Αποτελεσματική Εισαγωγή Εδαφίων

ΟΙ ΓΡΑΦΕΣ αποτελούν το θεμέλιο της διδασκαλίας που παρέχεται στις συναθροίσεις μας. Τα Γραφικά εδάφια είναι επίσης το επίκεντρο των όσων λέμε στη διακονία αγρού. Ωστόσο, το πόσο ουσιαστικά συμβάλλουν τα εδάφια στο υπό συζήτηση θέμα εξαρτάται εν μέρει από το πόσο αποτελεσματικά τα εισάγουμε.

Απαιτούνται περισσότερα από το να αναφέρετε απλώς το εδάφιο και να προτείνετε σε κάποιον να το διαβάσει μαζί σας. Όταν εισάγετε ένα εδάφιο, να προσπαθείτε να επιτυγχάνετε δύο στόχους: (1) Να δημιουργείτε προσμονή και (2) να εφιστάτε την προσοχή στο λόγο για τον οποίο χρησιμοποιείτε το εδάφιο. Αυτοί οι στόχοι μπορούν να επιτευχθούν με διάφορους τρόπους.

Κάντε μια Ερώτηση. Αυτή η μέθοδος είναι ιδιαίτερα αποτελεσματική αν η απάντηση δεν είναι ήδη προφανής στο ακροατήριό σας. Να προσπαθείτε να διατυπώνετε την ερώτηση με τρόπο που να υποκινεί τους άλλους να σκεφτούν. Ο Ιησούς το έκανε αυτό. Όταν οι Φαρισαίοι τον πλησίασαν στο ναό και θέλησαν να τον δοκιμάσουν δημόσια σε σχέση με την κατανόησή του για τις Γραφές, ο Ιησούς τούς ρώτησε: «Τι νομίζετε για τον Χριστό; Τίνος γιος είναι;» Εκείνοι απάντησαν: «Του Δαβίδ». Τότε ο Ιησούς ρώτησε: «Πώς, λοιπόν, γίνεται να τον αποκαλεί ο Δαβίδ μέσω έμπνευσης “Κύριο”;» Και αμέσως παρέθεσε το εδάφιο Ψαλμός 110:1. Οι Φαρισαίοι σώπασαν. Το πλήθος, όμως, άκουγε τον Ιησού με ευχαρίστηση.—Ματθ. 22:41-46.

Στη διακονία αγρού θα μπορούσατε να χρησιμοποιήσετε ορισμένες εισαγωγικές ερωτήσεις όπως οι ακόλουθες: «Εσείς και εγώ έχουμε ένα προσωπικό όνομα. Ο Θεός έχει προσωπικό όνομα; Μπορούμε να βρούμε την απάντηση στο εδάφιο Έξοδος 6:3». «Θα υπάρξει ποτέ μία και μόνο κυβέρνηση για όλη την ανθρωπότητα; Προσέξτε πώς το εδάφιο Δανιήλ 2:44 απαντάει σε αυτό το ερώτημα». «Ασχολείται άραγε η Αγία Γραφή με τις συνθήκες που επικρατούν στις ημέρες μας; Συγκρίνετε τα όσα αναφέρονται στα εδάφια 2 Τιμόθεο 3:1-5 με ορισμένες συνθήκες που σας είναι γνώριμες». «Θα τερματιστούν ποτέ τα δεινά και ο θάνατος; Η απάντηση που δίνει η Αγία Γραφή βρίσκεται στα εδάφια Αποκάλυψη 21:4, 5».

Σε μια διάλεξη, η προσεκτική χρήση ερωτήσεων για την εισαγωγή εδαφίων μπορεί να παρακινήσει τους ακροατές σας να δουν τα εδάφια με διαφορετική ματιά, ακόμη και αυτά που τους είναι γνωστά. Θα το κάνουν όμως αυτό; Το αν θα το κάνουν μπορεί να εξαρτηθεί από το αν οι ερωτήσεις σας τους ενδιαφέρουν πραγματικά ή όχι. Ακόμη και όταν το θέμα ενδιαφέρει το ακροατήριο, το μυαλό τους μπορεί να αρχίσει να ταξιδεύει όταν εσείς διαβάζετε εδάφια τα οποία έχουν ακούσει πολλές φορές. Για να το αποτρέψετε αυτό, χρειάζεται να σκεφτείτε αρκετά πώς θα μπορέσετε να κάνετε την παρουσίασή σας ελκυστική.

Παρουσιάστε ένα Πρόβλημα. Θα μπορούσατε να παρουσιάσετε ένα πρόβλημα και κατόπιν να κατευθύνετε την προσοχή σε κάποιο εδάφιο που βοηθάει στη λύση. Μη δημιουργείτε υπερβολικές προσδοκίες στο ακροατήριο. Πολλές φορές, ένα εδάφιο παρέχει μόνο εν μέρει τη λύση. Ωστόσο, θα μπορούσατε να ζητήσετε από το ακροατήριο να σκεφτεί, ενόσω εσείς θα διαβάζετε το εδάφιο, τι καθοδήγηση παρέχει αυτό για την αντιμετώπιση της κατάστασης.

Με παρόμοιο τρόπο, θα μπορούσατε να αναφέρετε μια από τις αρχές της θεοσεβούς διαγωγής και μετά να χρησιμοποιήσετε κάποια Βιβλική αφήγηση για να καταδείξετε πόσο σοφό είναι το να ακολουθούμε αυτή την αρχή. Αν κάποιο εδάφιο περιέχει δύο (ή ίσως και περισσότερα) συγκεκριμένα σημεία που σχετίζονται με το υπό εξέταση θέμα, μερικοί ομιλητές ζητούν από το ακροατήριο να προσπαθήσει να εντοπίσει αυτά τα σημεία. Αν κάποιο πρόβλημα φαίνεται να είναι πολύ δύσκολο για το συγκεκριμένο ακροατήριο, μπορείτε να τους κάνετε να σκεφτούν παρουσιάζοντας διάφορες πιθανότητες και αφήνοντας έπειτα το εδάφιο και την εφαρμογή του να δώσουν την απάντηση.

Παραθέστε την Αγία Γραφή ως Αυθεντία. Αν έχετε ήδη κινήσει το ενδιαφέρον για το θέμα σας και έχετε αναφέρει μία ή και περισσότερες απόψεις για κάποια πτυχή του θέματος, θα μπορούσατε να εισαγάγετε ένα εδάφιο λέγοντας απλώς τα εξής: «Παρατηρήστε τι λέει για αυτό το σημείο ο Λόγος του Θεού». Αυτή η δήλωση δείχνει γιατί έχει κύρος το εδάφιο που πρόκειται να διαβάσετε.

Ο Ιεχωβά χρησιμοποίησε ανθρώπους όπως τον Ιωάννη, τον Λουκά, τον Παύλο και τον Πέτρο για να γράψουν τμήματα της Αγίας Γραφής. Αυτοί όμως δεν ήταν παρά γραμματείς—ο Ιεχωβά είναι ο Εμπνευστής της. Ιδίως όταν μιλάμε σε ανθρώπους που δεν είναι μελετητές της Αγίας Γραφής, το να εισάγουμε ένα εδάφιο λέγοντας «ο Πέτρος έγραψε» ή «ο Παύλος είπε» μπορεί να μην έχει την ίδια ισχύ όπως μια εισαγωγή που αναγνωρίζει το εδάφιο ως λόγο του Θεού. Αξίζει να σημειωθεί ότι, σε ορισμένες περιπτώσεις, ο Ιεχωβά έδωσε στον Ιερεμία την εντολή να εισαγάγει τις εξαγγελίες του με τα λόγια: «Ακούστε το λόγο του Ιεχωβά». (Ιερ. 7:2· 17:20· 19:3· 22:2) Είτε χρησιμοποιούμε το όνομα του Ιεχωβά όταν εισάγουμε εδάφια είτε όχι, προτού ολοκληρώσουμε την εξέτασή μας, θα πρέπει να προσπαθούμε να επισημάνουμε πως ό,τι υπάρχει στην Αγία Γραφή είναι δικός Του λόγος.

Λάβετε Υπόψη σας τα Συμφραζόμενα. Όταν αποφασίζετε πώς να εισαγάγετε ένα εδάφιο, θα πρέπει να γνωρίζετε τα συμφραζόμενα. Σε μερικές περιπτώσεις θα αναφέρετε κατευθείαν τα συμφραζόμενα. Ωστόσο, τα λόγια σας μπορεί να επηρεάζονται από τα συμφραζόμενα και με άλλους τρόπους. Παραδείγματος χάρη, θα χρησιμοποιούσατε την ίδια εισαγωγή για τα λόγια του θεοφοβούμενου Ιώβ με την εισαγωγή που θα χρησιμοποιούσατε για κάποια δήλωση ενός από τους ψευτοπαρηγορητές του; Το βιβλίο των Πράξεων γράφτηκε από τον Λουκά, ο οποίος όμως παραθέτει, μεταξύ άλλων, λόγια του Ιακώβου, του Πέτρου, του Παύλου, του Φιλίππου, του Στεφάνου και αγγέλων, καθώς επίσης του Γαμαλιήλ και άλλων Ιουδαίων που δεν ήταν Χριστιανοί. Σε ποιον θα αποδώσετε το κείμενο που παραθέτετε; Θυμηθείτε για παράδειγμα ότι δεν συνέθεσε ο Δαβίδ όλους τους ψαλμούς ούτε έγραψε ο Σολομών ολόκληρο το βιβλίο των Παροιμιών. Επίσης είναι ωφέλιμο να γνωρίζετε σε ποιον απευθυνόταν ο Βιβλικός συγγραφέας και ποιο ήταν το γενικό θέμα που εξέταζε.

Χρησιμοποιήστε Συμπληρωματικές Πληροφορίες. Αυτό είναι ιδιαίτερα αποτελεσματικό, αν μπορείτε να δείξετε ότι οι συνθήκες που επικρατούσαν την εποχή στην οποία ανάγεται η Βιβλική αφήγηση είναι παρόμοιες με αυτές που εξετάζετε εσείς. Σε άλλες περιπτώσεις, οι συμπληρωματικές πληροφορίες είναι απαραίτητες για την κατανόηση κάποιου εδαφίου. Αν πρόκειται, για παράδειγμα, να χρησιμοποιήσετε τα εδάφια Εβραίους 9:12, 24 σε μια ομιλία με θέμα το λύτρο, ίσως το θεωρήσετε αναγκαίο να προλογίσετε την ανάγνωση του εδαφίου εξηγώντας σύντομα τι ήταν το εσώτατο δωμάτιο της σκηνής της μαρτυρίας, το οποίο, όπως δείχνει το εδάφιο, εξεικονίζει το μέρος όπου εισήλθε ο Ιησούς όταν αναλήφθηκε στον ουρανό. Αλλά μη συμπεριλαμβάνετε τόσο πολλές συμπληρωματικές πληροφορίες ώστε αυτές να επισκιάζουν το εδάφιο που εισάγετε.

Για να βελτιώσετε τον τρόπο με τον οποίο εισάγετε τα εδάφια, να αναλύετε τι κάνουν οι έμπειροι ομιλητές. Παρατηρήστε τις διάφορες μεθόδους που χρησιμοποιούν. Αναλύστε την αποτελεσματικότητα αυτών των μεθόδων. Όταν προετοιμάζετε τις δικές σας ομιλίες, να προσδιορίζετε τα βασικά εδάφια και να σκέφτεστε συγκεκριμένα τι θέλετε να πετύχετε με το καθένα από αυτά. Προετοιμάστε με προσοχή την εισαγωγή του καθενός από αυτά ώστε να χρησιμοποιηθεί με τον πιο αποτελεσματικό τρόπο. Αργότερα, εφαρμόστε αυτή την υπόδειξη σε όλα τα εδάφια που χρησιμοποιείτε γενικά. Καθώς θα βελτιώνεται αυτή η πτυχή της ομιλίας σας, θα συγκεντρώνετε περισσότερο την προσοχή στο Λόγο του Θεού.