ΚΑΛΟΙ ΛΙΜΕΝΕΣ

[Καλοί Λιμένες].

Λιμάνι κοντά στην πόλη Λασαία το οποίο ταυτίζεται με έναν όρμο στη νότια ακτή της Κρήτης που εξακολουθεί να ονομάζεται Καλοί Λιμένες, ή αλλιώς Καλοί Λιμνιώνες. (Πρ 27:7, 8) Αυτός ο όρμος βρίσκεται περίπου 8 χλμ. Α του ακρωτηρίου Μάταλα (ακρωτήριο Λίθινο), του νοτιότερου σημείου της Κρήτης.

Γύρω στο 58 Κ.Χ. ο απόστολος Παύλος, ως κρατούμενος, απέπλευσε από τα Μύρα (στη νότια ακτή της Μικράς Ασίας) με προορισμό τη Ρώμη, μέσω της Κνίδου. Ο πιο σύντομος δρόμος από την Κνίδο στη Ρώμη θα ήταν μια πορεία Β της Κρήτης. Αλλά προφανώς αντίξοοι άνεμοι, πιθανότατα από τα ΒΔ, ανάγκασαν τους ναυτικούς να ακολουθήσουν νότια πορεία από την Κνίδο προς την Κρήτη και έπειτα να πλεύσουν υπό την κάλυψη της νότιας ακτής του νησιού, φτάνοντας τελικά στους Καλούς Λιμένες με δυσκολία.—Πρ 27:5-8.

Όταν σκέφτηκαν να φύγουν από τους Καλούς Λιμένες, «είχε περάσει αρκετός καιρός», ίσως επειδή περίμεναν εκεί να καταλαγιάσει ο άνεμος ή επειδή το ταξίδι ήταν αργό και δύσκολο. Είχε ήδη περάσει η νηστεία της Ημέρας της Εξιλέωσης (τέλη Σεπτεμβρίου ή αρχές Οκτωβρίου), και κατά συνέπεια το ταξίδι στη θάλασσα ήταν επικίνδυνο.—Πρ 27:9.

Ο Παύλος, ο οποίος είχε κινδυνεύσει συχνά στη θάλασσα και είχε ζήσει τουλάχιστον τρία ναυάγια στο παρελθόν (2Κο 11:25, 26), συνέστησε σοφά να παραχειμάσει το πλοίο στους Καλούς Λιμένες. (Το αν η συμβουλή του σε αυτή την περίπτωση ήταν θεόπνευστη δεν αποκαλύπτεται στην αφήγηση.) Ωστόσο, ο αξιωματικός, ο οποίος προφανώς είχε τον τελικό λόγο, ακολούθησε αντ’ αυτού τη συμβουλή του κυβερνήτη και του ιδιοκτήτη του πλοίου. Το λιμάνι αυτό «δεν προσφερόταν» για να περάσουν το χειμώνα, γι’ αυτό η πλειονότητα συνέστησε να φύγουν από εκεί, και οι ναυτικοί ξεκίνησαν για τον Φοίνικα που βρισκόταν πιο πέρα. Ο απαλός νότιος άνεμος που φύσηξε ήταν παραπλανητικός. Λίγο αργότερα το πλοίο παγιδεύτηκε σε θυελλώδη άνεμο και τελικά ναυάγησε στα παράλια της Μάλτας, περίπου 900 χλμ. προς τα Δ.—Πρ 27:9-15, 39-41· 28:1.

Σε σχέση με αυτή την αφήγηση των Πράξεων, ο Τζέιμς Σμιθ γράφει: «Είναι ενδιαφέρον να παρατηρούμε πώς το κάθε επιπλέον στοιχείο που μαθαίνουμε γύρω από το σκηνικό της αφήγησης επιβεβαιώνει την αυθεντικότητα και την ακρίβειά της. Από τις παρατηρήσεις και τις τελευταίες μελέτες του κ. Μπράουν φαίνεται τώρα ότι οι Καλοί Λιμένες προστατεύονται τόσο καλά από διάφορες νησίδες ώστε, αν και δεν είναι λιμάνι ισάξιο με αυτό του Λουτρού [το οποίο πιστεύεται ότι είναι ο Φοίνιξ], πρέπει να είναι ένα πολύ καλό χειμερινό αγκυροβόλιο. Επίσης, αν ληφθεί υπόψη ο αιφνίδιος χαρακτήρας των ριπών των βόρειων ανέμων, η συχνότητά τους και η έντασή τους, αλλά και η βεβαιότητα ότι, αν παρουσιαζόταν μια τέτοια ριπή κατά την πορεία από τους Καλούς Λιμένες προς το Λουτρό, το πλοίο οπωσδήποτε θα παρασυρόταν στα ανοιχτά, φαίνεται πως η ορθότητα της συμβουλής που έδωσαν ο κυβερνήτης και ο ιδιοκτήτης ήταν άκρως αμφισβητήσιμη και πως η συμβουλή που έδωσε ο Άγ. Παύλος είναι ίσως δυνατόν να στηριχτεί ακόμη και από ναυτική άποψη».—Το Ταξίδι και το Ναυάγιο του Αγ. Παύλου (The Voyage and Shipwreck of St. Paul), Λονδίνο, 1866, σ. 85, υποσ.