ΑΓΟΡΙ ΟΡΦΑΝΟ ΑΠΟ ΠΑΤΕΡΑ

Χωρίς άντρα στο σπίτι να τους υποστηρίζει και να προστατεύει τα συμφέροντά τους, το αγόρι που ήταν ορφανό από πατέρα και η χήρα πιθανόν να ήταν πιο ευάλωτοι στην καταδυνάστευση και στις διάφορες δυσκολίες. Γι’ αυτό, ο Νόμος προέβλεπε για την ευημερία τους, διασφαλίζοντας την απόδοση δικαιοσύνης για το αγόρι που ήταν ορφανό από πατέρα, για τη χήρα και για τον πάροικο και περιέχοντας διατάξεις για τη συντήρησή τους. (Εξ 22:22-24· Δευ 24:17) Ό,τι έμενε στον αγρό από το θερισμό, στο ελαιόδεντρο από το μάζεμα των ελιών και στο αμπέλι από τον τρύγο ήταν διαθέσιμο για αυτά τα φτωχά άτομα. (Δευ 24:19-21) Τους απευθυνόταν ειδική πρόσκληση να συμμετάσχουν στην πλουσιοπάροχη ετήσια Γιορτή της Συγκομιδής (Γιορτή των Σκηνών), στη διάρκεια της οποίας μπορούσαν να απολαμβάνουν τα συμπόσια που συνόδευαν τον εορτασμό. (Δευ 16:9-14) Κάθε τρίτο έτος, οι Ισραηλίτες απέθεταν μέσα από τις πύλες των πόλεών τους τα ειδικά δέκατα που κανονικά έτρωγαν οι ίδιοι στην Ιερουσαλήμ. Από αυτά τα δέκατα, το αγόρι που ήταν ορφανό από πατέρα δικαιούνταν από το νόμο να έχει μερίδιο.—Δευ 14:28, 29· 26:12, 13.

Πόσο σημαντικό είναι το στοργικό ενδιαφέρον για τα ορφανά ανάμεσα στους υπηρέτες του Θεού;

Εφόσον ήταν εύκολο να παραβλέψει κανείς αυτά τα ανυπεράσπιστα άτομα που είχαν στερηθεί το γονέα τους, ο Ιεχωβά χρησιμοποίησε την έκφραση «αγόρι ορφανό από πατέρα» για να περιγράψει το βαθμό της δικαιοσύνης του Ισραήλ ή της απόκλισής του από αυτήν. Όταν το έθνος είχε καλή πνευματική υγεία, υπήρχε μέριμνα για το αγόρι που ήταν ορφανό από πατέρα. Όταν υπήρχε διαστροφή της δικαιοσύνης στη χώρα, τέτοιου είδους άτομα οπωσδήποτε παραμελούνταν, και αυτό ήταν σύμπτωμα εθνικής παρακμής. (Ψλ 82:3· 94:6· Ησ 1:17, 23· Ιερ 7:5-7· 22:3· Ιεζ 22:7· Ζαχ 7:9-11· Μαλ 3:5) Η κατάρα του Ιεχωβά ήταν πάνω σε όσους καταδυνάστευαν το αγόρι που ήταν ορφανό από πατέρα. (Δευ 27:19· Ησ 10:1, 2) Ο Ιεχωβά περιγράφει τον εαυτό του ως Λυτρωτή (Παρ 23:10, 11), Βοηθό (Ψλ 10:14) και Πατέρα (Ψλ 68:5) αυτών των παιδιών. Είναι Αυτός που εκτελεί κρίση για λογαριασμό τους (Δευ 10:17, 18), που τους δείχνει έλεος (Ωσ 14:3), που τους φέρνει ανακούφιση (Ψλ 146:9) και που τους διατηρεί ζωντανούς.—Ιερ 49:11.

Ένα από τα διακριτικά γνωρίσματα της αληθινής Χριστιανοσύνης είναι το στοχαστικό της ενδιαφέρον για τα άτομα που έχουν στερηθεί λόγω θανάτου το σύζυγό τους ή τους γονείς τους. Ο μαθητής Ιάκωβος γράφει στους Χριστιανούς: «Η θρησκεία που είναι καθαρή και αμόλυντη από την άποψη του Θεού και Πατέρα μας είναι αυτή: Να φροντίζει κανείς τα ορφανά και τις χήρες στη θλίψη τους και να κρατάει τον εαυτό του χωρίς κηλίδα από τον κόσμο».—Ιακ 1:27.

Στο εδάφιο Ιωάννης 14:18 η λέξη ὀρφανός του πρωτότυπου ελληνικού κειμένου χρησιμοποιείται μεταφορικά και σε άλλες μεταφράσεις αποδίδεται με διάφορους τρόπους: «έρημους» (AS), «εγκαταλειμμένους» (Mo), «χωρίς φίλο» (AT) και «αποστερημένους» (Yg).