ΕΡΕΧ

(Ερέχ).

Μία από τις τέσσερις πόλεις που αποτέλεσαν την «αρχή του βασιλείου» του Νεβρώδ στη γη Σεναάρ. (Γε 10:10) Στη θέση της Ερέχ υπάρχει σήμερα ένα σύμπλεγμα υψωμάτων στην τοποθεσία που οι Άραβες αποκαλούν Ουάρκα και οι αρχαίοι Ακκάδιοι της Μεσοποταμίας ονόμαζαν Ουρούκ. Βρίσκεται περίπου 177 χλμ. ΝΑ της Βαβυλώνας, στη δυτική όχθη της παλιάς κοίτης του Ευφράτη (τη Σατ-εκ-Καρ), ή γύρω στα 6 χλμ. Α του σημερινού ρου αυτού του ποταμού. Εκεί έχει ανασκαφεί ένα αρχαίο ζιγκουράτ, καθώς και πολλοί τύμβοι και φέρετρα, κάτι που φαίνεται να υποδεικνύει ότι η Ερέχ υπήρξε κάποτε νεκρόπολη των Ασσύριων βασιλιάδων.

Μεταξύ των λαών που μετέφερε στη Σαμάρεια ο Ασσύριος Αυτοκράτορας Ασεναφάρ συγκαταλέγονταν και κάτοικοι της Ερέχ («Αρχευαίοι», KJ, ΒΑΜ).—Εσδ 4:9, 10.