Κεφάλαιο 61
Ένα Δαιμονισμένο Αγόρι Θεραπεύεται
ΤΗΝ ΩΡΑ που ο Ιησούς, ο Πέτρος, ο Ιάκωβος και ο Ιωάννης λείπουν, πιθανόν να ήταν σε κάποια ράχη του Όρους Αερμών, οι υπόλοιποι μαθητές αντιμετωπίζουν κάποιο πρόβλημα. Όταν γυρίζει ο Ιησούς, καταλαβαίνει αμέσως ότι κάτι δεν πάει καλά. Κόσμος πολύς είναι μαζεμένος γύρω από τους μαθητές του, και οι γραμματείς διαπληκτίζονται μαζί τους. Ο κόσμος, μόλις βλέπει τον Ιησού, ξαφνιάζεται και τρέχει να τον χαιρετήσει. ‘Για ποιο πράγμα λογομαχείτε μαζί τους;’ ρωτάει ο Ιησούς.
Κάποιος άνθρωπος, προχωράει μπροστά από τον κόσμο, γονατίζει μπροστά στον Ιησού και του εξηγεί: ‘Δάσκαλε, έφερα το γιο μου σ’ εσένα επειδή έχει ένα άλαλο πνεύμα· και κάθε φορά που τον πιάνει, τον ρίχνει κάτω και το παιδί βγάζει αφρούς και τρίζει τα δόντια του και μένει αποκαμωμένο. Και είπα στους μαθητές σου να βγάλουν το πνεύμα, αλλά δεν τα κατάφεραν’.
Φαίνεται ότι οι γραμματείς εκμεταλλεύονται όσο πιο καλά μπορούν την αποτυχία των μαθητών να θεραπεύσουν το αγόρι και ίσως μάλιστα και να χλευάζουν τις προσπάθειές τους. Εκείνη ακριβώς τη δύσκολη στιγμή, έρχεται ο Ιησούς. ‘Ω, άπιστη γενιά’, λέει, ‘πόσο καιρό θα πρέπει να μείνω μαζί σας; Πόσο καιρό ακόμα πρέπει να σας ανέχομαι;’
Ο Ιησούς φαίνεται να απευθύνει αυτά τα λόγια σε όλους τους παρόντες, αλλά αναμφίβολα αυτά στοχεύουν ιδιαίτερα στους γραμματείς, οι οποίοι έχουν φέρει δυσκολίες στους μαθητές του. Έπειτα, ο Ιησούς λέει: ‘Φέρτε μου εδώ το παιδί’. Την ώρα όμως που το αγόρι πηγαίνει προς τον Ιησού, το δαιμόνιο που έχει μέσα του, το ρίχνει καταγής και του προξενεί βίαιους σπασμούς. Το αγόρι κυλιέται στο χώμα και βγάζει αφρούς από το στόμα.
‘Πόσος καιρός είναι που του συμβαίνει αυτό;’ ρωτάει ο Ιησούς.
‘Από τότε που ήταν μικρό παιδί’, απαντάει ο πατέρας. ‘Πολλές φορές το δαιμόνιο το ρίχνει και στη φωτιά και στο νερό για να το καταστρέψει’. Και ο πατέρας θερμοπαρακαλάει: ‘Αν μπορείς να κάνεις κάτι, λυπήσου μας και βοήθα μας’.
Ίσως ο πατέρας να ζητάει βοήθεια εδώ και χρόνια. Και με την αποτυχία των μαθητών του Ιησού, η απελπισία του είναι μεγάλη. Όταν ο Ιησούς ακούει την απελπισμένη του έκκληση, του δίνει κουράγιο λέγοντάς του: ‘Τι πάει να πει «Αν μπορείς»; Όλα είναι δυνατά γι’ αυτόν που έχει πίστη’.
‘Εγώ έχω πίστη!’ φωνάζει ευθύς ο πατέρας, αλλά ικετεύει: ‘Βοήθα με όπου μου χρειάζεται πίστη!’
Ο Ιησούς, βλέποντας ότι μαζεύεται κόσμος γύρω τους, επιτιμά το δαιμόνιο: ‘Άλαλο και κουφό πνεύμα, σε προστάζω, βγες απ’ αυτόν και ποτέ πια να μην ξαναμπείς μέσα του’. Τη στιγμή που το δαιμόνιο φεύγει, κάνει και πάλι το αγόρι να κραυγάζει και του προκαλεί πολλούς σπασμούς. Μετά, το αγόρι μένει ακίνητο στο χώμα, ώστε οι πιο πολλοί αρχίζουν να λένε: ‘Πέθανε!’ Αλλά ο Ιησούς πιάνει το αγόρι από το χέρι και το σηκώνει όρθιο.
Προηγουμένως, τότε που οι μαθητές στάλθηκαν να κηρύξουν, είχαν βγάλει δαιμόνια. Γι’ αυτό τώρα, μόλις μπαίνουν σε κάποιο σπίτι, ρωτούν ιδιαιτέρως τον Ιησού: ‘Γιατί δεν μπορέσαμε να το βγάλουμε;’
Ο Ιησούς, για να τους δείξει ότι αυτό συνέβη επειδή τους έλειπε πίστη, τους απαντάει: ‘Αυτό το είδος δεν βγαίνει με τίποτε άλλο, παρά μόνο με προσευχή’. Προφανώς, σ’ αυτή την περίπτωση έπρεπε να κάνουν προετοιμασία για να βγάλουν εκείνο το ιδιαίτερα δυνατό δαιμόνιο. Χρειαζόταν να έχουν ισχυρή πίστη και συνάμα να κάνουν προσευχή και να ζητήσουν τη βοήθεια του Θεού για να πάρουν δύναμη.
Και κατόπιν, ο Ιησούς προσθέτει: ‘Αλήθεια σας λέω ότι αν έχετε πίστη σαν τον κόκκο του σιναπιού, θα λέτε σ’ αυτό το βουνό, «Πήγαινε από εδώ εκεί», και θα πηγαίνει, και τίποτα δεν θα είναι αδύνατο για σας’. Πόση δύναμη μπορεί να έχει η πίστη!
Εμπόδια και δυσκολίες, που παρεμποδίζουν την πρόοδο στην υπηρεσία του Ιεχωβά, μπορεί να φαίνεται ότι είναι αξεπέραστα και αμετακίνητα σαν ένα μεγάλο κατά γράμμα βουνό. Κι όμως, ο Ιησούς δείχνει ότι αν καλλιεργούμε πίστη στην καρδιά μας, αν την ποτίζουμε και τη βοηθάμε να μεγαλώσει, θα φτάσει στο σημείο της ωριμότητας και θα μας κάνει ικανούς να ξεπερνάμε τέτοιου είδους εμπόδια και δυσκολίες, που είναι σαν βουνά. Μάρκος 9:14-29· Ματθαίος 17:19, 20· Λουκάς 9:37-43.
▪ Ποια κατάσταση βρίσκει ο Ιησούς όταν γυρίζει από το Όρος Αερμών;
▪ Πώς δίνει κουράγιο ο Ιησούς στον πατέρα του δαιμονισμένου αγοριού;
▪ Γιατί δεν κατάφεραν οι μαθητές να βγάλουν το δαιμόνιο;
▪ Πόσο δυνατή μπορεί να γίνει η πίστη, όπως δείχνει ο Ιησούς;