ΕΦΡΑΘΙΤΗΣ

(Εφραθίτης).

1. Ο κάτοικος της Βηθλεέμ, ή αλλιώς της Εφραθά.—Ρθ 1:2· 1Σα 17:12.

2. Στην εβραϊκή ο ίδιος όρος εφαρμόζεται επίσης τόσο στα μέλη της φυλής του Εφραΐμ (Κρ 12:5· 1Βα 11:26) όσο και στους κατοίκους του Εφραΐμ, όπως συμβαίνει στη γενεαλογία του Λευίτη Ελκανά. (1Σα 1:1) Η Μετάφραση Βασιλέως Ιακώβου αποδίδει αυτόν τον εβραϊκό όρο ως «Εφραθίτης» σε δύο από τα προαναφερόμενα εδάφια. Βλέπε επίσης ΒΑΜ, ΚΛΠ, Ο΄.