ΕΠΙΚΟΙΝΩΝΙΑ

Στις αρχαίες Βιβλικές χώρες πληροφορίες και ιδέες μεταδίδονταν από άτομο σε άτομο με ποικίλους τρόπους. Οι συνηθισμένες ειδήσεις, τοπικές και εξωτερικές, μεταδίδονταν σε μεγάλο βαθμό προφορικά. (2Σα 3:17, 19· Ιωβ 37:20) Οι ταξιδιώτες, οι οποίοι μετακινούνταν συνήθως με καραβάνια, μετέφεραν ειδήσεις από μακρινούς τόπους όταν έκαναν στάση για τροφή, νερό και άλλες προμήθειες σε πόλεις ή μέρη που βρίσκονταν στο δρομολόγιο των καραβανιών. Η περιοχή της Παλαιστίνης, λόγω της μοναδικής της θέσης σε σχέση με την Ασία, την Αφρική και την Ευρώπη, αποτελούσε πέρασμα καραβανιών που ταξίδευαν προς και από μακρινά μέρη. Έτσι λοιπόν, οι κάτοικοί της μπορούσαν γρήγορα να πληροφορούνται σημαντικά γεγονότα που συνέβαιναν σε ξένους τόπους. Τις ειδήσεις, τόσο εσωτερικές όσο και εξωτερικές, συνήθως τις μάθαιναν οι άνθρωποι στις αγορές των πόλεων.

Ενίοτε, όταν οι αποστάσεις ήταν κοντινές, η επικοινωνία γινόταν είτε μέσω ακουστικών ή οπτικών σημάτων είτε προφορικά. (Ιη 8:18, 19· 1Σα 20:20-22, 35-39) Μετά την αναχώρηση του Ισραήλ από την Αίγυπτο, ο Μωυσής έλαβε την οδηγία να φτιάξει δύο ασημένιες σάλπιγγες οι οποίες θα χρησίμευαν στη μετάδοση μηνυμάτων. Με αυτές τις σάλπιγγες το Ααρωνικό ιερατείο έδινε το σύνθημα για τη σύγκληση της σύναξης, τη συγκέντρωση των αρχηγών, την εύτακτη μεταστρατοπέδευση ή σήμαινε πολεμικό κάλεσμα ενάντια στον εχθρό. (Αρ 10:1-10) Το σάλπισμα του Γεδεών με το κέρας έδωσε στους άντρες του το σήμα για να ξεκινήσουν τη νικηφόρα μάχη τους κατά του Μαδιάμ.—Κρ 7:18-22· βλέπε ΚΕΡΑΣ, ΚΕΡΑΤΟ· ΣΑΛΠΙΓΓΑ.

Σε πολλές περιπτώσεις, τα προφορικά ή γραπτά μηνύματα που αποστέλλονταν από αξιωματούχους μεταφέρονταν από δρομείς. (2Σα 18:19-32) Δρομείς που μετέφεραν επιστολές από τον Βασιλιά Εζεκία διέσχισαν τη γη του Ισραήλ και του Ιούδα, καλώντας το λαό να μεταβεί στην Ιερουσαλήμ για τον εορτασμό του Πάσχα. (2Χρ 30:6-12) Ταχυδρόμοι που βρίσκονταν στην υπηρεσία του Πέρση Βασιλιά Ασσουήρη ίππευσαν γρήγορα ταχυδρομικά άλογα, διαδίδοντας το βασιλικό αντιδιάταγμα ακύρωσης του σχεδίου του Αμάν, το οποίο στόχευε στον αφανισμό των Ιουδαίων της Περσικής Αυτοκρατορίας. (Εσθ 8:10-17) Οι περισσότερες κυβερνήσεις των αρχαίων χρόνων χρησιμοποιούσαν γραπτές επιστολές και έγγραφα για τη διεκπεραίωση των υποθέσεών τους. Ανάλογα με το χρόνο και τον τόπο, αυτά τα κείμενα γράφονταν συνήθως σε διάφορα υλικά, όπως για παράδειγμα σε πήλινες πινακίδες, παπύρους και δέρματα ζώων. Οι αρχαιολόγοι έχουν ανακαλύψει πολλά αρχαία κείμενα κρατικής αλληλογραφίας ή εμπορικά έγγραφα. Τα βασιλικά διατάγματα εξαγγέλλονταν από διαλαλητές. (Δα 3:4-6) Ασφαλώς, αγγελιοφόρους χρησιμοποιούσαν και άλλα άτομα εκτός από τους άρχοντες.—Βλέπε ΑΓΓΕΛΙΟΦΟΡΟΣ· ΔΙΑΛΑΛΗΤΗΣ· ΤΑΧΥΔΡΟΜΟΣ.

Η επικοινωνία μέσα σε μια χώρα ή σε μια ευρύτερη περιοχή κατέληξε να εξαρτάται σε σημαντικό βαθμό από τους δρόμους και τις μεγάλες οδούς. Στον αρχαίο Ισραήλ και στον Ιούδα υπήρχαν καλοί δρόμοι οι οποίοι διατηρούνταν σε καλή κατάσταση. Αργότερα, οι Ρωμαίοι κατασκεύασαν ένα εξαίρετο οδικό δίκτυο το οποίο συνέδεε τη Ρώμη με όλες τις περιοχές της Αυτοκρατορίας, διευκολύνοντας έτσι την επίσημη επικοινωνία και τη μετακίνηση των στρατευμάτων. Όταν ο Ιησούς Χριστός ήταν στη γη, πολλοί ταξίδευαν σε αυτούς τους δρόμους. Οι Χριστιανοί, και ιδιαίτερα ο Παύλος και οι συνεργάτες του στην ιεραποστολική υπηρεσία, τους χρησιμοποιούσαν στα ταξίδια που έκαναν προς τη Μικρά Ασία και την Ευρώπη με σκοπό να ιδρύσουν και να επανεπισκεφτούν Χριστιανικές εκκλησίες.

Η μετάδοση τόσο επίσημων πληροφοριών όσο και γενικότερων ειδήσεων γινόταν επίσης μέσω πλοίων που διέπλεαν τη Μεσόγειο και έκαναν στάσεις σε διάφορα λιμάνια. Η ρωμαϊκή κυβέρνηση χρησιμοποιούσε πλοία σε μερικές περιπτώσεις (συνήθως το καλοκαίρι) για τη μεταβίβαση επίσημων μηνυμάτων, αλλά φαίνεται πως το μεγαλύτερο μέρος τέτοιου είδους αλληλογραφίας αποστελλόταν με δρομολόγια που εκτελούνταν διά ξηράς τα οποία ήταν πιο αξιόπιστα.

Οι Ρωμαίοι ανέπτυξαν επίσημη ταχυδρομική υπηρεσία η οποία, όμως, χρησιμοποιούνταν μόνο για την κρατική αλληλογραφία. Οι άνθρωποι γενικά έπρεπε να βασίζονται σε γνωστούς τους για την παράδοση της αλληλογραφίας τους. Όταν το κυβερνών σώμα στην Ιερουσαλήμ αποφάνθηκε σχετικά με το ζήτημα της περιτομής και έστειλε μια επιστολή για να κοινοποιήσει την απόφαση, αυτή παραδόθηκε στους παραλήπτες της με άμεσες και προσωπικές διευθετήσεις. (Πρ 15:22-31) Το ίδιο γινόταν και με θεόπνευστες επιστολές, όπως αυτή που έστειλε ο Παύλος στους Χριστιανούς στις Κολοσσές και την οποία μετέφεραν ο Τυχικός και ο Ονήσιμος.—Κολ 4:7-9· βλέπε ΕΠΙΣΤΟΛΕΣ.

Ο Ιεχωβά είναι Θεός επικοινωνίας και έχει αναγνωρίσει ότι ο λαός του έχει ανάγκη από γραπτά αγγέλματα. Ο ίδιος ήταν υπεύθυνος για την καταγραφή των Δέκα Εντολών πάνω σε πέτρινες πλάκες. (Εξ 31:18) Μέσω θεϊκής έμπνευσης, μια ομάδα πιστών Εβραίων αντρών (αρχής γενομένης από τον Μωυσή το 1513 Π.Κ.Χ.) υποκινήθηκε να καταγράψει τα αγγέλματα του Ιεχωβά.