίβλος της Ιερουσαλήμ) Μέσω αυτής της παλιγγενεσίας, οι άνθρωποι θα μπορέσουν να απολαύσουν και πάλι την τελειότητα που είχε ο άνθρωπος στην αρχή.

3. (α) Τι έχει προκύψει από την αμαρτία του Αδάμ; (β) Γιατί κανένας από τους απογόνους του Αδάμ δεν μπορεί να απαλλαγεί από τα αποτελέσματα της κληρονομημένης αμαρτίας;

³ Λόγω της αμαρτίας που κληρονόμησαν από τον Αδάμ, όλοι οι απόγονοί του χρειάστηκε να πεθάνουν, και πολλοί έχουν υποστεί οδυνηρές αρρώστιες που τους οδήγησαν στο θάνατο. (Ρωμαίους 5:12) Καμιά εξαίρεση από το θάνατο δε θα μπορούσε να γίνει με χρήματα. Κανένα έργο από αυτά που έχει την ικανότητα να κάνει ένας ατελής άνθρωπος δε θα μπορούσε να απελευθερώσει τον ίδιο ή κάποιον άλλο. Για να αποκτήσει το ανθρώπινο γένος και πάλι την ευκαιρία να απολαύσει αιώνια ζωή η θεία δικαιοσύνη απαιτούσε να προσφερθεί μια θυσία ίση σε αξία μ’ αυτό που έχασε ο Αδάμ, δηλαδή, μια τέλεια ανθρώπινη ζωή. Κανένας όμως από τους απογόνους του Αδάμ δεν είχε να προσφέρει τέτοια ζωή.—Ψαλμός 49:7-9· Εκκλησιαστής 7:20.

4. (α) Πώς προμηθεύτηκε το απαιτούμενο λύτρο; (β) Πώς μπορούμε να ωφεληθούμε απ’ αυτό;

⁴ Σπλαχνικά, ο ίδιος ο Ιεχωβά έκανε την αναγκαία προμήθεια με το να στείλει στη γη τον μονογενή του Γιο, τον Ιησού, σαν τέλειο άνθρωπο για να καταθέσει τη ζωή του σαν «αντίλυτρον». (1 Τιμόθεον 2:5, 6) Τι λαμπρή εκδήλωση της παρ’ αξία καλοσύνης και της αγάπης του Θεού για το ανθρώπινο γένος! Η ζωή που μπορεί να αποκτηθεί σαν αποτέλεσμα αυτής της προμήθειας, δεν είναι κάτι που μπορούμε να το κερδίσουμε, όπως ένας μισθός, αλλά είναι δώρο από το Θεό. Ωστόσο, δίνεται μόνο σ’ εκείνους οι οποίοι αναγνωρίζουν ειλικρινά ότι χρειάζονται αυτή τη θεία προμήθεια, ασκούν πίστη σ’ αυτή και εκδηλώνουν αυτή την πίστη με το να υπακούνε στο Γιο του Θεού. (Ρωμαίους 6:23· Ιωάννης 3:16, 36) Αλλά πότε θα δοκίμαζε το ανθρώπινο γένος τα οφέλη αυτής της θυσίας;

ΟΦΕΛΗ ΤΩΡΑ ΑΠΟ ΤΗ ΘΥΣΙΑ ΤΟΥ ΧΡΙΣΤΟΥ

5. (α) Ποιοι θα ωφελούνταν πρώτοι από τη θυσία του Χριστού; (β) Ποια άλλη ομάδα έχει ωφεληθεί, και ιδιαίτερα από πότε;

⁵ Τα οφέλη άρχισαν να επηρεάζουν τις ανθρώπινες ζωές αμέσως μετά από τότε που ο Ιησούς Χριστός (στο ρόλο του μεγάλου Αρχιερέα του Θεού) παρουσίασε την αξία της θυσίας του μπροστά στο Θεό στον ουρανό. Πρώτα, αρχίζοντας από την Πεντηκοστή του 33 μ.Χ., τα οφέλη αυτά άρχισαν να τα γεύονται εκείνοι οι οποίοι, αφού κλήθηκαν να είναι κληρονόμοι με το Χριστό, θα υπηρετούσαν σαν βασιλιάδες και ιερείς μαζί του στον ουρανό. (Πράξεις 2:32, 33· Κολοσσαείς 1:13, 14) Έπειτα, και κυρίως από το 1935, άρχισαν να κάνουν την εμφάνισή τους εκείνοι που δέχτηκαν την ελπίδα για αιώνια ζωή πάνω στη γη. Και η δική τους ελπίδα έγινε δυνατή μέσω της θυσίας του Χριστού. (1 Ιωάννου 2:1, 2) Αυτή η προοδευτική εφαρμογή της αξίας αυτής της θυσίας δείχτηκε από τα γεγονότα που λάμβαναν χώρα τη Μέρα του Εξιλασμού στον αρχαίο Ισραήλ.

6. Εκθέστε σύντομα τι λάμβανε χώρα τη Μέρα του Εξιλασμού.

⁶ Στην ιερή σκηνή του μαρτυρίου του Ισραήλ και αργότερα στο ναό, ιερουργούσε ένας αρχιερέας ο οποίος ήταν μέλος του Λευιτικού οίκου του Ααρών. Άλλοι άντρες από τον οίκο του Ααρών ήταν υφιερείς, και οι υπόλοιποι από τους άντρες της φυλής του Λευί υπηρετούσαν σαν βοηθοί. Για να παρασχεθεί κάλυψη των αμαρτιών, ο αρχιερέας θυσίαζε δύο ζώα και το αίμα τού καθενός παρουσιαζόταν ξεχωριστά στα Άγια των Αγίων, όπως διέταζε ο Ιεχωβά. Πρώτα προσφερόταν από τον Ααρωνικό αρχιερέα ένας νεαρός ταύρος «υπέρ εαυτού και υπέρ του οίκου αυτού», στον οποίο οίκο περιλαμβανόταν ολόκληρη η φυλή του Λευί. (Λευιτικόν 16:11, 14) Έπειτα προσφερόταν ο τράγος σαν προσφορά περί αμαρτίας «περί του λαού», τις άλλες δώδεκα φυλές. (Λευιτικόν 16:15) Ακόμη, οι αμαρτίες όλου του Ισραήλ εξομολογούνταν πάνω στο κεφάλι ενός ζωντανού τράγου και τον οδηγούσαν μακριά στην έρημο. (Λευιτικόν 16:21, 22) Τι σήμαινε όλο αυτό;

7. (α) Ποια μοναδική θυσία προσκιάστηκε εκεί; (β) Γιατί θυσιάζονταν περισσότερα από ένα ζώα;

⁷ Ο απόστολος Παύλος εξηγεί ότι η εκπλήρωσή του συγκεντρώνεται γύρω από τη μια θυσία του Ιησού Χριστού. «Ο Χριστός δεν εισήλθεν εις χειροποίητα άγια, αντίτυπα των αληθινών, αλλ’ εις αυτόν τον ουρανόν, διά να εμφανισθή τώρα ενώπιον του Θεού υπέρ ημών· . . . διά να αθετήση την αμαρτίαν διά της θυσίας εαυτού». (Εβραίους 9:24-26) Έπειτα γιατί φερνόταν μέσα στα Άγια των Αγίων το αίμα περισσότερων από ενός ζώου τη Μέρα του Εξιλασμού του Ισραήλ; Αυτό γινόταν για να στραφεί η προσοχή σε διαφορετικές πλευρές αυτού που πετυχαίνει η τέλεια ανθρώπινη θυσία του Ιησού. Και μια ακόμη πλευρά τονιζόταν από την εξομολόγηση των αμαρτιών του έθνους πάνω στο κεφάλι ενός ζωντανού τράγου και την μετέπειτα οδήγησή του στην έρημο.

8. (α) Πώς η διαδικασία στη Μέρα του Εξιλασμού δείχνει ποιοι θα ωφελούνταν πρώτοι από τη θυσία του Χριστού; (β) Ποια εφαρμογή της θυσίας του Ιησού δείχτηκε από την προσφορά περί αμαρτίας «περί του λαού»; (γ) Ποιο περαιτέρω γεγονός εξεικονίστηκε από την οδήγηση ενός τράγου στην έρημο;

⁸ Όπως ακριβώς αίμα από τον ταύρο που προσφερόταν για τον οίκο του Ααρών φερνόταν πρώτα μέσα στα Άγια των Αγίων, έτσι και τα οφέλη της θυσίας του Ιησού εφαρμόστηκαν πρώτα για λογαριασμό εκείνων οι οποίοι θα συντρόφευαν το Χριστό στην ουράνια ιεροσύνη. Αυτό έγινε από το 33 μ.Χ. και έπειτα. Ο Ιησούς Χριστός δεν είχε αμαρτίες για τις οποίες να χρειαστεί εξιλέωση, όπως συνέβαινε με τον Ααρών, αλλά εκείνοι που θα ήταν υφιερείς με το Χριστό είχαν. Αυτοί εξεικονίστηκαν από τη φυλή του Λευί. (1 Πέτρου 2:4, 5) Η παρουσίαση αίματος από μια δεύτερη θυσία, τον τράγο της προσφοράς περί αμαρτίας «περί του λαού», έδειχνε ότι κι άλλοι από το ανθρώπινο γένος θα ωφελούνταν από τη θυσία του Ιησού μετά από την ουράνια τάξη. Αυτοί θα ήταν άτομα που θα αποκτούσαν ζωή στον αποκαταστημένο Παράδεισο πάνω στη γη. Εξεικονίστηκαν από «τας δώδεκα [μη ιερατικάς] φυλάς του Ισραήλ» τη Μέρα του Εξιλασμού. (Ματθαίος 19:28· Ψαλμός 37:29) Όχι μόνο ο Ιησούς πέθανε για λογαριασμό όλων εκείνων, αλλά στην πραγματικότητα αφαιρεί τις αμαρτίες εκείνων για τους οποίους πέθανε θυσιαστικά, απαλλάσσοντάς τους απ’ αυτές. Αυτό δείχτηκε από το γεγονός ότι, τελικά, αφού οι αμαρτίες του Ισραήλ εξομολογούνταν πάνω σε έναν ζωντανό τράγο, αυτός οδηγούνταν στην έρημο, και ποτέ δεν τον ξανάβλεπαν.—Ψαλμός 103:12· Ησαΐας 53:4-6.

9. (α) Ποιες ευλογίες απολαμβάνουν τώρα εκείνοι οι οποίοι ασκούν πίστη στη θυσία του Χριστού; (β) Ποια περαιτέρω οφέλη θα έρθουν αργότερα;

⁹ Για όλους εκείνους που ασκούν πίστη στη στοργική προμήθεια του Ιεχωβά μέσω του Χριστού, είναι τώρα δυνατή αληθινή συγχώρηση των αμαρτιών, καθαρή στάση ενώπιον του Θεού, άσχετα με τον προηγούμενο τρόπο ζωής τους. Μπορούν να απολαύσουν την ανεκτίμητη ευλογία τής απόδοσης ιερής υπηρεσίας στο Θεό με καθαρή συνείδηση. (1 Κορινθίους 6:9-11· Εβραίους 9:13, 14) Αλλ’ αυτό δε σημαίνει ότι προς το παρόν τούς χορηγείται ζωή απαλλαγμένη από όλα τα αποτελέσματα της αμαρτίας. (1 Ιωάννου 1:8-10· Ρωμαίους 7:21-25) Γι’ αυτούς που πρόκειται να κυβερνήσουν στον ουρανό μαζί με το Χριστό, αυτή η ζωή θα πραγματοποιηθεί μόνο όταν τελειώσουν την επίγεια πορεία τους και αναστηθούν σε αθανασία στον ουρανό. Για τους άλλους από το ανθρώπινο γένος, η πλήρης απαλλαγή από την αμαρτία θα γίνει δυνατή μέσω της παλιγγενεσίας.

«ΕΝ ΤΗ ΠΑΛΙΓΓΕΝΕΣΙΑ»

10. (α) Πότε άρχισε η παλιγγενεσία; (β) Έχουν δοθεί καθόλου θρόνοι σε εκπλήρωση της υπόσχεσης του Ιησού;

¹⁰ Όπως είπε ο Ιησούς, η παλιγγενεσία είναι «όταν καθήση ο Υιός του ανθρώπου [ο Ιησούς Χριστός] επί του θρόνου της δόξης αυτού». (Ματθαίος 19:28) Φυσικά, δε συνέβησαν όλα αμέσως όταν ο Ιησούς ενθρονίστηκε. Αφού ενθρονίστηκε ο Ιησούς το 1914 μ.Χ., στην αρχή καθάρισε τους ουρανούς, εκδιώκοντας το Σατανά και τους δαίμονές του. Έπειτα προχώρησε να αναστήσει τους χρισμένους ακολούθους του σε ουράνια δόξα. (Αποκάλυψις 12:5, 7-12· 1 Θεσσαλονικείς 4:15-17) Όχι μόνο δόθηκαν στους πιστούς αποστόλους του Χριστού οι «δώδεκα θρόνοι» που τους υποσχέθηκε, αλλά σιγά-σιγά όλοι οι άλλοι από τους 144.000 ενθρονίζονται στον ουρανό στην ανάστασή τους από τους νεκρούς.—Αποκάλυψις 3:21.

11. Με ποιο τρόπο τα «άλλα πρόβατα» γεύονται ήδη τα αποτελέσματα της παλιγγενεσίας;

¹¹ Καθώς η επιλογή αυτών που αποτελούν την ουράνια τάξη έφτανε στο τέλος της, άρχισε η σύναξη του μεγάλου πλήθους των «άλλων προβάτων», ιδιαίτερα από το 1935 και μετά. Και αυτοί, άρχισαν να απολαμβάνουν οφέλη από τη θυσία του Χριστού, ‘πλένοντας τις στολές τους και λευκαίνοντάς τες στο αίμα του Αρνίου’. Βοηθούνται να ‘φορέσουν τη νέα προσωπικότητα η οποία δημιουργήθηκε σύμφωνα με το θέλημα του Θεού με αληθινή δικαιοσύνη και οσιότητα’. (Αποκάλυψις 7:9, 10, 14· Εφεσίους 4:20-24) Καθώς αυξάνεται ο αριθμός τους, αυτοί ωφελούνται από τις προμήθειες του Θεού μέσω του Χριστού οι οποίες μπορούν να τους οδηγήσουν σε αιώνια ζωή στον αποκαταστημένο Παράδεισο.—Αποκάλυψις 7:17· 22:17.

12. (α) Ποιοι εξεικονίστηκαν από τις «δώδεκα φυλές του Ισραήλ» στις οποίες αναφέρθηκε εδώ ο Ιησούς; (β) Ποιοι εκτός από τους επιζώντες θα ωφεληθούν από την παλιγγενεσία;

¹² Σύντομα, τώρα, ο κακός κόσμος θα καταστραφεί. Ο Σατανάς και οι δαίμονές του θα ριχτούν στην άβυσσο. Η χιλιετής Μέρα Κρίσης για το ανθρώπινο γένος θα αρχίσει. Ο Ιησούς Χριστός θα είναι ο Προεδρεύων Κριτής, και θα φροντίσει ώστε να δοθεί σε όλους πλήρης ευκαιρία και άφθονη βοήθεια ώστε να μπορέσουν να μάθουν και να συμμορφωθούν με τους δίκαιους δρόμους του Ιεχωβά. Οι χρισμένοι εκείνοι ακόλουθοι του Χριστού οι οποίοι αποδείχτηκαν άτομα ακεραιότητας μέχρι θανάτου θα μετέχουν μαζί του στο έργο, «κρίνοντες τας δώδεκα φυλάς του Ισραήλ». (Λουκάς 22:28-30· Αποκάλυψις 20:4, 6) Αυτό δε σημαίνει ότι θα κρίνουν μόνο τους φυσικούς απογόνους του Ισραήλ. Μάλλον, θα κρίνουν όλους εκείνους οι οποίοι προσκιάστηκαν από «τις δώδεκα [μη ιερατικές] φυλές του Ισραήλ» τη Μέρα του Εξιλασμού. Αυτό περιλαμβάνει ολόκληρο τον κόσμο του απολυτρωμένου ανθρώπινου γένους. (1 Κορινθίους 6:2) Οι επιζώντες από τη μεγάλη θλίψη θα είναι οι πρώτοι που θα ωφεληθούν απ’ αυτό το πρόγραμμα ανύψωσης του ανθρώπινου γένους. Αλλά δισεκατομμύρια ακόμη θα μετέχουν στα οφέλη, επειδή σ’ αυτούς που θα κριθούν περιλαμβάνονται «ζώντες και νεκροί». (2 Τιμόθεον 4:1· Πράξεις 24:15) Τι συγκινητικό θα είναι όταν οι νεκροί οι οποίοι καλύπτονται με την απολυτρωτική θυσία του Χριστού επιστρέψουν! Τι δάκρυα χαράς θα χυθούν καθώς αγαπημένα άτομα θα συναντηθούν και πάλι!

13. Πώς τα αποτελέσματα της χιλιετούς Μέρας Κρίσης θα είναι πραγματικά μια παλιγγενεσία;

¹³ Αυτό θα γίνει τον καιρό που, επιτέλους, το ανθρώπινο γένος απαλλάσσεται από τις σωματικές και διανοητικές αναπηρίες που παρήγαγε η αμαρτία. Όταν ο Ιησούς ήταν πάνω στη γη θεράπευσε στη στιγμή παράλυτους, τυφλούς, κουφούς, μουγγούς, και άτομα των οποίων η σάρκα ήταν παραμορφωμένη ή των οποίων η δύναμη είχε εξασθενήσει από την αρρώστια. Εκείνα τα δυνατά έργα ήταν απλώς μια πρόγευση αυτών που θα κάνει για όλο το ανθρώπινο γένος στη διάρκεια της Χιλιετούς Βασιλείας του. Εύλογα λοιπόν οποιοσδήποτε παρίσταται μάρτυρας ή δοκιμάζει αυτές τις θαυμαστές αποδείξεις της καλοσύνης του Ιεχωβά και ο οποίος έπειτα απορρίπτει την κυριαρχία του, θα καταστραφεί για πάντα. Αλλά μέσω της εκπαίδευσης πάνω στους δίκαιους δρόμους του Ιεχωβά, η σκέψη και τα κίνητρα εκείνων που εκδηλώνουν ειλικρινή πίστη και υπακοή, σιγά-σιγά θα βελτιωθούν μέχρις ότου φτάσουν σε πλήρη τελειότητα. Τέτοια άτομα που αγαπούν τον Ιεχωβά θα δοκιμάσουν πραγματικά μια αναγέννηση, μια παλιγγενεσία. Θα είναι σαν να τους δίνεται καινούργιο ξεκίνημα στη ζωή με καινούργιο πατέρα, τον Αιώνιο Πατέρα, τον Ιησού Χριστό—Ησαΐας 26:9· 9:6.

14. Ποια πολύτιμη σχέση θα έχουν το προνόμιο να απολαύσουν όλοι εκείνοι οι οποίοι θα περάσουν την τελική δοκιμή;

¹⁴ Έπειτα, όταν περάσουν την τελική δοκιμή στο τέλος των χιλίων ετών, θα υιοθετηθούν από τον Ιεχωβά Θεό μέσω του Ιησού Χριστού σαν παιδιά του ίδιου του Θεού, σαν μέρος της τέλειας παγκόσμιας οικογένειάς Του. Τι ενθαρρυντική προοπτική είναι αυτή—όχι μόνο γι’ αυτούς που θα επιζήσουν από τη μεγάλη θλίψη αλλά και για όλους τους νεκρούς οι οποίοι ανασταίνονται να έχουν κι αυτοί μερίδα στη χαρά της ζωής σε μια Παραδεισένια γη!—Ρωμαίους 8:20, 21.