Προσπάθεια για να Αγγίζετε την Καρδιά

ΕΚΤΟΣ από τη μαρτυρία που δίνετε στους ανθρώπους, χρειάζεται να κάνετε προσπάθεια για να αγγίζετε την καρδιά τους. Στην Αγία Γραφή, η καρδιά πολλές φορές αντιπαραβάλλεται με την εξωτερική εικόνα του ανθρώπου. Η συμβολική καρδιά αντιπροσωπεύει αυτό που είναι ο άνθρωπος μέσα του—το πώς αισθάνεται, όλα όσα σκέφτεται, το γιατί τα σκέφτεται και το πώς οι σκέψεις του επηρεάζουν τις ενέργειές του. Σε αυτή τη συμβολική καρδιά σπέρνεται ο σπόρος της αλήθειας. (Ματθ. 13:19) Επίσης, από την καρδιά πρέπει να πηγάζει η υπακοή στον Θεό.—Παρ. 3:1· Ρωμ. 6:17.

Για να μπορεί η διδασκαλία σας να διεισδύει τόσο βαθιά, συγκεντρώστε την προσοχή σας στους εξής στόχους: (1) Να διακρίνετε τι έχει ήδη επηρεάσει την καρδιά του ακροατή σας. (2) Να ενισχύετε τις θετικές ιδιότητες, όπως την αγάπη και το θεοσεβή φόβο. (3) Να προτρέπετε τον ακροατή σας να αναλύει τα βαθύτερα κίνητρά του ώστε να είναι σε θέση να ευαρεστεί τον Ιεχωβά πλήρως.

Να Χρησιμοποιείτε Διάκριση. Οι λόγοι για τους οποίους κάποιοι άνθρωποι δεν έχουν δεχτεί ακόμη την αλήθεια ποικίλλουν. Όταν διεξάγετε μια οικιακή Γραφική μελέτη, ίσως χρειάζεται να σπάσετε την προκατάληψη και να παρουσιάσετε στοιχεία για να διορθώσετε οποιεσδήποτε εσφαλμένες αντιλήψεις έχει ο σπουδαστής, ή ίσως χρειάζεται απλώς να παράσχετε αποδείξεις. Ρωτήστε τον εαυτό σας: “Συνειδητοποιεί αυτό το άτομο ότι, ως άνθρωπος, έχει πνευματικές ανάγκες; Πόσα πράγματα πιστεύει ήδη; Ποια πράγματα δεν πιστεύει; Γιατί έχει οδηγηθεί σε αυτά τα συμπεράσματα; Χρειάζεται μήπως βοήθεια για να υπερνικήσει κάποιες επιθυμίες οι οποίες θα μπορούσαν να τον εμποδίσουν να δεχτεί τις ευθύνες που συνεπάγεται η γνώση της αλήθειας;”

Δεν είναι πάντοτε εύκολο να διαπιστώσετε γιατί πιστεύουν οι άνθρωποι αυτά που πιστεύουν. «Η βουλή που υπάρχει στην καρδιά του ανθρώπου είναι σαν βαθιά νερά», λέει το εδάφιο Παροιμίες 20:5, «αλλά ο άνθρωπος που έχει διάκριση θα την ανασύρει». Διάκριση είναι η ικανότητα που έχει κάποιος να αντιλαμβάνεται ό,τι δεν είναι ολοφάνερο. Απαιτεί μεγάλη παρατηρητικότητα και εκδήλωση γνήσιου ενδιαφέροντος.

Δεν είναι όλες οι μορφές επικοινωνίας προφορικές. Ένα συγκεκριμένο θέμα μπορεί να προκαλέσει κάποια αλλαγή στην έκφραση του προσώπου του σπουδαστή ή στον τόνο της φωνής του. Αν είστε γονέας, αναμφίβολα καταλαβαίνετε ότι μια αλλαγή στη συμπεριφορά του παιδιού σας μπορεί να υποδηλώνει την αντίδρασή του σε κάποια καινούρια επιρροή που μπήκε στη ζωή του. Μην παραβλέπετε αυτά τα σημάδια. Αντανακλούν τον εσωτερικό κόσμο του ανθρώπου.

Οι καλοδιαλεγμένες ερωτήσεις μπορούν να σας βοηθήσουν να ανασύρετε αυτό που έχει κάποιος στην καρδιά του. Θα μπορούσατε να ρωτήσετε: «Πώς νιώθεις για . . .;» «Τι σε έπεισε ότι . . .;» «Πώς θα αντιδρούσες αν . . .;» Αλλά να προσέχετε να μη βομβαρδίζετε τους ανθρώπους με ερωτήσεις. Θα μπορούσατε να εισαγάγετε διακριτικά τις ερωτήσεις σας ως εξής: «Θα μου επιτρέψεις να σε ρωτήσω . . .;» Το να ανακαλύψετε τι υπάρχει στην καρδιά κάποιου είναι ένα επίπονο έργο που δεν επιδέχεται βιασύνη. Στις περισσότερες περιπτώσεις πρέπει να περάσει χρόνος για να αναπτυχθεί εμπιστοσύνη προτού θελήσει κάποιος να αποκαλύψει τα ενδόμυχα αισθήματά του. Ακόμη και τότε, θα πρέπει να προσέχετε ώστε το άλλο άτομο να μην έχει την αίσθηση ότι ρωτάτε για πράγματα που δεν σας αφορούν.—1 Πέτρ. 4:15.

Το πώς αντιδράτε σε αυτά που ακούτε απαιτεί επίσης διάκριση. Να θυμάστε ότι ο στόχος σας είναι να καταλάβετε τους άλλους ώστε να μπορείτε να κρίνετε ποιες πληροφορίες που βασίζονται στη Γραφή είναι πιθανό να τους υποκινήσουν. Να καταστέλλετε γρήγορα οποιαδήποτε παρόρμηση νιώθετε να αποδείξετε ότι οι απόψεις τους είναι εσφαλμένες. Απεναντίας, να είστε άγρυπνοι να διακρίνετε τα συναισθήματα που κρύβονται πίσω από τις λέξεις. Τότε θα ξέρετε πώς να αποκριθείτε, ο δε σπουδαστής, νιώθοντας ότι τον καταλαβαίνετε, θα είναι πιο πιθανό να σκεφτεί σοβαρά αυτά που λέτε.—Παρ. 16:23.

Μέχρις ενός βαθμού, μπορείτε να υποκινήσετε συγκεκριμένα άτομα ακόμη και όταν απευθύνεστε σε μια μεγάλη ομάδα. Αν έχετε καλή επαφή με το ακροατήριο, αν παρατηρείτε άγρυπνα τις εκφράσεις στα πρόσωπα των ακροατών και αν υποβάλλετε ρητορικές ερωτήσεις που διεγείρουν τη σκέψη, πιθανότατα θα έχετε κάποια ιδέα τού πώς νιώθουν οι ακροατές σας για αυτά που λέτε. Αν γνωρίζετε καλά το ακροατήριό σας, αναλογιστείτε τις περιστάσεις του. Λάβετε υπόψη σας τη γενική στάση της εκκλησίας καθώς συζητάτε λογικά μαζί τους μέσα από το Λόγο του Θεού.—Γαλ. 6:18.

Να Διεγείρετε Ωφέλιμα Συναισθήματα. Αφού θα έχετε διαμορφώσει μια εικόνα τού τι πιστεύει το άλλο άτομο, τι δεν πιστεύει και γιατί, θα είστε σε θέση να οικοδομήσετε πάνω σε αυτό το θεμέλιο. Μετά την ανάστασή του, ο Ιησούς άγγιξε την καρδιά των μαθητών του “ανοίγοντας πλήρως τις Γραφές” σε αυτούς αναφορικά με γεγονότα που είχαν συμβεί πρόσφατα. (Λουκ. 24:32) Και εσείς επίσης θα πρέπει να προσπαθείτε να συσχετίζετε αυτά που έχει ζήσει το άτομο και αυτά που επιθυμεί με αυτά που βλέπει μέσα στο Λόγο του Θεού. Θα αγγίξετε επωφελώς την καρδιά του σπουδαστή όταν αυτός συνειδητοποιήσει καθαρά ότι «Αυτή είναι Η ΑΛΗΘΕΙΑ!»

Τονίζοντας την αγαθότητα του Ιεχωβά, την αγάπη του, την παρ’ αξία καλοσύνη του και την ορθότητα των οδών του, βοηθάτε αυτούς που διδάσκετε να αυξήσουν την αγάπη τους για τον Θεό. Όταν αφιερώνετε χρόνο για να επισημαίνετε στους ακροατές σας τις καλές ιδιότητες που βλέπει ο Θεός σε αυτούς ως άτομα, τους δίνετε λόγο για να πιστέψουν ότι είναι εφικτό να αποκτήσουν προσωπική σχέση μαζί του. Αυτό μπορείτε να το πετύχετε κάνοντας στοχασμούς γύρω από εδάφια όπως Ψαλμός 139:1-3, Λουκάς 21:1-4 και Ιωάννης 6:44 και βοηθώντας τους ακροατές σας να κατανοήσουν το βάθος της στοργικής προσκόλλησης που εκδηλώνει ο Ιεχωβά στους πιστούς υπηρέτες του. (Ρωμ. 8:38, 39) Να εξηγείτε ότι ο Ιεχωβά βλέπει πέρα από τα λάθη μας και παρατηρεί ολόκληρη την πορεία της ζωής μας, το ζήλο μας για την αγνή λατρεία, την αγάπη μας για το όνομά του. (2 Χρον. 19:2, 3· Εβρ. 6:10) Θυμάται ακόμα και τις μικρότερες λεπτομέρειες αναφορικά με την ιδιοσυγκρασία μας, θα αποκαταστήσει δε στη ζωή με αξιοθαύμαστο τρόπο “όλους όσους είναι στα μνημεία”. (Ιωάν. 5:28, 29· Λουκ. 12:6, 7) Εφόσον οι άνθρωποι είναι πλασμένοι κατά την εικόνα και την ομοίωση του Θεού, η εξέταση των ιδιοτήτων του θα αγγίζει συνήθως τις ευαίσθητες χορδές των ατόμων.—Γέν. 1:27.

Η καρδιά κάποιου συγκινείται επίσης όταν αυτός μαθαίνει να βλέπει τους άλλους όπως τους βλέπει ο Ιεχωβά. Εξυπακούεται ότι, αν ο Θεός μας δείχνει τρυφερό ενδιαφέρον για εμάς ως άτομα, τότε δείχνει επίσης το ίδιο ενδιαφέρον και για άλλους, άσχετα με την προέλευσή τους, την εθνικότητα ή τη φυλή τους. (Πράξ. 10:34, 35) Όταν το κατανοήσει κανείς αυτό, θα έχει ισχυρούς Γραφικούς λόγους για να ξεριζώσει το μίσος και την προκατάληψη από την καρδιά του. Αυτό θα τον ικανώσει να συμβιώνει ειρηνικά με άλλους ανθρώπους καθώς μαθαίνει να εκτελεί το θεϊκό θέλημα.

Ο θεοσεβής φόβος είναι ένα ακόμη συναίσθημα το οποίο θα πρέπει να βοηθάτε τους άλλους να καλλιεργούν. (Ψαλμ. 111:10· Αποκ. 14:6, 7) Αυτή η βαθιά ευλάβεια, δηλαδή ο φόβος για τον Θεό, είναι δυνατόν να υποκινήσει ένα άτομο να επιτελέσει πράγματα τα οποία ίσως δεν μπορεί να επιτύχει με τη δική του δύναμη. Συζητώντας με τους άλλους για τις φοβερές πράξεις του Ιεχωβά και την εξαιρετική στοργική του καλοσύνη, μπορείτε να τους βοηθήσετε να αναπτύξουν έναν υγιή τρόμο μη τυχόν τον δυσαρεστήσουν.—Ψαλμ. 66:5· Ιερ. 32:40.

Φροντίστε να καταλάβουν οι ακροατές σας ότι η διαγωγή τους έχει σημασία για τον Ιεχωβά. Αυτός έχει αισθήματα, και ανάλογα με τον τρόπο με τον οποίο αντιδρούμε στην κατεύθυνσή του, του προκαλούμε είτε λύπη είτε χαρά. (Ψαλμ. 78:40-42) Δείξτε τους γιατί η προσωπική τους διαγωγή μπορεί να παίξει σημαντικό ρόλο προκειμένου να δοθεί απάντηση στην πρόκληση που απηύθυνε ο Σατανάς προς τον Θεό.—Παρ. 27:11.

Βοηθήστε τους ακροατές σας να διακρίνουν ότι η ανταπόκριση στις απαιτήσεις του Θεού είναι ωφέλιμη για αυτούς. (Ησ. 48:17) Ένας τρόπος με τον οποίο μπορείτε να το κάνετε αυτό είναι επισημαίνοντας τις σωματικές και τις συναισθηματικές επιπτώσεις ακόμη και από τη στιγμιαία απόρριψη της θεϊκής σοφίας. Εξηγήστε πώς η αμαρτία μάς απομακρύνει από τον Θεό, στερεί από άλλους την ευκαιρία να γνωρίσουν την αλήθεια από εμάς και καταπατεί με διάφορους άλλους τρόπους τα δικαιώματά τους. (1 Θεσ. 4:6) Βοηθήστε το ακροατήριό σας να θεωρεί πολύτιμες τις ευλογίες που απολαμβάνει ήδη ως αποτέλεσμα του ότι τηρεί τους νόμους του Θεού. Ενισχύστε την εκτίμησή τους για το γεγονός ότι βαδίζοντας στις δίκαιες οδούς του Ιεχωβά γλιτώνουμε από πολλά δεινά. Από τη στιγμή που θα πιστέψει κάποιος ότι οι οδοί του Θεού χαρακτηρίζονται από σοφία, θα απεχθάνεται κάθε πορεία που αντιβαίνει σε αυτές. (Ψαλμ. 119:104) Θα εκλαμβάνει την υπακοή, όχι ως φορτίο, αλλά ως έναν τρόπο για να εκφράζει με αγάπη την αφοσίωσή του στον Ιεχωβά ως πρόσωπο.

Να Βοηθάτε τους Άλλους να Κάνουν Αυτοεξέταση. Για να συνεχίζουν να αναπτύσσονται πνευματικά, οι άνθρωποι χρειάζεται να έχουν συναίσθηση του τι υπάρχει μέσα στην καρδιά τους. Εξηγήστε τους πώς μπορεί η Αγία Γραφή να τους βοηθήσει να το πετύχουν αυτό.

Βοηθήστε τους ακροατές σας να συνειδητοποιήσουν ότι η Αγία Γραφή δεν είναι απλώς ένα αρχείο εντολών, συμβουλών, ιστορικών γεγονότων και προφητειών. Αποκαλύπτει επίσης τον τρόπο σκέψης του Θεού. Στα εδάφια Ιακώβου 1:22-25, ο Λόγος του Θεού παρομοιάζεται με καθρέφτη. Μέσω της αντίδρασής μας σε όσα λέει η Γραφή, καθώς και στον τρόπο με τον οποίο εκπληρώνει ο Ιεχωβά το σκοπό του, το άγγελμα της Γραφής φέρνει στην επιφάνεια τι υπάρχει μέσα στην καρδιά μας. Επομένως, αποκαλύπτει πώς μας βλέπει ο Θεός, ο οποίος είναι «αυτός που εξετάζει καρδιές». (Παρ. 17:3) Να ενθαρρύνετε τους ακροατές σας να το θυμούνται αυτό πάντοτε. Να τους παροτρύνετε να στοχάζονται όσα έχει διαφυλάξει ο Θεός για χάρη μας στο Βιβλικό υπόμνημα, καθώς και ποιες προσαρμογές ίσως χρειάζεται να κάνουν στη ζωή τους για να τον ευαρεστούν πληρέστερα. Βοηθήστε τους να βλέπουν την ανάγνωση της Γραφής ως ένα μέσο για να μαθαίνουν πώς αξιολογεί ο Ιεχωβά “τις σκέψεις και τις προθέσεις της καρδιάς”, ώστε να μπορούν να συνεργάζονται με τον Θεό για να κάνουν τις απαραίτητες προσαρμογές.—Εβρ. 4:12· Ρωμ. 15:4.

Μερικοί σπουδαστές της Γραφής ίσως θέλουν να ενεργούν σε αρμονία με αυτά που μαθαίνουν, αλλά ανησυχούν για το τι θα σκεφτούν οι άλλοι. Ίσως αγωνίζονται να καταπολεμήσουν ισχυρές σαρκικές επιθυμίες. Ή μπορεί να προσπαθούν να βρουν δικαιολογίες για το ότι αναζητούν τρόπους να υπηρετούν τον Θεό παραμένοντας παράλληλα προσκολλημένοι σε κοσμικές συνήθειες. Να τους επισημαίνετε το πόσο επικίνδυνη είναι αυτή η αναποφασιστικότητα. (1 Βασ. 18:21) Να τους παροτρύνετε να προσεύχονται στον Θεό να εξετάσει και να καθαρίσει την καρδιά τους.—Ψαλμ. 26:2· 139:23, 24.

Δείξτε τους ότι ο Ιεχωβά κατανοεί τον αγώνα τους και ότι η Αγία Γραφή εξηγεί τι ακριβώς συμβαίνει. (Ρωμ. 7:22, 23) Βοηθήστε τους να είναι άγρυπνοι ώστε να μην επιτρέψουν στις τάσεις της ατελούς καρδιάς να επικρατήσουν.—Παρ. 3:5, 6· 28:26· Ιερ. 17:9, 10.

Να ενθαρρύνετε το κάθε άτομο να αναλύει τα κίνητρα των ενεργειών του. Να το διδάσκετε να διερωτάται: “Γιατί θέλω να το κάνω αυτό; Θα δείξει άραγε στον Ιεχωβά ότι εκτιμώ αληθινά όλα όσα έχει κάνει για εμένα;” Εργαστείτε με σκοπό να ενισχύσετε την πεποίθηση ότι η επιδοκιμασμένη σχέση με τον Ιεχωβά είναι ό,τι πολυτιμότερο μπορεί να έχει κανείς.

Βοηθήστε το ακροατήριό σας να συλλάβει τη σπουδαιότητα του να υπηρετούν τον Ιεχωβά “με όλη τους την καρδιά”. (Λουκ. 10:27) Αυτό σημαίνει ότι όλα τα αισθήματα, οι επιθυμίες και τα κίνητρά τους πρέπει να ευθυγραμμιστούν με τις οδούς του Ιεχωβά. Γι’ αυτό, να διδάσκετε τους ακροατές σας να αναλύουν, όχι μόνο το τι κάνουν, αλλά και το πώς νιώθουν για τις απαιτήσεις του Θεού και ποια είναι τα κίνητρά τους καθώς τον υπηρετούν. (Ψαλμ. 37:4) Καθώς οι σπουδαστές θα διακρίνουν τομείς στους οποίους χρειάζονται βελτίωση, να τους ενθαρρύνετε να προσεύχονται στον Ιεχωβά: «Ενοποίησε την καρδιά μου για να φοβάται το όνομά σου».—Ψαλμ. 86:11.

Όταν κάποιος σπουδαστής αναπτύσσει προσωπική σχέση με τον Ιεχωβά, θα υπακούει στον Θεό ως αποτέλεσμα της πίστης του και όχι απλώς λόγω των δικών σας παραινέσεων. Από μόνος του τότε, “θα βεβαιώνεται για το τι είναι ευπρόσδεκτο στον Κύριο”. (Εφεσ. 5:10· Φιλιπ. 2:12) Τέτοιου είδους εγκάρδια υπακοή ευφραίνει τον Ιεχωβά.—Παρ. 23:15.

Να θυμάστε ότι ο Ιεχωβά είναι αυτός που κάνει εκτίμηση των καρδιών και ελκύει τους ανθρώπους για να αποκτήσουν προσωπική σχέση μαζί του. (Παρ. 21:2· Ιωάν. 6:44) Ο δικός μας ρόλος είναι αυτός του συνεργάτη. (1 Κορ. 3:9) Είναι «σαν να ικέτευε ο Θεός χρησιμοποιώντας εμάς». (2 Κορ. 5:20· Πράξ. 16:14) Ο Ιεχωβά δεν εξαναγκάζει κανέναν να δεχτεί την αλήθεια, αλλά καθώς εμείς χρησιμοποιούμε τις Γραφές, μπορεί να κάνει τους ακροατές μας να συνειδητοποιήσουν ότι αυτά που ακούν είναι η απάντηση στα ερωτήματά τους—ή στις προσευχές τους. Να έχετε συναίσθηση αυτού του γεγονότος σε κάθε ευκαιρία που σας δίνεται να διδάξετε, και να ζητάτε ένθερμα από τον Ιεχωβά την κατεύθυνση και τη βοήθειά του.—1 Χρον. 29:18, 19· Εφεσ. 1:16-18.